Το «Μάτι» δεν θέλει... ετήσια μνημόσυνα, θέλει μόνιμες απαντήσεις!

Μιχάλης Τσαμπάς
Το «Μάτι» δεν θέλει... ετήσια μνημόσυνα, θέλει μόνιμες απαντήσεις!
Ένα χρόνο μετά την τραγωδία στο Μάτι, ο Μιχάλης Τσαμπάς θυμάται τις τραγικές ώρες και σκέφτεται αν σήμερα 365 μέρες μετά έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στον σχεδιασμό και την ετοιμότητα...

Βικτόρια Πλζεν - Ολυμπιακός με αξεπέραστο Live Στοίχημα και 200+ ειδικά στοιχήματα! (21+)

Ο χρόνος λένε πως είναι ο καλύτερος γιατρός. Για τις πληγές όμως στο Μάτι αποδείχθηκε πως ο χρόνος μάλλον δεν ανταποκρίθηκε στον όρκο του προς τον Ιπποκράτη. Δεν κατάφερε να γιατρέψει πληγές, δεν κατάφερε να απαλύνει πόνους, δεν κατάφερε να σβήσει εικόνες από τη μνήμη. Πως θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί κάτι τέτοιο όταν ο... Χάρος με την γεμάτη από φλόγες και θάνατο μπέρτα του, μέσα σε μερικά λεπτά της ώρας «πήρε μαζί του» 102 ψυχές.

Άλλους άμεσα κι άλλους τους ανάγκασε στο μαρτύριο του «αργού κι επώδυνου θανάτου». Δεν έκανε διακρίσεις. Πως θα μπορούσε άλλωστε...

Γυναίκες και άντρες. Παιδιά και ηλικιωμένους. Έλληνες και ξένους. Εργαζόμενους και τουρίστες. Το ημερολόγιο έγραφε 23 Ιουλίου 2018. Ημέρα Δευτέρα. Μια καινούρια εβδομάδα άρχιζε στην καρδιά του καλοκαιριού. Ο δυνατός αέρας που από το πρωί... τάραζε την Αττική, δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να προϊδεάσει κανέναν, πως θα έχει «πρωταγωνιστικό ρόλο» στην μεγαλύτερη τραγωδία που βίωσε η χώρα εν καιρώ ειρήνης. Από εκείνη την... κόλαση πέρασε ακριβώς ένας χρόνος. Δύσκολος για όσους έχασαν αγαπημένα πρόσωπα, φίλους, συγγενείς, σπίτια, αυτοκίνητα, περιουσίες, δουλειές μέσα σε μια νύχτα.

Το Μάτι θα είναι για πάντα ένας κόμπος στον λαιμό. Ένα σφίξιμο στην ψυχή. Ένα αγκάθι στα πλευρά όλης της ελληνικής κοινωνίας. Το ζητούμενο δεν είναι να αποτελεί κάθε χρόνο μια ακόμη ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ. Δεν είναι θέμα να πηγαίνει η πολιτική ηγεσία σε ένα κυριακάτικο ετήσιο μνημόσυνο που χρόνο με τον χρόνο θα ξεφτίζει.

Που στο τέλος θα... χαθούν οι επίσημοι, οι κάμερες, οι live συνδέσεις και απλά θα πηγαίνουν αυτοί που άφησαν εκεί ένα κομμάτι της ψυχής τους εντελώς άδικα! Δεν είναι θέμα κάθε χρόνο να κρατούν Υπουργοί και Βουλευτές ενός λεπτού σιγή. Το ζητούμενο είναι τι έγινε σε αυτό τον ένα χρόνο για να «μην υπάρξει άλλο Μάτι». Αν όλα εκείνα τα ερωτήματα, λογικά, καθολικά και αμείλικτα, βρήκαν απαντήσεις.

-Είναι ικανοποιητικός ο πυροσβεστικός στόλος, οι ήρωες εκείνων των ημερών, για να μπορεί να ανταποκριθεί άμεσα;

-Έχουν αποκατασταθεί οι ζημιές στα πτητικά μέσα έτσι να υπάρχει και η σημαντική από αέρος βοήθεια;

-Yπάρχει πλάνο εκκένωσης σε πόλεις/χωριά/περιοχές υψηλού κινδύνου;

-Υπάρχει ένα κοινό σχέδιο ανάμεσα σε όλους τους αρμοδίους έτσι ώστε να μην επικρατεί χάος κι έλλειψη συνεννόησης;

-Υπάρχει πλάνο της αστυνομίας και γενικά των αρχών ώστε την ώρα του πανικού να ρυθμίσουν σωστά και με ασφάλεια την κυκλοφορία;

-Υπάρχουν καλώδια της ΔΕΗ φθαρμένα τα οποία παραμένουν σκορπισμένα σε χωράφια και δρόμους;

-Υπάρχουν ξερά χόρτα κι οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να αποτελέσει πρώτη ύλη για μια πυρκαγιά τα οποία δεν έχουν μαζευτεί είτε από δημότες, είτε από συνεργεία του εκάστοτε δήμου;

-Υπάρχουν «έξοδοι κινδύνου» προς την θάλασσα σε περιοχές που κάποιοι είχαν φροντίσει να... φράξουν κάθε σπιθαμή γης;

-Υπάρχει πρόβλεψη ώστε κάθε βοήθεια που προκύπτει μετά από μια δύσκολη στιγμή να μην σαπίζει σε αποθήκες δημαρχείων και σχολικές αίθουσες όπως τόσοι τόνοι φαγητού και φαρμάκων που μαζεύτηκαν μετά την τραγωδία στο Μάτι;

Τα παραπάνω ερωτήματα είναι μερικά μόνο από τα δεκάδες, εκατοντάδες, που ακούστηκαν, γράφτηκαν, διαβάστηκαν εκείνες τις «επόμενες ημέρες» του μεγάλου μαρτυρίου. Άλλες απαντήσεις δόθηκαν, άλλες ήταν... θολές, άλλες παραπέμφθηκαν στις καλένδες. Μακάρι ποτέ ξανά να μην χρειαστεί να αναρωτηθούμε!