Πικρία, απογοήτευση και ρεαλισμός!

Όσοι διάβασαν το blog μου σε τούτο εδώ το χώρο, στο συγκεκριμένο (κορυφαίο όλων) site, εκτιμώ ότι αντιλαμβάνονται εύκολα ότι δεν υπάρχει κανένα ωραίο ταξίδι εφόσον δεν συνδυάζεται με τον προορισμό. Η ΑΕΚ δεν κατάφερε να βρίσκεται στην κλήρωση για τη φάση των ομίλων της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και αυτό αποτελεί και αποτυχία, ένα στόχο που είχε θέσει η ομάδα και δεν τον κατάφερε, οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να ωραιοποιούμε καταστάσεις και γεγονότα. Δεν το έχει άλλωστε ανάγκη ένα club που συγκριτικά με βασικούς ανταγωνιστές του έχει περάσει το στάδιο του "μεγαλώνει", άρα θα έπρεπε να αυτό να το επιβεβαιώνει, σε αυτά τα ματς...

Δεν με απασχολεί και δεν εστίασα ποτέ σε αντιπάλους και κατά πόσο αυτοί μπορεί να αισθάνονται ικανοποίηση για όποιο ταξίδι και όποιον προορισμό. Στους νταμπλούχους τα ζητούμενα, ο στόχος και η κατάληξη ήταν συγκεκριμένα, απλά και ξεκάθαρα. Στόχος ήταν η πρόκριση στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στην Ευρώπη. Γεγονός που δεν επετεύχθη και που σημαίνει ότι προκύπτει αποτυχία σε ένα στόχο που είχε θέσει η ίδια η ομάδα και το club γενικότερα. Έτσι πρέπει να πορευθούν άπαντες στην ΑΕΚ, σε ποδόσφαιρο τμήμα και διοίκηση, με σκοπό να πάνε και παρακάτω. Απλά και ειλικρινά. Ευτυχώς επαναλαμβάνω διότι αυτό επιβεβαιώνει ότι έχει αλλάξει καιρό τώρα το όλο status!

Για τον λόγο αυτό υπάρχει και τεράστια πικρία εντός ομάδας. Σε όλους στο ρόστερ, ποδοσφαιριστές εννοώ, στο ίδιο το τεχνικό επιτελείο, σε όλους. Διότι όλοι είναι ένα και το αυτό! Είναι λογικό απόψε και χθες να επικρατεί πλην της πικρίας και απογοήτευση. Η οποία (σ.σ.: απογοήτευση) εκφράστηκε με τον πιο απόλυτο τρόπο από τον ίδιο τον Ματίας Αλμέιδα γιατί και σε εκείνον δεν αρκεί να χρυσώνει κανείς το χάπι! Ο Αργεντινός τεχνικός επικοινώνησε σε απόλυτο βαθμό την απογοήτευσή του για τον αποκλεισμό και την πικρία του για αυτόν. Θεωρώ δε πως δεν έχει προηγούμενο ο τρόπος που το έδειξε και το έκανε σαφές σε όλους, πως απογοητεύτηκε από αυτόν τον αποκλεισμό.

Κανείς από όσους ρώτησα που βρέθηκαν στη συνέντευξη Τύπου δεν θυμούνται τον Πελάδο τόσο απογοητευμένο από αποτέλεσμα. Κι εγώ εδώ θα πω ξανά: μπράβο του! Διότι με αυτόν ακριβώς τον τρόπο αποδεικνύει στους ποδοσφαιριστές του πόσο (το και τους) πίστευε. Έδωσε για πολλοστή φορά το σωστό μήνυμα νοοτροπίας στο εσωτερικό της ομάδας, το έκανε να φαίνεται τόσο, που είναι αδύνατο να το προσπεράσει κανείς εντός ΑΕΚ με ελαφρά την καρδία! Ένα ακόμη λιθαράκι του στην αλλαγή νοοτροπίας που τόσο είχε ανάγκη η ομάδα για να περάσει από την ηττοπάθεια και το συμβιβασμό με αυτή, στη λύσσα για νίκες παντού και με οποιοδήποτε αντίπαλο.

Ο ρεαλισμός και το ταβάνι για τις ελληνικές ομάδες...

Στην αναμέτρηση με την Αντβέρπ στοίχισε στην ΑΕΚ το γεγονός ότι δεν σκόραρε στο πρώτο ματς. Όπως επίσης ότι δεν είχε την εμπειρία για να ανταποκριθεί όπως αποδείχτηκε σε τέτοιο ζευγάρι. Το δίκαιο έγινε πράξη, όπως σε κάθε ματς ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη για να είμαστε ειλικρινείς, για αυτό και κανείς δεν γκρινιάζει σε διοργάνωση της UEFA για τη διαιτησία. Εκεί όλοι οι αντίπαλοι της Ένωσης είναι... τουμπεκί, αφού όλα τα νταηλίκια τα κάνουν όπου τους παίρνουν και αφού έχουν τη στήριξη και επικοινωνιακή πολιτική επιβολής της άποψής του, αφού όπως γνωρίζουν όλοι, ελέγχουν τη συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ.

Υπάρχει όμως και ένα ακόμη στάδιο μετά την πικρία και τη μεγάλη απογοήτευση. Ο ρεαλισμός... Όσο παγώνει το αίμα που βράζει, θα αναγνωρίσει κανείς, πως όπως λαϊκά λέει ο λαός μας "αντικειμενικά υπάρχει ταβάνι για τις ομάδες μας"! Μια υπέρβαση θα γίνει, προφανώς, αλλά ποτέ δεν θα είναι αρκετή για να οδηγήσει στην ποδοσφαιρική γη της επαγγελίας. Όπως είναι το Champions League για τις ελληνικές ομάδες. Ρεαλιστικά αποδείχτηκε στο χορτάρι πως η ΑΕΚ ήταν μια απόλυτα ανταγωνιστική ομάδα και στα play-offs της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, αλλά όχι όσον έπρεπε προκειμένου να φτάσει στην πρόκριση και τη συμμετοχή στους ομίλους του κόσμου των αστεριών...

Ρεαλισμός επίσης είναι πως το ελληνικό ποδοσφαιρικό ταβάνι τούτα τα χρόνια είναι σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι όμιλοι του Europa League. Μόνο τυχαίο δεν είναι πως εκεί θα βρεθούνε ΑΕΚ, Παναθηναϊκός και (λογικά) Ολυμπιακός! Προσέξτε πρόκειται για τις τεςις κορυφαίες ομάδες της χώρας και μοναδικές, οι οποίες στο παρελθόν, για την Ένωση και στο πρόσφατο (σ.σ.: παρελθόν), έχουν συμμετάσχει σε ομίλους του Champions League. Ωστόσο καμία δεν τα κατάφερε και τούτη την χρονιά. Διότι δεν είναι ζήτημα αποκλειστικά της πρωταθλήτριας και του δευτεραθλητή Παναθηναϊκού όπως μας έχει διδάξει το παρελθόν, το αρκετά πρόσφατο ντε.

Όπως και να έχει προφανώς το γεγονός ότι κάποιος που θα το δει ρεαλιστικά, κοιτάζοντας και πίσω του, όπου η ΑΕΚ δεν ήταν καν Ευρώπη την περσινή και όχι μόνο περίοδο, θα αναγνωρίσει ως σημαντική την παρουσία της ήδη σε ομίλους του Europa League. Τέτοια είναι... Σημαντική. Ειδικά αφού την πέτυχε αφήνοντας εκτός play off του Champions League την Ντινάμο Ζάγκρεμπ (που ίσως την βρει σε όμιλο του Europa και μακάρι αφού είναι στο γκρουπ των ισχυρών η κροατική ομάδα). Αλλά στην κατάσταση που βρίσκεται, στη νοοτροπία που άλλαξε ο Αλμέιδα (και ευτυχώς), σωστά δεν την επικοινωνεί κανείς στο club και από το ποδοσφαιρικό τμήμα, ως επιτυχία, αντιθέτως ορθώς ο λόγος γίνεται για την αποτυχία πρόκρισης στους ομίλους του Champions League.

Και φυσικά τα λέμε στον Βόλο...

Υγ: Απογοητευμένος, πικραμένος, χωρίς διάθεση. Αυτή είναι η εικόνα του Ματίας Αλμέιδα όπως μου τη μετέφεραν φίλοι και συνάδελφοι μετά το τέλος του αγώνα. Δεν υπάρχει το "δεν πειράζει", δεν τον απασχολεί αν και μπορεί κάποιοι να βρίσκουν αρκετό αυτό που ήδη πέτυχε ο ίδιος και οι ποδοσφαιριστές του. Δεν είναι στην πραγματικότητα για τον ίδιο και είναι η σωστή νοοτροπία που οφείλει να μεταδώσει και στους ποδοσφαιριστές του. Παράπονο δεν γίνεται να υπάρχει, από την προσπάθεια των παιδιών, αν δεν τράβηξε ο Γκατσίνοβιτς (μια φορά), ή ο Άμραμπατ, ή κάποιος που δεν ήταν καλά και αυτοί, ενόψει και της νέας χρονιάς στο πρωτάθλημα. Είπε δύο με τρεις φορές ότι δεν γνωρίζει αν θα έχει ξανά αντίστοιχη ευκαιρία γεγονός που του μοιάζει δύσκολο.

Υγ2: Αστείο πραγματικά το πρώτο γκολ της Αντβέρπ με τα άκρα της άμυνας της ΑΕΚ να μην ανταποκρίνονται. Ο Ρότα σε εκτέλεση πλαγίου άουτ έχασε τον παίκτη του και αξίζει να σημειωθεί ότι έως εκείνο το σημείο του αγώνα ήταν εκ των κορυφαίων της ΑΕΚ. Ο διεθνής άσος και δεξιός μπακ ήταν σούπερ, αλλά σε αυτό το επίπεδο το να χάσει κανείς τη συγκέντρωση του είναι κάτι δουλεύεται... Λάθος στη συνέχεια έγινε και από τον Χατζισαφί στη φάση του γκολ αλλά περισσότερο στοίχισε ότι ο Ρότα έχασε εύκολα τον αντίπαλό του.