Άρης: Είναι υποχρεωμένος να σβήσει αυτή την αγωνιστική ασχήμια και να πάρει πρωτοκλασάτους παίκτες

Αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα, πριν φτάσουμε στο σημείο «μηδέν» γιατί αυτή η ομάδα απέδιδε το «μηδέν» από την περίοδο της προετοιμασίας, πλην δύο-τριών εξαιρέσεων. Μια ομάδα δίχως ξεκάθαρο κουμανταδόρο, με κακή νοοτροπία, χωρίς συναίσθηση της κατάστασης. Μια ομάδα της οποίας το μπάσκετ βασίζεται περισσότερο στην ατομική πρωτοβουλία, στην κατάχρηση ντρίμπλας (βλέπε Μήτρου Λονγκ) και σε περιστασιακές εκλάμψεις δίχως αγωνιστικό σχέδιο. Μια ομάδα η οποία πράγματι χτίστηκε σε μικρό χρονικό διάστημα και υπό την πίεση του χρόνου αλλά το δημιούργημα δεν ανταποκρίνεται στις βασικές αρχές του αθλήματος, ίσα-ίσα που τις καταπατεί με βάναυσο τρόπο.

Σπουδαιότερο πειστήριο, οι ομολογίες του Ιγκόρ Μίλιτσιτς μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ. Από την παραδοχή αποτυχίας στην εμφύσηση σωστής νοοτροπίας, έως την περιορισμένη ένταση σε κάθε κατοχή και τις πολλές χαμένες προσωπικές μονομαχίες. Προφανώς οι ευθύνες του νεοφερμένου 49χρονου τεχνικού είναι λιγότερες σε σύγκριση με αυτές των υπολοίπων καθώς βρήκε μια προβληματική κατάσταση, είναι όμως και δική του ευθύνη να πιέσει προς την κατεύθυνση βαθιών τομών και εισχώρησης της στοιχειώδους μπασκετικής λογικής μέσα από τις αναγκαίες αλλαγές. Επί των τελευταίων υπήρξε δέσμευση από την ιδιοκτησία, στη συζήτηση του Ρίτσαρντ Σιάο με τον Νίκο Ζήση, η οποία θα πρέπει να αποδείξει με πράξεις ότι χρειάζεται να βάλει το χέρι στην τσέπη βάζοντας στην άκρη τους θετικούς ισολογισμούς και τα στρατηγικά πλάνα γιατί το αγωνιστικό πρόβλημα είναι τεράστιο. Και, το ξαναγράφω, δεν ξεπερνιέται με λύσεις τύπου Μερκβιλάντζε. Εδώ χρειάζονται λεφτά.

Ας παραμερίσει τα phase growth plan κι ας καταλάβει (επιτέλους) την πραγματική κατάσταση στην αγορά και το επίπεδο της επένδυσης που απαιτείται να γίνει μπας και σουλουπωθεί η κατάσταση. Το εκκωφαντικό ξενέρωμα του κόσμου δεν μπορεί να το ανατρέψει κι εδώ βρίσκεται η ηχηρότερη αποτυχία της. Ας καταλάβει ότι στο σημείο που έφτασε η κατάσταση είναι αναγκαίο να βγει στην αγορά ως ισχυρός παίκτης.

Αγωνιστικά, δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς πτυχίο προπονητικής για να αντιληφθεί ότι ο Άρης χρειάζεται έναν κουμανταδόρο γιατί οι δύο βασικοί γκαρντ του δεν επιδεικνύουν συνέπεια στη δημιουργία παιχνιδιού όσο σε αυτή του φτιαξίματος φάσεων για τους εαυτούς τους κι αφού ξοδέψουν όλα τα δευτερόλεπτα της επίθεσης. Ο δε Μπριν Φορμπς στοιχειοθετεί ένα χαμένο αγωνιστικό στοίχημα και πλέον είναι φανερό ότι ο Αμερικανός έχει αντιληφθεί καλύτερα από τον καθένα ότι δεν μπορεί να προσφέρει, γεγονός το οποίο έχει κλονίσει την αυτοπεποίθησή του. Συνολικά η ομάδα παίζει με ψυχολογία υπό του μηδενός γιατί υστερεί σε προσωπικότητα κι αυτό φαίνεται κάθε φορά που ζορίζεται. Χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της και αντιδρά σαν παιδαρέλι.

Αυτή η ομάδα είναι εξαιρετικά soft για να διαχειριστεί τη δυσκολία των προκλήσεων που έχει μπροστά της. Ψυχικά αδύναμη και αγωνιστικά ανοργάνωτη, είναι αναγκαίο να προσθέσει στο ρόστερ της (τουλάχιστον) δύο πενταδάτους παίκτες. Ο ένας θα την οργανώσει και ο δεύτερος θα αυξήσει την αθλητικότητά. Οι περιστάσεις δεν χωρούν άλλες αναβολές, απαγορεύουν δε επιλογές μη εγγυημένου αποτελέσματος. Κάπως έτσι θα δικαιολογηθεί και η επιλογή του Ιγκόρ Μίλιτσιτς ο οποίος αυτή τη στιγμή διαχειρίζεται ένα υλικό το οποίο ουδεμία σχέση έχει με τη δική του μπασκετική κουλτούρα και πέραν τούτου, δεν το γνωρίζει! Ο Κροατοπολωνός έχει ως βάση την άμυνα και ανέλαβε μια ομάδα η οποία, ως επί των πλείστων, απαρτίζεται από παίκτες που υστερούν στην ατομική άμυνα και σκοντάφτουν στον τομέα της εσωτερικής επικοινωνίας. Στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, τα αγωνιστικά λεπτά που έπαιξε βάσει των όσων ζήτησε ο Μίλιτσιτς δεν ήταν περισσότερα από έξι!

Εν τέλει, οι βαθιές τομές πάντα εμπεριέχουν ρίσκο αλλά αυτή τη στιγμή ο Άρης δεν έχει άλλη επιλογή. Και για να τις δρομολογήσει πρέπει να επενδύσει προσφέροντας οικονομική δύναμη στα χέρια του Νίκου Ζήση. Τα λόγια περί αύξησης του αγωνιστικού προϋπολογισμού αναφέρθηκαν και πριν από δύο εβδομάδες αλλά πράξεις δεν είδαμε. Είναι αντιληπτό το μηδενικό περιθώριο λάθους έπειτα από τις καλοκαιρινές αστοχίες. Και για να το κάνω πιο απλό, προσφέροντας συμβόλαια δέκα και δεκαπέντε χιλιάδων ευρώ (τον μήνα), δεν θα προσελκύσεις τον παίκτη που χρειάζεσαι. Η επένδυση πρέπει να είναι συντριπτικά μεγαλύτερη γιατί το αγωνιστικό είναι η βιτρίνα κάθε αθλητικού οργανισμού κι αυτή του Άρη δεν είναι καθόλου ελκυστική.