ΑΕΚ: Πέτυχε το ζητούμενο (νίκη), όχι το απαιτούμενο (καλή απόδοση)!

• Άλλο το ζητούμενο, άλλο το απαιτούμενο...
• Σημαντική και άξια νίκη...

Στο ποδόσφαιρο και στα ντέρμπι πάντα θα μετράει το αποτέλεσμα. Να πάρεις τη νίκη με οποιονδήποτε (νόμιμο) τρόπο... Ειδικά όταν πρόκειται για ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό, αλλά και γενικά όταν πρόκειται για γόητρο, η σημασία είναι να πάρεις το ματς...

Η ΑΕΚ το ήθελε περισσότερο και είχε μεγαλύτερη πίεση γιατί υπήρχαν επιπλέον λόγοι για να φτάσει στο τρίποντο επί του Παναθηναϊκού! Αρχικά είχε την πίεση της υποχρέωσης νίκης λόγω της επικράτησης του Ολυμπιακού στην Κρήτη επί του ΟΦΗ. Δεν γινόταν να ξεφύγει ο αντίπαλος και να διατηρηθεί το συν 9.

Έπειτα υπήρχε η ανάγκη (άρα και πίεση) για νίκη φέτος (και) σε ντέρμπι. Ηττήθηκε στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ, το ίδιο με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, δεν υπήρχε άλλο αποτέλεσμα για εκείνη στο ματς με τον Παναθηναϊκό: νίκη και μόνο νίκη για να πάρει και αυτοπεποίθηση σε τέτοια μεγάλα ματς αλλά και για τη δύσκολη συνέχεια, διότι ακολουθεί παιχνίδι στην Τρίπολη με τον Αστέρα.

Άρα δεδομένα το ζητούμενο το πέτυχε, πήρε τη νίκη σε ντέρμπι και μάλιστα ήταν τέτοιο σε όλα τα επίπεδα... Το σημείωνα και το έλεγα πριν καν παίξουν οι δυο ομάδες. Πάντα τα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό είναι σούπερ μεγάλα ματς σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται η μία, ή η άλλη ομάδα! Έμεινε στο κόλπο και στο κυνήγι του Ολυμπιακού και προχωράει...

Άλλο το ζητούμενο, άλλο το απαιτούμενο...

Πρέπει τώρα με αυτοπεποίθηση και ησυχία να χτίσει πάνω σε αυτό το αποτέλεσμα που ήρθε χάρη στο... ντου που έκανε αγωνιστικά η ΑΕΚ στην έναρξη του αγώνα. Σε αυτό το "άρρωστο" δεκάλεπτο που θα μπορούσε να είχε φτάσει και στο 2-0 η ομάδα του Γιαννίκη (με τις ευκαιρίες του Γκαρσία και του Βράνιες) πρέπει να προστεθεί περισσότερο καλό διάστημα.

Διότι μπορεί να πέτυχε όπως σημειώνω παραπάνω στο ζητούμενο που ήταν η νίκη, αλλά απέτυχε στο απαιτούμενο που είναι η απόδοση. Η ΑΕΚ αντί να πάρει ψυχολογία και να παίξει καλύτερα και με μεγαλύτερη ένταση από αυτό το δεκάλεπτο, κατάφερε να προβληματίσει και να φτάσει σε βαθμό να εκνευρίσει με την εικόνα της.

Απαιτείται λοιπόν περισσότερη και ποιοτικότερη δουλειά αν υπήρχε σχέδιο για αξιοποίηση που ανέφερε πως: δίνω μπάλα και επιχειρώ να χτυπήσω έπειτα άμεσα στο χώρο. Όπως ακριβώς το έκανε ο Ολυμπιακός με αντίπαλο την Ένωση στο ΟΑΚΑ που της έδωσε την κατοχή και χτύπησε στους χώρους που έβρισκε...

Το έκανε σωστά αποκλειστικά στο δεύτερο 45λεπτο και ειδικότερα από τη στιγμή που πέρασε στον αγώνα ο Τσούμπερ ο οποίος δύο φορές τα έκανε σωστά αλλά ορθώς δεν μέτρησαν τα τέρματά του. Πρέπει λοιπόν να δουλέψει πάνω σε αυτό περισσότερο αν το θέλει ο Γιαννίκης, διότι θα του χρειαστεί.

Σημαντική και άξια νίκη...

Προσοχή όμως γιατί το γεγονός ότι η Ένωση δεν πέτυχε το απαιτούμενο προς το κοινό της, να πάρει τη νίκη με πολύ καλή απόδοση κοινώς, δεν μικραίνει την αξία της νίκης. Δεν έπαιζε με τον... Πλατανιά, με τον Παναθηναϊκό, που δεν κατάφερε να κερδίσει ο Ολυμπιακός αν και πήγε μισός στο Φάληρο και ο ΠΑΟΚ χρειάστηκε τηλεοπτικό πέναλτι να τον κερδίσει στην Λεωφόρο!

Είναι πολύ μεγάλη, ιδιαίτερα σημαντική και το πιο καλό απ' όλα: αξία νίκη της ΑΕΚ απέναντι σε μεγάλη ομάδα και με μπόλικη πίεση πίσω της για να διατηρηθεί ζωντανή στη διεκδίκηση του τίτλου και τους υπόλοιπους λόγους που σημείωσα νωρίτερα. Μην επαναλαμβανόμαστε...

Ένα τρίποντο που δεν θα χει καμιά αξία αν η Ένωση δεν πάρει αρχικά το ματς στην Τρίπολη και έπειτα αυτό στην Νίκαια με τον αξιόμαχο και μια χαρά Ιωνικό... Έχει ιδιαίτερα δύσκολο πρόγραμμα έως και τη διακοπή για γιορτές αφού μετά τη Νίκαια υποδέχεται τον ΟΦΗ που βρίσκεται στην 4αδα και μόνο τυχαίο δεν είναι αυτό σαν γεγονός.

Στα πρόσωπα θα εστιάσουμε και αύριο αλλά δεν έχουμε πολλά να γράψουμε αφού όπως υπογραμμίζω νωρίτερα η απόδοση δεν ήταν καλή για την ΑΕΚ. Σίγουρα ξεχωρίζει κανείς τον Μοχαμαντί, μετά τον Αραούχο όλοι τους βέβαια, όποιος και αν σας άρεσε, πάντα ακολουθεί σε απόδοση του Αργεντινού φορ... Σωστή διαχείριση από τον Έλληνα κόουτς με άριστες αλλαγές και ευχάριστο μήνυμα ότι ο Τσούμπερ επέστρεψε στα καλά παιχνίδια, διότι ήταν πολύ καλός. Όπως και οι Λε Ταλέκ και Σάκχοφ...

Υγ: Τι να πει και τι να γράψει κανείς όταν ένα παιδί, ένας νέος άνθρωπος όπως ο Στέφαν Γέλοβατς, φεύγει απ τη ζωή; Τι περισσότερο από το "γιατί Θεέ μου;"! Δύναμη στην οικογένειά του, δεν παλεύεται αυτή η απώλεια για τους ανθρώπους του και δη τους γονείς του... Μακάρι να υπάρχει κάτι έπειτα από τούτη τη ζωή και να είναι όπως εκείνος έχει ονειρευτεί...