Μιλώντας στην εκπομπή «Blast from the Past» της Cosmote TV και στον Βασίλη Σαμπράκο, ο Κώστας Κατσουράνης θυμήθηκε με νοσταλγία εκείνο το μεγάλο βράδυ απέναντι στη Ρεάλ, τονίζοντας πως δεν ένιωθε δέος κόντρα στα αστέρια των Μαδριλένων, αλλά ήταν έτοιμος να δώσει τα πάντα.

«Έχει ξεχωριστή θέση και στο μυαλό και στην καρδιά μου. Θέλει προσήλωση και συγκέντρωση για να είσαι ανταγωνιστικός απέναντι σε αυτούς τους ποδοσφαιριστές. Ήταν ένα παιχνίδι στα ίσια. Είχαμε τεράστια ποιότητα και ανά πάσα στιγμή μπορούσαμε να σκοράρουμε. Όταν βγήκαμε και έπαιξε ο ύμνος του Champions League δεν ένιωθα δέος απέναντι σε αυτούς τους τεράστιους ποδοσφαιριστές, αλλά ένιωθα ανταγωνιστικός», ανέφερε ο Κατσουράνης και πρόσθεσε:

«Ήμασταν μια ομάδα με πολλούς Έλληνες, με έναν προπονητή γνώστη του αντικειμένου και το 1-1 του Ζιντάν δεν μας επηρέασε», σχολιάζει ενώ θυμάται τα γκολ του Τσιάρτα, του Μαλαδένη και του Νικολαΐδη και το πως η ΑΕΚ κατάφερε μέσα σε ένα ημίχρονο να στείλει τρεις φορές την μπάλα στα δίχτυα της Βασίλισσας.

Στη συνέχεια υπογράμμισε πως εκείνο το βράδυ χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για την ΑΕΚ να γράψει ιστορία απέναντι στη Ρεάλ: «Φτάσαμε πιο κοντά στο 4-2 παρά στο 3-3, σε μια φάση που εννιά φορές στις δέκα ο Νικολαΐδης την κάνει γκολ. Ήμασταν πολύ άτυχοι γιατί θα κερδίζαμε το παιχνίδι. Όταν φτάνεις σε σημείο να διεκδικείς τη νίκη απέναντι στη Ρεάλ πρέπει να κάνεις τα πάντα, να δίνεις την ψυχή σου και εμείς αυτό κάναμε. Ο κόσμος ήταν ενθουσιασμένος με το 3-3 αλλά σε μας υπήρχε μια απογοήτευση. Χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία να γράψουμε ιστορία. Οι εικόνες με τον κόσμο να πανηγυρίζει ήταν το μεγαλύτερο που πετύχαμε εκείνο το βράδυ. Δεν πανηγύρισα το γκολ στο Μπερναμπέου επειδή μειώσαμε απλά σε 2-1 και έπρεπε να πάμε γρήγορα στη σέντρα μήπως και ισοφαρίζαμε αργότερα, όπως και έγινε. Το 2-2 το πανηγύρισα πιο έξαλλα από ότι το δικό μου γκολ».