Μια τελευταία ματιά στο κινητό ή ένα γρήγορο τηλεφώνημα λίγο πριν την πρεμιέρα τους στο Μουντιάλ απέναντι στη Γερμανία, σίγουρα θα αρκούσε στους παίκτες της Ιαπωνίας να συναντήσουν τη λέξη αυτή. Σίγουρα θα διάβασαν ή θα άκουσαν κάποιο «ganbatte».

Στη Δύση, πολλοί το έχουν μεταφράσει βιαστικά ως «καλή επιτυχία», αγνοώντας χιλιάδες ουσιαστικές πτυχές της έννοιάς του. Γιατί το «ganbatte» είναι μια ευχή που φαινομενικά μόνο σχετίζεται με την τύχη. Περισσότερο μοιάζει με ένα δικό μας «το έχεις» αλλά βασικά σημαίνει το να κάνεις ό,τι μπορείς, όσο καλύτερα μπορείς. Μια φράση ωδή στην ιαπωνική τέχνη της επιμονής, της υπέρβασης κάθε αντιξοότητας. Μια φράση για αυτή την Ιαπωνία του Μουντιάλ 2022.

Εδώ και χρόνια η χώρα διψούσε να περάσει για πρώτη φορά το φράγμα των «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Κι όταν τα αποτελέσματα της κλήρωσης των ομίλων έγιναν γνωστά, λίγοι πίστεψαν πως στο Κατάρ η Ιαπωνία θα έγραφε ιστορία. Άλλωστε, της έμελλε να βρεθεί να ανάμεσα στα αιχμηρά δόντια δύο ευρωπαϊκών μεγαθηρίων.

Γερμανία και Ισπανία περίμεναν να την κατασπαράξουν. Τα κύματά τους φαίνονταν έτοιμα να την καταπιούν. Όμως, αυτό που ισχύει με τα πιο άγρια θαλάσσια τείχη που βρέχουν τις ακτές της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου, ισχύει και στο ποδόσφαιρο. Δεν μπορείς να τα σταματήσεις αλλά δεν μπορείς να μείνεις κι ακίνητος. Μπορείς μόνο να γίνεις εσύ το κύμα.

Και η ομάδα του Μοριγιάσου τα κατάφερε, έγινε. Δεν είχε νικήσει ποτέ χώρα που έχει κατακτήσει το χρυσό τρόπαιο. Μέσα σε λίγες μέρες νίκησε δύο, ενώ και στις δύο περιπτώσεις είχε βρεθεί πίσω στο ημίχρονο. Τελείως απροσδόκητα πήρε μέσα από τα χέρια τους την πρωτιά του ομίλου.

Ένταση, ταχύτητα, τεχνική, πίεση, σκληρή δουλειά και συγκέντρωση. Δεν θα μπορούσε να είναι η καλύτερη ομάδα του κόσμου. Με γνώση των δυνάμεών της όμως, και πίστη σε αυτές μπόρεσε να γίνει η καλύτερη έκδοση του εαυτού της. Αυτό δεν ήταν το σύνολο του Νακαμούρα, του Νακάτα ή ακόμα και του Χόντα. Το δυνατό όνομα έλειπε. Ο Μιναμίνο περιορίστηκε στον ρόλο του impact sub. Μια ομάδα πάνω από όλους, ένας κοινός σκοπός σε κάθε παιχνίδι, κολλημένος στα κεφάλια 26 ανθρώπων.

Φίλοι, ουδέτεροι και αντίπαλοι, γοητεύτηκαν, γούσταραν και είδαν αυτό το ατρόμητο γκρουπ παικτών ως πιθανότατα το μοναδικό ικανό να αμφισβητήσει την κυριαρχία των «δυνατών» σε αυτό το Παγκόσμιο. «Ξέραμε ότι θα είναι δύσκολο. Όμως αυτό είναι το Μουντιάλ, τα πάντα μπορούν να συμβούν, θετικά ή αρνητικά. Το μόνο που μας νοιάζει είναι να κερδίσουμε το επόμενο παιχνίδι», είπε ο Γιοσίντα μετά την επική πρόκριση. Δεν τα κατάφεραν.

Το κέρμα στην ψυχοφθόρο διαδικασία των πέναλτι έδειξε Κροατία και οι Μπλε Σαμουράι έμειναν μερικά εύστοχα χτυπήματα μακριά από το μεγαλύτερο επίτευγμα της ιστορίας τους, την πρόκριση στα προημιτελικά.

Οι παίκτες της λύγισαν. Ο Μιτόμα - ο άνθρωπος που κυνήγησε με πείσμα την πιο σκοτωμένη μπάλα του κόσμου, την κράτησε για εκατοστά εντός παιχνιδιού και «σέρβιρε» στον Τανάκα το ιστορικό γκολ απέναντι στη Φούρια Ρόχα - δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του, όπως πολλοί άλλοι συμπαίκτες του.

Japan manager Hajime Moriyasu bowed in appreciation to the fans who traveled all the way to Qatar to support their team 🇯🇵

Respect! ❤️ pic.twitter.com/zokP53cCoC

— ESPN FC (@ESPNFC) December 5, 2022

Ο…. Σενσέι, ο δάσκαλος, αυτής της ομάδας, ο Μοριγιάσου ήταν εκεί για να παρηγορήσει τα παιδιά του, την ώρα που στον νου τους ο πόνος και η περηφάνια ανταγωνίζονταν για την ανάδυση στη συναισθηματική επιφάνεια.

Έπειτα, κατευθύνθηκε προς την κερκίδα των πάντα ένθερμων οπαδών της ομάδας του. Τους υποκλίθηκε. Οι παίκτες του έκαναν το ίδιο. Και πίσω πήραν ένα εκκωφαντικό «ganbatta daro». Aπό αυτούς και από όλον τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Ένα επακόλουθο του «ganbatte» που θα πει: Κάνατε ό,τι μπορούσατε. Και είναι η αλήθεια. Η Ιαπωνία επέμεινε, υπερέβη της αντιξοότητες και στο τέλος έχασε λίγο πριν γράψει ιστορία. Ας είναι. Γέμισε τον λαό της, τον λαό του «ganbatte», και εκατομμύρια ακόμα ποδοσφαιρόφιλους με υπερηφάνεια.