Το 2022 ολοκληρώθηκε με το ποδόσφαιρο να βλέπει με δάκρυα τους Σίνισα Μιχαϊλοβιτς και Πελέ να ταξιδεύουν προς τα γήπεδα των ουρανών αλλά οι πρώτες μέρες του 2023 δεν ήταν διαφορετικές.

Η είδηση πως ο θρύλος του ιταλικού και παγκόσμιου ποδοσφαίρου, Τζιανλούκα Βιάλι άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 58 ετών, συγκλόνισε εκ νέου τον πλανήτη. Ο παλαίμαχος επιθετικός «λύγισε» μπροστά στην άνιση μάχη με τον καρκίνο και πλέον βρίσκεται δίπλα στους υπόλοιπους θρύλους που συνεχίζουν να «χορεύουν» στους ποδοσφαιρικούς ρυθμούς όπως ακριβώς έκαναν και εντός των τεσσάρων γραμμών.

Ο Ιταλός φορ, μετά την αξιοζήλευτη καριέρα του, φόρεσε το κοστούμι του προπονητή και έμεινε για συνολικά τέσσερα χρόνια στους πάγκους των Τσέλσι και Γουότφορντ πριν αναλάβει ρόλο οργανωτή στην Εθνική Ιταλίας, με την οποία πρόλαβε να πανηγυρίσει και το EURO 2020. Όσο για την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, τα λόγια είναι περιττά και οι αριθμοί ακόμα πιο... αδύναμοι μπροστά στο μεγαλείο του.

Κρεμονέζε, Σαμπντόρια, Γιουβέντους και Τσέλσι ήταν η διαδρομή του προς την κορυφή στην οποία ανέβηκε και δεν κατέβηκε ποτέ. Σχεδόν 260 γκολ σε 673 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις και κατακτώντας τα... πάντα σε ευρωπαϊκούς τίτλους. Πανηγύρισε το Champions League, το UEFA Cup, το UEFA Super Cup και δύο φορές το Κύπελλο Κυπελλούχων μεταξύ άλλων ενώ με την Εθνική Ιταλίας είχε συνολικά 60 συμμετοχές.

Στην τελευταία του θητεία ως προπονητής, στη Γουότφορντ της Αγγλίας, ανάμεσα στους παίκτες που πέρασαν από μπροστά του στα αποδυτήρια, ήταν ο άλλοτε ποδοσφαιριστής του ΟΦΗ και του Ιωνικού και νυν ατζέντης, Πιέρ Ισά. Ο άνθρωπος που εκπροσωπεί αρκετούς ποδοσφαιριστές ελληνικών ομάδων, μεταξύ αυτών και τους Ματιέ Βαλμπουενά, Παπέ Αμπού Σισέ και Ουσεϊνου Μπα, μίλησε στο Gazzetta για την κοινή του παρουσία με τον Τζιανλούκα Βιάλι.

Ο χαρακτήρας, οι ιστορίες, η δυναμική και το πνεύμα ηγέτη που θυμάται μέχρι σήμερα αλλά και το πόσο μεγάλη είναι η απώλεια του για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

- Αρχικά τι σήμαινε ο Βιάλι για εσάς;

«Πρώτα όλοι ήταν ένας θρύλος ως παίκτης αλλά και ως προπονητής με αυτά που έκανε. Είμαι απλά πολύ περήφανος και χαρούμενος που πέρασα λίγο χρόνο μαζί του, στο πλάι του».

- Ως προπονητής πώς ήταν;

«Ήταν πολύ δραστήριος άνθρωπος και αυτό φαινόταν από το γεγονός πως έκανε προπόνηση μαζί με την υπόλοιπη ομάδα. Ήταν πολύ κοντά στους παίκτες και έδειχνε τον δρόμο και για άλλους προπονητές για να πετύχουν. Ακόμα και εμείς που τον βλέπαμε παίρναμε πολλά παραδείγματα από τον τρόπο δουλειάς του».

- Πώς τον θυμάστε στα αποδυτήρια;

«Ήταν ένας φανταστικός τύπος. Νομίζω ότι δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι από τα χαρακτηριστικά του. Ήταν απλά απίστευτος σε όλα όσα έλεγε και έκανε αλλά αποτελούσε και έναν πραγματικό ηγέτη στο γήπεδο».

- Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να τον ευχαριστήσετε από την κοινή σας παρουσία;

«Η αλήθεια είναι πως πέρασα μόλις έναν χρόνο μαζί του στη Γουότφορντ και δεν ήταν η καλύτερη μου χρονιά προσωπικά, αλλά εκείνος ήταν πάντα πολύ καλός μαζί μου και προσπαθούσε να κάνει το καλύτερο για εμένα και την ομάδα του».

- Μέχρι σήμερα όταν ακούτε το όνομα του τι θυμάστε ακόμα;

«Θυμάμαι έναν φυσικό ηγέτη με μεγάλο χάρισμα»

- Ποιο ήταν το μεγάλο του προτέρημα;

«Η χαρά του για τη ζωή και το πάθος του για το ποδόσφαιρο είναι κάτι που ξεχώριζε εκείνον. Αυτά ήταν όλοι έβλεπαν σε εκείνον».

- Μία ιστορία που έχετε μαζί του;

«Έπαιξε ρόλο ως παράδειγμα για εμένα για το πόσο μεγάλος μπορείς να γίνεις ως παίκτης και ως προπονητής. Παρά τα όσα είχε κερδίσει ήταν πολύ ταπεινός άνθρωπος και εκτιμήθηκε από όλους και σε όλα τα επίπεδα. Ήταν φανταστικός τύπος».