O φρέσκος «αέρας» του Λιόλιου και το λάθος με Φασούλα!

Σούπερ προσφορά* στα Virtual Sports | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Η αλήθεια είναι ότι για τον Βαγγέλη Λιόλιο είχα ακούσει πολλά, ειδικότερα τα τελευταία χρόνια που η ομάδα του αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς και έχει φτάσει να συγκαταλέγεται στην «ελίτ» του ελληνικού μπάσκετ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μοντέλο του Προμηθέα, με την μεγάλη βάση που δίνεται στις υποδομές, τις εγκαταστάσεις, το «παιδομάζωμα» στις ακαδημίες και το προσεκτικό πλάνο ανάπτυξης της πρώτης ομάδας, από χρονιά σε χρονιά, αποτελούν στοιχεία που – σε κάποιο βαθμό – λείπουν ακόμη και από τις δύο μεγαλύτερες ομάδες της χώρας και εκ των παραδοσιακά κορυφαίων της Ευρώπης. Τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό δηλαδή…

Η πρώτη γνωριμία μας έγινε πέρυσι τέτοια εποχή όταν μου έκανε τιμή να ανοίξει το γραφείο του και να παραχωρήσει στο gazzetta.gr, μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο πλαίσιο της οποίας, ανέλυσε το όραμα και την φιλοσοφία του για τον σύλλογο της Πάτρας με φόντο την επόμενη 5ετία. Ταυτόχρονα δεν έκρυψε τις ανησυχίες του για την τροχιά που έχει πάρει το ελληνικό μπάσκετ σε επίπεδο διοίκησης και το ενδιαφέρον του να συμμετάσχει σε ένα μελλοντικό σχήμα, που ιδανικά θα άλλαζε εκ βάθρων τα θεμέλια στα οποία είναι χτισμένο όλο το οικοδόμημα.

Δεν σας κρύβω, λοιπόν, ότι η αρχικά θετική μου άποψη ενισχύθηκε κατά πολύ μετά από εκείνη τη συζήτηση και έκτοτε, οφείλω να του αναγνωρίσω ότι πέραν του ότι είναι ένας πετυχημένος επιχειρηματίας, παράλληλα, είναι ένας από τους λίγους παράγοντες που παραμένει σταθερά πιστός και συνεπής στις αρχές και τις ιδέες και δεν παρεκκλίνει καθόλου από το πλάνο του. Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος μέσα στο γήπεδο…

Οι κινήσεις του είναι πάντα μεθοδικές, μελετημένες και στοχευμένες και πλέον, λίγους μήνες μετά τον δίαυλο επικοινωνίας που άνοιξε (μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας www.dwsepasa.gr) με την φίλαθλη κοινή γνώμη του αθλήματος, έφτασε η ώρα να ανακοινώσει – για πρώτη φορά δημόσια – την πρόθεσή του να διεκδικήσει την προεδρία της ΕΟΚ.

Η συνέντευξη που παραχώρησε στην ΕΡΑ Σπορ φανέρωσε ότι ο 53χρονος παιδίατρος και πετυχημένος επιχειρηματίας (λάνσαρε την αλυσίδα καταστημάτων “Coffee Island” και πλέον τροφοδοτεί περισσότερα από 400 καταστήματα εντός κι εκτός Ελλάδας) δούλευε εδώ και καιρό την τοποθέτησή του και παρουσιάστηκε διαβασμένος σε πολλά θέματα που «καίνε» το ελληνικό μπάσκετ.

Μας αρέσει

• Το γεγονός ότι ένας παράγοντας που διαθέτει μία άλφα οικονομική ανεξαρτησία, είναι επιτυχημένος στην δουλειά του και διακατέχεται από μία καλώς εννοούμενη μπασκετική ματαιοδοξία, επιθυμεί να ασχοληθεί με την επόμενη μέρα στην διοίκηση του ελληνικού μπάσκετ, μόνο θετικές επιδράσεις μπορεί να έχει. Η προϋπηρεσία του στον Προμηθέα και η μέχρι τώρα παρακαταθήκη του παραπέμπουν σε έναν άνθρωπο που θέλει να προσφέρει και μάλιστα δια της σωστής οδού κι αυτό μόνο ευπρόσδεκτο μπορεί να είναι.
• Ο χρόνος και η προετοιμασία που αφιερώνει αλλά και η τεχνοκρατική προσέγγιση με την οποία ασχολείται γύρω από το εγχείρημα των εκλογών, σε συνδυασμό με τα μέχρι τώρα πεπραγμένα του στον Προμηθέα, δείχνουν ότι ο Βαγγέλης Λιόλιος έχει πάρει πολύ σοβαρά την υπόθεση της ομοσπονδίας κι αυτό μόνο θετικό μπορεί να αποβεί για το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ. Είτε ηγηθεί της επόμενης μέρας, είτε συμμετάσχει στην προσπάθεια ως μέλος του νέου Δ.Σ.
• Αν και πολλοί έσπευσαν να του καταλογίσουν ότι εν μέσω κατακερματισμού της αγοράς (λόγω πανδημίας), υπόσχεται κρατικό χρήμα στους συλλόγους, τα σωματεία και τις ακαδημίες, προσωπικά, δεν με χαλάει η φιλοσοφία της σκέψης για το σχέδιο Μάρσαλ. Μέχρι σήμερα, άλλωστε, δεν υπάρχει καμία διαφάνεια για τα χρήματα που μπαίνουν στο ταμείο της ΕΟΚ, ενώ εν έτει 2020 υπάρχουν σύμβουλοι που αμείβονται λόγω της συμμετοχής τους σε επιτροπές. Το τέλος της αλόγιστης σπατάλης και των εξόδων παραστάσεως αποτελεί μία κίνηση προς την σωστή κατεύθυνση. Σε τελική ανάλυση, αυτά τα χρήματα ας χρησιμοποιηθούν για την ψηφιοποίηση της διαδικασίας αποστολής των δελτίων και για τα έξοδα διαιτησίας και μετακινήσεων, που βαραίνουν τους ήδη βεβαρημένους προϋπολογισμούς των ομάδων.
• Η επιθυμία του να βάλει το πλάνο και τις αρχές του και να πλαισιώσει την ομοσπονδία με τεχνοκράτες και ανθρώπους του μπάσκετ, που θα έχουν έμμισθη σχέση και θα αναλάβουν να το εκτελέσουν στην πράξη.

Δεν μας άρεσε

• Η ολομέτωπη επίθεση σε ένα από τα «ιερά τέρατα» του ελληνικού μπάσκετ. Ο λόγος για τον Παναγιώτη Φασούλα, που όλα δείχνουν ότι θα είναι ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος στις επικείμενες εκλογές. Δείχνει φόβο, αδυναμία και νευρικότητα. Προπάντων, όμως, δείχνει έλλειψη σεβασμού στις αξίες. Αν υπάρχει ένας παλαίμαχος διεθνής μπασκετμπολίστας που συγκεντρώνει – και με το παραπάνω – όλα τα προσόντα γι’ αυτή την θέση, αυτός είναι η «αράχνη». Είδαμε και πάθαμε να βρούμε έναν πρώην αθλητή υψηλού επιπέδου, με τεράστια προσφορά, αξιοσημείωτη πολιτική σταδιοδρομία και συγκροτημένη άποψη, να δηλώσει ενεργός στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του αθλήματος. Είναι τουλάχιστον φτηνό να τον απαξιώνουμε, καταλογίζοντάς του απάθεια για το διάστημα που ήταν σύμβουλος του «ισόβιου» προέδρου. Λες και οι παροικούντες την μπασκετική Ιερουσαλήμ, δεν γνωρίζουν ότι ο Γιώργος Βασιλακόπουλος λειτουργεί στη λογική του αποφασίζω και διατάζω και δεν δέχεται συμβουλές… Σε τελική ανάλυση, ο σύμβουλος πληρώνεται για να παρέχει την άποψή του και όχι για να την εφαρμόζει στην πράξη. Και σίγουρα δεν φεύγει επειδή δεν εισακούγεται…
• Ο ελαφρύς μηδενισμός που χαρακτηρίζει τον λόγο του Βαγγέλη Λιόλιου, όσον αφορά την τρέχουσα κατάσταση που βρίσκεται το μπάσκετ. Έχουμε προβλήματα και μάλιστα σοβαρά και σημαντικά. Πράγματι, η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού δεν δικαιολογεί τον ρόλο ύπαρξής της. Πράγματι «καίγεται το σπίτι μας και χρειαζόμαστε τη μάνικα για την απόσβεση της φωτιάς». Ωστόσο, λογικές του στυλ να μην γίνει καθόλου πρωτάθλημα αν είναι «ψεύτικο» ή να γίνει με 6 ή 8 ομάδες που πληρούν όλες τις προϋποθέσεις δεν είναι εφικτές και δεν προσφέρουν λύση στην προσπάθεια για ένα πιο υγιές μπασκετικό περιβάλλον. Όχι γιατί δεν είναι σωστές κατά βάση, αλλά πολύ απλά επειδή δεν είναι υλοποιήσιμες στην Ελλάδα…

Υγ.1: Σε γενικές γραμμές, η επόμενη μέρα που θα ξημερώσει στο ελληνικό μπάσκετ μετά την εκλογική μάχη Φασούλα-Λιόλιου για την διοίκηση της ΕΟΚ, μόνο φωτεινή κι ελπιδοφόρα θα είναι για το αγαπημένο μας άθλημα. Όποιος και να επικρατήσει, στο συμβούλιο θα είναι και οι δύο και η αλληλεπίδρασή τους μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει.

Υγ.2: Περιμένω με ενδιαφέρον να ακούσω, σε μελλοντική τοποθέτηση του μεγαλομετόχου του Προμηθέα (ίσως και εδώ στο gazzetta.gr) γύρω από το πλέον διχαστικό κομμάτι της διαιτησίας στην Basket League, το οποίο βρίσκεται στην δικαιοδοσία της ομοσπονδίας.