Αλκαράθ - Τζόκοβιτς: Μια ημιτελής συμφωνία

Επιμέλεια: Newsroom
O Τζόκοβιτς τσεκάρει τον τραυματία Αλκαράθ
O ανταποκριτής του Gazzetta στο Roland Garros, Αλεξ Κατσομήτρος, μας μεταφέρει όσα έζησε μέσα από το Philippe Chatrier, στον πολυαναμενόμενο ημιτελικό του Νόβακ Τζόκοβιτς με τον Κάρλος Αλκαράθ.

Βρισκόμαστε στο δέκατο γκέιμ του δεύτερου σετ, και ο Κάρλος Αλκαράθ έχει φέρει επιτέλους το παιχνίδι εκεί που θέλει, προηγούμενος με 5-4. Παρότι σερβίρει ο Τζόκοβιτς, ο Ισπανός καταφέρνει να προηγηθεί με 0-40 με καταπληκτικές επιστροφές, δείχνοντας μία μόνο πτυχή του αστείρευτου ταλέντου του. Του μένει μόλις ένας πόντος για να ισοφαρίσει σε 1-1 σετ.

Not so fast, όπως λένε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Του Αλεξ Κατσομήτρου

Ο Σέρβος ισοφαρίζει με μια σειρά απο άσσους, ράλι και χτυπήματα που θυμίζουν σε όλους γιατί αποκαλείται “ρομπότ”. Το κοινό προσπαθεί να εμψυχώσει τον Αλκαράθ, βροντοφωνάζοντας το όνομα του. Τελικά ο Ισπανός ισοφαρίζει σε 1-1, αλλά η δυσκολία να πάρει κάτι που φαινόταν δικό του αποδεικνύει ότι τον περιμένει ένα βουνό προσπάθειας και ιδρώτα για να φτάσει στην κορυφή.

Το κοινό χειροκροτά έντονα σχεδόν σε κάθε πόντο, βλέποντας τένις βγαλμένο από τα πιο γλυκά τενιστικά του όνειρα. Και γιατί όχι άλλωστε; Ιδού μια σπάνια συνάντηση που παντρεύει το πρόσφατο παρελθόν και το εφήμερο παρόν του αθλήματος, την ιδιοφυία των Big-3, με μια λαμπερή εικόνα από αυτό που έρχεται. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς δεν είπε πρόσφατα ότι οι τενίστες είναι καλλιτέχνες; Εάν είναι αλήθεια, τα πρώτα δύο σετ ανάμεσα σε Τζόκοβιτς και Αλκαράθ έμοιαζαν να είναι μια συμφωνία από το μέλλον.

Τρακ μετά μουσικής

Όταν μπαίνουν οι δύο αθλητές στο γήπεδο το μεσημέρι, το χειροκρότημα είναι εμφανώς πιο δυνατό για τον Ισπανό. Μάλλον το Γαλλικό κοινό έχει ήδη βρει στο πρόσωπο του 20χρονου νεαρού από τη Μούρθια τον νέο Ράφα. Όπως χαρακτηριστικά σημείωνε με μια δόση υπερβολής η αθλητική εφημερίδα L’Equipe στο εξώφυλλο της την επομένη του αγώνα κόντρα στον Στέφανο Τσιτσιπά, έναν τενίστα “injouable”: άπαιχτο. Στις κερκίδες κυριαρχούν οι Ισπανικές σημαίες, τα τύμπανα, οι τρομπέτες που παίζουν πότε το Eviva Espana και πότε το Bella Ciao, και οι επευφημίες για το νέο παιδί θαύμα του Ισπανικού αθλητισμού.

Η θερμοκρασία είναι ιδιαίτερα ζέστη, έως αποπνιχτική για τα δεδομένα της Γαλλικής πρωτεύουσας αυτή την εποχή, με τα παραδοσιακά ψάθινα καπέλα να αποτελούν όχι μόνο αισθητική πρόταση, αλλά και άμυνα απέναντι στον αδυσώπητο ήλιο. Ο ξηρός αέρας κάνει τα χτυπήματα των παικτών πιο απρόβλεπτα, με το μπαλάκι ενίοτε να στέκεται λίγο παραπάνω στον αέρα.

Ο νεαρός Ισπανός μπαίνει στο παιχνίδι τρακαρισμένος, θυμίζοντας τα πρώτα σετ του προχθεσινού αγώνα κόντρα στον Στέφανο Τσιτσιπά, αλλά από την ανάποδη. Τα περισσότερα ράλι τα κερδίζει ο Τζόκοβιτς με τη γνωστή του ακρίβεια. Όπως σχολίαζαν οι Ισπανοί δημοσιογράφοι που κάθονταν δίπλα μας στα δημοσιογραφικά θεωρεία, έμοιαζε σαν να φοβάται κάτι στο παιχνίδι του Τζόκοβιτς. Και πώς να μην έχει τρακ άλλωστε, κόντρα σε έναν αθλητή που πάει ολοταχώς για το 23ο του Γκραν Σλαμ; Για τον ίδιο εξάλλου ήταν η πρώτη φορά σε ημιτελικό Roland Garros, σε ένα γήπεδο που έχει τιμήσει δεόντως ο συμπατριώτης του Ράφαελ Ναδάλ.

Στο πρώτο σετ το παιχνίδι κοντά στο φιλέ είναι συχνό, αλλά τα dropshot δεν βοηθάνε τον Αλκαράθ όπως την Τρίτη. Ο Σέρβος μοιάζει να τα περιμένει, σε ένα παιχνίδι που σε στιγμές θυμίζει βόλεϊ. Τα διαδοχικά dropshot στο κλείσιμο του 4ου γκέιμ, ένας εκπληκτικός πόντος που θα έκανε τον Ρότζερ Φέντερερ να ζηλέψει, προκαλουν έντονο χειροκρότημα και κατόπιν για πρώτη φορά την ιαχή “Τζόκο” και από τις τέσσερις γωνιές του γηπέδου.

Ωστόσο, ο Αλκαράθ δείχνει κάποια σημάδια από τη σπάνια ένταση στο παιχνίδι του. Μερικά χτυπήματα του προκαλούν χειροκρότημα ακόμα και από τους λίγους Σέρβους στις κερκίδες, όπως ένα ξερό φόρχαντ που στελνει το μπαλάκι με χειρουργική ακρίβεια κοντά στη γραμμή στο έκτο game, αφήνοντας τον Σέρβο στην αλλη πλευρα του κορτ να κοιτάει αποσβολωμένος.

Δεν είναι όμως αρκετό, με τον Τζόκοβιτς να παίρνει το πρώτο σετ με σχεδόν απρόσμενη ευκολία.

Γιούχα, απογοήτευση αλλά και ελπίδα για το μέλλον

Το δεύτερο σετ, το καλύτερο του αγώνα, έδειξε πόσο κοντά είναι Αλκαράθ και Τζόκοβιτς, με τον Ισπανό να βελτιώνει το σερβίς και το μπακχαντ του, χαρίζοντας απολαυστικές στιγμές και διαδοχικά μπρέικ. Σε μια χαρακτηριστική στιγμή στο δεύτερο γκέιμ, ο Σέρβος στέλνει μια μπαλιά βαθιά στο κορτ, αναγκάζοντας τον Αλκαράθ να τρέξει όσο πιο γρήγορα μπορεί για να κάνει ένα ανάποδο χτύπημα, κοιτώντας το κοινό αντί για το φιλέ. Η ρακέτα βρίσκει το μπαλάκι σε μια σχεδόν αδύνατη γωνία, και αυτό με κάποιο τρόπο βρίσκει τον τρόπο να καταλήξει στην άλλη πλευρά. Ακομα κι ο ίδιος ο Τζόκοβιτς υποκλίνεται με μεγαλοψυχία στο ταλέντο του νεαρού Ισπανού. Στο τέλος του σετ, ο Ισπανός έχει ισορροπήσει το παιχνίδι και όταν το κερδίζει με 7-5, όλοι πλέον περιμένουν μια ματσάρα που θα θυμόμαστε για χρόνια.

Δυστυχώς η συνέχεια θύμιζε περισσότερο ιατρικό ρεπορτάζ και λιγότερο τένις. Τίποτα δεν μοιάζει το ίδιο μετα τον τραυματισμό του Αλκαράθ στο τρίτο σετ. Όπως δήλωσε αργότερα στη συνέντευξη τύπου ο Ισπανός, το πρόβλημα μπορεί να ήταν στο πόδι, αλλά ο ίδιος ένιωθε κράμπες σε όλο του το σώμα, προφανώς λόγω της έντασης των δύο πρώτων σετ.

Στο τρίτο και το τέταρτο σετ, ο Ισπανός πλέον αρνείται πεισματικά να πάει κοντά στο φιλέ - προφανώς δεν μπορεί. Μοιάζει όχι μόνο σαν λαβωμένος ταύρος, αλλά και ψυχολογικά ανήμπορος να αντιδράσει. H συμπάθεια του κοινού στον Αλκαράθ μετατρέπεται πλέον σε ανοιχτό γιουχάρισμα στον Τζόκοβιτς, ειδικά όταν πανηγυρίζει έντονα τους πόντους του, και επευφημία για κάθε πόντο που κερδίζει ο Ισπανός.

Η ατμόσφαιρα πλέον έχει παγώσει, με μερικούς μάλιστα να αποχωρούν πριν τελειώσει το παιχνίδι. Το χειροκρότημα στο τέλος είναι χλιαρό, με αρκετά “ουου” με Ισπανική προφορά να θυμίζουν ποδοσφαιρικό γήπεδο, ειδικά αν θυμάται κανείς το ζεστό χειροκρότημα μετά τον περσινό προημιτελικό ανάμεσα σε Ναδάλ και Τζόκοβιτς στις τρεις το πρωί.

Ο Σέρβος αναγνώρισε στις δηλώσεις του πόσο δύσκολο ήταν για τον Αλκαράθ να τελειώσει το ματς στο κορτ, αντί να αποχωρήσει. Ο ίδιος έχει κάθε λόγο να είναι χαρούμενος. Το πιθανότερο είναι ότι την Κυριακή μετά τον τελικό με τον Ρουντ θα βρίσκεται πλέον μόνος του στην κορυφή των Γκραν Σλαμ, και μάλιστα κερδίζοντας και τα τέσσερα τουλάχιστον τρεις φορές, ένα μοναδικό και μάλλον ανεπανάληπτο επίτευγμα.

Στη συνέντευξη τύπου, ο Τζόκοβιτς δήλωσε ότι ήταν η πρώτη φορά που ο Αλκαράθ ήταν το φαβορί σε αγώνα τέτοιας σημασίας, κάτι που ίσως τον επηρέασε σωματικά και ψυχικα. Δεν δίστασε ωστόσο να προβλέψει ότι ο νεαρός αντίπαλος του θα κερδίσει αρκετά Roland Garros στο μέλλον. Ενδεχομένως, θα μπορούσε κανείς να προσθέσει, και κόντρα στον ίδιο τον Τζόκοβιτς. Ίσως του χρόνου να δούμε το νέο μεγάλο ζευγάρι του παγκόσμιου τένις - έως την αναπόφευκτη αποχώρηση του Νόλε - να ολοκληρώνει αυτό που ξεκίνησαν να γράφουν την Παρασκευή στο Philippe Chatrier.

 

ROLAND GARROS Τελευταία Νέα