Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν
Στο ξεκίνημα της νέας χιλιετίας ήταν ένας από τους κορυφαίους μέσους των ευρωπαϊκών γηπέδων. Μετά από μία εκπληκτική παρουσία με τη Λάτσιο, ο Βερόν πήρε μεταγραφή για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Οι «κόκκινοι διάβολοι» δαπάνησαν 24 εκατομμύρια λίρες (η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου τότε), όμως οι δύο πλευρές δεν... κούμπωσαν ποτέ μεταξύ τους. Παρά το αδιαπραγμάτευτο ταλέντο του, ο Αργεντινός χαφ δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στην Αγγλία και στον τρόπο παιχνιδιού της Πρέμιερ Λιγκ. Ενδεικτικό είναι πως οι καλύτερες εμφανίσεις του έγιναν στο Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ ο ίδιος δεν ήθελε καν να μάθει την αγγλική γλώσσα. Αυτή η επιλογή του ουσιαστικά έβαλε «ταφόπλακα» στην καριέρα του, αφού η διετία στο Ολντ Τράφορντ έφερε την κατιούσα για τον Βερόν, ο οποίος ούτε στην Τσέλσι «έπιασε» μετά.

Ρομπίνιο
Το “next big thing” του παγκοσμίου ποδοσφαίρου πήγε στη Ρεάλ Μαδρίτης το 2005, σε ηλικία μόλις 21 ετών. Στα τρία χρόνια παρουσίας του στο Μπερναμπέου, ο Βραζιλιάνος επιθετικός ήταν βασικός, όμως κάποιοι εκατέρωθεν λανθασμένοι χειρισμοί στην υπόθεση ανανέωσης του συμβολαίου του, τον έφεραν στην πόρτα της εξόδου. Το 2008, την ημέρα που οι Άραβες ανέλαβαν τις τύχες της Μάντσεστερ Σίτι θέλησαν να κάνουν ένα «δώρο» στους φίλους της ομάδας και αυτό ήταν ο Ρομπίνιο. Ο Βραζιλιάνος άλλαξε ποδοσφαιρική σελίδα, όμως αυτή η κίνηση δεν ωφέλησε την καριέρα του. Και μπορεί στην πρώτη του σεζόν στην Αγγλία να τα πήγε ικανοποιητικά, όμως η συνέχεια ήταν διαφορετική. Η αγωνιστική του πτώση τον έκανε να γυρίσει πίσω στην πατρίδα του και παρά τη μετέπειτα μεταγραφή του στη Μίλαν δεν ήταν ποτέ ο ίδιος ποδοσφαιριστής.

Αντρέι Σεφτσένκο
Αγωνίστηκε για μία επταετία με τη φανέλα της Μίλαν (1999-2006) και έγινε ένας από τους «θρύλους» του συλλόγου. Τα 175 γκολ που σημείωσε τον έκαναν δεύτερο σκόρερ όλων των εποχών των «ροσονέρι» και εκείνη την εποχή αποτελούσε τον κορυφαίο επιθετικό της Ευρώπης. Η Τσέλσι άρχισε να το «μαρκάρει» από το καλοκαίρι του 2005, όμως τελικά τον έκανε δικό της ένα χρόνο μετά. Ο Ουκρανός επιθετικός έγινε κάτοικος Στάμφορντ Μπριτζ, έναντι 30 εκατομμυρίων λιρών, όμως ποτέ του δεν κατάφερε να δικαιώσει τις προσδοκίες των Λονδρέζων. Με τους «μπλε» δεν ήταν ποτέ ο ίδιος παίκτης, όπως το διάστημα που βρισκόταν στη Μίλαν. Σε δύο σεζόν σημείωσε συνολικά μόλις εννέα τέρματα στην Πρέμιερ Λιγκ, ενώ έχασε τη θέση του στην αρχική ενδεκάδα. Το 2008 επέστρεψε στο Μιλάνο, για λογαριασμό της πρώην ομάδας του, όμως τίποτα δε θύμιζε το ένδοξο παρελθόν.

Κακά
Ο τελευταίος ποδοσφαιριστής που κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα, πριν τη δεκαετή κυριαρχία Μέσι-Ρονάλντο. Ο Βραζιλιάνος ήταν ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στον κόσμο το 2007 και την εξαετία 2003-2009 αποτέλεσε τον MVP των επιτυχιών της Μίλαν. Ο ίδιος είχε γίνει «ένα» με την ομάδα, όμως η απόφασή του να φύγει το 2009, για λογαριασμό της Ρεάλ Μαδρίτης, αποδείχθηκε καταδικαστική. Ο Φλορεντίνο Πέρεθ δαπάνησε 65 εκατομμύρια ευρώ για να το μετατρέψει σε “galactico”, όμως η επιλογή δεν αποδείχθηκε σοφή για καμία πλευρά. Ο Κακά δεν προσαρμόστηκε ποτέ στο Μπερναμπέου, ενώ αντιμετώπισε και κάποια προβλήματα τραυματισμών, που δεν του επέτρεψαν να βρει τα πατήματά του. Τέσσερα χρόνια μετά επέστρεψε στην αγαπημένη του Μίλαν.

Φερνάντο Τόρες
Ο “El Nino” έκανε την Ευρώπη να μιλάει για εκείνον σε πολύ μικρή ηλικία, ως ποδοσφαιριστής της Ατλέτικο Μαδρίτης. Το «άλμα» του για την Πρέμιερ Λιγκ το 2007, για λογαριασμό της Λίβερπουλ, τον ανέβασε επίπεδο, με τον ίδιο να γίνεται περιζήτητος. Τον Ιανουάριο του 2011, ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς αποφάσισε να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, προσφέροντας 40 εκατομμύρια λίρες στη Λίβερπουλ. Μετά το πρώτο «όχι», ο Ρώσος μεγιστάνας ανέβασε την προσφορά στα 50 εκατομμύρια και πήρε τελικά τον Ισπανό επιθετικό στο Λονδίνο. Ωστόσο, αυτή η μεταγραφή αποδείχθηκε «βατερλό» και για την ομάδα και για τον ίδιο. Ο Τόρες ήταν... σκιά του εαυτού του στο Στάμφορντ Μπριτζ και εξελίχθηκε σε μια από τις χειρότερες μεταγραφές στην ιστορία του συλλόγου.