Ο εντός έδρας αγώνας με τον ΟΦΗ ήταν το πρώτο πραγματικό τεστ για την ομάδα του Ηρακλή Μεταξά. Το πρώτο πραγματικό τεστ όσον αφορά την προσέγγιση ενός παιχνιδιού που για τον ΠΑΣ είναι από αυτά που η γηπεδούχος ομάδα επιβάλλεται να κερδίσει. Βάζοντας στην άκρη την ιδιαιτερότητα της οπαδικής κόντρας με τους Κρητικούς, για τους Ηπειρώτες ήταν το πρώτο ματς που θα έπρεπε να δείξουν πράγματα στο επιθετικό κομμάτι.

Πολλοί θωρούσαν έχοντας ως εικόνα τα τρία πρώτα ματς στο πρωτάθλημα πως ο ΠΑΣ φέτος θα παίξει κάτι σαν κατενάτσιο με έντεκα παίκτες πίσω από την μπάλα με μοναδικό στόχο να μην δεχτεί γκολ και στη συνέχεια να χτυπήσει στο transition. Κανείς βέβαια δεν έβαζε στην εξίσωση πως το ξεκίνημα του ΠΑΣ στο πρωτάθλημα ήταν με δύο εκτός έδρας ματς και με αντιπάλους τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό.

Με κατοχή να φτάνει στο 30%-35% στα δύο πρώτα ματς πολλοί αμφισβητούσαν το κατά πόσο μπορεί η ομάδα του Μεταξά να δημιουργήσει και να παράγει φάσεις. Για τον λόγο αυτό το ματς με τον ΟΦΗ ήταν το πρώτο τεστ που θα έπρεπε να δείξει πράγματα στο επιθετικό κομμάτι. Και η απάντηση από τον «Άγιαξ» ήταν αποστομωτική. Πίεση από το πρώτο δευτερόλεπτο (είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρώτο λεπτό έχει ανακτήσει την μπάλα από τον ΟΦΗ και ανεβάζει τα δύο μπακ στην περιοχή του Επασί), αλλά και χαρακτήρα.

Χαρακτήρα γιατί από το πουθενά βρέθηκε πίσω στο σκορ με το πέναλτι του Νέιρα, σε ένα σημείο ου παιχνιδιού που η ομάδα είχε τον έλεγχο του αγώνα και προσπαθούσε να φτάσει στο γκολ. Συνήθως από μια ψυχρολουσία σου παίρνει ώρα για να συνέλθεις, αλλά ο ΠΑΣ αντέδρασε σωστά και μεθοδικά έχοντας σε καλή ημέρα τόσο τον Μιλιντσεάνου όσο και τον Μορέιρα, αλλά κυρίως τον Σάλιακα (πως γίνεται αυτός ο παίκτης να μην παίζει σε μεγαλύτερη ομάδα).

Και αφού βρήκε σχετικά γρήγορα το γκολ της ισοφάρισης με την ωραία ενέργεια του Μιλιντσεάνου συνέχισε στον ίδιο ρυθμό αλλά ένα τσαφ, γιατί ένα τσαφ ήταν όλη η ουσία, δεν επέτρεψε στην ομάδα να κάνει την ανατροπή από το πρώτο ημίχρονο (τεράστια η απώλεια του Κόντε). Στην επανάληψη και για 25 λεπτά ο ΠΑΣ ήταν τρομερός χάνοντας την μία ευκαιρία πίσω από την άλλη. Ο Σάλιακας ήταν ασταμάτητος στην δεξιά πλευρά αλλά ο Επασί έδειχνε ανίκητος, ειδικά στην φάση του Μορέιρα έδειξε ότι είναι από τους καλύτερους τερματοφύλακες του πρωταθλήματος.

Ο καταιγιστικός αυτός ρυθμός όπως ήταν λογικό δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί μέχρι τέλος και μετά το 70' ο ΟΦΗ ανέβηκε και πήρε μέτρα στο γήπεδο. Ίσως εκεί να χρειαζόταν ένα φρεσκάρισμα από τον πάγκο αφού με εξαίρεση την είσοδο του Τριάδη δεν υπήρξε άλλη αλλαγή με αποτέλεσμα στα τελευταία λεπτά να βγει και μια μικρή κούραση.

Εν κατακλείδι ο ΠΑΣ Γιάννινα κόντρα στον ΟΦΗ έστειλε το μήνυμα πως μπορεί με την ίδια ευκολία που αμύνεται να παίζει ωραίο κι επιθετικό ποδόσφαιρο και να φτάνει οργανωμένα με αξιώσεις στην αντίπαλη εστία. Αν βελτιώσει και τα τελειώματα τότε θα πάει ακόμα καλύτερα για να μην χάνει ματς όπως το χθεσινό, ματς που άξιζε 100% να το κερδίσει.

Το σίγουρο είναι ότι η ομάδα δείχνει πολύ καλή, μια ομάδα που προσαρμόζεται στις συνθήκες του κάθε παιχνιδιού και προσπαθεί να τηρήσει το πλάνο του προπονητή της. Έτσι, μετά από τέσσερις αγωνιστικές ο ΠΑΣ βρίσκεται αήττητος στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας έχοντας κάνει το ιδανικό ξεκίνημα, παρά τα όποια εμπόδια βγήκαν στην πορεία.

ΥΓ. Αλήθεια, πόσες ομάδες στο φετινό πρωτάθλημα έχουν καλύτερα μπακ από αυτά του ΠΑΣ Γιάννινα. Ειδικά ποδοσφαιριστή όπως ο Σάλιακας λίγες ομάδες διαθέτουν.

ΥΓ1. Κορόιδευαν κάποιοι τον Μορέιρα για τα κιλά του, αλλά χθες έδειξε πως μόλις προσαρμοστεί θα μπορεί να κάνει την διαφορά στην ομάδα.