13 χρόνια Gazzetta: Τα καλύτερά μας χρόνια!

Είτε σκέτο το 13, είτε με... συνοδεία από την Τρίτη και την Παρασκευή είναι ένας αριθμός που σε άλλους προκαλεί φοβίες και άλλοι δεν αρνούνται ότι τον θεωρούν ως ένα ξεκάθαρο σημάδι γρουσουζιάς. Είτε επιχειρηματολογούν με γεγονότα πάνω σε αυτό, είτε όχι...

Αφήνοντας στην άκρη τους φίλους του Παναθηναϊκού που σήμερα (2/6) έχουν την τιμητική τους και για προφανείς λόγους έχουν «έρωτα» με το 13, όλος ο υπόλοιπος κόσμος στην Ελλάδα και σε κάθε γωνιά του πλανήτη δεν νιώθει και ιδιαίτερα άνετα με τον συγκεκριμένο αριθμό.
Το Gazzetta ευτυχώς δεν ανήκει στην παραπάνω κατηγορία, αφού το 13 όχι μόνο δεν μας προκαλεί φόβο, όχι μόνο δεν μας αγγίζει σε επίπεδα γρουσουζιάς αλλά μας δίνει ακόμη μια ευκαιρία να γιορτάσουμε.

Όπως γιορτάζουμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα από τις 2 Ιουνίου του 2008. Tα γενέθλια μας, την «γέννηση» της Νο1 αθλητικής (και όχι μόνο) ιστοσελίδας. Μάλιστα κυρίες και κύριοι. Το Gazzetta έφτασε στα 13 του χρόνια. Πως περνάει ο καιρός;

ΟΚ, τα ένδοξα party του παρελθόντος στην εποχή του covid-19 μοιάζουν ως μια γλυκιά ανάμνηση που την περιμένουμε με αγωνία να την ξαναβρούμε μπροστά μας. Να πιούμε, να γιορτάσουμε, να αγκαλιαστούμε, να βρεθούμε παλιοί και νέοι, να ευχηθούμε και να συνεχίσουμε την δουλειά μας αλλά και την κα#λα μας!

Γιατί πρώτα και πάνω από όλα αυτό είναι το Gazzetta. Ενα team ανθρώπων που γουστάρουν αυτό που κάνουν, που ξοδεύουν πολλές εργατοώρες σε αυτό που κάνουν, που παράγουν θέματα και ιδέες και στο τέλος... της ημέρας (του μήνα, του χρόνου) έχουν αιτία κι αφορμή να δηλώνουν περήφανοι για αυτό που κάνουν. Είτε γιατί αυτό αποτυπώνεται σε αριθμούς, είτε γιατί αυτό το παράσημο το δίνει η ίδια η κοινωνία των φιλάθλων/πολιτών/αναγνωστών.

Ένα team ανθρώπων πρώτης γραμμής. Είτε είναι από την πρώτη μέρα στο «διαμερισματάκι» της Κατεχάκη, είτε συναντηθήκαμε στην πορεία στη Λεωφόρου Ηρακλείου, είτε οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν στο Μέγαρο της Μεσογείων.

Στην νέα εποχή του Gazzetta. Σε αυτή που πέρασε κι επίσημα από τα ξημερώματα της περασμένης Δευτέρας. Ακόμη πιο σύγχρονο, ακόμη πιο καθαρό, ακόμη πιο λαμπερό, ακόμη πιο χρηστικό. Χωρίς όμως αποκλίσεις από τις βασικές του αρχές.

Η τεχνολογία έχει κάνει άλματα, γιγαντιαία βήματα από εκείνο το πρωινό της Δευτέρας 2/6/2008. Πατήσαμε «στη Σελήνη και στον Άρη του ίντερνετ», αφού σήμερα 13 χρόνια μετά, το Gazzetta έχει δυνατότητες που δεν θα μπορούσε ούτε καν να ονειρευτεί εκείνη η παρέα της Κατεχάκη.

Όσο όμως κι αν η τεχνολογία θριαμβεύει, η ψυχή του Νο1 αθλητικού (και όχι μόνο) site της χώρας παραμένει η ίδια. Ο κόσμος του. Οι άνθρωποί του. Αυτοί που βάζουν πλάτη στα δύσκολα, αυτοί που κινούν τα... γρανάζια μέρα και νύχτα, αυτοί που ψάχνουν, που βρίσκουν, που γράφουν, που φωτογραφίζουν, που βιντεοσκοπούν, που κατευθύνουν, που κάνουν υπερβάσεις.

Αυτή η δημοσιογραφική παρέα με τα πολλά καλά της, με τις παραξενιές της, με τις... κακές της μέρες, με τους καυγάδες, αλλά και τον χαβαλέ. Την γκρίνια αλλά και τα μπράβο. Με δημοσιογραφικές επιτυχίες, αλλά και γκάφες. Όλα στο πρόγραμμα είναι.

Όπως στο πρόγραμμα είναι και οι δεκάδες καθημερινές παραγγελίες. Με καφέδες για όλα τα γούστα και για όλες τις ώρες. Από σκέτους μέχρι και με... στέβια (εσχάτως). Με πίτσες και σουβλάκια σε special ποδοσφαιρικές νύχτες. Αλλά και αλκοόλ σε ξεχωριστές περιστάσεις.

Με τα ψαγμένα διλήμματα που καλούνται οι πάντες να απαντήσουν κι αφορούν κάθε πιθανή κι απίθανη ερώτηση. Πάντα βγαλμένες μέσα από τη ζωή!
Αυτό το περίφημο «κλίμα του Gazzetta» που έγινε σλόγκαν στα χείλη των περισσότερων που πέρασαν από αυτά εδώ τα γραφεία. Eίτε αυτών που ήρθαν και έμειναν, είτε αυτών που ήρθαν και έφυγαν, αλλά πάντα με νοσταλγία θυμούνται «βραδιές Gazzetta».

Προφανώς και το φιλμάκι των 13 χρόνων έχει καταγράψει πολλά. Έχουμε να θυμηθούμε πολλά. Άλλα γράφονται κι άλλα όχι. Θα έχουμε ξεχάσει και πολλά. Λογικό κι αυτό. Όπως έλεγαν και οι παλιοί εφημεριδάδες «με κοντά παντελονάκια περάσαμε την πόρτα» και σήμερα έχουμε οικογένειες.
Το Gazzetta βοήθησε και σε αυτό. Εντάξει μην φανταστείτε ότι μας «βρήκε νύφες και γαμπρούς». Όμως αυτή η σταθερότητα από την πρώτη μέρα προφανώς και έχει παίξει τον ρόλο της στα σχέδια του καθενός.

Δεν είναι μια απλή κουβέντα που γράφτηκε για να γραφτεί. Το Νο1 αθλητικό σάιτ της χώρας στήθηκε παραμονές της οικονομικής κρίσης που... τσάκισε για πολλά χρόνια την Ελλάδα από άκρη σε άκρη και επίσης βίωσε (και βιώνει) την παγκόσμια πανδημία του κορονοϊού που προφανώς αφήνει τα σημάδια της.

Καταστάσεις αμφότερες πρωτόγνωρες για όλους, που όπως ξέρουμε άπαντες άνοιξε για τα καλά της πόρτα της ανεργίας σε δεκάδες κλάδους, που άφησε στον δρόμο εκατοντάδες συναδέλφους αφού και τα ΜΜΕ πλήρωσαν (και πληρώνουν)... βαρύ φόρο «αίματος».

Ακόμη κι εκείνους τους δύσκολους μήνες των capital controls (τι θυμήθηκα τώρα...) κανείς στην οικογένεια του Gazzetta δεν ένιωσε ανασφάλεια, κανείς από όλη αυτή τη μεγάλη παρέα δεν φοβήθηκε γιατί δεν υπήρξε το παραμικρό σημάδι φόβου. Είπαμε η τεχνολογία κάνει θαύματα, φτιάχνει την εικόνα, αλλά ο σεβασμός στον άνθρωπο είναι αυτός που σε οδηγεί και στην καταξίωση και στην κορυφή.

Και στο Gazzetta πιστέψτε με, όντας παρών από την πρώτη... ώρα λειτουργίας του έχουμε μπόλικο από δαύτον. Αν τα 13 πρώτα χρόνια είναι δύσκολα, στο Gazzetta τα ζήσαμε όμορφα, διατηρώντας στον «σκληρό δίσκο» κυρίως τις ξεχωριστές στιγμές αλλά και τις δυνατές φιλίες που αναπτύξαμε μεταξύ μας.

Πλέον Gazz-ώνουμε για ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες, για ακόμη πιο γερές βάσεις στο «2ο σπίτι μας»! Ραντεβού στα 14. Χωρίς μάσκες και με την ελπίδα να ανταμώσουμε ξανά στα ιστορικά πάρτι που τόσο μας έλειψαν την τελευταία 2ετία.