Kάναμε την αρχή σε διεθνές επίπεδο, με τραγουδάρες που σκαρφάλωσαν στα charts αλλά δεν έμειναν εκεί. Ανέβηκαν και στις υψηλότερες σειρές των ευρωπαϊκών πετάλων, έγιναν συνθήματα και προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης σε χιλιάδες κόσμου. Μετά το διεθνές Top 10, λοιπόν, ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό ελληνικό. Τραγούδια που ρίζωσαν στην κοινωνία, οι ρυθμοί τους έγιναν συνήθεια και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στα ελληνικά πέταλα!

Με το στόμα γεμάτο φιλιά (Λεωνίδας Βελής)

Τραγούδι που θυμίζει σε όλους και ειδικά στους οπαδούς του Άρη μεγάλες στιγμές του παρελθόντος. Τα παρκέ το υποδέχθηκαν πρώτα, με τους «κίτρινους» να φωνάζουν στον ρυθμό του για τον «Γκάλη, τον Γιαννάκη τον Φιλίππου και τα άλλα παιδιά», ενώ ακούστηκε και σε ματς της Εθνικής. Στη συνείδηση των οπαδών άλλων ομάδων συνδέθηκε με επικές βραδιές, κυρίως στη Ευρώπη για το «βράδυ, το βραδάκι, όταν θα 'χουμε πια προκριθεί». Οι.. Αθηναίοι τονίζοντας πως «η Αθήνα θα καεί», οι Πειραιώτες αντιστοίχως για τον «Περαία». Πάντως, η σύνδεσή του με τον Άρη οφείλεται στην παραλλαγή της Μαρινέλας η οποία, σύμφωνα με τον δημιουργό του Λεωνίδα Βελή, είναι ΠΑΟΚ όπως και ο ίδιος!

Καλημέρα ήλιε (Μάνος Λοίζος)

Λίγο πριν την πτώση της χούντας, ο Μάνος Λοΐζος με τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου έγραψαν ένα τραγούδι-σταθμό. Κυκλοφόρησε ανεπίσημα τον καιρό του Πολυτεχνείου και επίσημα τον Ιανουάριο του 1974, δίνοντας το όνομά του σε όλο το δίσκο. Έγινε σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς, παρότι στη συνέχεια ταυτίστηκε, χωρίς φυσικά ευθύνη των δημιουργών του, με το ΠΑΣΟΚ, κατόπιν επιθυμίας του ίδιου του Αντρέα Παπανδρέου. Στα γήπεδα έγινε must από τους Γκάλη και Γιαννάκη στην μεγάλη ομάδα του Άρη, ενώ το χρησιμοποίησαν τόσο αντίπαλοι για πικάρισμα, όσο και Παναθηναϊκοί. Οι «πράσινοι» το... διασκεύασαν ξανά πιο πρόσφατα.

Πότε θα κάμει ξαστεριά

Στο άλμπουμ «ριζίτικα» του Νίκου Ξυλούρη υπήρχε ένα τραγούδι, το οποίο έμελλε στο πέρασμα των χρόνων να εξελιχθεί σε ύμνο των αγώνων του λαού. Κυκλοφόρησε το 1971 πάνω σε στίχους και μουσική βγαλμένα από την παράδοση και υπάρχουν μαρτυρίες οπαδών του Παναθηναϊκού, ότι την ίδια δεκαετία πρωτοξεκίνησε να τραγουδιέται στη Λεωφόρο. Από τα πλέον διαχρονικά συνθήματα των οπαδών του «τριφυλλιού», προς το τέλος κάθε αγώνα με τα κασκόλ ψηλά.

Απόψε στις ακρογιαλιές (Βασίλης Τσιτσάνης)

Το έγραψε μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού, ο Βασίλης Τσιτσάνης, το ερμήνευσαν πολλοί. Ανάμεσά τους και οι οπαδοί της ΑΕΚ! Στο «έλα να νιώσεις πως είναι η ζωή κι όλα τα ωραία μέχρι το πρωί», οι τελευταίες τρεις λέξεις αντικαταστάθηκαν από το «Μεσ' τη Σκέπαστη», από το ιστορικό γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Παρότι οι οπαδοί της ΑΕΚ ξεριζώθηκαν από το «σπίτι» τους, το σύνθημα συνέχισε να δονεί την ατμόσφαιρα και περιμένει να... επιστρέψει στα πάτρια εδάφη!

Είμαστε δυο, είμαστε τρεις (Μίκης Θεοδωράκης)

Ένα ακόμα τραγούδι που έχει αποτελέσει βάση για πολλά οπαδικά συνθήματα, αρχικά κολλώντας δίπλα στο όνομα της ομάδας το «ολέ». Επίσης, με πολιτικό περιεχομενο, έγινε ύμνος κυρίως κατά τη διάρκεια της χούντας. Ο Μίκης Θεοδωράκης το τραγούδησε για τον αγωνιστή Ανδρέα Λεντάκη, ο οποίος είχε έντονη αντιδικτατορική δράση. Στα ελληνικά γήπεδα το συναντάμε ως ρυθμό σε οπαδούς πολλών ομάδων.

Τα καβουράκια (Βασίλης Τσιτσάνης)

Μια ακόμα δημιουργία του Βασίλη Τσιτσάνη, ο οποίος... παραδοσιακά τιμάται στα ελληνικά γήπεδα. Τα καβουράκια έχουν χρησιμοποιηθεί σε διάφορες εκδοχές. Αφενός για όσους... κλαίνε στου ΟΑΚΑ τα σκαλάκια. Δεν κάνει με ρήμα για οπαδούς του Ολυμπιακού, οι οποίοι το έχουν πει για όλους τους υπόλοιπους. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού το είχαν τραγουδήσει για τον Γιώργο Βαρδινογιάννη κάνοντας λόγο για... καβουράκια στα τσεπάκια. Η αντίδραση του «καπετάνιου», ο οποίος σκαρφάλωσε στο κάγκελο, έφερε σύνθημα (υβριστικό) από τους οπαδούς της ΑΕΚ.

Συννεφούλα - (Διονύσης Σαββόπουλος)

Ένα τραγούδι του «Νιόνιου» που στους περισσότερους θυμίζει την παιδική τους ηλικία, κυρίως βέβαια λόγω της μουσικής γιατί οι στίχοι του δεν είναι και τόσο παιδικοί. Σε άλλους, θυμίζει την... γηπεδική τους ηλικία! Η «Συννεφούλα» δεν αποτέλεσε έμπνευση μόνο για παιδικούς σταθμούς ή παραμύθια, αλλά και για συνθήματα, κυρίως από την πλευρά των οπαδών του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Όπως θα δείτε στο video, όχι μόνο.

Το κόκκινο φουστάνι (Ελευθερία Αρβανιτάκη)

Πιθανότατα η Ελευθερία Αρβανιτάκη δεν φανταζόταν ποτέ ότι το ερωτικό τραγούδι της θα γινόταν γηπεδικό. Κι όμως! Το ξεκίνησαν σαν ρυθμό οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, φωνάζοντας για την ομάδα τους, ενώ στη συνέχεια κατέβηκε στην Αθήνα, εμπλουτίστηκε με υβριστικό περιεχόμενο και άρχισε να λέγεται και από τους τρεις μεγάλους με παραλλαγές κατά των αντιπάλων τους.

Ο Λευτέρης (Σταύρος Ξαρχάκος)

Σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους Νίκου Γκάτσου, ο «Λευτέρης» ξεκίνησε από την Αλίκη Βουγιουκλάκη, πέρασε στην Βίκυ Μοσχολιού και κατέληξε σε πιο σύγχρονες φωνές, όπως η Μελίνα Ασλανίδου με την Ανδριάνα Μπάμπαλη. Ο ρυθμός του ήταν ό,τι έπρεπε για οπαδικές διαφορές, κυρίως των «αιωνίων». Οι οπαδοί του Ολυμπιακού το είχαν επικεντρώσει και σε συγκεκριμένο παίκτη!

Ντιρλαντά

Ένα ακόμα ιστορικό τραγούδι, του οποίου ο ρυθμός στεγάστηκε σε αρκετά γήπεδα. Αρχικά, αποτέλεσε παραδοσιακό άσμα που τραγουδούσαν στα σφουγγαράδικα, στους δύτες όταν ανέβαιναν από τους Σφουγγαράδες. Ο Διονύσης Σαββόπουλος το 1969 το συμπεριέλαβε στον δίσκο το περιβόλι του τρελού, με τον Παντελή Γκίνη να διεκδικεί την πατρότητά του και να δικαιώνεται. Το έχουν τραγουδήσει πολλοί σπουδαίοι καλλιτέχνες, από τον Νίκο Ξυλούρη μέχρι την Μαρινέλλα, ενώ ο ρυθμός του βγήκε και στο εξωτερικό. Στα γήπεδα εμφανίστηκε νωρίς, την δεκαετία του '60, αλλά έγινε... must στα '90ς, κυρίως στο μπάσκετ, αλλά και στο ποδόσφαιρο.