Μοιρολατρία…

Το 1954 ένας νεαρός μέσος θα έκανε την πρώτη του επίσημη με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Ήταν μόλις 17 ετών όταν προωθήθηκε από τις ακαδημίες στην αντρική ομάδα και μέσα στην ίδια χρονιά θα έκανε το ντεμπούτο του σε ένα γήπεδο που είχε χτιστεί μόλις έξι χρόνια πριν. Ο δεύτερος της ΕΠΣ Αθηνών υποδεχόταν στη Ριζούπολη τον πρωταθλητή ΕΠΣ Μακεδονίας για το πανελλήνιο πρωτάθλημα και ο ΠΑΟΚ – περί ου ο λόγος – θα κέρδιζε 3-0 με τον πιτσιρικά τότε, Λέανδρο Συμεωνίδη να κάνει το ντεμπούτο του και να πετυχαίνει τα δύο από τα τρία γκολ. Ο μικρός θα συνέχιζε για να κάνει μια σπουδαία καριέρα στον δικέφαλο, του οποίου θα διατελούσε αρχηγός για έντεκα χρόνια και θα έκλεινε την καριέρα του το 1969 με το παρατσούκλι «μαύρο βέλος» να τον ακολουθεί μέχρι και σήμερα.

Σχεδόν σαράντα χρόνια από εκείνο το απόγευμα στη Ριζούπολη, οι μοίρες στη σύσκεψή τους πάνω από την παιδική κούνια δεν χρειάστηκαν πολύ χρόνο για να αποφασίσουν. Στις 6 Μαρτίου του 1996 η απόφαση ήταν ομόφωνη. Ο Ευθύμιος, παρότι στο μέλλον θα ήταν άριστος μαθητής και θα είχε πολλές επιλογές να σπουδάσει και να γίνει επιστήμονας, θα ακολουθούσε το δρόμο του θείου του. Με το σχέδιο να ακολουθεί ανατριχιαστική συνέπεια. Στην οικογένεια το ποδόσφαιρο δεν ήταν προνόμιο μόνο του θείου. Ο πατέρας Προκόπης έπαιξε ποδόσφαιρο στα νιάτα του, ωστόσο το εγκατέλειψε στα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού Βόλου για να γίνει στην πορεία αρχιτέκτονας. Ο αδελφός του, Σπύρος, έπαιξε στον Αετό Σκύδρας, στον Εδεσσαϊκό και στον Άρη Προφήτη Ηλία, ωστόσο δεν κατόρθωσε ποτέ να ανέβει ψηλότερα από τη Δ’ Εθνική και η μητέρα του Αυγή ήταν δίπλα στους τρεις άντρες της ζωής της για να μαζεύει τις… μπάλες!

Δε φανταζόταν ποτέ ότι θα έβλεπε έναν εξ αυτών να πραγματοποιεί το απωθημένο της οικογένειας. Κι όταν ο Ευθύμης, ως ο μικρότερος, απλά ήταν ένα μέλος της ακαδημίας του Αετού Σκύδρας πίστευε ότι η συνέχεια του θα ήταν ακριβώς ίδια με τους υπόλοιπους. Η Κλωθώ, όμως, είχε αποφασίσει αλλιώς. Απλώς, η μητέρα του ακόμα δεν το γνώριζε.

Μοιρολόι…

Λίγα πράγματα μπορεί να βρει κανείς για τον Αετό Σκύδρας. Μια ομάδα που έχει φτάσει να παίξει μέχρι Γ’ Εθνική, που έχει δει αρκετούς γνωστούς ποδοσφαιριστές να την επιλέγουν για να κλείσουν την καριέρα τους, που μια εποχή οι ακαδημίες του συνεργάζονταν με τον Ολυμπιακό. Εκείνη την εποχή, που ο Ευθύμης Κουλούρης θα έβγαινε από την αφάνεια και θα έκανε το μεγάλο βήματα. Οι 11χρονοι του ΠΑΟΚ θα πήγαιναν για ένα τουρνουά στην πόλη της Πέλλας κι ένα πιτσιρίκι που έπαιζε αμυντικό χαφ θα ξεχώριζε σε ένα ματς που ο Αετός σκόραρε τέσσερις φορές. Λίγους καιρό μετά το τουρνουά και συγκεκριμένα στις 10 Ιουνίου του 2009 η μεταγραφή του 13χρονου μέσου θα ήταν χαμένη σε μια σειρά ειδήσεων για τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ. Για κάποιους, όμως, θα ήταν η είδηση της χρονιάς!

«Μιλήσαμε με την ομάδα και πήραμε τον παίκτη με αντάλλαγμα… μια στολή. Δεν στοίχισε τίποτα στον ΠΑΟΚ η μεταγραφή του», περιγράφει Θόδωρος Ελευθεριάδης, ενώ ο Προκόπης Κουλούρης έζησε διαφορετικά τη μεταγραφή του παιδιού του. «Αρχικά, σαν γονείς, είχαμε ενδοιασμούς λόγω του σχολείου. Τα πρώτα δύο χρόνια τον πηγαινοέφερνα στις προπονήσεις. Κάθε μέρα έκανα το δρομολόγιο Σκύδρα - Θεσσαλονίκη. Ο Ευθύμης κοιμόταν στο αμάξι από την κούραση. Πολλές φορές παίρναμε μαζί και τα βιβλία του».

Ο πατέρας θα έπαιρνε την ανταμοιβή που του έπρεπε τα επόμενα χρόνια. Όταν ο αμυντικός μέσος θα γινόταν επιθετικός, η μεικτή Πέλλας Εθνική ομάδα και ο Αετός Σκύδρας, δικέφαλος! Τα όνειρα άρχισαν να γεννιούνται… Και να επιτυγχάνονται. Ο Ευθύμης Κουλούρης θα κατακτήσει το πρωτάθλημα με την ομάδα του ΠΑΟΚ κάτω των 17 ετών και με ένα μπλουζάκι «χρόνια πολλά μπαμπά» και θα του το αφιερώσει μετά. «Ήθελα να του κάνω μία ειδική αφιέρωση καθώς όλα αυτά τα χρόνια με στηρίζει σε κάθε μου βήμα», έλεγε μετά το νικηφόρο ματς με τον Ολυμπιακό τον προηγούμενο Μάιο και το μέλλον επεφύλασσε ακόμα περισσότερα για τον ίδιο και την οικογένεια.

Ο μικρός, που θαυμάζει τον Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς και στο πιο… κοντινό του τον Στέφανο Αθανασιάδη, θα είχε την ευκαιρία να ξεπεράσει τον δεύτερο, όταν πριν λίγες μέρες έφτασε τα 25 γκολ με την δεύτερη ομάδα του ΠΑΟΚ. «Έχω δει πολλές κινήσεις του και θέλω να τις κάνω κι εγώ», έλεγε την εποχή που ακόμα έβλεπε τα παιχνίδια στην Τούμπα ως ball boy και δεν είχε κάνει το μεγάλο βήμα. Εκείνο θα ερχόταν το προηγούμενο καλοκαίρι. Στις 2 Ιουλίου υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο και είχε φτάσει ο καιρός για καινούργιες φιλοδοξίες.

«Ονειρεύομαι να παίξω στην πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ, μέσα στην Τούμπα με 30.000 κόσμο. Από το 2009 που ήρθα στην ομάδα ένιωσα το πνεύμα του κόσμου που είναι πολεμιστής και θέλει τον ΠΑΟΚ να διεκδικεί μεγάλα πράγματα».

Μοιροκρατία…

Το 2014, εκείνος ο νεαρός που έκανε το 1954 ντεμπούτο στη Ριζούπολη έβλεπε τη ζωή του να επαναλαμβάνεται με τα χρώματα να καθορίζουν τη διαφορά από την ασπρόμαυρη εποχή. Οι τηλεοράσεις στο πρακτορείο τυχερών παιχνιδιών που διατηρεί στη Θεσσαλονίκη έπαιζαν τον αγώνα κυπέλλου του Απόλλωνα με τον ΠΑΟΚ. Λίγο πριν την εκπνοή του ημιχρόνου, το ασπρόμαυρο και έγχρωμο μπλέχτηκαν. Ο Ευθύμης Κουλούρης έκανε το ντεμπούτο του και στο 54’ πέτυχε το πρώτο του γκολ με τη φανέλα του δικέφαλου αετού.

«Είναι ανιψάκι μου και είναι ένα πολύ καλό ταλέντο. Από το πρωί έλεγα πως θα πάρει την ευκαιρία. Πριν από 60 χρόνια και εγώ ξεκίνησα έτσι περίπου την εποχή εκείνη», έλεγε περήφανος ο Λέανδρος Συμεωνίδης που έζησε το παιχνίδι σα να ήταν εκείνο της δικής του γενιάς. «Έλεγα θα βγει και η ευχή μου, αν σκοράρει ο Ευθύμης. Βγήκε η σύμπτωση και σηκώθηκε η τρίχα μου και το πανηγύρισα το γκολ πάρα πολύ. Σκεφτόμουν μέσα μου ότι θα βάλει και δεύτερο γκολ, όπως κι εγώ. Κι έτσι έγινε!».

75 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της συμπρωτεύουσας, η αγωνία, η χαρά και η περηφάνια ήταν ακόμα μεγαλύτερες. Σαν το λογαριασμό που πλήρωσε ο Προκόπης Κουλούρης. «Κάθε πατέρας έχει αγωνία για το γιο του. Ήπια πέντε ουίσκι! Ο Ευθύμης πίστευε ότι ο Στέφενς θα τον βάλει. Είδα τον αγώνα σε ένα μαγαζί στη Σκύδρα. Μετά το ματς, κέρασα τους πάντες». Εκείνο το μαγαζί στη Σκύδρα κάνει χρυσές δουλειές!