Κάτι δεν κάνει (πιο) καλά ο Ολυμπιακός μακριά από το Καραϊσκάκη στην Ευρώπη…

Κάτι δεν κάνει (πιο) καλά ο Ολυμπιακός μακριά από το Καραϊσκάκη στην Ευρώπη…

Κάτι δεν κάνει (πιο) καλά ο Ολυμπιακός μακριά από το Καραϊσκάκη στην Ευρώπη…

bet365

Ο Κ. Νικολακόπουλος αναλύει στο blog του στο gazzetta την χθεσινή πρώτη φετινή ήττα του Ολυμπιακού και φτάνει σε ένα (πιο γενικό) συμπέρασμα.

Καθημερινά Novi Specials στοιχήματα & σούπερ ενισχυμένες αποδόσεις! (21+)

Τελικά λοιπόν δεν το έκανε κι αυτό ο Μαρτίνς

Στα οκτώ πρώτα παιχνίδια της σεζόν ο Ολυμπιακός ήταν αήττητος, με παθητικό μόλις ένα γκολ. Και μόνο έτσι να το θέσεις, λογικό είναι η ήττα χθες βράδυ από την Πόρτο να είναι πολύ επώδυνη και στενάχωρη. Ειδικά με το δεύτερο γκολ στα τελευταία λεπτά, να την κάνει ενδεχομένως και καθοριστική!

Να θυμίσω ότι μόλις πρόπερσι ο Ολυμπιακός απέκλεισε τη Μίλαν κερδίζοντας την με 3-1 τελευταία αγωνιστική και ισοβαθμώντας της μαζί της, η δε δεύτερη θέση κρίθηκε στη γενική διαφορά διαφορά γκολ των δύο ομάδων, καθώς και στην Ιταλία το ματς είχε λήξει 3-1 για τους Μιλανέζους. Μακάρι και φέτος να γίνει κάτι παρόμοιο, ο Ολυμπιακός να κερδίσει 2-0 στο Καραϊσκάκη την Πόρτο τελευταία αγωνιστική και να έχει μετά και καλύτερη διαφορά τερμάτων από αυτήν-αλλά δεν φαίνεται τόσο απλό. Η Πόρτο έχει ήδη βγάλει το πιο δύσκολο ματς, το εκτός έδρας με τη Σίτι και την ήττα της (1-3) δεν την λες και βαριά…

Μόλις χθες έγραφα ότι η Πόρτο αν προηγηθεί στο γήπεδο της σε ευρωπαϊκό αγώνα κατά 90% κερδίζει και κατά 10% φέρνει ισοπαλία (19 νίκες και δύο ισοπαλίες στα 21 τελευταία παιχνίδια της υπό τέτοια συνθήκη). Σημείωνα δε επιπλέον ότι ο Ολυμπιακός δεν τα έκανε όλα καλά παρότι κέρδισε τη Μαρσέϊγ και το πρώτο που κατέγραψα στην ανάλυση ήταν η λάθος πάσα του Μπουχαλάκη μόλις στο 2ο λεπτό στον Σανσόν έξω από την περιοχή του Σα. Ο Μπούχα το ξαναέκανε χθες στο 11ο λεπτό…

Η αλήθεια είναι ότι χθες τον πούλησε κι η μπάλα που αναπήδησε κάπως περίεργα, αλλά ακόμη πιο μεγάλη αλήθεια είναι άλλη: δεν ήταν απλά η δεύτερη φορά που το κάνει. Το έχει ξανακάνει και ξανακάνει να πουλήσει την μπάλα έξω από την περιοχή του Σα η, να κάνει φάουλ χωρίς λόγο κλπ. Π.χ. στο 1-1 με τη Γουλβς στο Καραϊσκάκη το γκολ των Άγγλων ήταν από δικό του διπλό λάθος. Και πάω και…πολύ μακριά-χθες στο 49’ ξαναέχασε την μπάλα έξω από την περιοχή και χρειάστηκε ο Σισέ να κάνει έξοχη επέμβαση. Ακόμη και η φάση που ο Σα έπεσε στα πόδια του Μαρεγκά στο 28’ και γλίτωσε, προσωρινά, το δεύτερο γκολ, ξεκίνησε από λάθος μπαλιά του Μπουχαλάκη, από την οποία προέκυψε αντεπίθεση των γηπεδούχων…

Τέλος πάντων, δεν έχει νόημα να δείχνεις ένα…ένοχο σε ένα παιχνίδι που έχουν γίνει τόσα λάθη, σε μία όντως καλή προσπάθεια. Και ο ίδιος ο αρχηγός του Ολυμπιακού, άλλωστε, και πρώτος ο Πέδρο Μαρτίνς και όλοι οι παίκτες είπαν ουσιαστικά ένα πράγμα: σε αυτό το επίπεδο, όλα κρίνονται από λάθη και λεπτομέρειες. Κι αυτά πληρώνονται. Μόνο που χθες έγιναν πολλά τέτοια. Του Μπουχαλάκη ήταν βέβαια το πρώτο και χειρότερο γιατί άλλαξε την ψυχολογία του αγώνα κι έδωσε τον πρώτο λόγο στην Πόρτο. Αλλά είδαμε πολλά πράγματα ακόμη, που δεν συνάδουν με ομάδα που θέλει να προκριθεί στα νοκ άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ

Ένα. Δεν ήταν τελείωμα φάσης για γκολ αυτό που έκανε ο Βαλμπουενά, εκεί που ο Εμπεμπά έδιωξε την μπάλα πριν περάσει την γραμμή-ήταν ένα πλασεδάκι προπόνησης. Λίγη δύναμη να έβαζε, η μπάλα θα πήγαινε στα δίχτυα με τον γκολκίπερ εξουδετερωμένο. Σε τέτοια ματς δεν θα σου παρουσιαστούν πολλές τέτοιες ευκαιρίες. Εάν ο πιο έμπειρος παίκτης σου κάνει τέτοια επιλογή. Κάνεις το 1-1 σε χρονικό σημείο κλειδί, στο 40’ και αλλάζεις όλο το ματς για το β΄ ημίχρονο.

Δύο. Δεν ήταν σοβαρή εικόνα αυτή του Ελ Αραμπί να βγαίνει τρεις φορές σε θέση οφσάϊντ, άλλες φορές οριακά κι άλλες ξεκάθαρα, καταστρέφοντας έτσι τρεις πολύ καλές επιθέσεις του Ολυμπιακού. Και δεν είναι χθεσινό φαινόμενο, αλλά είναι κάτι που το βλέπουμε σχεδόν σε κάθε παιχνίδι. Πάει να παίξει στο όριο, αλλά συνήθως δεν καλύπτεται και πάνε στράφι τόσες σέντρες και κάθετες πάσες.

Τρία. Δεν ήταν παρουσία επιθετική αυτή των εξτρέμ με συμμετοχή 69 λεπτά για τον Ραντζέλοβιτς και 53’ για τον Μασούρα. Μία καλή σέντρα ο δεύτερος κι ένα καλό σουτ ο πρώτος, συν δύο κεφαλιές του Σέρβου στην περιοχή από τις οποίες κάτι καλύτερο θα μπορούσε να προκύψει, δεν είναι αρκετά πράγματα για ένα παιχνίδι Τσάμπιονς Λιγκ.

Τέσσερα. Δεν έβγαλαν κανένα νόημα οι αλλαγές του Πέδρο στο 69΄με την είσοδο των Βινάγκρε και Μπρούμα στο 69’, ακόμη κι εκείνη του Πέπε στο 84’, καθώς ο πρώτος είχε ένα…δίλεπτο σε παιχνίδι του Ολυμπιακού κι οι άλλοι δύο έπαιζαν για πρώτη φορά, με μάλλον εύλογη συνέπεια να φαίνονται ξένα σώματα. Έτσι, ενώ ειδικά οι δύο πρώτοι μπήκαν σε στιγμή που ο Ολυμπιακός πραγματικά κυριαρχούσε, με τη σημαντική βοήθεια και της πρώτης αλλαγής (Φορτούνη), στη συνέχεια με την δική τους παρουσία και σε συνδυασμό με τις πιο επιτυχημένες αλλαγές της Πόρτο, άλλαξε όλο το παιχνίδι στο τελευταίο 20λεπτο. Ο Βινάγκρε, πριν βγει δύο φορές καλά μπροστά, τρεις φορές έδωσε την μπάλα σε αντίπαλο έξω από την περιοχή του Σα… Ο δε Μπρούμα τρεις φορές δεν μπόρεσε να συνεργαστεί με Φορτούνη και Μπουχαλάκη, ένδειξη έλλειψης χημείας, ενώ και σε τουλάχιστον δύο μαρκαρίσματα βρέθηκε μάλλον εύκολα στο έδαφος…

Πέντε. Δεν ήταν αμυντική συμπεριφορά αυτή στη φάση του 2-0, ήταν παράδειγμα προς αποφυγή από την αρχή ως το τέλος της. Αρχικά ο Πέπε έκανε μία πάσα που δεν την λες και...ακριβείας στον Χασάν, χάθηκε η μπάλα και στην αντεπίθεση ο Βινάγκρε μάρκαρε με τα…μάτια τον Μαρέγκα στη σέντρα που έβγαλε για τον σκόρερ Ολιβέϊρα. Εκεί ο έμπειρος Ραφίνια είχε πολύ κακή τοποθέτηση. Αντί να πάει ο ίδιος πρώτος στην μπάλα, κάθισε στα αβγά του και επέτρεψε στον σκόρερ της Πόρτο να πάρει την κεφαλιά. Ατυχώς δε νομίζω ότι ο Βραζιλιάνος, που χθες είχε γενικά μία αρκετά δυναμική παρουσία, έχει θέματα σε τέτοιες φάσεις, που χρειάζεται να κάνει τον τρίτο στόπερ και να διώξει με το κεφάλι. Το είδαμε χθες και σε άλλη φάση πριν το 2-0, το έχουμε ξαναδεί και σε προηγούμενα παιχνίδια.

Έξι. Δεν είχε λογική, με τον Ολυμπιακό να ψάχνει το γκολ από το 11’, να μπαίνει ο Χασάν μόλις στο 84’ κι αντίθετα να έχουν μπει δύο άλλοι παίκτες από το 69’. Ο Αιγύπτιος πάλι βρήκε την ευκαιρία να κάνει το γκολ στο τέλος, αλλά αυτή τη φορά θυμήθηκε τον κακό εαυτό του. Ούτε σωστά πλάσαρε από παρόμοια θέση που είχε χάσει και στα γιάννινα «σίγουρο γκολ», ούτε όμως έκανε το πιο απλό, να σπάσει την μπάλα δίπλα του στους τρεις (!) αμαρκάριστους συμπαίκτες του (Ελ Αραμπί, Μπρούμα, Φορτούνη). Ένα γκολ στο 87 θα μπορούσε να αποδειχθεί χρυσό. Άσε που θα υπήρχαν ακόμη εφτά λεπτά για το θαύμα, όπως τότε το 1998, που ο Ολυμπιακός έχανε 0-2, είχε μειώσει ο Γιαννακόπουλος στο 87’ κι είχε ισοφαρίσει ο Γκόγκιτς στις καθυστερήσεις!!!

Το τραγικό λάθος του Μπουχαλάκη και οι υπόλοιπες έξι και καλά «λεπτομέρειες» πραγματικά ακύρωσαν μία ακόμη καλή προσπάθεια του Ολυμπιακού σε εκτός έδρας ευρωπαϊκό αγώνα του. Με πλήρη κυριαρχία στα 25 πρώτα λεπτά του β΄ ημιχρόνου (μισή τελική η Πόρτο σε αυτό το διάστημα), με στρίμωγμα των γηπεδούχων και στο φινάλε του α΄ ημιχρόνου, με τον αντίπαλο τέλος πάντων να μην δείχνει καλύτερος. Μόνο που το ίδιο, πάνω κάτω, έργο έχουμε ξαναδεί και στο Γουλβς (0-1) και στην Τότεναμ (2-4) και στον Ερυθρό Αστέρα (1-3) και στη Μίλαν (1-3) και στην Μπέτις (0-1) και στην Ντινάμο Κιέβου (0-1), με το αποτέλεσμα πάντοτε το ίδιο: ήττα με αξιοπρεπή τρόπο, παλεύοντας, προσπαθώντας, δίνοντας μάχες. Αλλά εν τέλει ήττα.

Άρα, κάτι δεν κάνει (πιο) καλά ο Ολυμπιακός μακριά από το Καραϊσκάκη, τουλάχιστον αν μιλάμε για φάσεις ομίλων και στη συνέχεια νοκ άουτ αγώνων.Και το πιο επώδυνο, ακόμη δεν το διορθώνει, μπαίνοντας σε τρίτη σεζόν πια.

Αν θέλουμε να δούμε το άλλο, το θετικό, κομμάτι από την πρώτη εικόνα των τριών Πορτογάλων-μεταγραφών: Ο Μπρούμα είχε μία κινητικότητα, έβγαλε μία δραστηριότητα, πήρε κάποιες πρωτοβουλίες και ξεκίνησε με ωραία ενέργεια τη φάση του 87’ με τον Χασάν…Ο Βινάγκρε βγήκε ωραία δύο-τρεις φορές μπροστά, κι ήταν κι αυτός μέσα στην καλή επίθεση του 87’ περνώντας τη σέντρα, που αρχικά κόπηκε…Ο Πέπε κυκλοφόρησε γενικά καλά την μπάλα σε θέση εξαροοκταριού και βγήκε δύο φορές στα πλάγια κι έκοψε…

Τελευταίο, για να μην ξεχνιόμαστε: ο Γερμανός διαιτητής δεν επηρέασε την εξέλιξη του παιχνιδιού. Ελάχιστα τα λάθη του και μάλλον εκατέρωθεν. Η ιστορία, πάντως, επαναλήφθηκε, έστω χωρίς «βοήθειες»: Η Πόρτο πάντοτε κερδίζει στο γήπεδο της με Γερμανούς διαιτητές κι ο Ολυμπιακός πάντοτε χάνει εκτός έδρας με Γερμανούς διαιτητές.

Άσχετο:

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κώστας Νικολακόπουλος
Κώστας Νικολακόπουλος

Ο Κώστας Νικολακόπουλος έγινε δημοσιογράφος από…σπόντα. Από τη Νομική και τη δικηγορία η, το επάγγελμα του δικαστικού, που υποτίθεται ότι ήταν στα πλάνα του (εξ ου κι οχαρακτηρισμός «ανακριτή» από τον Γ. Λούβαρη!), βρέθηκε ξαφνικά στον ΦΙΛΑΘΛΟ, όταν πρωτογεννήθηκε η ιδέα αυτής της εφημερίδας από τους Ν. Καραγιαννίδη και Ι. Μαθιουδάκη. Ένα χρόνο ρεπορτάζ Πανιώνιου και Αιγάλεω (μαζί), ένα χρόνο ΑΕΚ και από την άνοιξη του 1984 έως και σήμερα ρεπορτάζ Ολυμπιακού, όπου τα έχει δει όλα. Πρώτα τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια και μετά πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο. Του αρέσει να γράφει για μεταγραφές, αλλά ο ίδιος τις αποφεύγει. Σε 40 χρόνια έχει κάνει δύο! Το 1992 στο ΦΩΣ του Θ. Νικολαϊδη και μετά στον ΓΑΥΡΟ που στη συνέχεια έγινε ένα με τον Κόκκινο Πρωταθλητή. Πάνω από μία δεκαετία καλύπτει το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον Σπορ FM.