ΑΕΚ: Οριακή η κατάσταση στην Ένωση και απαιτείται άριστη διαχείριση!

Η ΑΕΚ ξεκινάει την προετοιμασία της για την επόμενη αγωνιστική της υποχρέωση έχοντας πίσω της μια εβδομάδα που της σημάδεψε την χρονιά αντίστοιχα με εκείνη τη βραδιά αποκλεισμού από την Νόα... Το μαύρο έχει επιβληθεί του κίτρινου στην καθημερινότητα της κιτρινόμαυρης φυλής (σ.σ.: σε διοίκηση, ομάδα, κόσμο, παντού) και προφανώς τα άσχημα που βιώνουν έπειτα από δυο σερί ήττες από τον Ολυμπιακό δύναται να εξελιχθούν και σε πολύ χειρότερα από τη τωρινή κατάσταση. Ναι, σωστά διαβάζετε, προφανώς και πολύ πιο άσχημα από το πού βρίσκεται σήμερα που γράφουμε αυτό το κείμενο η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα, αλλά και πόσο μπορεί να διαλυθεί το κομμάτι που αφορά όλο το πακέτο και ως εκ τούτου την ΑΕΚ! Βρισκόμαστε κοινώς σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι σε ότι αφορά κυρίως στο αγωνιστικό καθαρά κομμάτι για τον Δικέφαλο και οι μόνοι που πρέπει, μπορούν και δεν τους επιτρέπεται να μην κάνουν τα πάντα για να το γυρίσουν, είναι ο Πελάδο, το team του και φυσικά οι ποδοσφαιριστές της Ένωσης, στο αγωνιστικό μόνο εκείνοι μπορούν όπως έχει αποδειχθεί.

Διότι μην ξεχνάμε ότι είναι οι ίδιοι, ο Αλμέιδα και οι «κιτρινόμαυροι», οι οποίοι κατάφεραν με σημαντικό νικηφόρο σερί να βρεθούν στο -2 από την κορυφή, αλλά και σημαντικές διαδοχικές προκρίσεις στο Κύπελλο να φτάσουν στα ημιτελικά, όπως φυσικά και είναι εκείνοι -να το υπενθυμίσω για να μη θεωρεί κανείς ότι χαϊδεύουμε ...αυτιά- που κατάφεραν και σε διάστημα πέντε ημερών, να μείνουν εκτός Κυπέλλου με διασυρμό από το πρώτο ματς και στο -5 από την κορυφή δίχως να επιδιώξουν να παίξουν για να κερδίσουν, αλλά για να μη χάσουν, φοβικά και με αποτέλεσμα φυσικά να ηττηθούν! Συμπέρασμα; Αυτοί μπορούν και μόνο αυτοί να το γυρίσουν, να αλλάξουν την κατάσταση ξανά, να επιστρέψουν στη διεκδίκηση του τίτλου και ας μην έχουν πλέον τις ίδιες πιθανότητες και να μη νιώθουν την ίδια πίστη από το κοινό τους (απόλυτα δικαιολογημένα), μα το κυριότερο: να μην επιτρέψουν να διαλυθεί η κατάσταση και να μείνουν σε ένα μόνιμο αγωνιστικό ...σκοτάδι το οποίο θα τους θάψει και σε ατομικό επίπεδο, γιατί δεν θα είναι μόνο ομαδικό το... Βατερλό (που μακάρι να μην υπάρξει) αν γκρεμιστεί και τελειώσει τρίτη, ή τέταρτη η ΑΕΚ, θα είναι και σημαντικό για την κάθε μονάδα ξεχωρίστα!

Η κατάσταση, λοιπόν, για όσους δεν το έχουν εμπεδώσει εντός ομάδας (γιατί εκτιμώ εκτός το 'χουν καταλάβει ΟΛΟΙ), είναι οριακή και απαιτείται άριστη, η τέλεια, η απόλυτα σωστή, διαχείριση προκειμένου να μη διαλυθούν όλα, για μια κακή, άθλια για την ακρίβεια, εβδομάδα και έναν αντίπαλο που δείχνει αδυναμία η ΑΕΚ να ματσάρει, από τον πάγκο έως το χορτάρι... Δεν επιτρέπεται σε κανέναν, πιο σωστά και σκληρά απαγορεύεται, να μείνει σε αυτά που δεν έγιναν στα προηγούμενα δυο ματς, στην πίκρα των αποτελεσμάτων, στις αντιδράσεις που ίσως να μην άρεσαν (αν και ήταν μια χαρά και ιδιαίτερα light η φάση και όχι ροκ) και στην όλη κατάσταση γενικά που 'χει προκαλέσει αναμενόμενα εσωστρέφεια, γκρίνια, ισοπεδωτική κριτική... Πρώτος στην ανάγκη αυτή και στην απαίτηση για ανταπόκριση πρέπει να σταθεί ο Ματίας Αλμέιδα και να ρίξει μπόλικο βάρος στο πνευματικό κομμάτι, να δουλέψει στο ψυχολογικό για να ετοιμάσει κατάλληλα τους παίκτες του και να τους αναγκάσει να «καταθέσουν» τη ψυχή τους, να την αφήσουν στο χορτάρι, με στόχο τη νίκη – αντίδραση στην Θεσσαλονίκη που θα αφήσει πίσω της (εννοείται πως δεν θα διαγράψει) τις δυο αυτές οδυνηρές ήττες από τον Ολυμπιακό.

Θα σκεφτεί και ίσως σχολιάσει κανείς «το ψυχολογικό είναι μόνο το θέμα; Αγωνιστικά ήταν καλά στα δυο αυτά ματς η ΑΕΚ;» και είναι πασιφανές πως θα 'χει δίκιο. Όμως προέχει του αγωνσιτικού το πνευματικό στο δικό μου το κεφάλι με όσα είδα στο χορτάρι της Νέας Φιλαδέλφειας από την ομάδα του Ματίας Αλμέιδα με τη δική του εντολή διότι πρέπει και ο ίδιος να διέγνωσε τεράστιο ζήτημα αυτοπεποίθησης και απουσία εμπιστοσύνης σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Η Ένωση έβγαλε φόβο, άλλαξε τη διάταξή της (και σωστά για να την προστατεύσει σε όλα τα επίπεδα) ο Πελάδο, δεν προσπάθησε ποτέ να παίξει για να κερδίσει, σε κανένα σημείο του αγώνα, με αποτέλεσμα τελικά να χάσει κιόλας! Αυτό μου δείχνει πνευματική αδυναμία, πρόβλημα στο ψυχολογικό και με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι προέχει να γίνει δουλειά σε αυτό το κομμάτι από τον Αλμέιδα και τους συνεργάτες τους (και τους ποδοσφαιριστές με ηγετικές προσωπικότητες και σημαντικά βιογραφικά) για να αλλάξει η κατάσταση. Έπειτα και εφόσον πάρει το διπλό στο «Βικελίδης» (αν τα καταφέρει) θα έχει το χρόνο ο Αλμέιδα και οι κιτρινόμαυροι να δουλέψουν με μεγαλύτερη ηρεμία και με σημαντικές επιστροφές προφανώς, με στόχο να μπουν και να τα δώσουν όλα για το πρωτάθλημα στη διαδικασία των play offs...

Διότι οι παίκτες της ΑΕΚ και όλοι στην ομάδα, από τη διοίκηση και τον τελευταίο υπάλληλο, έως όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα, θα πρέπει να δουλεύουν, να ζουν και να αναπνέουν για να κατακτήσει η ομάδα την κορυφή... Άσχετα με το τι πιστεύουν (δικαίως) οι έξω και γύρω από το club μετά το γεγονός ότι δεν υπήρξε ανταπόκριση στα απαιτητικά παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, στο αγωνιστικό τμήμα οφείλουν να εστιάζουν στην πρώτη (και μόνο) θέση, όσο βρίσκονται στο -5 και έχουν τις περισσότερες από όλους τους άλλους πιθανότητες να το πετύχουν... Γιατί διαφορετικά θα έρθει το ολοκληρωτικό ...ναυάγιο και απ' αυτό δεν θα διασωθεί κανείς! Αναφέρομαι στο ενδεχόμενο που θα την καταπιεί την ΑΕΚ το αγωνιστικό σκοτάδι στο οποίο βρίσκεται τούτη την περίοδο και θα την οδηγήσει εκτός τριάδας, στη τέταρτη και τελευταία θέση των play offs του 1-4, κάτι που μπορεί πολύ εύκολα να συμβεί εφόσον δεν καταφέρει -άμεσα- να αντιδράσει! Ειδικά αν μπει στη διαδικασία να σκέφτεται τη δεύτερη θέση και ότι πρέπει τουλάχιστον αυτή να κατακτηθεί, κάτι που αν γίνει θα φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα, άρα θα πρέπει να κοιτάς και να στοχεύεις ψηλά, μόνο στην κορυφή: να διεκδικήσεις τις όποιες πιθανότητές σου έως το τέλος, αυτό συνιστά το μίνιμουμ της υποχρέωσης όλων και ο Πελάδο πρέπει να το περάσει σε όλους, διοίκηση και ποδοσφαιριστές!

Υγ: Η αντίδραση του Αλμπέρτο Μπρινιόλι, όχι στη φάση της εκπληκτικής κίνησης του Κωστούλα να σώσει ένα δύσκολο γέμισμα και να απειλήσει την εστία του Ιταλού όπου έβγαλε αυτό που ...δεν βγαίνει, αλλά να πάει στους συμπαίκτες και να τους πει με κινήσεις «πάμε στον κόσμο και ας γιουχάρει», είναι τεράστιας αξίας για μένα. Το 'χε δείξει και στον Παναθηναϊκό, το ότι έχει ηγετική προσωπικότητα και δεν κρύβεται, δεν φοβάται να βγει μπροστά. Απέδειξε για έναν ακόμη λόγο γιατί πρέπει να είναι ο βασικός γκολκίπερ στη δυάδα με τον Στρακόσα, αν και το αγωνιστικό καθαρά και το θέμα της ικανότητάς του με την μπάλα στα πόδια, είναι το πλέον σημαντικό για την ΑΕΚ.