Ο καλύτερος club player στον κόσμο σε τελικό Wimbledon

Ο καλύτερος club player στον κόσμο σε τελικό Wimbledon
«Που πάει ο Θεός και δίνει το ύψος» λέγαμε παλιά στο μπάσκετ, «που πάει ο Θεός του τένις και σκορπίζει απλόχερα το ταλέντο», λένε κάποιοι για τον Νικ Κύργιο. Γράφει ο Χρήστος Κιούσης.

Δεν είμαι βέβαιος πως ο Νικ Κύργιος είναι μια κατηγορία μόνος του διαχρονικά αλλά στη γενιά του έχει προχωρήσει σε άλλη πίστα, πολύ προχωρημένη. Είναι ό,τι αγαπάς να μισείς και ό,τι μισείς να αγαπάς σε έναν club player. Ο παίκτης που δε θα δώσει και ιδιαίτερη σημασία στην σωματική του προετοιμασία πριν τον αγώνα. Ο τενίστας που παίζει άριστα το τένις και το ξέρει. Ο φονικός σέρβερ που θα καθαρίσει με σχετική άνεση τα δικά του service games και θα παίξει ξανά και ξανά το αγαπημένο serve & volley. Τα φονικά winners θα τερματίσουν το κοντέρ αλλά η χάρη του αθλήματος σταθερά θα απουσιάζει.

Αν μη τι άλλο, όταν το όνομα του είναι στο ταμπλό ξέρεις ότι δεν θα πλήξεις. Εκτός αν έχει πλήξει ο ίδιος, οπότε ίσως γίνει εξαιρετικά βαρετός και αδιάφορος. Ακόμα και σε τέτοια ματς όμως, αν ο αντίπαλος τον προκαλέσει, ο Νικ θα ξυπνήσει έστω και για λίγο να κάνει το ματς ροντέο. Θα ήταν εξαιρετικός, αν το τένις περιλάμβανε και live στοιχηματισμό για τους τενίστες. Όχι στοιχηματισμό στα μουλωχτά, στα κρυφά αλλά φανερά εκεί μπροστά σε όλους, να βγάλουν ένα πάκο χαρτονομίσματα για να κάνει αέρα στον εαυτό του μετά τη νίκη. Παγιδευμένος τραμπούκος σε ένα άθλημα χωρίς επαφή, ο trash talker με κάμερες και μικρόφωνα καρφωμένα πάνω του.

Έχει απίστευτο ταλέντο και φανατικούς θαυμαστές που λογικά θα βρίζουν διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, λυπάμαι όμως που μου θυμίζει κάθε κάγκουρα club player που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Αυτούς που είναι φαινομενικά υπεράνω και ζαμανφού, πορώνονται όμως άσχημα μπροστά στην αμφισβήτηση της υπεροχής τους και βγάζουν άλλοτε τα πιο εντυπωσιακά τους χτυπήματα κι άλλοτε την πιο αποκρουστική συμπεριφορά.

Νομίζω μεγαλύτερο κοντράστ στη φλεγματική ατμόσφαιρα του Λονδρέζικου grand slam από το να παίρνει θέση σαν φιναλίστ ο Κύργιος δεν υπάρχει. Που να το κέρδιζε κιόλας! Μόνο στον Τελικό, επαναλαμβάνω μόνο εκεί, πρόλαβε να την πει σε διαιτητή και κριτή γραμμών, να τα βάλει με το box του σε υπερθετικό βαθμό και να σιχτιρίσει την κυρία που τον ενοχλούσε και όπως παραστατικά μετέφερε καθόταν σαν στραβοχυμένη τύφλα στα ποτά στη θέση της ενοχλώντας τον. Μόνο χτες όλα αυτά. Δεν έκανε τις ομορφιές του όμως στον Νόλε, τις κάνει εκεί που τον παίρνει, όχι εκεί που θα φάει ανελέητο τενιστικό ξύλο.

Για όλα αυτά που έκανε απέναντι στον Τσιτσιπά από την προπόνηση ξεκινώντας, στην ειρωνεία μέσα στο ματς, στην αντιαθλητική συμπεριφορά του, στην οποία αντιαθλητικά και άθλια απάντησε ο Στέφανος, σε όσα παλιότερα έχουμε δει να λέει και να κάνει, ζητώ συγγνώμη αλλά ο Νικ Κύργιος είναι ένας εξαιρετικός performer του αθλήματος, αθλητής όμως δεν είναι. Καταλάβατε γιατί Ναδάλ και Τζόκοβιτς «την είπαν» στον Τσιτσιπά; Γιατί από αυτόν έχουν προσδοκίες, όχι από τον Αυστραλό.

Γιατί αθλητισμός μεταξύ πολλών άλλων δεν είναι να πηγαίνεις στον καρέκλα μεταξύ των games πληροφορώντας τον πρωταθλητή αντίπαλό σου, «να ξέρεις την γκόμενα σου την πηδούσε ο Κοκκινάκης». Μπορεί να είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό για την παρέα σου στο club, μπορεί να έχει πλάκα να συζητάς με το «μπαλκόνι» παίζοντας, μπορεί να είσαι και πολύ κουλ μανουριάζοντας τον κάθε πόντο, μπορεί να κατέχεις τα μυστικά κάθε trick shot που υπάρχει και να έχεις εφεύρει κάμποσα δικά σου αλλά ρε Νικ Κύργιο...

Να σε σφάζει με το βαμβάκι ο καλύτερος στον κόσμο Νόβακ Τζόκοβιτς κάνοντας περισσότερες αναφορές στο χαρακτήρα σου post game παρά στο αδιαμφισβήτητο ταλέντο σου, να σου στέλνει το μήνυμα «σοβαρέψου έστω και τώρα στα 27, δεν είναι αργά να αφοσιωθείς σε αυτό που είσαι προικισμένος να κάνεις» κι εσύ να χασκογελάς κάτω από το κόκκινο Jordan καπέλο, που λύσαξες να φορέσεις για να σπάσεις την ασπρίλα.

Κι όμως ο Νόλε έχει δίκιο, στα 27 θα μπορούσε ο Κύργιος να ξεκινήσει να σαρώνει τα τουρνουά (ειδικά σε quick και γρασίδι) με την υπεροψία του παικταρά κι όχι την αλαζονεία του κακομαθημένου bully. Οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ μιας τέτοιας εξέλιξης, το πιθανότερο είναι να σταματήσει νωρίς από την ανία του και με φανατικούς lovers & haters. Πολύ εύκολα παίρνω θέση μεταξύ των τελευταίων γιατί νιώθω ότι λερώνει το άθλημα που αγαπάω, ο Νικ που το ταλέντο του φτάνει τον ουρανό.

Στο κάτω κάτω αποφεύγουμε εδώ και καιρό club με πρωταγωνιστές τέτοιες «προσωπικότητες», θα αποφύγουμε κι εσένα σε κάθε πιθανή ευκαιρία θέασης ή τηλεθέασης Νικ Κύργιο.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Χρήστος Κιούσης
Χρήστος Κιούσης

Ο Χρήστος Κιούσης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά ζει κι εργάζεται στην Θεσσαλονίκη από το 1997. Σπούδασε Κινηματογράφο και Τηλεόραση στη Σχολή Σταυράκου και digital marketing. Mιλάει Αγγλικά κάθε μέρα, Γερμανικά όποτε τα θυμηθεί και Ιταλικά στις διακοπές κυρίως αν χρειαστεί να παραγγείλει φαγητό στην Ιταλία. Εργάζεται σε τηλεοπτικές παραγωγές από το 1994. Συμπαρουσιάζει τη σατιρική εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» στον ΑΝΤ1 και το "Βινύλιο" στο ίδιο κανάλι.

Είναι φίλαθλος από μικρός και πατέρας τριών υπέροχων παιδιών. Έχει παίξει μπάσκετ ως νέος με επιεικώς μέτριες επιδόσεις και τένις ως μεσήλικας με ακόμα πιο φτωχά αποτελέσματα. Του αρέσουν το γράψιμο, οι συνεντεύξεις, το ραδιόφωνο, η παραγωγή τηλεοπτικού περιεχομένου και τα ταξίδια κι ελπίζει μια μέρα, να μπορέσει να τα συνδυάσει όλα επαγγελματικά.