Λίβερπουλ, this is Real Madrid

• Σούπερ σταρ Βινίσιους, MVP ο Νάτσο
• Κλοπ, η αρχή του τέλους

Είχαν περάσει ελάχιστα δευτερόλεπτα από το τραγικό λάθος του Τιμπό Κουρτουά και το πιο εύκολο (ιστορικό μάλιστα) γκολ του Μοχάμεντ Σαλάχ με την φανέλα της Λίβερπουλ. Είχαν διεξαχθεί μόλις 14 λεπτά, οι Κόκκινοι ήταν μπροστά στο σκορ με 2-0, το «Άνφιλντ» ήταν σε έκσταση, όλα «έδειχναν» θρίαμβο της ομάδας του Γιούργκεν Κλοπ.

Το 90-95% των ομάδων που θα βρισκόντουσαν από κάτω σε τέτοιο σκηνικό, πιθανότατα δεν θα επέστρεφαν ποτέ. Όχι, όμως, η Ρεάλ Μαδρίτης. Όχι η κάτοχος των 14 Κυπέλλων Πρωταθλητριών/Champions League που πέρυσι κατέκτησε την πιο απίθανη, καρυδάτη κούπα της ιστορίας.

Όλοι οι παίκτες, πλην του αποκαρδιωμένου Κουρτουά, μαζεύτηκαν στην σέντρα και είπαν δύο γρήγορα λόγια. «Έχουμε ακόμα 75 λεπτά» ήταν το σύνθημα και η συνέχεια απέδειξε ότι τους… περίσσεψαν και τα είκοσι για το ιστορικό 5-2!

Στην ανάπαυλα, στα αποδυτήρια του «Άνφιλντ» με το σκορ στο 2-2 και το μομέντουμ ξεκάθαρα υπέρ της Ρεάλ, ο Καρίμ Μπενζεμά είπε στους συμπαίκτες του ότι «μπορούμε να πετύχουμε 2-3 γκολ», όπως αποκάλυψε ο Κουρτουά, ο οποίος απάντησε με ένα ειλικρινές «ναι, καλά», ενώ γελούσε χαμηλόφωνα με την ατάκα του συμπαίκτη του.

Η συνέχεια επεφύλασσε όντως τρία γκολ, αλλά η ομάδα του Κάρλο Αντσελότι (σου) έδινε την εντύπωση ότι, αν ήθελε, μπορούσε να πετύχει και τέσσερα, και πέντε. Ίσως δεν το έκανε και ως ένδειξη σεβασμού για έναν τεράστιο σύλλογο που πριν από το ματς με μια ανθοδέσμη στην κερκίδα της Ρεάλ τίμησε τη μνήμη του Αμάνθιο Αμάρο, στη διάρκεια αποθέωσε Λούκα Μόντριτς και Μπενζεμά όταν έγιναν αλλαγή, με τους εκδρομείς φίλους της Ρεάλ να φωνάζουν «Λίβερπουλ, Λίβερπουλ», ως ένδειξη ποδοσφαιρικού πολιτισμού.

Σούπερ σταρ Βινίσιους, MVP ο Νάτσο

Το σχόλιο του Ισπανού, κορυφαίου στατιστικολόγου Αλέξις Ταμάγιο (Mister Chip), λέει όλη την αλήθεια για την αλύγιστη ομάδα του Κάρλο Αντσελότι: «Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η μοναδική ομάδα που, μέσα από το φέρετρο και κάτω από δύο μέτρα γη, βγάζει τα τέσσερα καρφιά και βγαίνει σφυρίζοντας και με τα ρούχα καθαρά».

Όταν οι παίκτες φορούν την λευκή φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, δείχνουν να μεταμορφώνονται σε υπέρ – ήρωες. Ο Βινίσιους Ζούνιορ, «ο πιο καθοριστικός παίκτης του κόσμου αυτή την στιγμή» όπως τον χαρακτήρισε ο Αντσελότι, γύρισε σχεδόν μόνος του το παιχνίδι, με δύο γκολ όταν η Ρεάλ ήταν στο καναβάτσο και με μια ασίστ στον Μπενζεμά, ο οποίος επέλεξε το κατάλληλο ματς για να αρχίζει να σκοράρει στο φετινό Champions League (δεν το είχε κάνει μέχρι χθες). Και είναι μόλις 22 ετών...

Ο Εντουάρντο Καμαβινγκά δείχνει να μην… καταλαβαίνει τίποτα. Έπαιξε εξαιρετικά ως αριστερό μπακ όσο χρειάστηκε και, ελλείψει του τραυματία Ορελιέν Τσουαμενί, τα σπάει και ως αμυντικός μέσος. Και είναι ακόμα μικρότερος από τον Βινίσιους (είκοσι ετών!).

Ο Λούκα Μόντριτς, ο οποίος θα μπορούσε ηλικιακά να είναι πατέρας του Γάλλου, δεν βαριέται να παραδίδει ποδοσφαιρικά μαθήματα στα 37 του. Ασίστ στο τρίτο γκολ, κλέψιμο και σύνθημα αντεπίθεσης στο πέμπτο. Και η Ρεάλ δεν τον έχει ανανεώσει ακόμα για του χρόνου. Αλήθεια, τι περιμένει;

Κάτι ανάλογο ισχύει για τον λιγότερο «λαμπερό» από τους παίκτες της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Ο Νάτσο μπήκε ως αλλαγή πριν από το ημίωρο λόγω του τραυματισμού του Νταβίδ Αλάμπα. Το έκανε χωρίς να προλάβει να κάνει ζέσταμα και αναλαμβάνοντας να περιορίσει τον παίκτη που περισσότερο είχε ταλαιπωρήσει την ομάδα του.

Από εκείνο το σημείο και μετά ο Σαλάχ, ένα γκολ – μια ασίστ και δύο ακόμα ευκαιρίες για γκολ σε λιγότερο από μισή ώρα, εξαφανίστηκε από το γήπεδο. Ο Νάτσο δεν είναι Αντόνιο Ρούντιγκερ, Αλάμπα ή Έντερ Μιλιτάο, αλλά είναι υπέρ – πολύτιμος για την Ρεάλ. Το συμβόλαιό του επίσης λήγει το καλοκαίρι…

Κλοπ, η αρχή του τέλους

Ο Αντσελότι, τον οποίο πολλοί ακόμα δεν παραδέχονται, παρά τους τίτλους που έχει κατακτήσει, ξεκίνησε με τρεις επιθετικούς (Ροντρίγκο – Μπενζεμά – Βινίσιους) γιατί ήξερε τα αμυντικά προβλήματα της Λίβερπουλ, άλλαξε το αρχικό 4-2-3-1 σε 4-3-3 όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ με 2-0, ενίσχυσε τα αριστερά του μετά την ανάπαυλα αλλάζοντας πλευρά τον Βαλβέρδε και νίκησε κατά κράτος στην μάχη της τακτικής τον Κλοπ.

Ο Γερμανός υπήρξε ο αναμορφωτής της Λίβερπουλ, την οδήγησε σε ιστορικές επιτυχίες και μπαλάρα στο πικ της ομάδας, αλλά δίνει την εντύπωση ότι διαγράφει την αρχή του τέλους του στο «Άνφιλντ» ύστερα από επτά, μαγικά χρόνια.

Δεν βρήκε ποτέ λύση με τον Βινίσιους και άφησε εκτεθειμένο τον (απελπιστικά ελλιπή αμυντικά) Τρεντ Αλεξάντερ Άρνολντ και δεν έβαλε μυαλό από τα διαρκή προβλήματα της άμυνας όταν αυτή ανεβαίνει ψηλά.

Σε 131 χρόνια ιστορίας, η Λίβερπουλ δεν είχε δεχθεί ποτέ πάνω από τρία γκολ στο «Άνφιλντ» σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, οι οποίες βεβαίως ξεκίνησαν την δεκαετία του ‘50. Και, εκτός ιστορικού απροόπτου, αποχαιρέτησε το Champions League, όχι μόνο για φέτος, αλλά και για του χρόνου, αφού φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο αυτή η ομάδα να καλύψει την διαφορά των επτά βαθμών που την χωρίζουν από την τέταρτη Τότεναμ, έστω και αν η Premier League θέλει ακόμα 16 αγωνιστικές.

Μετά την (άδικη;) ήττα στον περυσινό τελικό, ο Κλοπ προέτρεψε τους φίλους της Λίβερπουλ να κλείσουν ξενοδοχείο για την Κωνσταντινούπολη, η οποία θα φιλοξενήσει τον φετινό τελικό. Έναν τελικό, όμως, που οι Κόκκινοι θα δουν ως θεατές από την τηλεόραση. Δεν μπορώ να προβλέψω το ίδιο για τους απίθανους, αλύγιστους Μαδριλένους...