Είμαστε βέβαιοι, πως τα συναισθήματα όλων όσοι έζησαν εκείνη τη βραδιά παραμένουν το ίδιο έντονα, δυνατά, σαν να θέλουν να ξαναζήσουν εκείνες τις στιγμές δόξας και μεγαλείου της Τούμπας!

Ήταν Πέμπτη 6 Οκτωβρίου του 1988 όταν η Θεσσαλονίκη έζησε μια από τις σημαντικότερες ποδοσφαιρικές βραδιές της. Ενα βράδυ, που είναι αλήθεια, η παρέα του Ντιέγκο «τα χρειάστηκε για τα καλά», ο Γιάννης Διακογιάννης έδινε ακόμη ένα ρεσιτάλ στο μικρόφωνο της ΕΡΤ κι ο μάγος της στρογγυλής θεάς έκανε πολλά λεπτά (μαζί με απίστευτα κόλπα μπροστά στον πάγκο των Ναπολιτάνων) για να συνειδητοποιήσει σε ποιο μέρος και σε ποιο γήπεδο του πλανήτη είχε βρεθεί για να παίξει ποδόσφαιρο.

Ποιος ο Μαραντόνα! Ο άνθρωπος που είχε πατήσει το πόδι του σε ποδοσφαιρικούς «ναούς», είχε παίξει σ’ όλες τις σκληροτράχηλες έδρες της Αργεντινής και πριν από τη Νάπολι είχε προλάβει να αγωνιστεί στο ισπανικό El Clasico.
Μια μέρα πριν καμιά δεκαριά ΠΑΟΚτσήδες από την Τούμπα, που ήξεραν τα κατατόπια του γηπέδου, είχαν καταφέρει να τρυπώσουν στο γήπεδο και να απολαύσουν τα μαγικά του «Ντιεγκίτο» στην κεκλεισμένων των θυρών προπόνηση της Νάπολι.

Οι Ιταλοί είχαν έρθει υποψιασμένοι στην Ελλάδα, μια μέρα νωρίτερα, με τον Μαραντόνα να πολιορκείται στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης από τους δημοσιογράφους, αλλά να φεύγει αμίλητος. Λίγες μέρες νωρίτερα είχε δηλώσει με νόημα: «Ελπίζω ο Θεός να είναι μαζί μας στην Τούμπα». Ο ΠΑΟΚ βρισκόταν σε καλή κατάσταση, τέσσερις μέρες πριν, ο Στέφανος Μπορμπόκης μ’ ένα εντυπωσιακό «βολ πλανέ» είχε υπογράψει τον ασπρόμαυρο θρίαμβο επί του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ, αλλά όπως και να το κάνουμε δεν είχε την εμπειρία να κοντράρει ένα από τα ποδοσφαιρικά μεγαθήρια της εποχής.

Η Θεσσαλονίκη, την ημέρα του αγώνα, είχε ντυθεί απ’ άκρη σε άκρη στα ασπρόμαυρα. Όπου κι αν γύριζες το κεφάλι σου έβλεπες ανθρώπους κάθε ηλικίας με κασκόλ, με σημαίες, με καραμούζες να κόβει ανυπόμονα βόλτες στο κέντρο, στην παραλία, στους δρόμους γύρω από το γήπεδο, παντού!

Στο «Μακεδονία Παλλάς» ο Ντιέγκο Μαραντόνα θα πρόσθετε το όνομά του ανάμεσα στους αστέρες της πολιτικής, της Τέχνης και του αθλητισμού, από τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ μέχρι και την Κατρίν Ντενέβ, που έχουν διαμείνει στο ιστορικό πεντάστερο ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης.

Ο αστικός μύθος θέλει τη Νάπολι να είχε κλείσει έναν ολόκληρο όροφο για χάρη του, ενώ η υπόλοιπη ομάδα και ο Οτάβιο Μπιάνκι διέμεναν σε άλλον όροφο! Ο Μαραντόνα ήταν η μεγάλη ντίβα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, έτσι του συμπεριφερόντουσαν οι Ναπολιτάνοι, που το λάτρευαν σαν Θεό, αν και μετά τον αγώνα απέναντι χάρισε τη φανέλα του στον Κυριάκο Αλεξανδρίδη και ένα ρολόι του στην ελληνική ομάδα, το οποίο φανταζόμαστε ακόμη θα υπάρχει στα VIP της Τούμπας…

Οι Ιταλοί βάπτισαν τη νύχτα της 6ης Οκτωβρίου ως «η μάχη της Θεσσαλονίκης» («La battaglia di Salonicco») και η νύχτα που ο ποδοσφαιρικός θεός, Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, υποκλίθηκε στο μεγαλείο της Τούμπας.

Τριάντα χρόνια πίσω, οι εικόνες παραμένουν φωτεινές, δυνατές, έντονες, το ίδιο και οι ιαχές 45.000 εκστασιασμένων ανθρώπων, που αρχικά «εξαφάνισαν» εν ριπή οφθαλμού τα «μαγικά χαρτάκια» και εν συνεχεία γκρέμισαν τις πόρτες, τέσσερις ώρες πριν από την σέντρα, στην ιδέα και μόνο, ότι δε θα προλάβαιναν να πιάσουν θέση στα θρυλικά τσιμέντα της Τούμπας.

Εκείνο το βράδυ το γήπεδο γέμισε ασφυκτικά (κόπηκαν 39.848 εισιτήρια), σε μια γωνιά της θύρα 7 ήταν καμιά 200 Ιταλοί τιφόζι, που με τις φωτογραφικές μηχανές του αποθανάτιζαν την ασπρόμαυρη λαοθάλασσα στις κερκίδες και το σόου, που είχε ετοιμάσει η ΠΑΕ ΠΑΟΚ, με μαζορέτες κι έναν έφιππο άνδρα να δίνει ρυθμό κόβοντας βόλτες γύρω από το ταρτάν!

Ο Γιάννης Διακογιάννης από το μικρόφωνο της ΕΡΤ, ξεκίνησε τη μετάδοσή με την απορία «στις εξέδρες είναι πάνω από 45.000, τώρα πως μπήκαν και πως χώρεσαν κανείς δεν ξέρει…».

ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ: «ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΞΑΝΑΔΕΙ»!

Χιλιάδες άνθρωποι, στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον, ήθελαν να αποτελέσουν μέρος της ιστορίας, ενώ το 1-0 του πρώτου αγώνα έδινε και κάποιες ελπίδες πρόκρισης. Όμως, είθισται στην Τούμπα, όπου «πανηγύρι και γιορτή», η προσγείωση να είναι… ανώμαλη. Εφτανε μια μαγική πάσα του Μαραντόνα στην πλάτη της άμυνας του ΠΑΟΚ για να τη μετατρέψει σε γκολ ο Βραζιλιάνος Καρέκα και να βάλει από νωρίς, μόλις στο 17ο λεπτό, τέλος στα όνειρα των ΠΑΟΚτσήδων. Ο «Δικέφαλος» πίεσε, απόδειξη τα 21 κόρνερ που κέρδισε, ήταν πολύ καλύτερος της ιταλικής ομάδας, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να ισοφαρίσει σε 1-1, με κεφαλιά του Γιώργου Σκαρτάδου.

Ο Ρίνους Ίσραελ ομολόγησε, μετά το τέλος του αγώνα, ότι ο ΠΑΟΚ σεβάστηκε αρκετά το όνομα του αντιπάλου και άργησε να αντιδράσει», με μια δήλωση , δευτερόλεπτα μετά το τέλος του αγώνα, του Ντιέγκο Μαραντόνα, στον ρεπόρτερ της ιταλικής κρατικής τηλεόρασης, να αποτελεί το μεγαλύτερο, ίσως, «παράσημο» μέχρι σήμερα για τον κόσμο του «Δικεφάλου».

Οι ιταλικές εφημερίδες κυκλοφόρησαν την επομένη μέρα με «χτυπήματα» του τύπου, «έριχναν μπουκάλια στο γήπεδο», «ο μασέρ της Νάπολι χτυπήθηκε στο κεφάλι», «συγκρούσεις μεταξύ των οπαδών και 20 Ναπολιτάνοι τραυματίες», αλλά τίποτα απ’ όλα αυτά δε μπορούσε να χαλάσει το μεγαλείο της Τούμπας.

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:

ΠΑΟΚ (Ίσραελ): Γκιτσιούδης, Καραγεωργίου, Μαυρέας, Μήτογλου, Μαλιούφας, Λαγωνίδης (62' Τσουρέλας), Μπορμπόκης, Σκαρτάδος, Καρασαββίδης (46' Σμολ), Φερνάντο, Αλεξανδρίδης.

Νάπολι (Μπιάνκι): Τζουλιάνι, Φεράρα, Φραντσίνι, Κοραντίνι, Αλεμάο, Ρένικα, Κρίπα, Ντε Νάπολι (46' Καρανάντε), Καρέκα, Μαραντόνα, Φούζι.