• Η έλλειψη συγκέντρωσης, ο φόβος και η «μαύρη τρύπα» της ανασταλτικής λειτουργίας!
• Η ΑΕΚ ζει... επικίνδυνα και νικάει βάζοντας δύσκολα στον ίδιο της τον εαυτό!
• Η επίθεση της ΑΕΚ είναι αναγκασμένη να νικάει και την άμυνά της!

Το ματς στο Αλκαζάρ και η νίκη που ήρθε με συγκλονιστικό τρόπο στο φινάλε ήταν ακόμα ένα παιχνίδι μέσα στη σεζόν που αντικατοπτρίζει απόλυτα τη φετινή ΑΕΚ. Μια ομάδα που όσο δυνατή είναι από τη μέση και μπροστά, άλλο τόσο προβληματική είναι από τη μέση και πίσω. Το 0-2 που έγινε 2-2 στο δεύτερο ημίχρονο και στη συνέχεια το τρίποντο - θρίλερ στο τέλος με το γκολ του Αλμπάνη στο 90', τη σωτήρια απόκρουση πέναλτι του Αθανασιάδη στο 96' και το τέρμα του Σιμάνσκι αμέσως μετά, ήταν άλλη μια απόδειξη ότι η Ένωση εξακολουθεί να κάνει μόνη της τα εύκολα... δύσκολα.

Η έλλειψη συγκέντρωσης, ο φόβος και η «μαύρη τρύπα» της ανασταλτικής λειτουργίας!

Και στη Λάρισα, λοιπόν, η ΑΕΚ παρουσίασε τις γνωστές παθογένειες που τη χαρακτηρίζουν από το ξεκίνημα της σεζόν. Παθογένειες που αφορούν φυσικά την ανασταλτική λειτουργία. Ο Χιμένεθ με την έλευσή του είχε καταφέρει να διορθώσει τις πρώτες εβδομάδες τα κακώς κείμενα δίνοντας μια συμπαγή εικόνα στα μετόπισθεν της Ένωσης, ωστόσο τα προβλήματα φαίνεται πως απλά είχαν κρυφτεί κάτω από το χαλάκι καθώς η ΑΕΚ τον τελευταίο μήνα δέχεται σταθερά δύο γκολ ανά παιχνίδι με εξαίρεση την εκτός έδρας νίκη επί του ΟΦΗ στο Ηράκλειο. Αρχικά το 2-2 με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, ήττα με 0-2 από τον ΠΑΣ Γιάννινα στο ΟΑΚΑ, ήττα με 2-1 από τον Απόλλωνα Σμύρνης στο Κύπελλο, εντός έδρας ήττα από τον Άρη με 0-2 και νίκες με 4-2 κόντρα σε Βόλο και ΑΕΛ.

Τόσο στο πρώτο, όσο και στο δεύτερο γκολ της ΑΕΛ, η στιγμιαία έλλειψη συγκέντρωσης των παικτών της ΑΕΚ μετέτρεψε το 0-2 σε 2-2. Αρκετοί κιτρινόμαυροι έχουν παραδεχθεί στο παρελθόν ότι ζουν με τον φόβο πως θα δεχθούν γκολ και πως όταν αυτό συμβεί χάνουν έπειτα την αυτοπεποίθησή τους. Αυτό συνέβη και στη Λάρισα, βάζοντας το τρίποντο σε κίνδυνο. Σε αυτό στάθηκε και ο Ολιβέιρα στις δηλώσεις του μετά το τέλος του ματς, κάτι που έχουν τονίσει κι άλλοι συμπαίκτες του μέσα στη φετινή σεζόν. Η έλλειψη συγκέντρωσης σε συνδυασμό με την εύθραυστη ψυχολογία και την απουσία ηγετών στα μετόπισθεν στέλνουν την ΑΕΚ συνεχώς στα σχοινιά με την ανασταλτική λειτουργία να παραμένει η «μαύρη τρύπα» τη φετινή σεζόν.

Η ΑΕΚ ζει... επικίνδυνα και νικάει βάζοντας δύσκολα στον ίδιο της τον εαυτό!

Η ΑΕΚ σταθερά από το ξεκίνημα της φετινής σεζόν συνηθίζει να βάζει εμπόδια στον εαυτό της, γεμίζοντας με άγχος τους φίλους της ακόμα και σε παιχνίδια που είναι εμφανώς καλύτερη. Οι περισσότερες νίκες της εντός των συνόρων γίνονται θρίλερ, ακόμα και σε παιχνίδια που η εστία της μένει απαραβίαστη. Αρκεί να κοιτάξει κανείς από την πρεμιέρα του πρωταθλήματος όταν ο Τσιντώτας χρειάστηκε να πιάσει το πέναλτι στο Αγρίνιο πριν γίνει το 0-2 επί του Παναιτωλικού στα τελευταία λεπτά. Έπειτα το διπλό (0-1) επί του ΠΑΣ στα Γιάννενα όταν μπροστά χάθηκαν αρκετές ευκαιρίες, ενώ στην άμυνα χρειάστηκε το VAR για να γλιτώσει την Ένωση. Εντός έδρας απέναντι στον ΟΦΗ η ΑΕΚ χρειάστηκε να κάνει την ανατροπή (2-1) στο δεύτερο ημίχρονο, ενώ και στο 4-1 επί της ΑΕΛ, η ΑΕΚ ισοφαρίστηκε από το... πουθενά για να πάρει μπροστά στο τελευταίο εικοσάλεπτο.

Η συνέχεια δόθηκε στην Τρίπολη, όπου πάλι από μια στιγμή αμυντικής αδράνειας η ΑΕΚ δέχθηκε την ισοφάριση από τον Αστέρα στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Σε ένα ματς στο οποίο η Ένωση είχε την υπεροχή βρίσκοντας το γκολ της νίκης (1-2) στο δεύτερο μέρος. Η επιτομή των νικών - θρίλερ ήρθε στη Ριζούπολη σε εκείνο το ανεπανάληπτο 3-4 επί του Απόλλωνα Σμύρνης, όπου η ΑΕΚ με παιδικά λάθη στην άμυνά της πήγε να γκελάρει στις καθυστερήσεις! Στη νίκη επί της Λαμίας (0-1), με την ΑΕΚ κυρίαρχη, ήρθε η αποβολή του Ινσούα στο 53' για να αναγκάσει τους κιτρινόμαυρους να κινδυνεύσουν. Για να φτάσουμε στις δύο τελευταίες νίκες της ΑΕΚ με Βόλο στο Κύπελλο (4-2) και ΑΕΛ στο πρωτάθλημα (2-4), όπου η Ένωση χρειάστηκε να ζήσει πάλι επικίνδυνα.

Η επίθεση της ΑΕΚ είναι αναγκασμένη να νικάει και την άμυνά της!

Η ΑΕΚ από τη μέση και μπροστά έχει συνθέσει μια ομάδα που ξεχειλίζει από ποιότητα, σε αντίθεση με την έλλειψη δυναμικής που τη χαρακτηρίζει από τη μέση και πίσω. Κάτι που αναφέρεται σχεδόν μετά από κάθε παιχνίδι των κιτρινόμαυρων τη φετινή σεζόν, με την επίθεση της Ένωσης να είναι αναγκασμένη συνεχώς να νικάει και την άμυνά της. Είτε ο Τάνκοβιτς, είτε ο Γκαρσία, είτε ο Ολιβέιρα, είτε ο Ανσαριφάρντ καλούνται μπροστά με την ποιότητά τους να κάνουν τη διαφορά και να σκοράρουν ή να δημιουργήσουν αρκετά προκειμένου να κερδίσουν και τα λάθη της αμυντικής λειτουργίας. Συνέβη και με τον Βόλο την περασμένη εβδομάδα, συνέβη και απέναντι στην ΑΕΛ, αποτελώντας το σήμα κατατεθέν της φετινής ΑΕΚ. Μάλιστα στο Αλκαζάρ αν δεν ήταν η σωτήρια επέμβαση πέναλτι του Αθανασιάδη στο 96' ούτε η επιθετική ποιότητα θα έφτανε στην ΑΕΚ...