Ολυμπιακός - Αρης: Η διαφορά της καλύτερης ομάδας από την δεύτερη καλύτερη

Στο παιχνίδι διαμορφώθηκαν οι καλύτερες δυνατές συνθήκες για τον Άρη προκειμένου αυτός να επιχειρήσει την υπέρβαση και να πάρει θετικό αποτέλεσμα στην έδρα του Ολυμπιακού. Στο 41’ο λεπτό ο Άρης βρέθηκε με παίκτη παραπάνω μετά την αποβολή του Λαλά, απέναντι σε έναν φθαρμένο από την κούραση και τις απουσίες Ολυμπιακό. Με το 1-0 από το 38’, με έναν παίκτη λιγότερο και χωρίς “δεκάρι” στο τερέν, ο Ολυμπιακός δεν είχε πολλές στρατηγικές επιλογές. Επέλεξε να αφήσει την μπάλα στον Άρη και να αμυνθεί με βάθος για να υπερασπίσει την εστία του και να κρατήσει το προβάδισμα στο σκορ.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση παιχνιδιού ο Ακης Μάντζιος έκανε αρχικά την επιλογή να μην αλλάξει τη στάση της ομάδας του στο τερέν. Επέλεξε στρατηγικά να πάρει τα όποια ρίσκα του στο τελευταίο διάστημα του παιχνιδιού. Ίσως επειδή ο προπονητής του Άρη, που γνωρίζει τις δυνατότητες της ομάδας του καλύτερα από εμάς τους παρατηρητές, είχε την επίγνωση ότι ο Άρης δεν είναι ακόμη έτοιμος για να αναπτύξει υψηλό ρυθμό στις επιθέσεις του απέναντι σε μια κλειστή άμυνα χωρίς να “πληγωθεί” σε μια κόντρα επίθεση.

Αυτό φάνηκε στο τερέν κατά τη διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου: ο Άρης είχε την μπάλα, αλλά δεν μπορούσε να αλλάξει ρυθμό και να αναπτυχθεί σε υψηλό τέμπο. Δεν ήταν όσο κινητικός έπρεπε, στη φάση κατοχής της μπάλας, για να αναπτύξει επιθέσεις με ποδόσφαιρο της μιας επαφής. Δεν είναι τόσο ώριμος στο επίπεδο των ομαδικών τακτικών ενεργειών. Επένδυσε τις προσδοκίες του για το γκολ σε ατομικές επινοήσεις, σε ατομικές ενέργειες και όχι σε τακτικές κινήσεις - ή τουλάχιστον αυτή ήταν η εικόνα της απόδοσής του κατά τη διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου.

Παρακολουθώντας το παιχνίδι αναρωτιόμουν αν αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στην καλύτερη και την δεύτερη καλύτερη ομάδα της “κανονικής σεζόν”. Ναι είναι, καταλήγω. Διότι ο Ολυμπιακός, μια ομάδα 3ετίας, ξέρει να προσαρμόζεται στις καταστάσεις που δημιουργούνται στο παιχνίδι, ενώ ο Άρης, μια ομάδα 6μήνου, δεν έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο για να ανταποκρίνεται σε προκλήσεις σαν αυτή που αντιμετώπισε στο Καραϊσκάκη - δηλαδή δεν “ξέρει” ακόμη να παίξει όσο γρήγορα χρειάζεται απέναντι σε μια ομάδα με τόση ποιότητα όταν αυτή αμύνεται στα 20 μέτρα από την εστία της.

Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός χάρη σε μια πολύ καλή επίθεση, μια τυφλή ασίστ από τον Μπουχαλάκη και ακόμη μια εκτέλεση της μιας επαφής από τον Γιώργο Μασούρα, τον 3ο του πρωταθλήματος στην αναλογία γκολ ανά 90’ λεπτά (και 3ο στην λίστα των ασίστ ανά 90’ λεπτά), βγήκε νικητής. Αυτή η φάση είχε πολύ καλά νέα για την Εθνική Ομάδα, διότι αυτή θα υποδεχθεί δύο ποδοσφαιριστές που έχουν δημιουργήσει για τον εαυτό τους πολύ καλή δυναμική, τον Μπουχαλάκη και τον Μασούρα.

Ο Ολυμπιακός δεν νίκησε μόνο χάρη σε αυτή τη στιγμή καλής συνεργασίας μεταξύ των δύο ποδοσφαιριστών του, αλλά και χάρη στον διαμορφωμένο χαρακτήρα του, όπως σχολίασε μετά τη λήξη του ματς ο Πέδρο Μαρτίνς. Δεν θα σταματήσω να υπογραμμίζω ότι όλο αυτό που σήμερα γεύεται ο Ολυμπιακός είναι μια επίδειξη των οφελών που έχει για μια ομάδα η μακρά συνεργασία με έναν ικανό προπονητή. Ο Ολυμπιακός έχει χαρακτήρα, μέταλλο, επίγνωση, εμπειρία, ωριμότητα επειδή έχει τον ίδιο προπονητή εδώ και περίπου 3 χρόνια.