Η 3η φορά του Ολυμπιακού, οι πρώτες εντυπώσεις για Ρόνι και η εικόνα του Κούντε

Για τον Ολυμπιακό η παρτίδα με την Σλόβαν Μπρατισλάβας συνιστά την 3η φορά που βρίσκεται σε διαδικασία να παίζει πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ μετά από αποκλεισμό του από το Τσάμπιονς Λιγκ.

Τη δεύτερη την μνημόνευσα χθες: το καλοκαίρι του 2016, με την πορτογαλική Αρούκα (1-0, 2-1 στην παράταση), μετά τον αποκλεισμό από την ισραηλινή Χάποελ Μπερ Σέβα. Η πρώτη ήταν αρχές φθινόπωρου του 2008, με την δανέζικη Νόρτζελαντ (2-0, 5-0), μετά τον αποκλεισμό από την κυπριακή Ανόρθωση. Και στις δύο προηγούμενες φορές ο Ολυμπιακός είχε αντιδράσει, κάνοντας μάλιστα διπλές νίκες, έστω κι αν κόντρα στους Πορτογάλους ζορίστηκε άσχημα. «Κανονικά», το ίδιο πρέπει να κάνει και τώρα ο Ολυμπιακός κόντρα στην πρωταθλήτρια Σλοβακίας, να περάσει με δύο νίκες.

Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, είναι ένα ερώτημα αν θα το κάνει ο Ολυμπιακός. Διότι, πρέπει να λάβουμε υπόψιν την εικόνα του στα τέσσερα προηγούμενα προκριματικά παιχνίδια, εναντίον της Νέφτσι και της Λούντογκορετς. Και με βάση αυτή την εικόνα, μας δημιουργούνται ερωτηματικά. Η Σλόβαν είναι κάτι ανάμεσα στην πρωταθλήτρια Βουλγαρίας και την πρωταθλήτρια Αζερμπαϊτζάν από πλευράς δυναμικότητας. Αφού λοιπόν ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από τη Λούντογκορετς (έστω εντελώς οριακά, στα πέναλτι) και πέρασε τη Νέφτσι με δύο νίκες (αλλά στο γκολ και οι δύο), πώς μπορούμε να θεωρούμε δεδομένη η, εύκολη την πρόκριση του τώρα;

Μακάρι να έχει αλλάξει μέσα σε μία εβδομάδα τόσο θεαματικά η κατάσταση της ομάδας προς το καλύτερο, αλλά το μόνο για το οποίο είμαστε σίγουροι είναι ότι θα έχει αλλάξει θεαματικά η ενδεκάδα σε σχέση με τη ρεβάνς στη Βουλγαρία, αφού όπως σας είχα προϊδεάσει από την περασμένη εβδομάδα οι αλλαγές θα είναι γύρω στις έξι. Μόνο που από τις ηχηρές μεταγραφές του Ολυμπιακού μόνο τον Βατσλίκ θα έβλεπα δεδομένο για την αρχική ενδεκάδα.

Παρεμπιπτόντως, κι αφού αναφέρομαι σε ηχηρές μεταγραφές, ο Ρόνι Λόπες κέρδισε τις εντυπώσεις από την πρώτη ημέρα του στο Ρέντη. Οι νέοι συμπαίκτες του διέκριναν αμέσως έναν επιθετικογενή παίκτη με εξαιρετικές δυνατότητες, με αριστερό πόδι για ωραία πράγματα, με ντρίμπλα, σέντρα, σουτ, με καλή τεχνική, γενικά καλή πάστα. Είναι αυτό που λέμε ότι με το καλημέρα ένας παίκτης βγάζει καλή εικόνα στους καινούργιους συμπαίκτες του.

Θα έλεγα ότι και για τον Κούντε ήταν καλή η πρώτη εντύπωση στο Ρέντη, όμως τα παιχνίδια μας έβγαλαν μία εικόνα αστάθειας για τον Καμερουνέζο διεθνή. Εικόνα που προκύπτει και μέσα από τις προπονήσεις, θα έλεγα. Υπό την έννοια ότι όπως στους αγώνες βλέπουμε τον Κούντε να έχει εξαιρετικές στιγμές, που παραπέμπουν σε κεντρικό χαφ υψηλού επιπέδου, αλλά με την ίδια ευκολία να «χάνεται» μέσα στο παιχνίδι, κάπως έτσι είναι και στην προπόνηση: μπορεί να τον δεις και να τρίβεις τα μάτια σου, μπορεί και να μην τον δεις καν, να έχει «εξαφανιστεί».

Μπορεί και να είναι θέμα έλλειψης χημείας και προσαρμογής, μπορεί να έχει να κάνει και με το ότι είχε να παίξει μήνες ποδόσφαιρο (με εξαίρεση κάποια ματς με την Εθνική του), αλλά η ουσία είναι ότι ο Κούντε πρέπει κι αυτός σιγά σιγά να αρχίσει να βρίσκει τα πατήματα του. Ίσως βέβαια σε αυτό θα βοηθούσε και η χρησιμοποίηση του σε πιο σταθερή βάση, καθώς στη Βουλγαρία έπαιξε μόνο στην παράταση, στο πρώτο ματς με τη Λούντογκορετς έγινε αλλαγή στο ημίχρονο, στο πρώτο ματς με τη Νέφτσι βγήκε στο 68’ και μόνο στο Μπακού έπαιξε ολόκληρο το 90λεπτο.

Για να είμαι ειλικρινής, εμένα ο Κούντε μου άρεσε στη ρεβάνς με τη Λούντογκορετς. Πρόλαβε μέσα σε μισή ώρα και είχε ουκ ολίγες καλές ενέργειες και δημιουργικά και ανασταλτικά. Έδωσε μία πνοή στην ομάδα.

Άσχετο: Γράφτηκε στον ισπανικό Τύπο ότι ο Σιόβας έχει πρόταση από την Ελλάδα-και όλων το μυαλό μας πήγε στον Ολυμπιακό. Κάποιο πουλάκι, όμως, μου είπε ότι και κάποιοι «γύρω» από τον ΠΑΟΚ ψάχνονται για τον Έλληνα στόπερ!