Η «καλύτερη μεταγραφή» έβαλε σε μπελάδες τον Πογιάτος

Αλλιώς ξεκίνησε η εφετινή μεταγραφική περιπέτεια του Παναθηναϊκού, κι αλλού η ζωή τον πήγε... Για την ακρίβεια αλλού τον πήγε η απόφαση του Γιάννη Αλαφούζου να διατηρήσει στο ρόστερ με ανανέωση συμβολαίου τον Φεντερίκο Μακέντα! Τον μοναδικό παίκτη του Τριφυλλιού για τον οποίο υπήρχε από την αρχή του καλοκαιριού πλάνο πώλησης, τον μοναδικό που είχε (αρκετές) προτάσεις και σίγουρα θα άφηνε στο ταμείο της ομάδας σημαντικό ποσό...

Ηταν... κακό για τον Παναθηναϊκό ότι έμεινε ο επί διετία πρώτος σκόρερ του; Κάθε άλλο! Για πολλούς αυτή η ανανέωση συμβολαίου ήταν η καλύτερη μεταγραφή του Τριφυλλιού! Ο Ιταλός είναι από τα θετικότερα στοιχεία και τους σημαντικότερους “συνδετικούς κρίκους” στα αποδυτήρια, έζησε και ζει μια χαρά στη Γλυφάδα με την οικογένειά του, αγαπά και αγαπιέται από τους συμπαίκτες του, είναι team player παντού και μπορεί να κάνει... χίλιες δουλειές στο γήπεδο. Killer, όχι, δεν είναι. Ούτε Μπεργκ, ούτε Σισέ. Ούτε Φιγκερόα. Είναι, όμως, ένας πολυσύνθετος φορ, του οποίου η παραμονή, σε συνδυασμό με την παρουσία του Καρλίτος, προκάλεσε ενθουσιασμό σε μεγάλη μερίδα φίλων του Τριφυλλιού. Ελα, όμως, που ο Παναθηναϊκός σε τρία φιλικά ματς έχει πετύχει ένα γκολ (με τον Μακέντα!). Ελα που αυτή η παραμονή προς το παρόν περισσότερο μπερδεύει παρά λύνει τα χέρια ενός προπονητή ο οποίος βασίζεται στο 4-3-3 με έναν φορ, στηρίζεται πολύ στους εξτρέμ, ξεκίνησε με δύο μεταγραφές ακραίων (Αϊτόρ – Σαβιέρ) και βρέθηκε αίφνης “υποχρεωμένος” κατά κάποιο τρόπο να “παντρέψει” στην ίδια ενδεκάδα δυο “500άρικα” συμβόλαια, των δύο σέντερ φορ. Εύκολο σε 4-3-3; Καθόλου!

ΤΟ ΤΟΥΝΕΛ ΤΟΥ ΠΟΓΙΑΤΟΣ ΣΤΟ 4-3-3 ΜΕ ΔΥΟ ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ

Το σημαντικότερο θετικό στοιχείο για τον Παναθηναϊκό από το φιλικό με τον ΠΑΟΚ στο οποίο αμφότεροι αγωνίστηκαν με ένα τσουβάλι “αναπληρωματικούς” καταγράφηκε στο δεύτερο ημίχρονο της αναμέτρησης και ίσως αναδεικνύει το φως στο… τούνελ που μπήκε ο Πογιάτος μετά την οριστικοποίηση της παραμονής του Μακέντα. Το σχήμα του β’ μέρους, στο οποίο ο Καρλίτος αγωνίστηκε πιο «κεντρικά» ως φορ και ο Ιταλός πιο πλάγια σε «ελεύθερο» ρόλο, φάνηκε ότι λειτουργεί καλύτερα για τον Παναθηναϊκό: είναι φανερό ότι – τουλάχιστον σ΄ αυτό το timing – ο Ισπανός δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ακραίου επιθετικού ο οποίος μετατρέπεται σε «δεκάρι» ή κρυφός φορ, αλλά το αντίστροφο με τον Μακέντα σ’ αυτό το ρόλο ίσως μπορεί να αποδώσει. Και λέμε «ίσως», διότι ούτε αυτή η διάταξη έχει δοκιμαστεί σε μεγάλο βαθμό. Είναι πασιφανές, άλλωστε ότι ο Παναθηναϊκός (όπως και πολλές ομάδες της Superleague 1) θα… κάνει «έξτρα προετοιμασία» κατά τη διάρκεια των πρώτων 4-5 αγωνιστικών του πρωταθλήματος, καθώς ακόμα δεν έχει «μονταριστεί».

ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΧΗΜΕΙΑΣ ΣΤΗ ΜΕΣΑΙΑ ΓΡΑΜΜΗ

Το δεύτερο κεφαλαιώδες ζήτημα που καλείται να λύσει ο Πογιάτος είναι η απουσία του Βιγιαφάνιες απ’ όλα τα φιλικά, καθώς ο Αργεντινός, ο οποίος δεν έχει αγωνιστεί σε επίσημο ματς τους τελευταίους έξι μήνες, τραυματίστηκε (θλάση) στο διάστημα στο οποίο ετοιμαζόταν να αρχίσει προπονήσεις μαζί με τους συμπαίκτες του. Επίσης σημαντική η απουσία του Γιάννη Μπουζούκη από τα δύο τελευταία φιλικά ματς εναντίον της Λαμίας και του ΠΑΟΚ, επίσης λόγω (ελαφρού) προβλήματος. Σε γενικές γραμμές δεν έχουν δοκιμαστεί πολλά πράγματα με "σταθερές" στη μεσαία γραμμή και δη σχήματα με επιτελικό/δημιουργικό «οκτάρι». Ως συνέπεια αυτού, ο Παναθηναϊκός πιθανότατα θα ξεκινήσει στο ματς εναντίον του Αστέρα με Αγιούμπ και Αλεξανδρόπουλο μπροστά από τον καθαρόαιμο αμυντικό χαφ, Δημήτρη Κουρμπέλη και… βλέπουμε εν συνεχεία, όταν ο κομβικός για το σύνολο Βιγιαφάνιες θα είναι έτοιμος να παίξει. Πάντως το 4-3-3 με δίδυμο Σένκεφελντ – Βέλεθ κοντά στη σέντρα λες και είναι... Μπόατενγκ – Αλάμπα μοιάζει ριψοκίνδυνο αν όχι καταστροφικό και το επισημαίνουμε από τώρα. Ο Παναθηναϊκός είναι φρέσκια ομάδα με καινούριο προπονητή και για να “αγοράσει” χρόνο χρειάζεται τα θετικά αποτελέσματα στην εκκίνηση. Ο ίδιος ο Ισπανός κόουτς, άλλωστε, στην παρουσίασή του είχε πει “στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει διαθέσιμος χρόνος”...

Y.Γ. Προς το παρόν το… υπόλοιπο μεταγραφικό πλάνο δεν έχει διαφοροποιηθεί. Εχει ακούσει πολλά «όχι» ο Παναθηναϊκός, ήταν κοντά σε δύο μεταγραφές από την Παρασκευή μέχρι την Κυριακή, ο Ρόκα επιμένει για αναπληρωματικό δεξιό μπακ, βασικό αριστερό μπακ και «εξάρι» που θα μπορεί να παίξει και «οκτάρι». Aπαραίτητη είναι μόνο η απόκτηση δεύτερου δεξιού ακραίου αμυντικού. Ο Παναθηναϊκός έχει... κάθε δικαίωμα να μην αποκτήσει “βασικό (τρίτο) αριστερό μπακ, εμπιστευόμενος αρχικά τον Ζαγαρίτη με «μπακ απ» τον Μαυρομάτη, περιμένοντας και τον Χατζηθεοδωρίδη.

Οσο για τον χαφ; Απορώ με τα σενάρια ενός μηνός για τον Μπενιάτ (παικταράς, αλλά ακριβός, δίχως μεταπωλητική αξία και μεγάλο μπέρδεμα στη μεσαία γραμμή αν τον αποκτούσε), όταν α) ακόμα δεν έχει παίξει ο Βιγιαφάνιες β) έχει απουσιάσει στα δύο εκ των τριών φιλικών ο Μπουζούκης και γ) ο Πογιάτος θέλει να αναδείξει και τον Σερπέζη ως οκτάρι!

Αν χρειάζεται έναν παίκτη, ας πούμε ότι αυτός στο 4-3-3 του Ισπανού πρέπει να είναι καθαρόαιμο “εξάρι” και να παίζει μόνο εκεί, σε περίπτωση τιμωρίας ή τραυματισμού του Κουρμπέλη. Έναν πιο γρήγορο και πιο σκληρό αμυντικό χαφ από τον αρχηγό χρειάζεται για να "καλύπτει" τον Κουρμπέλη. Λίγο πιο σωματώδη από τον Ανουάρ, ο οποίος κατέληξε με δανεισμό στον ΑΠΟΕΛ του Μαρίνου Ουζουνίδη, καθώς προφανώς ο Παναθηναϊκός δεν κινήθηκε “ζεστά” προς την Βαγιαδολίδ, παρά τη ζέση του ίδιου του 25χρονου Μαροκινού χαφ προς τους Πράσινους. Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή ο Παναθηναϊκός αποκτήσει έναν επιπλέον δημιουργικό μέσο που θα “βαφτιστεί” 6-8άρι, θα «γεμίσει» “οκτάρια” και θα έχει άλλου είδους προβλήματα με νεαρούς που θα μένουν πάγκο/εξέδρα, όντες αναξιοποίητοι.