Το… πιόνι του Ασπρόπυργου!

Σε μια από τις πρώτες του συνεντεύξεις είχε άγνοια κινδύνου… Εντελώς απενοχοποιημένος από την ποδοσφαιρική πραγματικότητα, σαν ένα μικρό παιδί που μόλις έχει τελειώσει το παιχνίδι στο πάρκο και μιλάει με τον μπαμπά ενός φίλου του μοιραζόταν τις πιο τρελές του σκέψεις. «Κοίταξε, το όνειρό μου είναι να παίξω στον Ολυμπιακό. Ξέρω πως είναι πολύ δύσκολο, αλλά αυτό θα ήθελα». Θα ήταν μια κουβέντα του που θα μπορούσε να παίζει στην πρώτη σελίδα πολλών εφημερίδων, ιστοσελίδων ή και μπλογκ αν στη φάση του 29ου λεπτού το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο με εκείνες στο 22’ και στο 24’. Ευτυχώς για τον ίδιο, αυτή τη φορά στόχευσε σωστά και έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα της ομάδας που αγαπάει από παιδί και στην οποία ανήκει κιόλας από το προηγούμενο καλοκαίρι.

Πριν τρία χρόνια, όμως, όλα αυτά ήταν αρκετά μακρινά… Σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην σκέφτεται διπλωματικές απαντήσεις και δημόσιες σχέσεις. Ο Τάσος Καραμάνος γεννήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου του 1990 και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στον Ασπρόπυργο, όπου μεγάλωσε και όπου ακόμα μνημονεύει ως τη γειτονιά του. Η πρώτη του επαφή έγινε σε ηλικία εφτά ετών και μετά από την ηλικιακή πυραμίδα των μίνι, παμπαίδων, παίδων, εφήβων ήρθε και η πρώτη σφαλιάρα. «Ξεκίνησα τα ποδοσφαιρικά μου βήματα από τον Ασπρόπυργο, αλλά δυστυχώς τα χρόνια που άξιζαν σε αυτή την ομάδα ήταν μόνο όταν αγωνιζόμουν στην ομάδα Νέων. Ευχαριστώ τον τότε πρόεδρο του Ασπρόπυργου και τον προπονητή, επειδή τη χρονιά που η ομάδα βρισκόταν στη Γ΄ εθνική με άφησαν να φύγω αφού δεν τους κάλυπτα ποδοσφαιρικά όπως έλεγαν».

Ο Κυριάκος Μίχας και ο Πέτρος Μίχος είναι οι αμήχανοι κομπάρσοι της ιστορίας σε τούτη της εδώ τη στιγμή. Ο πρώτος ήταν τεχνικός της ομάδας εκείνη τη σεζόν και ο δεύτερος ανέλαβε τον Δεκέμβριο, λίγο πριν φύγει ο Τάσος Καραμάνος. Ο νεαρός, στα 19 του χρόνια, έπαιρνε μεταγραφή στον Αστέρα Μαγούλας και σε πρώτη φάση θα ένιωθε ξανά χρήσιμος. «Εκεί άρχισα να αποδίδω αυτό που πραγματικά ξέρω», εξομολογείται και στην πρώτη του χρονιά θα παίξει στον τελικό του κυπέλλου και θα φτάσει πολύ κοντά στην άνοδο στη Γ’ Εθνική.

Ο Τάσος συνέχισε στον ίδιο ρυθμό. Έμεινε στη Μαγούλα και την επόμενη σεζόν, όπου σιγά-σιγά και μέσα από τις επιτυχίες της ομάδας, άρχισε να φτιάχνει το όνομά του. «Κάποια στιγμή έμαθα ότι με παρακολουθούσε ο Ατρόμητος, όμως δεν έδωσα αρχικά ιδιαίτερη σημασία Δεν σκέφτηκα ότι κάτι θα μπορούσε να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Μέχρι που ειδοποιήθηκα μια μέρα να πάω να υπογράψω». Ο Τόλης Αποστόλου, τον οποίο αργότερα και ευχαρίστησε, ήταν εκείνος που είχε πάρει… μονότερμα τον Καραμάνο και δεν έχανε παιχνίδι του. Ο σκάουτερ του Ατρόμητου ήθελε να είναι σίγουρος για την επιλογή του και βεβαιώθηκε εγκαίρως, ώστε να μην χαθεί ο παίκτης.

Η ομάδα του Περιστερίου, άλλωστε, δεν έπαιζε μόνη της. Ο εκπρόσωπος του Τάσου τον είχε ενημερώσει για ενδιαφέρον της Μπάγερ Λεβερκούζεν και της Μπόχουμ για να πάει να δοκιμαστεί. Ένα άλλο όνειρο ερχόταν τότε, τον χειμώνα του 2010, στην επιφάνεια. «Ένα πολύ ιδανικό σενάριο θα ήταν να προκύψει μια πρόταση από το εξωτερικό. Θέλω να το ζήσω, να δω πως είναι η νοοτροπία στο εξωτερικό, να βιώσω ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, να δω μία άλλη κουλτούρα. Έξω από την Ελλάδα αισθάνεσαι πρώτα αθλητής και στη συνέχεια ποδοσφαιριστής». Το όνειρο εκείνο θα… πάγωνε, όπως και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις στη Bundesliga τον Ιανουάριο. Ο Καραμάνος έμεινε στον Αστέρα γιατί ήθελε να ολοκληρώσει τη χρονιά, στο φινάλε της οποίας κατέκτησε την άνοδο στη Γ’ Εθνική και το κύπελλο.

Το όνομά του τώρα ήταν σε περισσότερες λίστες. Ξάνθη, ΠΑΣ Γιάννινα, Εργοτέλης, Καβάλα, Άρης, ΟΦΗ, Παναχαϊκή, ακόμα και ΑΕΚ… Ο Ατρόμητος, όμως, ήξερε καλύτερα τη διαδρομή προς τη Μαγούλα. Άλλωστε, ο Τόλης Αποστόλου την έκανε έναν ολόκληρο χειμώνα.

Έσο… Ατρόμητος!

Η οικογένειά του δεν έλειπε σε κανένα βήμα από την καριέρα του. Είτε το γήπεδο ήταν στην Ελευσίνα, είτε στον Ασπρόπυργο, είτε στη Μαγούλα… Είτε ο Τάσος ήταν στον πάγκο, είτε έπαιζε σαράντα λεπτά. Στις 9 Ιουλίου θα ήταν πίσω από τις φωτογραφικές μηχανές που απαθανάτιζαν τον Τάσο Καραμάνο με το κασκόλ και τη φανέλα του Ατρόμητου. Είχε υπογράψει για τρία χρόνια και από τη Δ’ Εθνική ετοιμαζόταν για τη Super League. «Σίγουρα βοήθησε το γεγονός ότι ο προπονητής μου στην τελευταία μου ομάδα, ο Στέλιος Βογιατζής, είχε αγωνιστεί παλιότερα στον Ατρόμητο και έκανε κι αυτός ό,τι μπορούσε για να με προωθήσει διότι διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις με την συγκεκριμένη ομάδα», εξηγεί όταν καιρό μετά όλοι ψάχνουν να ανακαλύψουν από πού ξετρύπωσε, ενώ την ημέρα της μεταγραφής του μοίραζε ευχαριστίες.

«Πρέπει να ευχαριστήσω τη διοίκηση του Αστέρα Μαγούλας, τον προπονητή μου Στέλιο Βογιατζή, τον εκπρόσωπό μου κύριο Κάπουα και την οικογένεια μου γιατί φέτος ζήσαμε μια υπέροχη χρονιά με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου Ερασιτεχνών. Ο Αστέρας μου έδωσε τη δυνατότητα να κάνω ένα πολύ μεγάλο άλμα στην καριέρα μου, να ζήσω αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία και πρέπει να δικαιώσω τους ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν στον Ατρόμητο αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να ευχαριστήσω τον προπονητή κύριο Γιώργο Δώνη, τον τεχνικό διευθυντή κύριο Γιάννη Αγγελόπουλο που μου προσφέρουν αυτή τη μεγάλη ευκαιρία για την καριέρα μου αλλά και ιδιαιτέρως τον σκάουτ κύριο Τόλη Αποστόλου που ήρθε πολλές φορές για να με δει, με κρύα και με χιόνα, και με πίστεψε».

Τα λόγια θα τελείωναν κάπου εκεί, ώστε να αρχίσει η δουλειά. Ο Τάσος Καραμάνος θα περνούσε πολύ χρόνο στον πάγκο μέχρι να είναι έτοιμος να μπει στο γήπεδο! «Πάντα είναι δύσκολο αυτό, αλλά στο ποδόσφαιρο πρέπει να μαθαίνεις να ζεις και μέσα σε αυτήν την κατάσταση. Σε πιο μικρή ηλικία είχαν την τύχη να το βιώσω όλο αυτό. Μου συνέβη και στη Μαγούλα, όχι μόνο στον Ατρόμητο. Όταν λοιπόν το υπομένεις σε μικρότερες κατηγορίες, στη Superleague σου φαίνεται πολύ εύκολο να περιμένεις τη στιγμή σου». Η στιγμή του θα έρθει στις 20 Νοεμβρίου του 2011 απέναντι στον Λεβαδειακό, ενώ θα παίξει για πρώτη φορά βασικός κόντρα στον Ολυμπιακό στο Στάδιο Καραϊσκάκη.

Ο Γιώργος Δώνης θα τον εντάσσει σταδιακά στην ομάδα, ώστε να μην του δώσει ευθύνες που δεν μπορούσε να διαχειριστεί και στα πλέι οφ ο Καραμάνος θα νιώθει πλέον βασικό μέλος του Ατρόμητου. «Αν και προερχόμουν από ένα πρωτάθλημα Δ’ Εθνικής ο κύριος Δώνης με βοήθησε πάρα πολύ, με προώθησε σταδιακά και βήμα-βήμα χωρίς να με πετάξει κατευθείαν στα βαθιά. Ήξερε ποια θα ήταν η κατάλληλη στιγμή για να αγωνιστώ, μου μιλούσε καθημερινά, μου εξηγούσε γιατί στην αρχή βρισκόμουν εκτός αποστολής και με προετοίμαζε κατάλληλα όταν επρόκειτο να αγωνιστώ. Επί των ημερών του έπαιξα στον τελικό του Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό κάτι που ποτέ δεν είχαν φανταστεί. Μου έδωσε τις βάσεις για να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης του, αλλά και των επόμενων προπονητών μου στον Ατρόμητο».

Οι επόμενοι προπονητές απλά θα τον καθιέρωναν. Ο Τάσος Καραμάνος θα κλείσει με 20 συμμετοχές τη δεύτερη σεζόν του στον Ατρόμητο και θα πετύχει το πρώτο του γκολ απέναντι στη Βέροια στις 6 Οκτωβρίου του 2012. Ένα γκολ τόσο σημαντικό για εκείνον που αποτέλεσε το πρώτο του τατουάζ. Ευτυχώς που δεν συνέχισε το ίδιο… χούι αφού εκείνη τη χρονιά πέτυχε συνολικά τέσσερα γκολ και την επόμενη εννιά! Φτάνοντας, μάλιστα, προς το τέλος του 2013 και με το συμβόλαιό του να έχει ακόμα έξι μήνες διάρκειας, είχαν φουντώσεις τα σενάρια που ήθελαν την ΑΕΚ να σπεύδει για την απόκτησή του. Στην πορεία θα ξεκαθαρίσει ότι ουδέποτε είχε επίσημη πρόταση. Στην πορεία, όμως, θα έχει υπογράψει και την επέκταση του συμβολαίου του με τον Ατρόμητο.

«Ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη για να αποχωρήσω παρά τις προσεγγίσεις που είχα γιατί ο Ατρόμητος καλύπτει απόλυτα τις τωρινές αλλά και τις μελλοντικές προσδοκίες μου. Επιθυμία μου είναι να συνεχίσουμε να πετυχαίνουμε τους ομαδικούς μας στόχους, αλλά και τους προσωπικούς μου».

Οι προσωπικοί του έρχονταν μέρα με τη μέρα πιο κοντά. Κι ίσως να μην καταφέρει να φορέσει τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, όπως ο Ζινεντίν Ζιντάν που λατρεύει ή ο Κριστιάνο Ρονάλντο που θαυμάζει, αλλά θα φορέσει εκείνη του Ολυμπιακού. Όπως ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, που έβλεπε μεγαλώνοντας. Το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου θα ανακοινωθεί η υλοποίηση του παιδικού του ονείρου… «Νιώθω περήφανος που με επέλεξε ο Ολυμπιακός για να με έχει στο ρόστερ του από την επόμενη χρονιά και πλέον το μοναδικό που έχω εγώ να κάνω είναι να ανταποκριθώ σε αυτό το κάλεσμα και να μην έχω το μυαλό μου μόνο στην μεταγραφή αυτή, αλλά να προσπαθώ να αποδεικνύω μέρα με τη μέρα ότι δικαίως αυτοί οι άνθρωποι έκαναν αυτή την κίνηση». Σαν κάτι να απέδειξε και το Σάββατο…

Δαφνοστεφανωμένος… φοιτητής!

Στα 24 του χρόνια δεν μπορεί να θεωρείται ταλέντο. Κι όταν στα 18 του βρισκόταν ακόμα σε ερασιτεχνικό επίπεδο, χωρίς καν να παίζει όσο θέλει, έπρεπε να σκεφτεί πιο σοβαρά το μέλλον του. Ο Τάσος Καραμάνος, κόντρα στο παγιωμένο προφίλ του ποδοσφαιριστή, είναι φοιτητής. Υπήρξε πάντα καλός μαθητής και όταν ήρθε ένας σοβαρός τραυματισμός λίγο πριν την αποφοίτησή του, τα έβαλε κάτω και αποφάσισε. «Σκέφτηκα ότι ήταν ευκαιρία να επικεντρώσω τις προσπάθειές μου στο διάβασμα και αποφάσισα να μην υποβληθώ σε επέμβαση. Την εγχείριση την έκανα τελικά μετά τις εξετάσεις. Έχασα έξι μήνες ποδοσφαιρικής καριέρας, αλλά κέρδισα κάτι άλλο».

Ο «μπέμπης», όπως τον φωνάζουν στον Ατρόμητο και ο ίδιος το διασκεδάζει πανηγυρίζοντας συχνά με τον αντίχειρα στο στόμα, κατάφερε να περάσει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. «Η ενασχόληση με τα γράμματα γενικώς σε κάνει πιο επικοινωνιακό άνθρωπο και σε εντάσσει στην κοινωνία πιο ομαλά. Έπειτα, το πανεπιστήμιο σου προσφέρει και ένα πτυχίο που στις μέρες μας είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο για την εύρεση εργασίας. Θεωρώ λοιπόν τις σπουδές πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής ενός ανθρώπου». Οι υποχρεώσεις του αυξήθηκαν με τη μεταγραφή του, ο χρόνος του μειώθηκε, ωστόσο ο Τάσος Καραμάνος ακόμα δεν τα έχει παρατήσει. Αν και δεν προλαβαίνει τα μαθήματα συμμετέχει στις εξεταστικές και θέλει να τελειώσει στο τμήμα διοίκησης επιχειρήσεων που σπουδάζει.

«Είναι δύσκολη σχολή είναι η αλήθεια, την περίμενα κάπως αλλιώς, εγώ είμαι πολύ του θεωρητικού, ενώ το πρόγραμμα έχει πολλά πρακτικά μαθήματα. Δεν μου αρέσει πάντως να επικεντρώνομαι μόνο στον αθλητισμό και δεν θέλω να είμαι μονοδιάστατος. Αντίθετα, θέλω να ξέρω τι γίνεται γύρω μου και να αλλάζω παραστάσεις». Σαν άνθρωπος γενικότερα προσέχει τι γίνεται γύρω του. Είναι προβληματισμένος, έχει άποψη, παρατηρεί τα προβλήματα αν και παραδέχεται ότι οι ποδοσφαιριστές δεν μιλάνε και τόσο γι’ αυτά, κάνει αποταμίευση, μιλάει ειλικρινά για όσα βλέπει. Ακόμα και για το φαινόμενο της ξαφνικής… υστερίας των γυναικών, που πλημμυρίζουν τις εξέδρες, για το ποδόσφαιρο. «Πολλές γυναίκες θέλουν αυτό που κάνουν οι συγκεκριμένοι και όχι αυτό που είναι πραγματικά. Είναι κάτι από το οποίο απέχω».

Στον Ατρόμητο ήταν χρόνια κολλητός με τον Θανάση Καραγκούνη και όπως έλεγε ο πρώην συμπαίκτης του, όταν έφευγε πέρυσι για την Ολλανδία… «Πρώτα ο Τάσος θα μου λείψει. Κάθε μέρα μαζί, επί δύο χρόνια στη σειρά. Τον αδερφό μου τον έχω δει λιγότερο». Ο Τάσος Καραμάνος είχε γενικότερα πάντα έναν τρόπο, ένα ταλέντο, να λέει τα πιο σχετικά πράγματα στις πιο άσχετες στιγμές! Όπως, τότε που μιλούσε για το στοίχημα, το ποδόσφαιρο και το «κακό» όνομα που υπάρχει στην πιάτσα για τη Super League.

«Προσωπικά είμαι κάθετος σε όλα αυτά. Να καθίσω να χάσω ή να βοηθήσω τον αντίπαλο; Είναι πολύ άσχημο αυτό. Μόνο ο καθαρός ανταγωνισμός μπορεί να βοηθήσει το ποδόσφαιρο».