H ψευδαίσθηση της «καταστροφής» και τα «πληρωτέα» λάθη!

Η ανανέωση της θητείας του Βαγγέλη Γαλατσόπουλου ως προέδρου του ΕΣΑΚΕ - με τα έξι «λευκά» ψηφοδέλτια διαμαρτυρίας, όμως, να δείχνουν ότι το 43% των ομάδων διαφωνούν με τον τρόπο λειτουργίας του Συνδέσμου - ήταν το γεγονός της εβδομάδας στα δρώμενα του ελληνικού πρωταθλήματος.

Στο αγωνιστικό μέρος, τα πράγματα δεν διαφοροποιήθηκαν στο ελάχιστο, όσον αφορά την εικόνα της βαθμολογίας στα ανώτερα και τα κατώτερα στρώματα, οπότε μοιραία το ενδιαφέρον της τετραήμερου επικεντρώνεται, κατ' αρχήν στα πεπραγμένα των «αιωνίων αντιπάλων» στην Euroleague και δευτερευόντως στην Basket League.

Η απόβαση του «τριφυλλιού» στα δυτικά προάστια, είχε ευθύς εξαρχής ενδιαφέρον για την αντίδραση που θα παρουσίαζαν οι «πράσινοι» μετά την πρώτη και μοναδική τους ήττα μέσα στον Μάρτιο, στο προτελευταίο παιχνίδι του μηνός.

Όσοι συνδύασαν το «κεκλεισμένων των θυρών» με το θεωρητικά πολύ πιθανό 21/21, όμως, πλανήθηκαν πλάνην οικτράν, πολύ απλά γιατί στο κλειστό «Ανδρέας Παπανδρέου», Παναθηναϊκός (20-1) έχασε για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια και γνώρισε την πρώτη του ήττα (72-80) μετά από 70 συνεχόμενες νίκες στην κανονική περίοδο της Α1 Κατηγορίας!

Σ' αυτό, βέβαια, έπαιξε ρόλο και η απόφαση ξεκούρασης του Καλάθη, αφού με μόλις έναν point-guard (Λεκαβίτσιους) ο πρωτοπόρος της βαθμολογίας στερήθηκε δημιουργίας και εν γένει, πλην του Ντεσόν Τόμας (15π.) δεν είχε άλλη σοβαρή επιθετική λύση (13,3% τριπ. με 2/15). Ο Ρικ Πιτίνο είχε δικαίως τα νεύρα του και σε μία προσπάθειά του να διασκεδάσει τον θυμό του, θέλησε να κάνει και λίγο black humor!

Τα λάθη που επιβάλλεται να διορθώσει

Λίγες μέρες νωρίτερα, σε ένα κατάμεστο και εορταστικό ΟΑΚΑ, οι «πράσινοι» έχασαν την ευκαιρία να κλείσουν τον Μάρτιο αήττητοι και να συμπληρώσουν 47 μέρες από την τελευταία φορά (στις 8 Φλεβάρη στην Κωνσταντινούπολη από την Φενέρ) που έφυγαν από τον αγωνιστικό χώρο στενοχωρημένοι!

Κόντρα στη Ρεάλ, προηγούμενοι ακόμη και με +18 (32-14 στο 10') κι έχοντας «αέρα» 11 πόντων (71-60) μόλις πέντε λεπτά πριν από το τέλος, οι πρωταθλητές έχασαν μοναδική ευκαιρία να κάνουν το 6/6 και το 7/8, «πληρώνοντας» μία κακή συνήθεια που λίγο έλλειψε να τους κοστίσει και απέναντι στην Μπασκόνια, οπότε και είχαν πάρει προβάδισμα 23 πόντων (56-33 στο 24'24").

Με το ματς να «φαίνεται» τελειωμένο οι παίκτες του Πιτίνο επιδόθηκαν σε σειρά επιθέσεων χωρίς σύστημα, πλάνο και ομαδικές συνεργασίες, με αποτέλεσμα να πηγαίνουν προς το καλάθι με κάθε λογής αυτοσχεδιασμό και βεβιασμένα μακρινά σουτ, «σκάβοντας από μόνοι τους το λάκκο τους»!

Κι αν με τους Βάσκους («έτρεξαν» ένα σερί 3-26!), η ζημιά απεφεύχθη κυριολεκτικά στο παρά πέντε, οι πολύ πιο ποιοτικοί Μαδριλένοι «φιλοδώρισαν» τους «πράσινους» με ένα πολύ διδακτικό μάθημα και με ένα 2-14 στο τελευταίο πεντάλεπτο, τους πήραν - προσωρινά έστω - την μπουκιά της πρόκρισης μέσα από το στόμα.

Η άδικη - έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς - ήττα από την «βασίλισσα της Ευρώπης», θα βοηθήσει τον εξάστερο πολύ στο κομμάτι της επιθετικής συγκέντρωσης, που είναι κρίμα να του στερεί νίκες απέναντι σε τόσο σπουδαίους αντιπάλους, που θεωρούνται από τα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Στο κομμάτι της άμυνας, οι παίκτες του Αμερικανού coach δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε, έστω κι αν το τυχερό ψιλοκρεμαστό σουτ του Ρούντι (με κρεμασμένο τον Τόμας πάνω του), εκ του αποτελέσματος, έκρινε ως αποτυχημένη την απόφασή του να μην επιλέξει τη λύση του φάουλ!

Η αμυντική ικανότητα των «πρασίνων», άλλωστε, αποτελεί τον τομέα που «απογείωσε» τον Παναθηναϊκό το τελευταίο δίμηνο και αυτή θα τον στείλει στα playoffs (με νίκη επί της Μπουντούτσνοστ την τελευταία αγωνιστική), κάτι που στα τέλη Ιανουαρίου φάνταζε με κακόγουστη φάρσα.

Για του λόγου το αληθές, το «τριφύλλι» κατέβασε αισθητά την παραγωγικότητα και των τεσσάρων τελευταίων αντιπάλων του (ΤΣΣΚΑ σχεδόν 10 πόντους, Μπασκόνια 7 πόντους, Αρμάνι 4 πόντους και Ρεάλ 11 πόντους), «αγγίζοντας» ένα απίθανο 4/4, που θα είχε ήδη σφραγίσει το «εισιτήριό» του για τα προημιτελικά.

Η αλληλουχία των πραγμάτων μίας φυσιολογικής κατάρρευσης και η επόμενη μέρα!

Η επιστροφή του Ολυμπιακού (19-2) στις νίκες και το άνευ πάσης αμφισβήτησης 92-58 επί του Ρεθύμνου στην Κρήτη, αποτέλεσμα που είχε την υπογραφή των δύο Αμερικανών (ΛεΝτέϊ 22π. & 7ρ. με 7/11 σουτ & Ουίλιαμς-Γκος 14π. & 8ασ. με 7/8 διπ.) που αποκτήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι, είναι ήσσονος σημασίας μπροστά στην μεγάλη εικόνα που χαρακτηρίζει τους Πειραιώτες τους δύο τελευταίους μήνες.

Από που να το πιάσει κανείς και από που να τ' αφήσει... Θα 'λεγε κανείς ότι το κραταιό οικοδόμημα ενός εκ των πιο υγιών οργανισμών του ευρωπαϊκού μπάσκετ, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος από την δημοσιοποίηση του ηχητικού μηνύματος του Πρίντεζη κι εντεύθεν.

Οι αιτίες της κατάρρευσης πολλές. Από τους λάθος χειρισμούς των ιδιοκτητών της ομάδας στο θέμα της κόντρα με την ΕΟΚ για την ΚΕΔ, από τις ατυχείς επιλογές παικτών και την αγωνιστική διαχείριση του Ντέϊβιντ Μπλατ, από την απώλεια της αγωνιστικής ταυτότητας και την αποτυχία του 60χρονου Αμερικανοϊσραηλινού τεχνικού να βρει τις λύσεις, έως το νομοτελειακό ίσως, τέλος εποχής για την ομάδα που είχε μάθει να «τρώει σίδερα» στην άμυνα, να ανατρέπει τα ματς και να στηρίζεται στο οικογενειακό κλίμα των αποδυτηρίων.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι παράλογα και μπορούν να συμβούν στην κάθε αθλητική οικογένεια! Απλά στην περίπτωση των «ερυθρόλευκων, η όλη ιστορία ξενίζει λίγο περισσότερο γιατί συνέβησαν όλα μαζί (μέχρι και ο Σπανούλης μπήκε στο χειρουργείο) και ίσως γιατί επί σειρά ετών, ο Ολυμπιακός μας είχε καλομάθει σε άναρχες αλλά σχεδόν πάντα επιτυχημένες εξεγέρσεις, με τις πιθανότητες πάντα εις βάρος του!

Κατά την ταπεινή μου άποψη, λοιπόν, η φαινομενικά απογοητευτική εικόνα του «ερυθρόλευκου» παρόντος δεν είναι παρά μία ψευδαίσθηση της καταστροφολογίας που διέπει την φάρα μας, όταν δεν μπορεί να χωνέψει αυτό που αντιβαίνει των συνηθειών μας! Τραγωδίες, λοιπόν, δεν υπάρχουν στον αθλητισμό... Υπάρχουν ρίσκα και αποφάσεις που στέφονται από επιτυχία και επιλογές που δεν δικαιώνονται.

Και μετά από 10 χρόνια με 6 συμμετοχές σε Final 4, 5 τελικούς και 2 ευρωπαϊκούς τίτλους, έρχεται μοιραία η ώρα της αλλαγής στη στρατηγική αλλά και στην δημιουργία του καινούριο βασικού κορμού, πάνω στην οποίο θα χτιστεί η ολική επαναφορά! Με Σπανούλη και Πρίντεζη πιθανότατα στην τελευταία τους χρονιά, τα κλειδιά θα μπορούσαν να είχαν δοθεί από πολύ νωρίτερα στον Κώστα Σλούκα (το καλοκαίρι του 2015), έτσι ώστε τώρα να ήταν απόλυτα έτοιμος και η ομάδα να μην είχε περάσει όλα αυτά τα βιώνει στις μέρες μας. Ποτέ δεν ξέρεις κανείς πως ακριβώς θα γραφόταν η ιστορία... Και βέβαια ποτέ δεν είναι αργά για τίποτε...

Ετοιμάζεται για πόλεμο χωρίς τον στρατηγό!

Στο «Νίκος Γκάλης», αμέσως μετά την βράβευση τριών παικτών που τίμησαν την «κιτρινόμαυρη» φανέλα, η ΑΕΚ (16-5) δεν κατάφερε να πετύχει το τερπνό μετά του ωφελίμου! Παρ' ότι «έβαλε στο σακούλι» την 6η συνεχόμενη νίκη της (81-73) και την 11η στα τελευταία 12 ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη, όχι απλά «δεν γιάτρεψε τις πληγές» που της άνοιξε ο σοβαρός τραυματισμός του Ματσιούλις (κάταγμα στον αγκώνα), ο οποίος θα χάσει το υπόλοιπο της σεζόν, αλλά λίγες ώρες πριν το ματς της χρονιάς με την Μπάμπεργκ, βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα ακόμη πρόβλημα.

Η διάταση στον προσαγωγό του Τζόρνταν Θίοντορ αποτελεί ένα επιπλέον πρόβλημα για τον Λούκα Μπάνκι, ο οποίος συνέστησε να σταματήσει η «τραυματιολογία». Ο Ιταλός τεχνικός είδε τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη (21π., 5ρ. 3ασ. & 3κλ.) να επιστρέφει μετά από καιρό στις σπουδαίες εμφανίσεις στο ελληνικό πρωτάθλημα και την ομάδα του σουτάρει με υψηλό ποσοστό στα δίποντα (68,3% με 28/41), αλλά να υστερεί ως συνήθως στα ριμπάουντ και να χρειάζεται ένα σερί 19-4 για να εξασφαλίσει το ροζ φύλλο και να διατηρήσει την απόσταση ασφαλείας από ΠΑΟΚ, Προμηθέα και Περιστέρι.

Της αμύνης τα παιδιά!

Η επιστροφή του Προμηθέα (14-7) στο «Δημήτριος Τόφαλος», επανέφερε και τα αμυντικά standards της ομάδας που της δίνουν την μεγαλύτερη ώθηση πέρυσι στα εντός έδρας παιχνίδια. Πλην του Χολαργού και των τριών μεγάλων της Αθήνας με τους οποίους δεν μπορεί να συγκριθεί σε οικονομικά μεγέθη, οι Πατρινοί είναι η μοναδική ομάδα που έχει κρατήσει τουλάχιστον 9 φορές τους αντιπάλους της κάτω από τους 70 πόντους.

Κόντρα στον Ήφαιστο, αν και απώλεσε μία διαφορά 13 πόντων (39-26 στο 18') και βρέθηκε ακόμη και στο -6 (60-66 στο 33'), η ομάδα του Μάκη Γιατρά (Παρκς 13π. & 13ρ. & Λίποβι 13π., 5ρ. & 6ασ.) «απαγόρευσε» στους φιλοξενούμενους να σκοράρουν καλάθι στα 8 τελευταία λεπτά και παρά την μνημειώδη αστοχία της στις ελεύθερες βολές (50% με 12/24), κατόρθωσε να πετύχει την 5η συνεχόμενη εντός έδρας νίκη της (73-68) και να παραμείνει ζωντανή στο κυνήγι της 3ης θέσης στην κανονική περίοδο.

Limit-up μετά... μουσικής!

Στο κλειστό της Πυλαίας, ο ΠΑΟΚ (14-7) «χάλασε» την καλή αμυντική εικόνα του πρώτου μισού του αγώνα, όταν προηγήθηκε μέχρι και με 24 πόντους διαφορά (62-38 στο 21') με τους 50 πόντους που δέχτηκε στο 2ο μέρος. Χάρη στο πιο παραγωγικό απόγευμα (99-88) στο εφετινό πρωτάθλημα, την κυριαρχία του στον «αέρα» (32-22 τα ριμπάουντ) και τα υψηλά ποσοστά ευστοχίας (92,6% βολ., 57,9% διπ. & 45,4% τριπ.), πάντως, ο «δικέφαλος του Βορρά» δεν απειλήθηκε καθόλου από τους Λαυριώτες και παρέμεινε σε τροχιά τετράδας.

Στα αξιοσημείωτα της αναμέτρησης, πέρα από την αψεγάδιαστη στατιστική του Τζόντρε Τζέφερσον (18π., 9ρ. & 2κοψ. με 6/6 βολ. & 6/6 διπ.) και την πληθωρική εμφάνιση του Κόνιαρη (15π., 5ρ. & 8ασ.), ήταν οι νέες φωνές του Ηλία Παπαθεοδώρου για τα κριτήρια και τις αποφάσεις των διαιτητών. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να θεωρείται σύμπτωση και όταν πλέον παραπάνω από τις μισές ομάδες έχουν πρόβλημα με την διαιτησία, οι κύριοι της ΚΕΔ θα πρέπει να καταλάβουν ότι όταν υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά...

Οι «κλώνοι» του Πάτρικ Γιούιν και του Ρέτζι Μίλερ!

Η νίκη της αγωνιστικής, πάντως, έγινε στο κλειστό της οδού Τζον Κένεντι, όπου το Περιστέρι (14-7) αξιοποίησε με τον πλέον ιδανικό τρόπο την ραθυμία του Παναθηναϊκού και απέδειξε με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο την εξαιρετική χρονιά που πραγματοποιεί! Οι «πρίγκιπες της δυτικής όχθης» επικράτησαν καθαρά (80-72) του «τριφυλλιού» με τον Αργύρη Πεδουλάκη να αξιοποιεί στο έπακρο την απουσία του Νικ Καλάθη, εφαρμόζοντας πιεστική άμυνα πάνω στην μπάλα και τους παίκτες του να εκμεταλλεύονται την έλλειψη διάθεσης αλλά και την κούραση των «πρασίνων».

Οι 8 συνεχόμενοι πόντοι του Βασιλόπουλου (10π., 5ρ. & 3ασ.) στις αρχές της 4ης περιόδου, βοήθησαν τους γηπεδούχους να ανατρέψουν το -11 του 24ου λεπτού και να περάσουν μπροστά με +4 στο 34'. Ο Μπεν Μπέντιλ (21π. & 13ρ.), που θύμιζε κάτι από Πάτρικ Γιούιν στην ρακέτα του «τριφυλλιού» και ο Στίβεν Γκρέϊ (27π. & 3ασ. με 9/13 σουτ) που παρέπεμπε σε Ρέτζι Μίλερ στην περιφέρεια, δεν είχαν αντίπαλο και κάπως έτσι απλά, οι «κυανοκίτρινοι» πήραν την 2η εφετινή τους νίκη απέναντι στις δύο ομάδες που κατέκτησαν τα δύο τελευταία Κύπελλα Ελλάδας!

Τα χάλασε όλα στο τέλος!

Στην Πάτρα, η άσχημη επιθετική βραδιά του Ηφαίστου (11-10) που είχε 39,3% στα σουτ εντός πεδιάς (22/56) ήταν ο κύριος λόγος της πρώτη εκτός έδρας ήττας (68-73) της ομάδας του Σωτήρη Μανωλόπουλου μετά από 83 μέρες και τρεις σερί νίκες!

Οι νησιώτες (Μπρέϊζελτον 14π., Έβανς 12π. & 10ρ.) βρέθηκαν στο +6 από το -13, στα τελευταία 7'56" όμως, είχαν 0/8 σουτ, 3/6 βολές και 2 λάθη, με αποτέλεσμα να χάσουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν μέχρι τέλους το 4/4 μακριά από τη Λήμνο.

10 φορές κάτω από τους 70 πόντους και ισάριθμες νίκες!

Για δεύτερη συνεχή εβδομάδα στο «Αντώνης Τρίτσης», ο Χολαργός (10-11) σούταρε άσχημα (39,7% εντός πεδιάς), αλλά βγήκε νικητής (73-66) χάρη στην θαυμαστή συνέπειά του στα ανασταλτικά του καθήκοντα. Οι γηπεδούχοι (Τάλτον 18π. με 3/3 τριπ.) απώλεσαν μία διαφορά 13 πόντων και επτά λεπτά πριν το τέλος, βρέθηκαν πίσω στο σκορ (55-56), αλλά στο τελευταίο πεντάλεπτο «έτρωγαν σίδερα» και έτσι κατόρθωσαν να φτάσουν σε διψήφιο αριθμό νικών (10), 5 αγωνιστικές πριν από το τέλος της κανονικής περιόδου.

Η ομάδα του Άρη Λυκογιάννη, που είναι η μόνη ομάδα πλην των «αιωνίων αντιπάλων» που έχει κρατήσει συνολικά 10 φορές τους αντιπάλους της κάτω από τους 70 πόντους (σε 40' αγώνα), έχει την 3η καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος (μ.ο. 72,2π.), ενώ ο πρώτος σκόρερ και ριμπάουντερ, Βλάντιμιρ Γιάνκοβιτς (17π. & 4ασ. με 3/7 τριπ.), διεκδικεί μαζί με τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο, τον άτυπο τίτλο του καλύτερου Έλληνα παίκτη του πρωταθλήματος, από ομάδες εκτός Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού.

«Τρώει» πολλά, αλλά βάζει περισσότερα!

Στο Βενετόκλειο, μπορεί ο Πανιώνιος (6-15) να διατήρησε τον άτυπο τίτλο της χειρότερης αμυντικής ομάδας του πρωταθλήματος (μ.ο. 84,0π.), το δεύτερο σερί "διπλό" του (109-106 παρ., κ.α. 91-91) στη νησιωτική Ελλάδα, του χάρισε - εκτός απροόπτου - την παραμονή στην Basket League.

Οι «κυανέρυθροι» (MVP της αγωνιστικής o Μπέρι 30π., 11ρ., 5ασ.) μπορεί να έχουν εγκαταλείψει την άμυνα (ειδικότερα στις 5 τελευταίες αγωνιστικές δέχονται κατά μ.ο. 91,8π.), άμα τη επιστροφή του Βασίλη Φραγκιά, όμως, έχουν ξεκαθαρίσει τους επιθετικούς ρόλους και αξιοποιούν με ιδανικό τρόπο το πλεονέκτημα στο σκοράρισμα και την ικανότητα στα ριμπάουντ (44-30).

Ο έμπειρος τεχνικός που έχει ρεκόρ 4-3 στον πάγκο του «ιστορικού», οδήγησε την ομάδα του σε μία μεγάλη ανατροπή, που ήρθε εν πολλοίς χάρη στην απόλυτη κυριαρχία των παικτών στην «εναέρια κυκλοφορία». Δεν βρίσκει κανείς συχνά τρεις παίκτες με double-double (Ντόρσεϊ 22π. & 10ρ., Χάμιλτον 12π. & 10ρ.) στο ίδιο ματς!

Υστερεί στις λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά!

Στο κλειστό του ΟΑΚΑ, ο Άρης (6-15) βελτίωσε την εικόνα του σε σχέση με τα τελευταία παιχνίδια και χάρη στην μαχητικότητά του στα ριμπάουντ (32-29), απείλησε την ΑΕΚ μέχρι τις αρχές της 4ης περιόδου. Του στοίχισαν, για μία ακόμη φορά, όμως, οι μικρές λεπτομέρειες, που έχουν να κάνουν με τα 18 λάθη και το πενιχρό ποσοστό ευστοχίας στις βολές (52,4% με 11/21).

Είναι χαρακτηριστικό ότι η ομάδα του Γιάννη Καστρίτη (ρεκόρ καριέρας ο ΜακΓκι με 23π. & 11ρ.) είναι η πιο άστοχη στην Α1 Κατηγορία από την «γραμμή της φιλανθρωπίας» (58,5%), ενώ στις τέσσερις τελευταίες αγωνιστικές, σουτάρει με ποσοστό 50% (38/76). Η 5η διαδοχική τους ήττα (73-81) διατήρησε τους «κιτρινόμαυρους» στην επικίνδυνη ζώνη, αν και η διαφορά των τριών βαθμών και η υπεροχή τους και στις δύο ισοβαθμίες (με Ρέθυμνο και Κολοσσό) επιτρέπουν μία σχετική αισιοδοξία.

Κρατάει το ηχηρό «παρών» του Χαραλαμπόπουλου!

Το Λαύριο (6-15) λίγο έλειψε να επιστρέψει από την Θεσσαλονίκη με την 3η εφετινή "100άρα" (88-99), την οποία και γλίτωσε κατά τύχη! Οι φιλοξενούμενοι παρουσιάστηκαν χωρίς διάθεση, κάτι που φάνηκε από τα μόλις 12 ριμπάουντ που μάζεψε όλη η ομάδα, πλην των Μιλόσεβιτς και Ουίδι που είχαν από 6!

Ο Χρήστος Σερέλης κρατάει την καλή δουλειά στην δημιουργία (21ασ.) και τον μονοψήφιο αριθμό λαθών (8), καθώς και το πρώτο εφετινό πραγματικά σπουδαίο ματς του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου (19π. & 4ρ. με 4/7 τριπ.), που έκανε season-high στο σκοράρισμα κόντρα στην πρώην ομάδα του.

Ο 22χρονος forward, που ταλαιπωρήθηκε από ύπουλο τραυματισμό στο πόδι, αποτελεί κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ και η σταδιακή επαναφορά του στα standards απόδοσης που του αξίζουν, αποτελεί αν μη τι άλλο ευχάριστο νέο.

Προδόθηκε από την επίθεση!

Στον Χολαργό, λίγο η εξαιρετική άμυνα των γηπεδούχων και λίγο η δική της κακή επιθετική μέρα και το επιθετικό της “limit-down” στον 2ο γύρο, η Κύμη (5-16) «πλήρωσε» (66-73) την αστοχία στα τρίποντα (25% με 5/20) και τα περισσότερα της λάθη (14), αλλά διατήρησε την τύχη της σωτηρίας στα χέρια της.

Η ομάδα του Ισίδωρου Κουτσού (Σαγκς 18π., 5ρ. & 4ασ.) παίζει όλη την χρονιά το ερχόμενο Σάββατο (06/04, 15.45) απέναντι στο Ρέθυμνο και θέλει τη νίκη για να εξασφαλίσει την παραμονή και να επισφραγίσει μία προσπάθεια, που ξεκίνησε στα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου, όταν οι Κουμιώτες είχαν μόλις μία νίκη σε 7 αγώνες (έφτασαν να μετρούν κι 9 σερί ήττες) και η διοίκηση του συλλόγου αποφάσισε να λύσει τη συνεργασία της με τον Γιάννη Καστρίτη.

Εικόνα ομάδας που δεν «καίγεται»!

Στο κλειστό «Μελίνα Μερκούρη», το Ρέθυμνο (3-18) δεν δικαιολόγησε σε κανένα σημείο του αγώνα την ανάγκη της επιβίωσης και απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που ταξίδεψε στην Κρήτη χωρίς τους τρεις σημαντικότερους παίκτες στην επίθεση (Σπανούλη, Πρίντεζη και Στρέλνιεκς), γνώρισε την πιο βαριά εφετινή εντός έδρας ήττα του (58-92).

Η ομάδα του Βαγγέλη Ζιάγκου, που έμεινε για τρίτο διαδοχικό ματς κάτω από τους 66 πόντους (μ.ο. 61,3π. με 33,5% εντός πεδιάς στα τρία τελευταία ματς) και πλην του Χίκι (15π.), «είδε» τους υπόλοιπους 5 ξένους της να έχουν αποκαρδιωτική απόδοση (17π. με 6/33 σουτ), καλείται να επαναφέρει την ομάδα για να «παίξει τα ρέστα» της στο κλειστό της Κανήθου με αντίπαλο την Κύμη.

Ο «τελευταίος ασπασμός»...

Στη Ρόδο, ο Κολοσσός (3-18) έβαλε για δεύτερη φορά στην εφετινή σεζόν τα χέρια του και μάλλον «έβγαλε τελειωτικά τα μάτια του», όσον αφορά στο στοίχημα της παραμονής. Στα πολλά και ολέθρια λάθη που έκαναν φέτος - και τα οποία πλήρωσαν ακριβά, λόγω σχεδόν διπλασιασμού του budget, κατά πως φαίνεται χωρίς αντίκρισμα - οι Ροδίτες (στον σχεδιασμό του ρόστερ και τις αλλαγές τριών προπονητών), προστέθηκε και η τύχη, υπό την έννοια ότι στο πιο κρίσιμο ματς της σεζόν, έχασαν 4 καθοριστικές βολές στα τελευταία 6,5 λεπτά, «πετώντας» ταυτόχρονα την ευκαιρία να παλέψουν μέχρι το τέλος για την σωτηρία τους.

Έχοντας υψηλά ποσοστά ευστοχίας σε δίποντα (52,9%) και ασύλληπτα σε τρίποντα (50% με 16/32), οι γηπεδούχοι προηγήθηκαν με +14 στις αρχές της 4ης περιόδου (76-62 στο 31'16") κι έδειχναν να ελέγχουν όχι μόνο το ματς αλλά και την υπερκάλυψη του -8 του πρώτου αγώνα. Από εκείνο το σημείο και μετά, όμως, οι παίκτες του Στέργιου Κουφού (Μπράουνινγκ 23π., 7ρ. & 7ασ.), δέχτηκαν 29 πόντους στα 8,5 τελευταία λεπτά της κανονικής διάρκειας και συνολικά 48 στο τελευταίο δεκάλεπτο και την παράταση (106-109 κ.α. 91-91) και ουσιαστικά «πήραν την άγουσα» για την Α2 Κατηγορία.

Αν και μαθηματικά υπάρχουν ελπίδες (για να «ζωντανέψουν», χρειάζεται νίκη του Ρεθύμνου μέσα στην Κύμη και "διπλό" του Κολοσσού μέσα στην Κρήτη), η εικόνα της ομάδας δεν βοηθάει καθόλου, οπότε μένει να μάθουμε τις αποφάσεις της έκτακτης συνάντησης της διοίκησης, με στόχο τον σχεδιασμό της νέας σεζόν και την προσπάθεια επιστροφής του ιστορικού συλλόγου στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού μπάσκετ.

Υγ.1: Το ανέκδοτο της εβδομάδας: Ποιος «παράγοντας»-«τα κάνω όλα και συμφέρω» μεγάλης ομάδας τηλεφώνησε σε κορυφαίο Έλληνα παίκτη που αγωνίζεται εκτός των συνόρων και ζήτησε να μάθει σε τι κατάσταση βρίσκεται, για να συζητήσει το ενδεχόμενο μετεγγραφής του για το τελείωμα της σεζόν; Μιλάμε για απίθανα πράγματα σε μία εποχή που το πως παίζει ένας παίκτης και ειδικά κάποιος της «πρώτης γραμμής» μαθαίνεται με ένα κλικ!

Υγ.2: Μπορώ να καταλάβω ότι τα αργά πόδια του Μαυροειδή και η αδυναμία του στην άμυνα βάσεις της έλλειψης αθλητικότητας, δεν ταίριαζαν καθόλου με την αμυντική φιλοσοφία του Στέργιου Κουφού. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το ότι δεν του δόθηκε λίγο παραπάνω χρόνος στα κρίσιμα τελευταία ματς, ακουμπώντας την μπάλα πάνω του για να παίξει ένας εναντίον ενός κοντά στο καλάθι. Είναι λογικό ο 33χρονος διεθνής σέντερ, να παίζει μόλις 5'36" στο πιο καθοριστικό ματς του Κολοσσού; Τροφή προς συζήτηση...