Ταχύτητα, δύναμη, τεχνικές δεξιότητες και γκολ ήταν μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά του μεγαλύτερου ποδοσφαιριστή που έχει βγάλει ο πλανήτης, Λουίς Ναζάριο ντε Λίμα Ρονάλντο.

Ο Βραζιλιάνος είχε στρέψει όλα τα φώτα πάνω του, όχι μόνο για τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες αλλά και για την προσωπική του ζωή.

Στο παρελθόν είχε απασχολήσει πολλές φορές για τις δηλώσεις που έκανε και το gazzetta.gr σας παρουσιάζει τις 5 πιο σοκαριστικές παραδοχές του Βραζιλιάνου.

1. Τα πάρτι

Οταν δεν έκανε «μαγικά» στα γήπεδα, ο Ρονάλντο διοργάνωνε συχνά πάρτι τα οποία για πολλούς έχουν παραμείνει αξέχαστα μέχρι τώρα.

«Τα πάρτι που διοργάνωνα ήταν πολύ καλά. Αρκετός κόσμος θυμάται αυτά παρά τα γκολ που έβαζα. Ο κόσμος μπορούσε να φανταστεί πως ήταν. Αλλά δεν έχουν ιδέα πόσο καλά ήταν».

«Το ποδόσφαιρο ήταν πάντα η προτεραιότητα μου. Δεν το κρύβω. Αλλά και οι ποδοσφαιριστές είναι νέοι άνθρωποι. Θέλουν να βγουν έξω, να συναντήσουν κορίτσια. Συνηθισμένες καταστάσεις για νέους ανθρώπους, πόσω μάλλον όταν έχουν λεφτά».

«Ο Φλορεντίνο Πέρεθ μου έδινε πολλές συμβουλές. Μία από τις καλύτερες του ήταν η εξής. Με είχε ρωτήσει τον λόγο για τον οποίο δεν έμενα στο σπίτι και ήμουν συνέχεια έξω. Μου είπε να παραδειγματιστώ από τον Λουίς Φίγκο και εγώ του είπα: "Αν είχα και εγώ τη σύζυγο του Φίγκο θα έμενα σπίτι"»

2. Οι τραυματισμοί και η φυσική κατάσταση

Η καριέρα του Ρονάλντο είχε αρκετούς τραυματισμούς που τον ταλαιπώρησαν και δεν τον άφησαν να ξεδιπλώσει κι άλλες δεξιότητες του στους αγωνιστικούς χώρους. Οταν πλησίαζε το τέλος της καριέρας του ο "R9" είχε γίνει αγνώριστος, εξαιτίας των περίσσιων κιλών.

«Υπέφερα πολύ από δύο σοβαρούς τραυματισμούς. Μου πήρε σχεδόν τρία χρόνια για να τους ξεπεράσω πλήρως. Ωστόσο, οι συνέπειες που αποκόμισα από αυτούς με ανάγκασαν να αποσυρθώ από το ποδόσφαιρο».

«Πέρασα δύσκολες στιγμές. Η οικογένεια μου και οι γιατροί επέμεναν να συνεχίσω και πως άξιζε να δώσω μία ακόμα ευκαιρία».

«Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορούσε αυτό να είναι το τέλος στην καριέρα μου. Ηλπιζα πως αυτοί οι πόνοι θα με έκαναν καλύτερο στη συνέχεια».

«Ο Ζινεντίν Ζιντάν με είχε επισκεφθεί στο νοσοκομείο στη Γαλλία. Τότε ήταν στη Γιουβέντους και μπήκε στο κόπο, κρυφά από την ομάδα του να πάρει το αεροπλάνο και να έρθει να με δει στη Γαλλία στο νοσοκομείο. Εκεί γεννήθηκε μία μεγάλη φιλία μεταξύ μας».

«Το 1999 στο Κόπα Αμέρικα είχα βάλει κιλά. Είχα πάει διακοπές νωρίτερα και έτρωγα πολύ. Μου δώσανε ένα χάπι το οποίο σε κάνει να χάσεις κιλά σε λίγες ημέρες».

«Κάθε δέκα λεπτά ήμουν στο μπάνιο. Εκανα προπόνηση με μία πάνα, για προστασία. Εκανα θυσίες για να είμαι στη διάθεση του προπονητή μου».

3. Οι τρεις μεγάλοι σταθμοί: Μπαρτσελόνα, Ρεάλ και Ιντερ

Ο Ρονάλντο αγαπήθηκε από τον κόσμο κάθε ομάδα όπου αγωνίστηκε. Κανείς δεν αμφισβήτησε την αξία και τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες. Ακόμα και όταν φόρεσε τη φανέλα και της Μπαρτσελόνα αλλά και της Ρεάλ.

Ρεάλ

«Εφυγα από την Ρεάλ, παρά τη θέληση μου να μείνω. Ειχα προβλήματα με τον προπονητή, Φάμπιο Καπέλο. Αμα έπαιρνα λίγα κίλα, με έβγαζε αμέσως εκτός ομάδας».

«Νομίζω ότι μου συμπεριφερόταν σα να ήμουν στο έλεος του. Είχαμε πολλές κόντρες μεταξύ μας. Αλλά σε μία ομάδα υπερισχύει η άποψη ενός προπονητή».

Ιντερ

«Ο Εκτορ Κούπερ ήταν ο χειρότερος. Τουλάχιστον ο Καπέλο είχε μία ιστορία ως προπονητής. Αλλά ο Κούπερ τι κέρδισε;»

«Είχα μιλήσει μόνο μία φορά με τον Μάσιμο Μοράτι και του είχα πει: "Πρόεδρε, δεν μπορώ να συνεχίσω με αυτόν τον προπονητή. Στείλε τον σπίτι ή εγώ θα φύγω". Εν τέλει προτίμησε τον Κούπερ».

Μπαρτσελόνα

«Υπέγραψα νέο συμβόλαιο με την Μπάρτσα στο τέλος της σεζόν και μετά έφυγα για τη Βραζιλία. Πέντε ημέρες αργότερα με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν πως δεν θα γίνει η ανανέωση».

«Ηθελα να μείνω. Δεν εκτίμησαν τη συνεισφορά μου στον σύλλογο και εγώ δεν μπορούσα να κάνω κάτι».

4. Ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1998

Ο Ρονάλντο είχε σκοπό να δείξει στον κόσμο τι θα μπορούσε να πετύχει στον τελικό του Παγκοσμίο Κυπέλλου εναντίον της Γαλλίας, αλλά μια σειρά από ιατρικά προβλήματα το προηγούμενο βράδυ τον εμπόδισε να πιάσει καλή απόδοση.

«Αποφάσισα να ξεκουραστώ λίγο μετά το μεσημεριανό γεύμα και το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι να κοιμάμαι. Πήγα για ύπνο, μετά είχα έναν σπασμό και όταν ξύπνησα, περικυκλώθηκα από άλλους παίκτες και τον γιατρό της ομάδας».

«Οι ιατρικές εξετάσεις δεν έδειξαν κάτι ασυνήθιστο. Πήγαμε στο γήπεδο, πήγα στον προπονητή της Βραζιλίας Μάριο Ζαγκάλο και του είπα: «Νιώθω καλά, θέλω να παίξω». Δεν είχε άλλη επιλογή από το να αποδεχτεί την απόφασή μου».

«Ίσως να επηρέασε ολόκληρη την ομάδα αυτή η κρίση που έπαθα γιατί τους φόβισε. Δεν είναι κάτι που γίνεται κάθε μέρα. Αλλά είχα αφοσίωση στη χώρα μου και δεν ήθελα να τους απογοητεύσω. Ημουν περήφανος, ένιωθα ότι μπορούσα να παίξω».

«Ο τελικός του 2002 ήταν ίδιος με εκείνος στο Παρίσι. Μετά το μεσημεριανό γεύμα, όλοι πήγαν για ύπνο και αμέσως σκέφτηκα: "Δεν θέλω να κοιμηθώ". Βρήκα τον συμπαίκτη μου Ντίντα και του είπα: "Όχι, δεν θα κοιμηθείς εσύ, θα μένεις μαζί μου". Δεν κοιμήθηκα εκείνη την ημέρα, φοβόμουν ότι θα πάθαινα το ίδιο»

5. Ποδόσφαιρο

Μπορεί στη Μπαρτσελόνα και την Ιντερ να πέτυχε σπουδαία πράγματα αλλά οι καλύτερες του ημέρες, ήταν στο Μπερναμπέου αγωνιζόμενος για λογαριασμό της Ρεάλ.