Ήταν μια βραδιά δικαίωσης και πλήρους ανάτασης του κόσμου του ΠΑΟΚ, απέναντι σ’ έναν πανίσχυρο και τότε Ολυμπιακό, τον οποίο δεν κερδίζεις και κάθε μέρα, πολύ περισσότερο σ’ έναν τελικό, με 4-2.

Στις 12 Μαΐου 2001, ασπρόμαυροι και ερυθρόλευκοι θα έλυναν εκ νέου τις πολλές διαφορές που τους χωρίζουν, με έπαθλο το κύπελλο Ελλάδας. Στο ίδιο μέρος, όπως το 1974, το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Τότε, η κούπα κατέληξε στον Λευκό Πύργο, στον πρώτο τελικό που κρίθηκε στη διαδικασία των πέναλτι, τώρα; Απλά, εκείνο το βράδυ «έσπασε ο διάολος το ποδάρι του», όπως απείλησε να συμβεί ο Σωκράτης Κόκκαλης, με δηλώσεις του λίγες μέρες νωρίτερα.

Η πορεία προς τον τελικό

Το 2000 η ΕΠΟ αποφάσισε να βάλει και τις ομάδες της Α’ Εθνικής στη διαδικασία των πολλών αγώνων σε ομίλους, όπου ο ΠΑΟΚ έδωσε δέκα αγώνες πριν προκριθεί στη β’ φάση, αήττητος με εννιά νίκες και μία ισοπαλία και έχοντας πετύχει 36 γκολ!

ΠΑΟΚ – Ατρόμητος Αθηνών 1-0, Αμπελόκηποι – ΠΑΟΚ 1-6, Καβάλα – ΠΑΟΚ 1-5, ΠΑΟΚ – Παναχαϊκή 2-0, Ναυπακτιακός – ΠΑΟΚ 3-3, Ατρόμητος – ΠΑΟΚ 1-2, ΠΑΟΚ – Αμπελόκηποι 6-1, Παναχαϊκή – ΠΑΟΚ 2-3, ΠΑΟΚ – Ναυπακτιακός 4-0, ΠΑΟΚ – Καβάλα 4-0.

Στο β’ γύρο απέκλεισε τον Άρη με ισοπαλία 1-1 (Κατσιαρός, Εγκωμίτης) στου Χαριλάου και νίκη 2-0 (Κουλακιώτης, Κωνσταντινίδης) στην Τούμπα. Ακολούθησαν δύο νίκες στους «8» επί της Ξάνθης (2-0 και 1-2), ενώ στα ημιτελικά συνέτριψε 5-2 τον Απόλλωνα Αθηνών στην Τούμπα και γνώρισε τη μοναδική ήττα με 1-0 στη ρεβάνς της Ριζούπολης.

Ενας διαλυμένος, αλλά με ψυχή ΠΑΟΚ

Λίγες μέρες πριν από τον τελικό ο «Μπάτμαν», αφού δεν τα βρήκε ποτέ με κάτι περίεργους Αργεντινούς οι οποίοι εμφανίστηκαν από το πουθενά και παρουσιάστηκαν ως επενδυτές στην ΠΑΕ, παρέδωσε την προεδρία στον Πέτρο Καλαφάτη, έχοντας αφήσει επί μήνες απλήρωτους τους παίκτες.

Η ομάδα, που λίγους μήνες πριν ήταν μέσα στις διεκδικήτριες του πρωταθλήματος, έμοιαζε, πλέον, με ακυβέρνητο καράβι. Κι όμως, ο «Δικέφαλος» ταξίδεψε με πίστη και πάθος στην Αθήνα. Κι αυτή η ποιότητα βγήκε στο χορτάρι του «Νίκος Γκούμας».

Στο πλευρό του ο ΠΑΟΚ είχε πάνω από 9.000 πιστούς φίλους του, που κάποιοι προνοητικοί οπαδοί του φρόντισαν για να πάρουν θέση στις κεντρικές κερκίδες της Νέας Φιλαδέλφειας και εκεί να στήσουν το δικό τους πάρτι.

Ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε με τον MVP του τελικού, Γιώτη Εγκωμίτη, μόλις στο 4^ο λεπτό του τελικού, στο 21’ ο Στέλιος Γιαννακόπουλος έχασε το… άχαστο με τον Κόβιτς εξουδετερωμένο κι αντί να γίνει το 1-1, ο Δικέφαλος έκανε στο 31’ με τον Βασίλη Μπορμπόκη, ενώ με την σέντρα του β’ μέρους οι παίκτες του με έξι επαφές της μπάλας έκαναν σμπαράλια την ερυθρόλευκη άμυνα και έφτασαν με τον Γιώργο Γεωργιάδη στο 3-0.

Με πέναλτι του Τζόρτζεβιτς στο 78’ ο Ολυμπιακός μείωσε σε 3-1, αλλά ο Ναλιτζής, μετά από καταπληκτική ενέργεια του Εγκωμίτη, στο 85’ έδωσε διαστάσεις θριάμβου στη νίκη του ΠΑΟΚ. Στις καθυστερήσεις ο Χούτος διαμόρφωσε το τελικό 4-2.

​

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Ελευθερόπουλος, Μαυρογενίδης (46’ Πατσατζόγλου), Κωστούλας, Ανατολάκης, Γεωργάτος (67’ Λουτσιάνο), Ζε Ιλίας, Γιανακόπουλος, Νινιάδης (46’ Χούτος), Τζιοβάνι, Τζόρτζεβιτς.

ΠΑΟΚ: Κόβιτς, Μπορμπόκης, Βενετίδης, Κατσαμπής, Κωνσταντινίδης, Αμπονσά (46’ Κουλακιώτης), Γεωργιάδης (77’ Ναλιτζής), Οκκάς (86’ Σπάσιτς), Ουντέζε, Καφές, Εγκωμίτης.

Ξέφρενοι πανηγυρισμοί στο Λευκό Πύργο

Χιλιάδες φίλοι του ΠΑΟΚ υποδέχθηκαν την επομένη ημέρα τους κυπελλούχους Ελλάδας στο αεροδρόμιο της Μίκρας, ενώ το μεγάλο ασπρόμαυρο πάρτι στήθηκε στο Λευκό Πύργο.

Η ομάδα του ΠΑΟΚ ήταν η πρώτη που είχε την ιδέα να πανηγυρίσουν οι παίκτες ανεβαίνοντας πάνω στο μνημείο – σύμβολο της Θεσσαλονίκης κι από κάτω να βρίσκονται μερικές χιλιάδες κόσμου!

Το γλέντι συνεχίστηκε υπό τους ήχους της Δέσποινας Βανδής, με τα ράστα μαλλιά του Παντελή Καφέ να κλέβουν την παράσταση…