• Νίκος Βετούλας - «Δεν θέλαμε να σταθούμε στο όνομα του Ολυμπιακού»
• Γιάννης Μολφέτας - «Ξέραμε ότι ο στόχος ήταν μόνο η κορυφή και ανταποκριθήκαμε!»

Η κόρνα ακούγεται και το ταμπλό λέει 70-63. Ο Απόλλων είναι πρωταθλητής στην Α2 και μαζί πανηγυρίζει την επιστροφή του στην Basket League. Η Πάτρα μπορεί να είναι υπερήφανη για τα παιδιά της και όλοι μαζί ένα κουβάρι οι παίκτες, βλέπουν τους κόπους τους και την υπομονή τους, να πιάνουν τόπο και να επιστρέφουν με δόξα και τιμή στην μεγάλη κατηγορία.

Αντίπαλος ο Ολυμπιακός Β'. Η αναπτυξιακή ομάδα του Ολυμπιακού, η οποία επέστρεψε και αυτή από την διακοπή δείχνοντας ότι ο στόχος είναι η πρωτιά. Το ντέρμπι ήταν σκληρό και κράτησε μέχρι τελευταία αγωνιστική. Οι δύο ομάδες έδειξαν ότι είναι ικανές να πάρουν τον τίτλο και πάλεψαν μέχρι το τέλος γι' αυτόν.

Μεγάλος νικητής ήταν ο Απόλλων Πάτρας, με την πόλη να πανηγυρίζει την ύπαρξη δύο ομάδων στην Basket League. Ο άνθρωπος που έχει συνδέσει το όνομα του με όλες τις μεγάλες επιτυχίες της ομάδας δεν είναι άλλος από τον Νίκο Βετούλα. Ο προπονητής της πατρινής ομάδας είναι παρών σε όλες τις μεγάλες στιγμές της ομάδας και πλέον βιώνει ακόμα μια. Μαζί του, αρχηγός του, ο Γιάννης Μολφέτας. Ο παίκτης που βγήκε μπροστά για να κρατήσει την ομάδα του ενωμένη και συγκεντρωμένη και έδειξε τον δρόμο προς την μεγάλη επιτυχία.

Οι δύο τεράστιοι πρωταγωνιστές μίλησαν στο Gazzetta για τα όσα βιώσαν, την διαδρομή, αλλά και τον τελικό με τον Ολυμπιακό Β'.

Νίκος Βετούλας - «Δεν θέλαμε να σταθούμε στο όνομα του Ολυμπιακού»

Αρχικά πως βιώσατε αυτές τις τελευταίες ημέρες, μέχρι τον μεγάλο τελικό;

«Την Τετάρτη καταλάβαμε ότι η ομάδα μπορεί να στεφθεί πρωταθλήτρια. Είχε φύγει το άγχος, μετά το προηγούμενο παιχνίδι στην Καρδίτσα, το οποίο ήταν καθοριστικό. Μας είχε κερδίσει ήδη μια φορά και με ενδεχόμενη ήττα θα είχαμε θέμα με μειονέκτημα και νομίζω ότι μόλις τελείωσε εκείνο το ματς όλοι συνειδητοποίησαν το μέγεθος και την αξία αυτής της νίκης. Παρόλο που ήμασταν νευρικοί στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, είχαμε μεγάλη θέληση κυρίως στο αμυντικό κομμάτι και στο να κερδίσουμε και αυτά ήταν τα στοιχεία που έκαναν την διαφορά.

Υπήρχε πολύ μεγάλη πίεση. Με δεδομένο ότι ήταν μια πολύ περίεργη χρονιά για όλες τις ομάδες, φτάσαμε το τελευταίο παιχνίδι να θέλουμε να κερδίσουμε τον Ολυμπιακό με 4 πόντους. Υπήρχε το άγχος του αποτελέσματος, θέλαμε να τελειώσουμε και να μην μπλεχτούμε στην διαδικασία των playoffs, μαζί με την πίεση της πόλης. Όλο αυτό δημιούργησε μια έξτρα πίεση, αλλά τέλος καλό, όλα καλά».

Έχετε ζήσει πολλά με τον Απόλλωνα και ως παίκτης (ήταν μέλος της ομάδας του 1997 στον τελικό του Κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό) και ως προπονητής. Ξεχωρίζετε στιγμές ή περιστάσεις;

«Έχω ζήσει πολλά με την ομάδα, δεν σημαίνει κάτι ιδιαίτερο αυτό. Νιώθω ικανοποιημένος και γεμάτος που η ομάδα επιστρέφει στην φυσική της θέση. Έχει όλα τα στοιχεία εκείνα που θα την κάνουν να πρωταγωνιστήσει, έχει τις εγκαταστάσεις, όπως και την οργάνωση.

Διαφορετικά τα συναισθήματα παίκτη και προπονητή. Τώρα έχω διαφορετικές ευθύνες. Το πιο σημαντικό είναι και που με ικανοποιεί είναι ότι είμαι παρών σε πολλές από τις μεγάλες στιγμές του Απόλλωνα και είμαι μαζί του».

Το όνομα του Ολυμπιακό, έστω και της αναπτυξιακής ομάδας σας άγχωσε παραπάνω;

«Σίγουρα μόνο το όνομα του Ολυμπιακού προκαλεί δέος. Εμείς πριν το παιχνίδι είπαμε ότι παίζουμε με μια ομάδα που πρέπει να κερδίσουμε, να μην σταθούμε σε ονόματα και ταμπέλες παικτών ή ομάδας. Είπαμε ότι πρέπει να δώσουμε το 100% και αν είναι καλύτερη η άλλη ομάδα και κερδίσει θα της δώσουμε συγχαρητήρια. Νομίζω το πιο σημαντικό κομμάτι ήταν ότι όσο πέρναγε η ώρα τα παιδιά το πίστευαν όλο και περισσότερο και στο τέλος το καταφέραμε. Είναι δεδομένο όμως ότι η Basket League χρειάζεται τον Ολυμπιακό.

Η θέση του Ολυμπιακού είναι στην πρώτη κατηγορία, για το γενικότερο καλό του μπάσκετ, αλλά και σαν όνομα, σαν brand name. Από εκεί και πέρα τώρα είναι στην διαδικασία των playoffs, έχει το πάνω χέρι».

Η σεζόν ήταν αρκετά ιδιαίτερη, ποια είναι τα βήματα που ακολουθήσατε μέχρι να φτάσετε στην επιτυχία;

«Η χρονιά ήταν πάρα πολύ δύσκολη για όλο τον αθλητισμό και ιδιαίτερα για τα πρωταθλήματα που άρχισαν μετά από μεγάλη διακοπή. Τα ίδια αντιμετωπίσαμε όλοι οι προπονητές, οι διοικήσεις και οι παίκτες, αλλά στο τέλος οι ομάδες που είχαν δείξει σταθερότητα και είχαν πλάνο ξεχώρισαν. Αξίζουν συγχαρητήρια στην διοίκηση, για το πως στάθηκε στην πανδημία και στην διακοπή. Προσπάθησε να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της με τα παιδιά και εκεί κατάλαβαν τα παιδιά ότι έχουν να κάνουν με έναν οργανισμό που στέκεται στο ύψος των περιστάσεων».

Γιάννης Μολφέτας - «Ξέραμε ότι ο στόχος ήταν μόνο η κορυφή και ανταποκριθήκαμε!»

Θα ήθελες να μας εξηγήσεις πως αντιμετωπίσατε την πίεση και το άγχος του αποτελέσματος, πριν από τον μεγάλο τελικό;

«Γνωρίζαμε ότι είχαμε ένα δύσκολο παιχνίδι. Είχαμε έναν τελικό, πάνω απ' όλα αυτό ήταν που μετρούσε. Καταφέραμε να πάρουμε την νίκη και είμαι συγκινημένος και χαρούμενος ταυτόχρονα και χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες για το πως ήρθε αυτή η νίκη, θέλω να σταθώ σε όλη αυτή την δουλειά που έχει γίνει εκτός και εκτός γηπέδου. Περάσαμε μια αρκετά δύσκολη χρονιά, όπου υπήρχε η διακοπή.

Εμείς φροντίσαμε σε συνεργασία με την ομάδας μας να κρατήσουμε τους εαυτούς μας σε μια καλή φυσική κατάσταση. Ξεκίνησε και πάλι το πρωτάθλημα και από τις 2 Απριλίου μέχρι και χθες παίζαμε παιχνίδια Δευτέρα – Τετάρτη. Δύο παιχνίδια την εβδομάδα. Αυτό είναι πάνω απ' όλα επικίνδυνο, μπορεί ο αθλητής να τραυματιστεί. Ευτυχώς εμείς δεν είχαμε τραυματισμούς. Υπάρχει και η ψυχολογική πίεση, μαζί με την κούραση και αυτά συνθέτουν την εικόνα. Μετά από αυτή την δύσκολη χρονιά, η νίκη αυτή ένιωσα ότι όλοι οι κόποι μας απέδωσαν καρπούς».

Το όνομα του Ολυμπιακού έπαιξε ρόλο στην προετοιμασία σας;

«Παίζαμε με τον Ολυμπιακό, η φανέλα του είναι πάρα πολύ βαριά. Μόνο και μόνο το σήμα έχει μια βαρύτητα. Γνωρίζαμε ότι ο Ολυμπιακός είναι μια γεμάτη ομάδα, έχει πάρα πολύ καλούς παίκτες για το πρωτάθλημα της Α2. Έχει νεανικό ρόστερ, το οποίο μπορεί να τρέξει και έδειξε φέτος ότι μπορεί να έχει τον τίτλο του φαβορί. Εμείς γνωρίζοντας αυτή την δυναμική, συγκεντρωθήκαμε στην τακτική, γνωρίζαμε ότι με το πλάνο του προπονητή, διεκδικώντας και παίρνοντας όλα τα ριμπάουντ με σκληρή άμυνα και συγκεντρωμένα στην επίθεση, γνωρίζαμε ότι μέσα στην Πάτρα θα έρθει το θετικό αποτέλεσμα και έτσι και έγινε».

Η σεζόν ήταν δύσκολη, σας επηρέασαν όσα έγιναν με την διακοπή;

«Όταν σου λένε ότι η ομάδα θέλει να πρωταγωνιστήσει και να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Οι στόχοι ήταν γνωστοί. Αυτό αυξάνει την πίεση. Εμείς ανταποκριθήκαμε, υπήρχε αγωνία, υπήρχε κούραση, αλλά ευτυχώς στο τέλος πήγαν όλα καλά. Έστω και ένας τραυματισμός θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα και να μην είχαμε τα ίδια αποτελέσματα, κυρίως εκτός έδρας. Σίγουρα το παιχνίδι με την Καρδίτσα ήταν κομβικό, σαν ημιτελικός. Αυτό ήταν το πιο κρίσιμο».

Ως αρχηγός βγήκες μπροστά, το όνομα σου συνδέεται με την ομάδα, είναι πιο ξεχωριστό για εσένα, να βιώνεις τέτοιες μεγάλες στιγμές με την ομάδα την οποία ανδρώθηκες;

«Σε όλη αυτή την πορεία του Απόλλωνα, σε αυτή την μεγάλη διαδρομή, πρόεδρος της ομάδας ήταν ο αείμνηστος Ανδρέας Μολφέτας. Πρόεδρος του Απόλλωνα Πάτρας που με έχει βαφτίσει κιόλας. Θα ήθελα μέσα από την καρδιά μου να του αφιερώσω την άνοδο, γιατί και αυτός ο άνθρωπος έδωσε πάρα πολλά στην ομάδα. Δεν θέλω να μιλήσω για τα αγωνιστικά και όσα έχει κάνει ο καθένας. Ως αρχηγός προσπάθησα να κρατήσουμε το πολύ καλό κλίμα μέσα στην ομάδα και να μπορούμε σαν μια οικογένεια όλοι οι αθλητές να φτάσουμε μέχρι τον τελικό στόχο μας. Γι' αυτό είμαι χαρούμενος».

Από εδώ και πέρα έχεις σκεφτεί την επόμενη ημέρα;

«Ακόμα δεν έχω μιλήσει για την επόμενη ημέρα. Έχω κάποιες προτάσεις, έχω κάποιες επαφές με κάποιες ομάδες. Το συμβόλαιο μου ήταν μονοετές. Και ο Απόλλωνας θέλει να συνεχίσω και εγώ θέλω να συνεχίσω, είναι η ομάδα της καρδιάς μου, εδώ μεγάλωσα, σίγουρα θα ήθελα να μείνω, αλλά πάνω απ' όλα είμαστε επαγγελματίες και θέλει λίγο υπομονή για να δούμε τι θα γίνει στην επόμενη ημέρα».