• Ζώντας με το σύνδρομο Τουρέτ
• Μόνος στον... ωκεανό
• Έχασε το σπίτι και την οικογένειά του

Ο Κρις Τζάκσον κλήθηκε από μικρός να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες μιας ζωής που δεν διάλεξε. Στα τελευταία χρόνια του σχολείου διαγνώσθηκε με το σύνδρομο Τουρέτ.

Και έμαθε να ζει με αυτό. Αλλά και με την απόρριψη. Ο Κρις Τζάκσον μεγάλωσε. Και έμαθε να παίζει μπάσκετ. Εξαιρετικό μπάσκετ. Ήταν τόσο καλός που κατάφερε να αγωνιστεί στο NBA. Επιλέχθηκε στο Νο3 του Draft του 1990 από τους Ντένβερ Νάγκετς. Τότε ήταν που άφησε πίσω την προηγούμενη ζωή του. Και γεννήθηκε ξανά. Έγινε Μουσουλμάνος και άλλαξε το όνομά του.

Ίσως το Μαχμούντ Αμπντούλ Ραούφ να σας είναι περισσότερο γνώριμο. Με αυτό το όνομα πέρασε και από τα μέρη μας, με τη φανέλα του Άρη.

Ο Αμπντούλ Ραούφ ήταν ο Κόλιν Κάπερνικ, πριν την εποχή του Κάπερνικ. Ήταν ο Ενές Καντέρ, πριν τον Καντέρ. Ήταν ο πρώτος που... αποβλήθηκε από το σύστημα του NBA για τα πιστεύω του.

Ήταν εκείνος που αποφάσισε ότι θα πει αυτά που ήθελε. Στη συνέχεια ανακάλυψε ότι το τίμημα ίσως ήταν μεγαλύτερο απ' αυτό που ήλπιζε στην αρχή.

Ο Ραούφ αρνήθηκε να μείνει όρθιος στην ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου των ΗΠΑ επειδή «συμβολίζει την καταπίεση».

Αυτή ήταν η αρχή του τέλους του. Μόνο που ο Μαχμούτ Αμπντούλ Ραούφ έχει μία ιστορία να πει. Και το ντοκιμαντέρ του Showtime Sports με τον τίτλο «Stand».

Ζώντας με το σύνδρομο Τουρέτ

«Δεν με ενδιαφέρει να απολογηθώ. Αυτό θα είναι σαν να απολογηθεί η Κυβέρνηση για τα 300 χρόνια απλήρωτης εργασίας και μη πληρωμής φόρων για τη σκλαβιά. Και αυτοί οι άνθρωποι δεν θέλουν την απολογία τους. Μία απολογία είναι τόσο καλή, όσο και οι κινήσεις που γίνονται για να την υποστηρίξουν. Πολλές ζωές επηρεάστηκαν. Χρήματα χάθηκαν. Οικογένειες που θα μπορούσαν να υποστηριχθούν πληγώθηκαν ως αποτέλεσμα της ευαισθησίας τους», είπε ο Ραούφ στο Andscape του ESPN.

Για να καταλάβετε την αξία του Μαχμούντ Αμπντούλ Ραούφ, κάποτε ο Φιλ Τζάκσον τον σύγκρινε με τον Στεφ Κάρι. Μόνο ο παίκτης των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς έχει υψηλότερο ποσοστό ευστοχίας στις ελεύθερες βολές (90.9%) από τον Ραούφ (90.5%). Με τον γκαρντ των Ντένβερ Νάγκετς να μετράει 19.2 πόντους και 6.8 ασίστ, σουτάροντας με 93% από τη γραμμή των βολών τη σεζόν 1995-1996.

Και ας μη λησμονούμε το σύνδρομο Τουρέτ.

Στο ντοκιμαντέρ μιλάει ο Στεφ Κάρι, ο Στιβ Κερ, ο Σακίλ Ο' Νιλ, ο Τζέιλεν Ρόουζ (συμπαίκτης του Ραούφ στο Λουιζιάνα), ο ηθοποιός Μαχέρσαλα Άλι και ο ράπερ Άις Κιουμπ.

Για τον Αμπντούλ Ραούφ απουσίαζε το πλαίσιο υποστήριξης. Για παράδειγμα, όταν ο Μοχάμεντ Αλί και ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους, είχαν στο πλευρό τους το «Κίνημα της Μαύρης Δύναμης».

Όταν ο Κόλιν Κάπερνικ αποφάσισε να γονατίζει στην ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου, υποστηρίχθηκε από το κίνημα «Black Lives Matter». Ο Ραούφ ήταν μόνος.

Μόνος στον... ωκεανό

Μαζί με τον Ραούφ ήταν και ο Kρεγκ Χότζες, με θητεία σε Μιλγουόκι Μπακς και Σικάγο Μπουλς (ήταν πρωταθλητής το 1991). Τέθηκε και εκείνος στο περιθώριο όταν εξέφρασε τις πεποιθήσεις του. Στην επίσκεψη των Μπουλς στο Λευκό Οίκο το 1991 είχε παραδώσει μία επιστολή στον τότε Πρόεδρο, Τζορτζ Μπους, στην οποία εξέφραζε τα παράπονά του για τη συμπεριφορά των κυβερνώντων στους φτωχούς και τους αδύναμους.

Ο Χότζες μήνυσε τη λίγκα, υποστηρίζοντας ότι τον... σημάδεψαν εξαιτίας της σύνδεσής του με το Ισλάμ.

«Ήμουν εγώ και ο Χότζες. Μόνοι σε έναν ωκεανό και χωρίς κουπί. Αυτό με έκανε δυνατότερο», λέει στο ντοκιμαντέρ ο Ραούφ. Ενώ έλαβε υποστήριξη από κάποιους παίκτες, όπως ο Ντικέμπε Μουτόμπο, ο Σακίλ Ο' Νιλ και ο Τζέιλεν Ρόουζ, η ισλαμική κοινότητα του γύρισε την πλάτη!

«Με όλη την ιστορία που κουβαλάει, με όλα τα προβλήματα που αντιμετώπισε, την καταπίεση, την αδικία και σύμφωνα με όλα αυτά που μας επικοινωνούσε ο προφήτης για τη θρησκεία μας, ήταν απογοητευτικό. Δεν ήταν έκπληξη, αλλά απογοήτευση», πρόσθεσε.

Ο Μαχμούτ Αμπντούλ Ραούφ έκανε τη διαμαρτυρία του προς την αμερικανική σημαία κατά τη διάρκεια της σεζόν 1995-1996. Το καλοκαίρι του 1996 έγινε ανταλλαγή. Από τους Νάγκετς κατέληξε στους Ιντιάνα Πέισερς. Και από εκεί, λίγες ώρες αργότερα, στους Σακραμέντο Κινγκς. Εκεί άρχισε το τέλος.

Από βασικός, έγινε... ρεζέρβα. Οι μέσοι όροι του έπεσαν (11.9 πόντους, 2.3 ασίστ), ενώ όταν έκανε ένα σύντομο πέρασμα από την Ευρώπη, επέστρεψε στο ΝΒΑ. Η τελευταία ομάδα του ήταν οι (τότε) Βανκούβερ Γκρίζλις, με τους οποίους μέτρησε 6.5 πόντους ανά παιχνίδι.

Έχασε το σπίτι και την οικογένειά του

Στο ντοκιμαντέρ ο πρώην ΝΒΑερ μιλάει για την κατάστασή του μετά το τέλος της καριέρας του. Για την αδυναμία του να πληρώσει τους λογαριασμούς του ρεύματος και του νερού. Και πως κοιμόταν στο μπαλκόνι του σπιτιού του, με τη συντροφιά κεριών. Απέτυχε να βοηθήσει μέλη της οικογένειάς του, τα οποία εξαρτώταν από τα εισοδήματά του.

Η ανέχεια τον οδήγησε στο διαζύγιο. Και στην απώλεια του σπιτιού του.

«Μία από τις σκοτεινές περιόδους της ζωής μου ήταν να καταλάβω τι είχε γίνει, είχα μπουχτίσει να ακούω ποιος είμαι και ποιος δεν είμαι μέσα από ένα σύστημα, μέσω ομιλιών, μέσω της φαντασίας, το οποίο σε μία έννοια μου έλεγε τα χειρότερα για εμένα, στο μεγαλύτερο διάστημα», ήταν τα λόγια του Αμπντούλ Ραούφ.

Η ζωή του άλλαξε όταν ζούσε στην Ατλάντα. Το μπάσκετ του την έσωσε. Και του έδωσε ξανά χρήματα. Αρχικά ως προπονητή σε πιτσιρίκια και μετά ως μέλος της λίγκας του Άις Κιουμπ, BIG3.

Ο Ραούφ δεν ήθελε να γίνει παράδειγμα. Μηδέ κάποιου είδους... μάρτυρας. Αλλά η ζωή του τα έφερε έτσι, ώστε να γίνει και τα δύο. Και να ζήσει για να διηγηθεί όσα έγιναν.