Το... πραγματικό Champions League (όπως συνηθίζεται να λέγεται στα νοκ άουτ) ξεκίνησε και ήδη ο κορονοϊός άρχισε να παίζει τη δική του μπάλα στους αγωνιστικούς χώρους. Όχι, δεν υπήρξαν κρούσματα και αναβολή κάποιου ματς, αλλά η απουσία του κόσμου στις εξέδρες έκανε τους φιλοξενούμενους να νιώθουν... άνετα και έφερε εφτά (!) διπλά στους οκτώ πρώτους αγώνες. Κάποια αναμενόμενα – άλλωστε η ισχυρή ομάδα δίνει το πρώτο ματς εκτός έδρας – κάποια όχι.

Μερικές αναμετρήσεις διεξήχθησαν σε ουδέτερες έδρες. Μία εξ’ αυτών ήταν χθες στη Βουδαπέστη, ανάμεσα στην Γκλάντμπαχ και τη Μάντσεστερ Σίτι. Με συνοπτικές διαδικασίες, η ομάδα του Γκουαρδιόλα πήρε τη 19η σερί νίκη της σε όλες τις διοργανώσεις (2-0) και δείχνει να πηγαίνει με... σπασμένα φρένα. Ποιος μπορεί να είναι σίγουρος, όμως, ότι οι «πολίτες» θα καταφέρουν – επιτέλους – να φτάσουν ως το τέλος; Κανείς. Άλλωστε, κάθε χρόνο πάντα κάπου την πατάνε. Πέρσι, απέκλεισαν τη Ρεάλ με δύο νίκες στους «16» και στη συνέχεια αποκλείστηκαν από τη Λυών. Το 2018, σάρωναν εντός συνόρων (όπως γίνεται και φέτος), όμως η Λίβερπουλ τους τιμώρησε στα προημιτελικά. Το βάρος της φανέλας λείπει και αυτό κάνει ευάλωτη τη Σίτι, όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Παρά την αδιαμφισβήτητη ποιότητά της.

Αντίθετα, «φανέλα» διαθέτουν και με το παραπάνω η Ρεάλ Μαδρίτης και η Λίβερπουλ. Μπορεί εντός συνόρων να παραπαίουν φέτος και να έχουν μείνει εκτός στόχων (εκτός κι αν γίνει η απόλυτη έκπληξη στη La Liga), όμως στο Champions League έχουν τον τρόπο να παίρνουν αυτό που θέλουν. Μπορεί απέναντί τους να είχαν τις δύο ομάδες με το μεγαλύτερο “potential” τα τελευταία χρόνια (Αταλάντα, Λειψία), όμως τα δύο φαβορί πήραν τα διπλά (1-0 η Ρεάλ, 2-0 η Λίβερπουλ) που ήθελαν και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα δώσουν το «παρών» στην προημιτελική φάση. Άλλωστε, Ζιντάν και Κλοπ είναι... μανούλες στα νοκ άουτ, ενώ το τρόπαιο του Champions League είναι το μοναδικό τρόπαιο που μπορούν να διεκδικήσουν τη φετινή σεζόν.

Αυτή που και φανέλα έχει και φορμαρισμένη είναι και γενικά... δεν καταλαβαίνει τίποτα είναι η Μπάγερν Μονάχου. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης συνεχίζει με το πόδι πατημένο στο γκάζι από την περασμένη σεζόν, όταν και κατέκτησε το τρόπαιο με το απόλυτο των νικών. Και φέτος, οι Βαυαροί δείχνουν κυριολεκτικά ασταμάτητοι και το ευρύ 4-1 στη Ρώμη επί της Λάτσιο φανερώνει πως η ομάδα του Χάνσι Φλικ είναι έτοιμη για το back to back. Αυτή τη στιγμή, δεν μπορεί να την κοντράρει κανείς και σίγουρα καμία ομάδα δε θα ήθελε να τη βρει μπροστά της, τουλάχιστον στα προημιτελικά.

Τα τελευταία χρόνια, μία από τις ομάδες που δεν ήθελε κανείς να βρει μπροστά του στα νοκ άουτ ήταν η Ατλέτικο Μαδρίτης. Ο τρόπος παιχνιδιού του Ντιέγκο Σιμεόνε ήταν ο πλέον ενδεδειγμένος για αυτή τη φάση της διοργάνωσης, όμως απέναντι στην Τσέλσι το παράκανε. Παλαιότερα, είχε κατηγορηθεί για... πούλμαν μπροστά από την εστία της ομάδας του και φέτος το πήγε ένα βήμα παραπέρα. Αγωνίστηκε με έξι (!) αμυντικούς απέναντι στους «μπλε» και η νίκη της αγγλικής ομάδας με 1-0 ήταν ταυτόχρονα και νίκη του ποδοσφαίρου. Όχι ότι η Τσέλσι θαμπώνει με τις εμφανίσεις της, όμως σε αυτό το επίπεδο, ο κόσμος θέλει να βλέπει και λίγη μπάλα, εκτός από σκοπιμότητα. Ειδικά τώρα που δεν μπορεί να βρεθεί και στο γήπεδο.

Μία ομάδα που δείχνει να παίζει χωρίς «έμπνευση» είναι φέτος η Γιουβέντους. Στο ιταλικό πρωτάθλημα έχει μείνει πίσω και κινδυνεύει να χάσει τον τίτλο για πρώτη φορά μετά από εννέα συνεχόμενες κατακτήσεις, ενώ το δικό της παιχνίδι στους «16» ήταν το μόνο που δεν ήρθε διπλό. Η Πόρτο ήταν η μοναδική ομάδα, που κράτησε ψηλά τη σημαία των γηπεδούχων στα πρώτα ματς της νοκ άουτ φάσης, όμως το 2-1 δίνει πολλές πιθανότητες στη «Μεγάλη Κυρία» για την ανατροπή. Ωστόσο, ακόμη κι αν προκριθεί η Γιούβε, οι εμφανίσεις της δείχνουν πως φέτος είναι «άρρωστη». Εκτός κι αν πάρει μπροστά ο Κριστιάνο. Τότε, αλλάζουν τα δεδομένα για όλους.

Αντίθετα, ο άσπονδος φίλος του, Λιονέλ Μέσι, δείχνει να μην μπορεί να ανατρέψει την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην Μπαρτσελόνα. Κυριολεκτικά, υπάρχουν στιγμές που ο Αργεντινός παλεύει μόνος του και είναι... να το λυπάσαι. Η αποχώρησή του στο τέλος της σεζόν από το Καμπ Νου είναι μονόδρομος, όπως και η ριζική ανανέωση του ρόστερ. Παίκτες όπως ο Πικέ, ο Άλμπα και ο Μπουσκέτς ήταν πρωταγωνιστές στις επιτυχίες των προηγούμενων ετών, όμως ήρθε η ώρα να δώσουν τη σκυτάλη στους επόμενους. Πρώτα απ’ όλα, όμως, η Μπαρτσελόνα χρειάζεται ένα όραμα και συγκεκριμένο σχέδιο για επιστροφή στις επιτυχίες. Κανείς δεν πιστεύει ότι το 1-4 από την Παρί Σεν Ζερμέν μπορεί να ανατραπεί (μία φορά γίνονται θαύματα και κυρίως όταν έχεις παικταράδες) με τον Κιλιάν Εμπαπέ να δείχνει έτοιμος να γίνει ο νέος «βασιλιάς» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Εκτός, από το Γάλλο σούπερ σταρ, υπάρχει και η παρουσία του Ποκετίνο στον πάγκο των Παριζιάνων, που προσφέρει μια μεγαλύτερη εμπιστοσύνη, όσον αφορά το – άμεσο – μέλλον της ομάδας.

Όπως ο Μέσι είχε «αντίπαλον δέος» τον Ρονάλντο όλα τα προηγούμενα χρόνια, αντίπαλος του Εμπαπέ στη νέα εποχή θα είναι ο Έρλινγκ Χάαλαντ. Ο Νορβηγός επιθετικός και φέτος «σπάει» τα κοντέρ και σχεδόν μόνος του οδηγεί την Ντόρτμουντ στα προημιτελικά, μετά το 2-3 επί της Σεβίλλης. Οι Βεστφαλοί λογικά δεν μπορούν να πάνε πολύ μακριά στη διοργάνωση, όμως το μεγάλο τους αστέρι σύντομα θα αποχαιρετήσει την ομάδα και θα κάνει το μεγάλο «άλμα» στην καριέρα του. Γι’ αυτό, ας τον «εκμεταλλευθούν» όσο προλαβαίνουν...