Ο καλύτερος υπηρεσιακός

Η λέξη «Kappes» στη διάλεκτο της Ρηνανίας σημαίνει κυριολεκτικά «λάχανο». Μεταφορικά έχει την έννοια της «ανοησίας». Ο τεχνικός διευθυντής της Γκλάντμπαχ, Μαξ Έμπερλ, μένει πολλά χρόνια στην περιοχή για να ξέρει πώς να τη χρησιμοποιήσει στο κατάλληλο πλαίσιο.

«Σήμερα κάναμε μόνο... Kappes», είπε μετά το ματς με την Βόλφσμπουργκ, το οποίο η ομάδα του έχασε με 2-1. Η παραπάνω δήλωση αποτελεί διακήρυξη ήττας για τον Γερμανό παράγοντα, που έκανε ό,τι μπορούσε για να στηρίξει τον προπονητή του. Φυσικά, όλες οι ερωτήσεις μετά το παιχνίδι κινήθηκαν γύρω από τον τεχνικό Αντρέ Σούμπερτ. «Θα δούμε. Δώστε μας τη νύχτα να κοιμηθούμε και μετά θα λάβουμε την απόφαση», απάντησε ο Έμπερλ.

Οι φήμες, όμως, είχαν ήδη κάνει την εμφάνισή τους: σε περίπτωση αποτυχίας ο Σούμπερτ θα έχανε τη θέση του. Πριν τη σέντρα στο «Μπορούσια Παρκ» όλοι οι φωτογράφοι ήταν πάνω στον 45χρονο τεχνικό, σε μία εικόνα που συνήθως είναι οιωνός απόλυσης. Η τελευταία πράξη, λοιπόν, παίχτηκε στο ματς με τη Βόλφσμπουργκ, στο οποίο η Γκλάντμπαχ έμοιαζε περισσότερο με ομάδα που μάχεται για παραμονή, παρά με ομάδα που ετοιμάζεται να ξεκινήσει ακόμη μία αντεπίθεση με στόχο τις πρώτες θέσεις.

«Σε έναν πρώτο γύρο γεμάτο σκαμπανεβάσματα, οι τελευταίες εβδομάδες ήταν απογοητευτικές. Δεν ήταν, πλέον, η ομάδα που γνωρίζαμε», θα πει ο Έμπερλ, που έπρεπε να βοηθήσει την Μπορούσια να βρει ξανά τον εαυτό της. Σε αντίθεση με το δίλλημα πολυτελείας που είχε αντιμετωπίσει πέρυσι για το αν ο Σούμπερτ έπρεπε από υπηρεσιακός να γίνει μόνιμος, αυτή τη φορά η απόφαση ήταν μονόδρομος. Ο τεχνικός διευθυντής αποκάλυψε ότι εδώ και καιρό λάμβαναν χώρο μεταξύ τους συζητήσεις, που τελικά κατέληξαν στο διαζύγιο. Μπορεί να μην είναι «βελούδινο», όμως δεν είναι και «εχθρικό».

​

Σε ένδειξη σεβασμού ο Έμπερλ όχι μόνο επέτρεψε στον Σούμπερτ να λάβει μέρος στην απόφαση, αλλά κατάφερε να αποφύγει να γίνει ο τελευταίος αποδιοπομπαίος τράγος. Ο πρώτος γύρος της Μπορούσια είναι ο χειρότερος από τη σεζόν 2010-11, ενώ στις 9 τελευταίες αγωνιστικές κατάφερε να πάρει μόλις 5 βαθμούς. Η ομάδα είχε χάσει εδώ και καιρό τη θέληση, το κουράγιο. Μέχρι ένα σημείο οι χαμένες ευκαιρίες ήταν εκείνες που στοίχιζαν, οπότε υπήρχε η πεποίθηση ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες.

Η παρακμή, όμως, ακολούθησε πολύ γρήγορα την ακμή στην εποχή του Σούμπερτ. Η μεγαλύτερη ειρωνεία είναι ότι ήρθε με το που υπέγραψε νέο συμβόλαιο μέχρι το 2019 πριν από τρεις μήνες. Τον τελευταίο καιρό ο Έμπερλ μιλούσε μόνο για «συνέχεια» και δεν ήθελε την αλλαγή στον πάγκο ακόμη «και σε δύσκολους καιρούς». «Δεν είμαι... δολοφόνος προπονητών, όμως τα αποτελέσματα μιλάνε από μόνα τους», παραδέχθηκε. «Μας είναι δύσκολο. Δεν είναι στο DNA μας», έλεγε μέχρι την τελευταία στιγμή.

Κι όμως, τον περασμένο Αύγουστο όλα έμοιαζαν τέλεια. Η πρόκριση στους ομίλους του Champions League ήρθε εύκολα, ενώ και το ξεκίνημα στην Bundesliga ήταν εξαιρετικό. Μετά την τραυματική εμπειρία της αποχώρησης του Λουσιέν Φαβρ στο ξεκίνημα της περσινής σεζόν, ο Σούμπερτ κέρδισε την εμπιστοσύνη των παικτών, προσέφερε θέαμα στους οπαδούς και εκτόξευσε την Γκλάντμπαχ. «Το 4-3 είναι προτιμότερο από το 1-0», έλεγε συχνά-πυκνά, ενώ το «Schubert-Style», το «Schubidu», όπως έγινε γνωστό συνεπήρε ολόκληρη την Bundesliga.

Στο τέλος, όμως, αυτό το στυλ αποδείχθηκε και η μεγαλύτερη αδυναμία του. Ο Έμπερλ έχει μερίδιο ευθύνης για τον καλοκαιρινό σχεδιασμό, όμως είναι πολύ μικρό σε σχέση με εκείνο του προπονητή του. Εκτός έδρας η Μπορούσια ήταν αγνώριστη, ενώ οι αλλαγές συστήματος έφεραν έλλειψη αυτοπεποίθησης. Ήταν θεμιτό στο ξεκίνημα, όμως η «βάση» δεν βρέθηκε ποτέ. Τα πουλάρια πλήρωσαν και την εμμονή του Σούμπερτ στο man marking στα στημένα. Η φιλοσοφία του ήταν απλή: στην ουσία δεν υπήρχε σύστημα και οι παίκτες θα πρέπει να είναι σε θέση να παίζουν παντού. Αυτό αρχικά οδήγησε σε αιφνιδιασμό, όμως στο τέλος στο χάος.

Μέχρι την 5^η αγωνιστική της φετινής σεζόν το ρεκόρ του ήταν απίστευτο. Τη στιγμή που έβαλε την υπογραφή στο νέο του συμβόλαιο, είχε 1,91 βαθμούς μέσο όρο, επίδοση που ήταν όχι μόνο από τις καλύτερες στην ιστορία της Μπορούσια αλλά και της Bundesliga. Ακόμη και μετά την πτώση, έμεινε στην 5η θέση της λίστας των πιο επιτυχημένων τεχνικών του συλλόγου.

«Ψυχολογικά, τα πουλάρια έμοιαζαν με ένα σουφλέ, που καταρρέει με την παραμικρή αλλαγή στη θερμοκρασία», έγραψε ο Christoph Cöln στην Welt, αναφερόμενος στις τελευταίες εβδομάδες. Μέσα από τον σύλλογο έβγαιναν διάφορα «παράπονα». Από τον τρόπο προπόνησης, την τακτική, τους τραυματισμούς, μέχρι και την γενικότερη συμπεριφορά του. Επίσης, έστω και αν ήταν συμπαθής, ποτέ δεν μπήκε στις καρδιές των οπαδών.

Φάνηκε από το τελευταίο εντός έδρας ματς της περασμένης σεζόν και τον τρόπο που οι οπαδοί τον αντιμετώπισαν, όπως στην γκρίνια των τελευταίων εβδομάδων. Πριν τη σέντρα με τη Βόλφσμπουργκ, στο άκουσμα του ονόματός του από τα μεγάφωνα, υπήρξαν αποδοκιμασίες (όχι μαζικά), ενώ μετά το τέλος του το περίφημο «Raus». «Συνήθιζα να θέλω το μάξιμουμ, τώρα ψάχνω το βέλτιστο», είχε πει πριν από λίγο καιρό, δείχνοντας ότι έχει βάλει νερό στο κρασί του. Όλοι θεωρούσαν ότι οι φιλοδοξίες του είναι πάντα πάνω από τις δυνατότητες των ομάδων του και με αυτή τη δήλωση ήθελε να δείξει ότι έχει αλλάξει. Μάταια.

45 - After 45 BL matches @borussia_en part way with André Schubert. End. pic.twitter.com/XqujbGaSlt

— OptaFranz (@OptaFranz) December 21, 2016

«Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει τίποτα πιο μακρινό από την επιτυχία του χθες», είχε πει πέρυσι ο Σούμπερτ μετά τη νίκη επί της Άουγκσμπουργκ και η διασπίστωσή του επιβεβαιώθηκε πολύ γρήγορα. Η απόλυσή του ήταν η 7η από το ξεκίνημα της Bundesliga, που είναι νέο αρνητικό ρεκόρ. Από όλες, όμως, μόνο η δική του αποτελεί γενικότερη «ήττα».

Ο Σούμπερτ έφερε κάτι καινούριο στην κατηγορία και θα ήταν κρίμα αυτό να «πεθάνει» μαζί με την απόλυσή του. Μετά τη μεγάλη νίκη της Γκλάντμπαχ επί της Χέρτα πέρυσι στο Βερολίνο είχε κάνει μία δήλωση, που προκάλεσε αίσθηση. «Είμαστε όλοι υπηρεσιακοί». Και δυστυχώς για εκείνον, θα μείνει στην ιστορία ως ο καλύτερος υπηρεσιακός... Το νέο μότο της Μπορούσια είναι απλό: σταθερότητα αντί... εξτρεμισμού.

Αυτός ήταν και ο λόγος που λίγες ώρες αργότερα ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Ντίτερ Χέκινγκ. Ο τελευταίος είχε κάνει το επαγγελματικό του ντεμπούτο με την φανέλα της Μπορούσια σε ηλικία 20 ετών το 1984. Μετά από μόλις 6 εμφανίσεις, επιστρέφει με στόχο να κάνει το νέο μότο πραγματικότητα.