«Της νύχτας τα καμώματα» και το μυθικό καστ Αυλωνίτη, Μακρή, Διαμαντόπουλου (pics & vid)
Είναι κάποιες παλιές, καλές ελληνικές ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, που όσο περισσότερο τις βλέπεις, τόσο πιο βαθιά μέσα σου αισθάνεσαι άνθρωπος, τόσο πιο πολύ ανακαλύπτεις το μεγαλείο των ανθρώπινων συναισθημάτων, όπως είναι η αλληλεγγύη, η αγάπη, η συγκίνηση, η νοσταλγία, συναισθήματα που η σκληρή καθημερινότητα έχει αδρανοποιήσει. Είναι κάποιες ελληνικές ταινίες που δεν τις βλέπεις πλέον για να δεις «τι θα γίνει παρακάτω», αλλά για να απολαύσεις τις μαγικές ερμηνείες κάποιων ηθοποιών-μύθων, οι οποίοι έμειναν στην ιστορία της Τέχνης ότι μόνο για το τεράστιο υποκριτικό τους ταλέντο, όσο για την μοναδική δύναμη και ικανότητα που είχαν να «βγάζουν» από τον θεατή συναισθήματα που ακόμα και ο ίδιος αγνοεί. Τέτοιοι ηθοποιοί ήταν ο Βασίλης Αυλωνίτης, ο Ορέστης Μακρής, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, η Ελένη Χαζηαργύρη, ο Λαυρέντης Διανέλλος, η Σμαρούλα Γιούλη και τόσοι άλλοι. Τα παραπάνω ονόματα δεν αναφέρθηκαν τυχαία.
Οι ηθοποιοί αυτοί πρωταγωνίστησαν στην ταινία με τίτλο «Της νύχτας τα καμώματα», η οποία γυρίστηκε το 1957 από την Τζαλ Φίλμ, σε σενάριο Αλέκου Σακελλάριου - Χρήστου Γιαννακόπουλου και σε σκηνοθεσία του πρώτου. Πρόκειται για μια ταινία-διαμάντι, η οποία είναι κυριολεκτικά ισοπεδωτική από πλευράς συναισθημάτων που φέρνει στην επιφάνεια. Κι αυτό γιατί όλοι οι παραπάνω ηθοποιοί αναδεικνύουν τον καλύτερό τους εαυτό, καθηλώνοντας τον θεατή, ο οποίος κάποιες φορές χαμογελάει με τα συμβάντα που βλέπει να διαδραματίζονται, κάποιες άλλες νοσταλγεί, κάποιες βουρκώνει.
Ένας διαφορετικός Βασίλης Αυλωνίτης
Στην ταινία, ο Βασίλης Αυλωνίτης – που έχει τον πρώτο λόγο – υποδύεται έναν αστυνομικό, τον οποίο η κάμερα παρακολουθεί σε μια νυχτερινή περιπολία του, κατά τη διάρκεια της οποίας συμβαίνουν πολλά. Η ταινία παρακολουθεί έξι διαφορετικές ιστορίες, στις οποίες εμπλέκεται ο αστυνομικός Αυλωνίτης και τις οποίες φέρνει εις πέρας με τον πλέον ιδανικό τρόπο. Οι ιστορίες αυτές αφορούν μια κοπέλα που θέλει να αυτοκτονήσει, μια γυναίκα που κινδυνεύει από τον σκληρό αδερφό της, εξαιτίας της «προκλητικής» της συμπεριφοράς, έναν μέθυσο που σπαράζει για το χαμό της γυναίκας του, έναν άντρα που διαπράττει κλοπή για να ταΐσει την οικογένειά του, έναν σύζυγο που υπομένει τη σκληρότητα της γυναίκας του, και τέλος, μια ταβέρνα η οποία γίνεται σκηνικό τσακωμού ανάμεσα σε μεθύστακες που κάνουν τους βαρύμαγκες. Στην ταινία εμφανίζεται πλειάδα ηθοποιών, με σημαντική πορεία στο ελληνικό θέατρο και κινηματογράφο, όπως οι Νίκος Ρίζος, Γιάννης Γκιωνάκης, Φραγκίσκος Μανέλης, Νίκη Λινάρδου, Γιάννης Φέρμης, Λέλα Πατρικίου, Αθηνόδωρος Προύσαλης (στους τίτλους της ταινίας αναφέρεται ως «Α. Μπρούσαλης»!), Θανάσης Τζενεράλης, Κώστας Μεντής, Ράλλης Αγγελίδης, Μίρκα Καλατζοπούλου, Βαγγέλης Πλοιός, Νίνα Γιαννίδη και άλλοι πολλοί.
Ο σπαρακτικός Ορέστης Μακρής
Κάθε μία από τις 6 ιστορίες που παρακολουθεί ο κινηματογραφικός φακός αποτελεί ένα κομμάτι-διαμάντι στο παζλ της υπέροχης αυτής ταινίας. Κορυφαίες ερμηνευτικές στιγμές αναδεικνύει η ιστορία του μεθύστακα, που υποδύεται ο Ορέστης Μακρής, που έχοντας χάσει τη γυναίκα του γυρνάει κάθε βράδυ στις ταβέρνες, ελπίζοντας ότι η ίδια θα έρθει να τον μαζέψει από αυτές, όπως έκανε όταν ζούσε. Σπαρακτική η ερμηνεία του Μακρή και σε συνδυασμό με το διακριτικό πλαισίωμα του Αυλωνίτη, αναδεικνύουν μια από τις κορυφαίες σκηνές του ελληνικού κινηματογράφου. Δύσκολα, πολύ δύσκολα μπορεί ο θεατής να συγκρατήσει τα δάκρυά του, βλέποντας τη σκηνή αυτή. Πραγματικό αριστούργημα, που ενισχύεται ακόμα περισσότερο από την ονειρική μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, ο οποίος άλλωστε έχει πλαισιώσει με τις μελωδίες του ολόκληρη την ταινία. Aπό κοντά και η σκηνή με πρωταγωνιστή τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, ο οποίος αναγκάζεται να κλέψει ένα κομμάτι μπακαλιάρο από ένα μπακάλικο για να ταϊσει τα παιδιά του, τον οποίο ωστόσο συλλαμβάνει ο Αυλωνίτης. Μαθαίνοντας ωστόσο την ιστορία του από τον ίδιο, αλλά βλέποντας με τα ίδια του τα μάτια την εικόνα του σπιτιού του – τη σύζυγο του Διαμαντόπουλου υποδύεται η Ελένη Χατζηαργύρη - , όχι μόνο δεν τον πηγαίνει στο Τμήμα, αλλά του προσφέρει δουλειά και πληρώνει ο ίδιος τον μπακαλιάρο στον μπακάλη. Σπαρακτική σκηνή η στιγμή που η γυναίκα του κλέφτη δείχνει στον Αυλωνίτη το τσουκάλι που βράζει έχοντας μέσα απλά...ένα ξύλο, για να ξεγελάσει τα παιδιά τους ότι τάχα έχουν φαγητό και ετοιμάζουν.
«Πολλοί κύριοι και πολλές παρατηρήσεις»
Ωστόσο η ταινία έχει και χιουμοριστικές στιγμές, με κορυφαίες αυτές που αποτυπώνονται στην τελευταία ιστορία, η οποία παρουσιάζει ένα καβγά που γίνεται σε μια ταβέρνα, όπου κάποιοι «βαρύμαγκες», τους οποίους υποδύονται οι Γκιωνάκης, Προύσαλης, Μανέλης και Τζενεράλης, τσακώνονται με αφορμή… μια καρπαζιά του πελάτη Γκιωνάκη στο γκαρσόνι που υποδύεται ο Νίκος Ρίζος. Κορυφαία εδώ η ατάκα του Αυλωνίτη που σπεύδει στην ταβέρνα να λύσει την παρεξήγηση και ενώ οι μάγκες προσπαθούν να του εξηγήσουν τι έχει συμβεί, λέγοντάς του ότι ο ένας έκανε παρατηρήσεις στον άλλο, τους λέει σχολιάζοντας ειρωνικά τα «μεθυσμένων δρώμενα»: «Πολλοί κύριοι και πολλές παρατηρήσεις»! Ενδιαφέρουσα η ερμηνεία του Γκιωνάκη, από τις πρώτες του στον ελληνικό κινηματογράφο. Η ταινία «Της νύχτας τα καμώματα» είχε ανέβει και ως θεατρικό έργο από τον θίασο του Μίμη Φωτόπουλου, με τίτλο «Ουδέν αξιοσημείωτο». Για την ταινία αυτή ο Τάκης Μπίνης ηχογράφει δυο τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκη, το ''Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω'' και ''Το παλιό δρομάκι''. Και τα δύο τραγούδια δεν ''γυρίστηκαν'' σε δίσκο, αλλά ακούστηκαν μόνο στην ταινία. Στο τραγούδι '' Το παλιό δρομάκι'' εμφανίζονται ο Μπάμπης Μπακάλης δεξιά με το μπουζούκι, ο Γιάννης Παπαδόπουλος (ο πρώην άντρας της Λέλας Παπαδοπούλου) και στην μέση με ντουμπλαρισμένη την φωνή του Μπίνη, ο Αντώνης Γιαννακουδάκης. Η ταινία προβλήθηκε τη σεζόν 1956-1957, έκοψε 27.474 εισιτήρια και ήρθε στην 13η θέση ανάμεσα σε 30 ταινίες. Στα «συν» της οι υπέροχες εικόνες από την παλιά Αθήνα του 50’, με τα χωμάτινα δρομάκια της Πλάκας και του Θησείου, τα παλιά καλντερίμια, και τα νεοκλασικά κτίρια της περιοχής. Αποτελεί δε μια ακόμα ταινία που ο Σακελλάριος «εξάσκησε» την αγαπημένη του συνήθεια, να εμφανίζεται ως κομπάρσος. Εδώ, εμφανίζεται ως ο γείτονας του μπακάλη που κατακρίνει τον κλέφτη του μπακαλιάρου. Η συνήθεια αυτή τον ακολούθησε στη συνέχεια σε όλες σχεδόν τις ταινίες που σκηνοθετούσε ο ίδιος.
Ζυμαρικά Μάκβελ, 81 χρόνια ιστορίας, 8 δεκαετίες γεύσης και καινοτομίας! 
