Κακό βράδυ του Παναθηναϊκού, σκληρός αποκλεισμός, απίθανος Μουζακίτης

Όταν σε ενενήντα πέντε λεπτά, έχεις μόνο μία μεγάλη ευκαιρία και αυτή στις καθυστερήσεις, προφανώς και είσαι σε ένα κακό βράδυ. Καμία δημιουργία, κάκιστες σχεδόν όλες οι τελικές αποφάσεις στα τελευταία μέτρα, εκτός κλίματος αγώνα και κάτω της βάσης σε απόδοση για όλους τους σημαντικούς παίκτες της επίθεσης. Η φάση του Πελίστρι που βγαίνει απέναντι από τον Πασχαλάκη και... καταφέρνει να μην εκτελέσει, είναι ενδεικτική.

Όταν ο κορυφαίος σου παίκτης και μάλιστα με διαφορά από τον δεύτερο, είναι ο κεντρικός αμυντικός, Σβίρι Ίνγκασον, προφανώς και είσαι σε ένα κακό βράδυ.

Όταν σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο δεν παίζεις, δεν κυκλοφορείς, δεν προσπαθείς να κυριαρχήσεις αλλά περιμένεις, προφανώς και είσαι σε ένα κακό βράδυ.

Όταν στις καθυστερήσεις κάνεις «δώρο» ένα πέναλτι σε μία ακίνδυνη φάση πίεσης που ο Βαγιαννίδης αντί να στείλει την μπάλα στο... Μικρολίμανο, κάνει το ένα αχρείαστο κοντρόλ μετά το άλλο, προφανώς και είσαι σε ένα κακό βράδυ.

Και όταν σε όλα τα παραπάνω, βλέπεις τον Ολυμπιακό να μην μπορεί να φτιάξει μεγάλες φάσεις για να σκοράρει, να μην βρίσκει δίχτυα ο Ελ Καμπί σε... match ball από το πέναλτι και στο 94' είσαι μια πάσα μακριά από την πρόκριση και δεν την δίνει ο Τζούρισιτς, μαντέψτε. Προφανώς και είσαι σε ένα κακό βράδυ.

Όσο φοβερή και τρομερή ενέργεια κάνει ο Σέρβος εξτρέμ, αλλά τόσο φοβερή και τρομερή ποδοσφαιρική ανοησία είναι το ότι δεν «σπάει» την μπάλα στον Σφιντέρκσι που είναι σε κενή εστία για να σκοράρει. Ο Κάρμο πηγαίνει για να κόψει το σουτ, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου δεν μπορεί να κόψει μια πιθανή πάσα.

Σε μία παρόμοια φάση με τον ΟΦΗ, ο Ιωαννίδης δεν πάσαρε στον Πελίστρι, απόψε ο Τζούρισιτς δεν έδωσε το έτοιμο γκολ, «ήρωας» μπορείς να γίνεις και με μια ασίστ. Όπως ακριβώς έκανε και έδωσε το καλό παράδειγμα ο Σφιντέρσκι στο δεύτερο γκολ της Κυριακής.

Φυσικά, η εξέλιξη του ματς θα μπορούσε να είναι διαφορετική αν ο Ισπανός ρέφερι τηρούσε τους κανονισμούς. Στο πρώτο μέρος ο Ορτέγκα έχει κάνει τρία μαρκαρίσματα για κίτρινη. Δέχθηκε μόνο μία. που «σηκώνει» και απευθείας αποβολή για τάπες στο καλάμι. Ειδικά το δεύτερο φάουλ στον Βαγιαννίδη όπου δεν παίζει καν για την μπάλα, όπως και το τρίτο, αποτελούν τον ορισμό. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να παίζει με παίκτη λιγότερο. Όταν θα χρησιμοποιούν την προπαγάνδα για τις κόκκινες των αντιπάλων του «τριφυλλιού» που ήταν όλες κρυστάλλινες και καθαρές, να μην ξεχάσουν τον Μουνουέρα.

Στις λεπτομέρειες των λεπτομερειών, ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από τον Ολυμπιακό, σε ένα ζευγάρι απόλυτα ισορροπημένο, όπου οι «ερυθρόλευκοι» είχαν τις κομβικές στιγμές και τις μεγάλες ατομικές ενέργειες δικές τους. Εκείνη του Γιάρεμτσουκ στο ΟΑΚΑ, αυτή του Μουζακίτη απόψε στο Φάληρο.

Δύο λόγια για τον μικρό. Στην εποχή που ο Ιωαννίδης αποκαλείται δημόσια «κλόουν» επειδή ο Κάρμο του έκανε ένα πεντακάθαρο πέναλτι, ξέρουμε πως είναι δύσκολο ή μπορεί να μην ταιριάζει στην ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα να «ζηλεύεις» έναν παίκτη του μεγάλου αντιπάλου. Όπως έχουμε ξαναγράψει: Εδώ δεν θα γίνουμε αυτά που διαχρονικά κοροϊδεύουμε.

Ο 18χρονος άσος του Ολυμπιακού είναι ένα «διαμάντι» ποδοσφαιρικό. Τον βλέπεις στο γήπεδο της Πόρτο να δημιουργεί με ωριμότητα, ψυχραιμία, ποιότητα το γκολ του Ελ Καμπί. Τον βλέπεις την Κυριακή να «καθαρίζει» ένα διπλό για την ομάδα του και απόψε να κρίνει έναν προημιτελικό με ένα φοβερό σουτ, εν στάσει, με το εξωτερικό, έξω από την περιοχή, στο φινάλε του αγώνα. Είναι ένας τυπάκος που μόνο να τον «ζηλεύεις» μπορείς για όσα κάνει πάνω στο χορτάρι, επιβεβαιώνοντας πως η Ελλάδα έχει υψηλής ποιότητας ταλέντα, τα οποία έχουν σπάνια την ευκαιρία και την εμπιστοσύνη να λάμψουν.

Τώρα ο Παναθηναϊκός καλείται να σηκώσει το κεφάλι, να αφήσει πίσω τον αποκλεισμό που όπως ήρθε ήταν αρκετά σκληρός. Πάντα πονά περισσότερο να μένεις εκτός από ένα γκολ στο 95', στην έδρα του «αιωνίου» σου αντιπάλου.

Το Κύπελλο Ελλάδος φέτος θα καταλήξει αλλού και το «τριφύλλι» πρέπει αρχής γενομένης από την Κυριακή στο «Βικελίδης» να καταθέσει καρδιά, ψυχή, αυταπάρνηση, σχέδιο και ποιότητα, ώστε να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερους από τους έντεκα «τελικούς» που απομένουν μέχρι το τέλος της σεζόν και να είναι αυτός που θα γευθεί το νέκταρ του πρωταθλήματος.

Να πάρει τα μαθήματα που του έδωσαν τα δύο αυτά ματς με τον Ολυμπιακό και να δείξει πως κατάλαβε τα όσα πρέπει να αλλάξει, να διορθώσει, να τροποποιήσει...