1. Η αρχή έρχεται στην Αργεντινή. Ο Χερόνιμο Μπαράλες γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου του 1987 και από την πρώτη στιγμή είχε αθλητικό προσανατολισμό. «Στο σπίτι μας, μάθαμε να αγαπάμε τα σπορ. Πάντα μου άρεσε το τένις, το γκολφ, η κολύμβηση, όμως εκείνο που έπαιζα σε καθημερινή βάση ήταν το ποδόσφαιρο. Παίζαμε με τους φίλους μου και ήταν εκείνοι που με προέτρεψαν να δοκιμάσω σε κάποιον σύλλογο».

2. Πριν το ποδόσφαιρο γίνει απασχόληση και αργότερα επάγγελμα, ένα έτερο σπορ θα τέσταρε τις δυνάμεις του Χερόνιμο και, παράλληλα, θα τον σκληραγωγούσε κιόλας. Σε τέτοιο βαθμό που ένα σπασμένο χέρι – όταν έπαιζε στην Αργεντινή – ή ένα ρινικό κάταγμα – στις αρχές της σεζόν στην Ελλάδα – να μην του λέει και κάτι. «Ο μεγαλύτερος αδερφός μου ήταν αθλητής του ράγκμπι. Όταν ήμουν μικρός πήγαινα στις προπονήσεις κι έκλαιγα γιατί ζήλευα και τελικά με πήρε και εμένα ο προπονητής στην ομάδα. Έπαιξα μερικά παιχνίδια. Η εμπειρία μου στο ράγκμπι δεν αποδείχθηκε άχρηστη, γιατί με βοήθησε στην φυσική κατάσταση και στο να μην έχω φόβο στις διεκδικίσιμες μπαλιές. Σε τελική ανάλυση το ποδόσφαιρο ήταν αυτό που ήθελα πραγματικά». Ο Μπαράλες έπαιζε ράγκμπι μέχρι τα έντεκά του χρόνια.

3. Μετά ήρθε το ποδόσφαιρο… «Η Μπάνφιλντ ήταν η ομάδα που βρισκόταν πιο κοντά γεωγραφικά και έτσι κατέληξα εκεί», θυμάται και στη δεύτερη προπόνησή του, ο τότε προπονητής του Γκουστάβο Μπαρέιρο του είπε ότι θα τον κρατήσουν. Από τις ακαδημίες μέχρι να έρθει η στιγμή που θα έκανε το μεγάλο βήμα πέρασε από διάφορα στάδια. Κυριότερο στάδιο ήταν της εφηβείας, όταν έφτασε λίγο πριν παρατήσει το ποδόσφαιρο, βλέποντας ότι δεν τον καλούν στην πρώτη ομάδα.

«Ήταν δύσκολα τα πράγματα. Για τρεις σερί χρονιές έπαιζα καλά, σκόραρα, όμως δεν έδειχναν να με υπολογίζουν. Μια μέρα μετά την προπόνηση ανακοίνωσα ότι φεύγω! Τότε μ’ έπιασε ο προπονητής μου και μου είπε ότι αν την επόμενη χρονιά σκοράρω δώδεκα γκολ και με πάρουν στην πρώτη ομάδα, να πάω και να τον φτύσω στο πρόσωπο. Τον πέρασα για τρελό. Κι όμως, την επόμενη σεζόν πέτυχα 13 γκολ! Με κάλεσαν στην πρώτη ομάδα».

4. Το ντεμπούτο του Χερόνιμο Μπαράλες με την Μπάνφιλντ έγινε το 2006 σε έναν αγώνα κόντρα στη Ρίβερ Πλέιτ, τον οποίο οι «εκατομμυριούχοι» κέρδισαν με 3-1. «Χάσαμε εκείνο το ματς, αλλά προφανώς και ήμουν ενθουσιασμένος. Έπαιξα εναντίον παικτών όπως ο Γκαγιάρδο και με παρτενέρ μου στην επίθεση τον Λουχάμπιο. Ήταν κάτι ξεχωριστό». Όχι τόσο ξεχωριστό, όμως, όσο το πρώτο του γκολ που ήρθε λίγο καιρό μετά.

«Ήταν εναντίον του Μπελγκράνο. Είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να σου συμβεί. Ακόμα και σήμερα το σκέφτομαι. Το σκορ ήταν 1-1 και έγινε μια σέντρα. Πήδηξα μαζί με τον τερματοφύλακα, βρήκα τη μπάλα και την είδα να πηγαίνει στα δίχτυα. Δεν ήξερα καν πώς να πανηγυρίσω. Ήταν εντελώς απρόσμενο».

5. Στη Μπάνφιλντ έμεινε συνολικά τέσσερα χρόνια, χωρίς ποτέ να κατορθώσει να εκτοξεύσει τα στατιστικά του και με ένα φτωχό απολογισμό δέκα τερμάτων σε 78 ματς. Κατάφερε, ωστόσο, να προσελκύσει την… ξένη αγορά και το καλοκαίρι του 2009 ενώ ήταν έτοιμος να μετοικήσει στο Εκουαδόρ για την τοπική Μπαρτσελόνα, ήρθε η μεγάλη πρόκληση για την καριέρα του. Η Ουέλβα ξόδεψε περίπου 100.000 ευρώ για να τον δανειστεί για ένα χρόνο και με την οψιόν αγοράς να ορίζεται στα 3 εκ. ευρώ με 10% ποσοστό μεταπώλησης. «Μου άρεσε η ιδέα να παίξω στην Ευρώπη, ακόμα και στη δεύτερη κατηγορία. Θα προσπαθήσω να εκμεταλλευτών την ευκαιρία που μου δίνεται γιατί είναι κάτι που δεν έρχεται κάθε μέρα».

Ο Χερόνιμο Μπαράλες ξεκίνησε εντυπωσιακά στην secunda division και κυρίως στο Copa Del Rey, όμως στην πορεία το… άρωμά του ξεθύμανε. Το επόμενο καλοκαίρι η οψιόν δεν ενεργοποιήθηκε και ο Αργεντινός έψαχνε νέα περιπέτεια. «Η αλήθεια είναι ότι η εμπειρία μου στην Ευρώπη με βοήθησε πολύ. Ωρίμασα τόσο επαγγελματικά, όσο και προσωπικά».

6. Στη διάρκεια που βρισκόταν στην Ισπανία, προέκυψε κι ένα απίθανο σενάριο! Παιχνίδια των μάνατζερ ή μη, το γεγονός είναι ότι υπήρξαν δημοσιεύματα που ήθελαν τη Ρεάλ Μαδρίτης να ενδιαφέρεται για την περίπτωσή του!! «Είμαι περήφανος που συμβαίνει αυτό. Θα ήταν εκπληκτικό να πάω στη Μαδρίτη κι ας μην παίζω. Μοιάζει με όνειρο και θα είχα πολλά να μάθω από τον Μπενζεμά και τον Ιγκουαΐν», είχε σχολιάσει ο Μπαράλες εκείνη την εποχή.

7. Από τη Ρεάλ στον… Άρη. Το καλοκαίρι του 2010, ωστόσο, το όνομά του μπλέχτηκε σε μεταγραφικά σενάρια με την Ελλάδα, λόγω του Άρη και του Έκτορ Ραούλ Κούπερ, που τον θεωρούσε μια εξαιρετική επιλογή για την ομάδα της Θεσσαλονίκης. «Εφόσον τελικά γίνει η μεταγραφή μου, θα δώσω τα πάντα, τον καλύτερό μου εαυτό στον Άρη. Αυτό, άλλωστε, είναι το στυλ μου, έτσι συνηθίζω να κάνω. Ό,τι και αν γίνει, η Μπάνφιλντ θα είναι πάντα στην καρδιά μου, όπου και αν βρίσκομαι», είχε δηλώσει σχετικά με το θέμα ο Χερόνιμο Μπαράλες, που εντέλει πήγε δανεικός στη Χιλή και στους Wanderers.

«Μου άρεσε η ιδέα να παίξω εδώ, αφού το χιλιανό ποδόσφαιρο είναι σε εξαιρετικό επίπεδο αυτή τη στιγμή. Επιπλέον, είμαι πιο κοντά στο σπίτι μου και αν έχω μια-δυο μέρες ρεπό μπορώ να πάω στην Αργεντινή, κάτι που δεν γινόταν όταν έπαιζα στην Ισπανία.

8. Η επιστροφή του στην Αργεντινή ήρθε τη σεζόν 2011-12, όπου με τη φανέλα της Ούνιον Σάντα Φε ξεκίνησε εντυπωσιακά με χατ-τρικ σε φιλικό, αλλά έμεινε εκεί! Στα επίσημα ματς πέτυχε μόλις δύο γκολ σε 27 ματς, με αποτέλεσμα να… υποβιβαστεί την επόμενη σεζόν στην Ουρακάν στη δεύτερη εθνική κατηγορία της Αργεντινής. Εκεί για πρώτη φορά στην… αντρική του καριέρα ξεπέρασε τα δέκα γκολ και τα 12 σε τριάντα ματς προσέλκυσαν εκ νέου ευρωπαϊκές ομάδες.

9. Οι φήμες ήθελαν πρωτίστως κυπριακές ομάδες να ενδιαφέρονται για την απόκτησή του, ωστόσο ο Χερόμινο Μπαράλες φοβήθηκε την κρίση στο νησί της Αφροδίτης και απέρριψε τις προτάσεις. Στην πορεία ήρθε εκείνη του Αστέρα Τρίπολης, που έχει δικτυωθεί στην Αργεντινή χάρη στις σχέσεις του Γιάννη Καϋμενάκη με τον Χουάν Κρουζ Ογιέ και μετά από προτροπή συμπατριωτών του και κυρίως του Χουάν Πάμπλο Κάφα αποφάσισε να ενδώσει και να ξενιτευτεί εκ νέου.

«Κάποιοι παίκτες που είχαν παίξει εδώ μου είπαν καλά λόγια. Μου έγινε η πρόταση από τον Αστέρα, είδα πως είναι μια καλή ομάδα και πείστηκα. Η προσαρμογή μου έχει γίνει εύκολη ιδιαίτερα από το γεγονός ότι υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά είτε από την χώρα μου ή Ισπανόφωνοι ή παίκτες από την Ισπανία και την Βενεζουέλα που υπάρχουν στο ρόστερ. Η πόλη είναι μια μικρή, ήρεμη, πολύ καλή πόλη, την απολαμβάνω, περπατώντας στο κέντρο με την σύζυγο μου ή άλλες φορές μένοντας στο σπίτι. Είναι μια πόλη ιδανική για ένα ποδοσφαιριστή να συγκεντρωθεί στις αγωνιστικές του υποχρεώσεις».

10. Στην Τρίπολη πέρα απ’ το να σκοράρει, μπορεί να εξασκεί και το αγαπημένο του χόμπι, που είναι η συλλογή ταινιών. Ίσως λιγότερο αυτές τις μέρες, καθώς στις αρχές Μαΐου έγινε για πρώτη φορά πατέρας και στο σπίτι του έχει λίγο περισσότερη φασαρία! Έχει μανία με τα dvd και κάνει συλλογή, ακόμα και με ταινίες τις οποίες μπορεί να έχει δει στο σινεμά. Αγαπημένες του είναι το «Ημερολόγιο», ο «Μονομάχος» και το «Άβαταρ», ενώ αν προτιμά δράση θα επιλέξει το «Νομοταγής Πολίτης». Όπως μοιάζει να είναι και ο ίδιος. Ο αγαπημένος πολίτης της Τρίπολης αυτές τις ημέρες!