Μετά τη νίκη (77-67) επί των Λευκορώσων, ο παίκτης της Λιετκαμπέλις δήλωσε αναλυτικά: «Δεν ήμουν εγώ ο καθοριστικός παράγοντας. Είμαστε 12 παιδιά, τα δώσαμε όλοι όλα και πήραμε τη νίκη. Αυτό το εξαήμερο για μένα ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Ήταν η πρώτη μου φορά στην Εθνική Ανδρών και όλοι με αγκάλιασαν, με υποδέχθηκαν με τον καλύτερο τρόπο, με έμαθαν πολλά και θέλω πολύ να ευχαριστήσω το τεχνικό επιτελείο και να έχουμε υγεία, η ομάδα αυτή θα πάει μπροστά. Είναι μπάσκετ, είναι σαράντα λεπτά, όπως είπε και ο κόουτς. Σίγουρα υπήρχαν σκαμπανεβάσματα και το είδαμε και στην Αγγλία. Από το +10 μπορείς να βρεθείς στο -15 πολύ γρήγορα».

Για τον συμπαίκτη του, Μιχάλη Λούντζη, ο 22χρονος γκαρντ εξήγησε πως «με τον Μιχάλη έχουμε παίξει μαζί στις μικρές εθνικές ομάδες και ξέραμε ο ένας τον άλλον. Όταν μπήκα μου είπε να βγάλουμε ενέργεια, μου είπε να πιέσουμε και να βγούμε μπροστά».

Ο νεαρός περιφερειακός είπε στη συνέχεια ότι «υπήρχε άγχος σίγουρα. Παίξαμε μετά από πολλά χρόνια εδώ, με πολύ κόσμο, με τον Νίκο Γκάλη εκεί. Αλλά τέλος καλό, όλα καλά, τελειώσαμε, νικήσαμε και θα ξαναβρεθούμε σύντομα. Μου έχει λείψει η ομάδα μου, αλλά ανυπομονώ να επιστρέψω! Για τον Νίκο Γκάλη; Όταν μπήκε και άρχισε να τον χειροκροτά όλο το γήπεδο, μπήκα λίγο στη θέση του και προσπάθησα να σκεφτώ πως μπορεί να αισθάνεται κάποιος που ένα γήπεδο τον αποθεώνει. Είναι πολύ μεγάλο για έναν αθλητή. Έριξα 2-3 ματιές στην αρχή, αλλά μετά συγκεντρώθηκα στο παιχνίδι».