Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς βγάζει δύο διαφορετικές εικόνες…

Στα δικά μου μάτια, το θέμα που έχει, ακόμη, ο Ολυμπιακός επί αγωνιστικού είναι ένα: η έλλειψη ισορροπίας στα εντός με τα εκτός έδρας παιχνίδια του.

Αναλύοντας τον Ολυμπιακό του Μαρτίνς, που πλέον είναι μία ομάδα 15 μηνών, αφού δουλεύεται από τον Ιούνιο του 2018, αυτό που εγώ βλέπω είναι μία μεγάλη διαφορά στην εικόνα της ομάδας στο Καραϊσκάκη με την εικόνα της ομάδας μακριά από το Καραϊσκάκη. Διαφορά στην απόδοση και κατ΄ επέκταση διαφορά στα αποτελέσματα. Και μπορεί να είναι λογικό να υπάρχει μία διαφορά στο εντός με το εκτός έδρας, αλλά κατά την κρίση μου, που λέει κι ο Κούγιας, η διαφορά στην περίπτωση του Ολυμπιακού είναι σημαντική.

Ο Ολυμπιακός επί Μαρτίνς έχει δώσει 60 παιχνίδια: 34 για το πρωτάθλημα, 19 για την Ευρώπη και εφτά για το Κύπελλο. Από τα 60, τα 30 είναι εντός έδρας και τα άλλα άλλα 30 εκτός έδρας. Η διαφορά είναι ακόμη πιο έντονη στο επιθετικό κομμάτι: μέσα στο σπίτι έχει βάλει 81 γκολ κι εκτός έδρας σχεδόν τα μισά (!), 46…

Αυτό είναι το σημείο κλειδί: ο Ολυμπιακός μέσα στο Καραϊσκάκη είναι μία πολύ επιθετική ομάδα, που κυριαρχεί επί των αντιπάλων της, κάνει πολλές ευκαιρίες και βάζει πολλά γκολ. Δύο ήττες (0-1 από ΠΑΟΚ και Λαμία) έχει ο Ολυμπιακός εντός έδρας επί Μαρτίνς, κι αυτές ήταν γιατί «κοιμήθηκε ο θεός του ποδοσφαίρου» και σε 50 τελικές (!!!) δεν μπήκε ένα γκολ-όπως και με τον Παναθηναϊκό σε άλλες 25 τελικές μπήκε ένα γκολ (1-1) κι αυτό στις καθυστερήσεις!…Οι δε τρεις άλλες από τις συνολικά τέσσερις ισοπαλίες του είναι με Τότεναμ (2-2), Μπέτις (0-0), Ντινάμο Κιέβου (2-2), δηλαδή ομάδες υψηλού επιπέδου.

Αντίθετα, έξω από το Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός είναι διαφορετικός. Και δέχεται περισσότερα γκολ (22) απ΄ ότι στο γήπεδο του (16), αλλά κυρίως η επιθετικότητα του είναι σε άλλες στροφές, γι΄ αυτό και τα 35 γκολ (81-46) διαφορά σε σχέση με τους εντός έδρας αγώνες του. Εξ ου και οι πέντε ήττες κι οι εφτά ισοπαλίες του…

Καταλαβαίνουμε τα πάντα και μόνο από την απαρίθμηση των αποτελεσμάτων: εκτός έδρας και δη στα πιο σημαντικά παιχνίδια ο Ολυμπιακός θα βάλει συνήθως ένα γκολ, αν και ενίοτε δεν βάζει κανένα (βλέπε 0-1 από Μπέτις, από Ντινάμο Κιέβου κι ΟΦΗ, 0-0 με Πλζεν και Ξάνθη Κύπελλο). Αν το κρατήσει το ένα γκολ, έχει καλώς (1-0 Μπασάκσεχιρ, 1-0 ΠΑΟ, Άρη και Πανιώνιο πέρσι και Λάρισα φέτος). Διαφορετικά φέρνει ισοπαλίες (1-1 με Μπέρνλι, ΑΕΚ, Ξάνθη πρωτάθλημα, ΠΑΟ φέτος) η, χάνει (1-3 από Μίλαν, 1-3 από ΠΑΟΚ).

Για να βρούμε εκτός έδρας παιχνίδια με κάποια δυσκολία στα οποία ο Ολυμπιακός σημείωσε δύο γκολ πρέπει να σταματήσουμε στο 2-0 στην Ντουντελάνζ, στο 2-1 στο Περιστέρι και στο 2-1 στην Κράσνονταρ, με την πρόκριση παρεμπιπτόντως να είχε κριθεί από το 1-1 στο 11^ο λεπτό.

Εν κατακλείδι, για εμένα τα πάντα θα κριθούν (και) φέτος για τον Ολυμπιακό από το αν θα μπορέσει να βρει την απαιτούμενη ισορροπία και στα παιχνίδια του μακριά από το Καραϊσκάκη να πλησιάσει αρκετά περισσότερο την εικόνα του μέσα στο Καραϊσκάκη. Κάτι που προς το παρόν ούτε φέτος έχει μέχρι στιγμής καταφέρει, αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα (5-1-0 μέσα, 3-2-0 έξω) και κυρίως από την επιθετική παραγωγή του (18 γκολ μέσα, μόνο πέντε έξω). Διαπιστώνουμε εύκολα ότι εντός έδρας το ενεργητικό είναι ακριβώς τρία γκολ ανά ματς, ενώ εκτός έδρας ακριβώς ένα γκολ ανά ματς…

Οι σχετικές επισημάνσεις αποκτούν άλλη σημασία ενόψει των δύο διαδοχικών εκτός έδρας αγώνων του Ολυμπιακού την άλλη εβδομάδα με Ερυθρό Αστέρα και Άρη. Κοινώς θα πρέπει οι στροφές της ομάδας να ανέβουν κι έξω από το Καραϊσκάκη.