Παναθηναϊκός: Πάλι καλά που έχουν τα χάλια τους και οι Ρέιντζερς...

Ο Ρουί Βιτόρια έχει αφήσει το μοίρασμα του χρόνου στην άκρη από το προηγούμενο φιλικό εναντίον της Σάλκε που θυμίζουμε ότι πέρυσι τερμάτισε 14η στη Β' Bundesliga. Τότε, εναντίον των Γερμανών, δεν είχε Τσιριβέγια – Ιωαννίδη και Τσέριν – Μλαντένοβιτς. Και προτίμησε να ξεκινήσει με το «αναπληρωματικό» δίδυμο στόπερ, τους Γεντβάι – Τουμπά. Σήμερα, εναντίον της Μπράγκα η οποία πέρυσι είχε τερματίσει τέταρτη στην Primeira Liga, ξεκίνησε με την ενδεκάδα που θα χρησιμοποιούσε αν έπαιζε με τους Ρέιντζερς. Με εξαίρεση τη χρησιμοποίηση του (τιμωρημένου για το ματς στο «Αϊμπροξ») Μλαντένοβιτς αντί του Κυριακόπουλου και δεδομένου ότι ο Ιωαννίδης προερχόταν από ίωση και γι' αυτό κάθισε στον πάγκο.

Και τι έκανε ο Παναθηναϊκός σ' αυτό το πρώτο ημίχρονο με τους «βασικούς»; Δημιουργικά μια τρύπα στο νερό. Το απόλυτο τίποτα. Nada. Ούτε μισή ευκαιρία! Πιο αξιόλογη φάση του ήταν μια κεφαλιά του Μαξίμοβιτς από κόρνερ, η οποία «έσβησε» ως φάση λόγω επιθετικού φάουλ. Δεν βρήκε συνεργασίες από αριστερά με το σέρβικο δίδυμο παρότι ο Τζούρισιτς ήταν ορεξάτος, δεν έχτισε ούτε μία μονταρισμένη – ολοκληρωμένη επίθεση από τον κεντρικό άξονα, βρήκε 2-3 καλά ξεδιπλώματα από τη δεξιά πτέρυγα με αποδέκτη τον Βαγιαννίδη και αυτό ήταν όλο. Μια τρομερά προβληματική ομάδα στον παραγωγικό τομέα όσο συνεχίζει να θέλει να παίζει με build up μ' αυτό το ρόστερ.

Ηταν, όμως, πολύ συμμαζεμένος μεσοαμυντικά ο Παναθηναϊκός στο ίδιο χρονικό διάστημα κι αυτό ήταν θετικό συγκριτικά με τον αγώνα εναντίον της Σάλκε. Τον βοήθησε ότι έπαιξε με τους βασικούς του στόπερ Πάλμερ – Μπράουν – Ινγκασον), ότι ο Τσιριβέγια δεν έκανε λάθη (παρότι δεν βοήθησε αναπτυξιακά) ότι όλοι οι παίκτες πλην του Τετέ που παραδοσιακά αφήνει τον Βαγιαννίδη μόνο του, ήταν φιλότιμοι και συνεπείς τακτικά, στο pressing, ανασταλτικά.

Η ευθύνη στο γκολ είναι μεγάλη για τον Ντραγκόφσκι και μικρότερη για τους Μαξίμοβιτς – Ινγκασον, η ευθύνη για το 0-2 είναι αποκλειστικά του Λοντίγκιν, αλλά αυτά συμβαίνουν και ότι έχει ο Παναθηναϊκός ανάγκη έναν βασικό κίπερ έχει καταγραφεί και προφανώς (Λαφόντ) είναι προτεραιότητα και για τα στελέχη της ΠΑΕ. Δεν εξετάζουμε (πια) αυτή την παράμετρο στο παιχνίδι του Τριφυλλιού, αν και προφανώς η προσθήκη ενός πολύ καλού γκολκίπερ είναι απαραίτητη για τους Πράσινους.

Στο β' μέρος ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ πιο «ζωντανός» επιθετικά και κινδύνευσε μόνο στο δίλεπτο 88' – 89' με δυο χαμένα τετ α τετ των Πορτογάλων. Γιατί ήταν πιο ζωντανός; Λόγω της ταχύτητας του Πελίστρι που δημιούργησε ρήγματα και από δεξιά και «εσωτερικά», λόγω της θετικής εμφάνισης των Κυριακόπουλου – Μαντσίνι στην αριστερή πτέρυγα, λόγω της ταχύτητας του Σιώπη στο passing game και ασφαλώς λόγω Ιωαννίδη. Ο φορ, ο κάθε φορ, από το επίπεδο του Παγκοσμίου Κυπέλλου μέχρι το Γ' τοπικό θρέφεται ψυχολογικά από το γκολ και ο Φώτης το χρειαζόταν. Μια φορά βγήκε σε επίκαιρη θέση, το «έσταξε» στεγνά και η μάχη για τη θέση του βασικού μέχρι τους αγώνες με τους Ρέιντζερς θα συνεχιστεί... Εως τότε ο Βιτόρια θα δοκιμάζει πλέον μικρές αλλαγές, δεν έχει περιθώρια για πολλά – πολλά. Οπως αυτή η χρησιμοποίηση του Τετέ ως «δεκάρι» σήμερα για 15 λεπτά στις αρχές του β' ημιχρόνου, η οποία δεν πήγε άσχημα, αλλά δεν έκανε και τη... διαφορά.

Είναι εμφανές ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα πάει να αποκλείσει τους Ρέιντζερς με τα γκολ του. Δεν μπορεί να το κάνει μ' αυτό το ρόστερ σ' αυτό το επίπεδο. ΑΝ πάρει δημιουργικό μέσο κι ένα ακόμα μοντέρνο οκτάρι κι ΑΝ πάρει ικανότερο από τους παρόντες εξτρέμ, θα βελτιωθεί σταδιακά. Θα πάει να την αποκλείσει με τις μάχες του και τη μεσοαμυντική λειτουργία του, προσπαθώντας να αξιοποιήσει το ταλέντο των επιθετικών και των εξτρέμ του. Πρόσφατα ο Τάκης Φύσσας που λόγω Χαρτς κάτι παραπάνω ξέρει από εμάς για το σκωτσέζικο στυλ, εστίασε στη δύναμη της έδρας τους και στο physical game. Σωστός! Αλλωστε, εδώ που τα λέμε, οι Ρέιντζερς δεν είναι σε καλή φάση, αν αναλογιστούμε ότι και σήμερα έπαιξαν χωρίς Ντέσερς – Ιγκαμάνε και ήρθαν ισόπαλοι με ομάδα Γ' Εθνικής Αγγλίας. Πάλι καλά για τον Παναθηναϊκό και καλό θα ήταν για τους Πράσινους να μείνουν εκτός ρυθμού οι δυο βασικοί επιθετικοί τους...

Υ.Γ. Οντως πολύ θετικό για τον Παναθηναϊκό ότι έβγαλε τα φιλικά χωρίς τραυματισμούς, όπως είπε ο Βιτόρια. Τα υπόλοιπα περί «κόπωσης κλπ» είναι αχρείαστα. Και ο αντίπαλος στα φιλικά στην ίδια συνθήκη ζει αυτή την περίοδο, συνεπώς η κόπωση δεν αποτελεί ούτε «αιτία», ούτε «δικαιολογία» για κάτι.