Υπήρξε μια εποχή, που διήρκεσε... πολλά χρόνια, που όταν δεχόταν γκολ η εθνική ή η Γιουβέντους, στην Ιταλία έλεγαν -ακόμη κι αν το γκολ ήταν φυσιολογικό- πως ήταν «άπιαστο γιατί αν δεν το έβγαλε ο Τζίτζι, δεν το βγάζει κανείς».

Ηταν η εποχή που ο Μαρτσέλο Λίπι έλεγε πως «είναι ο καλύτερος όλων των εποχών γιατί μόνο σε αυτόν μια απόκρουση θα προκαλέσει πανηγυρισμούς στις εξέδρες όπως όταν μπαίνει γκολ». Ηταν τότε που ο Φάμπιο Καπέλο δήλωνε σίγουρος πως η Γιούβε θα πάρει το πρωτάθλημα επειδή «είμαστε η μόνη ομάδα παγκοσμίως που ξεκινάμε τη σεζόν ξέροντας ότι ο τερματοφύλακας θα μας δώσει 9-10 βαθμούς στη διάρκεια της σεζόν».

Με τα καλύτερα του χρόνια να έχουν περάσει, ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν συνεχίζει να γράφει ιστορία. Κι όσο θα σκέφτεται ότι πλησιάζει η ώρα του απολογισμού, θα μπορεί να υποστηρίζει πως όσα εντυπωσιακά κι αν άκουσε για τον ίδιο κατά τη διάρκεια της καριέρας του, δεν ήταν υπερβολικά. Ηταν η αλήθεια γιατί τα δικαιολογούσε με όσα έκανε. Και αυτό ξεχωρίζει τους σπουδαίους, από τους πολύ καλούς...

Ενας 17χρονος κόντρα στην Μίλαν
Στις 19 Νοεμβρίου 1995 το πρόγραμμα στο Campionato λέει Πάρμα-Μίλαν. Ντέρμπι κορυφής στο «Ενιο Ταρντίνι» και ο Νέβιο Σκάλα δεν έχει στη διάθεση του τον βασικό πορτιέρε Λούκα Μπούτσι. Δεύτερος είναι ο Αλεσάντρο Νίστα αλλά ο προπονητής προτιμάει τον... 17χρονο Τζιανλουίτζι Μπουφόν.

Μετά από 18 χρόνια, ανήμερα του ρεκόρ συμμετοχών στην εθνική ομάδα, ο Σκάλα σε άρθρο του στη Gazzetta dello Sport θυμήθηκε πώς ανακοίνωσε στον Μπουφόν ότι θα είναι βασικός στο ντέρμπι. «Του το είπα και η αντίδραση του με εξέπληξε. Απολύτως ήρεμος και χαλαρός μου λέει: ΟΚ κόουτς, εγώ είμαι έτοιμος»!

Ο Μπουφόν έπαιξε, επί 90 λεπτά νίκησε όσες φορές χρειάστηκε τους Γουεά, Μπάτζιο, Σιμόνε, Μπόμπαν και έγινε πρωταγωνιστής στο 0-0. Από εκείνο το απόγευμα, η πορεία του δεν ήταν απλά ανοδική αλλά ονειρική για οποιονδήποτε τερματοφύλακα του πλανήτη.

Τα χρόνια στο «Ταρντίνι»
Προϊόν των τμημάτων υποδομής της Πάρμα, ο Μπουφόν ξεκίνησε σαν μέσος, όταν όμως στο Mundial της Ιταλίας είδε τον τερματοφύλακα εκείνου του σούπερ-Καμερούν, Τόμας Ινκόνο, θέλησε να αλλάξει θέση. Και με αυτή την απόφαση άλλαξε η ιστορία. Τελείωσε τη θητεία του στα μικρά τμήματα στα 17 του και τη σεζόν 1996-97 γίνεται βασικός αφήνοντας στον πάγκο τον Λούκα Μπούτσι, στον δρόμο για τις 200 συμμετοχές με τα γάντια των Παρμέντσι. Εκείνη τη χρονιά η ομάδα του τερμάτισε πίσω μόνο από την πρωταθλήτρια Γιουβέντους, με τον ίδιο να δέχεται 17 γκολ σε 27 αγώνες και να πανηγυρίζει έξοδο στο Champions League. Στο Ταρντίνι έμελλε να μείνει μέχρι το τέλος της σεζόν 2000-01 και οι μετοχές του πήγαν στον ουρανό αφού πρόλαβε να κατακτήσει τα πάντα εκτός από το Scudetto.

Ρεκόρ μεταγραφής τερματοφύλακα
Το καλοκαίρι του 2001 η Γιουβέντους αποφάσισε να πουλήσει στη Ρεάλ, με ποσό-ρεκόρ ως τότε, τον Ζινεντίν Ζιντάν. Ποτέ ξανά μια τόσο μεγάλη απώλεια δεν πέρασε τόσο ανώδυνα για τους οπαδούς των Μπιανκονέρι καθώς ο Λουτσιάνο Μότζι απαντάει με τις μεταγραφές των Πάβελ Νέντβεντ, Λιλιάν Τιράμ και Τζιανλουίτζι Μπουφόν. Η απόκτηση του «Τζίτζι» γράφει ιστορία καθώς ήταν -και παραμένει- η πιο ακριβή μεταγραφή τερματοφύλακα! Οι Τορινέζοι δίνουν στην Πάρμα το ποσό των... 51,6 εκατ. ευρώ και αποκτούν τον 23χρονο τότε Μπουφόν, εξασφαλίζοντας έτσι απόλυτη σιγουριά κάτω από τα δοκάρια για... μια ζωή.

Τελικός Champions League: Το ψυχολογικό
Τον Μάιο του 2003 η Γιουβέντους πανηγυρίζει το δεύτερο σερί πρωτάθλημα και είναι και στον τελικό του Champions League, κόντρα στη Μίλαν. Οι Μπιανκονέρι θα ηττηθούν στα πέναλτι παρά το γεγονός ότι ο Μπουφόν θα αποκρούσει δύο και η απώλεια του τροπαίου θα στιγματίσει τους πάντες. Περισσότερο από όλους τον Ιταλό τερματοφύλακα, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος είχε κάνει τρομερή σεζόν και είχε σταθεί στο ύψος του και στον τελικό. Λίγα χρόνια μετά, σε συνέντευξη του, ο Μπουφόν θα παραδεχθεί ότι «τους επόμενους μήνες μετά το Μάντσεστερ και για αρκετούς μήνες έκανα ψυχοθεραπεία καθώς έπασχα από κατάθλιψη. Είχα αποκρούσει δύο πέναλτι αλλά δεν αποδείχθηκαν αρκετά...».

Ανίκητος στο Mundial του 2006
Οταν ένας τερματοφύλακας έχει πάει σε Mundial και έχει δεχθεί μόνο 2 γκολ (!) και αυτά τα δύο το ένα είναι από πέναλτι-εφεύρεση και το άλλο από αυτογκόλ, τότε μπορείς να πεις ότι είναι σαν να κράτησε ανέπαφη την εστία του σε ολόκληρη τη διοργάνωση. Αυτό έκανε το 2006 ο θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου όντας κανονικός Αγγελος για την ιερή εστία της Σκουάντρα Ατζούρα. Ο τεράστιος Μπουφόν έχασε μόνο από τον Ζιντάν από την βούλα μετά τη βουτιά του Μαλουντά στον τελικό με την Γαλλία και από τον συμπαίκτη του, Τζακάρντο στον αγώνα με τις ΗΠΑ. Μέσα σε όλα, στα ημιτελικά κόντρα στην διοργανώτρια, Γερμανία, κράτησε το «μηδέν» για 120 λεπτά. Με τεράστιες επεμβάσεις και ηγετική φυσιογνωμία, ο τότε 28χρονος οδήγησε την Σκουάντρα Ατζούρα στο πιο μεγάλο επίτευγμα της σύγχρονης ιστορίας της.

Δεν γίνεται να ξεχάσεις την απόγνωση στο πρόσωπο του -συμπαίκτη του στην Γιούβε- Πάβελ Νέντβεντ στο Τσεχία-Ιταλία, με τον ξανθομάλλη υπερπαίκτη να εκτοξεύει ρουκέτες από παντού και τον Μπουφόν να τις αποκρούει όλες. Δεν γίνεται να ξεχάσεις το βλέμμα του Ζιντάν μετά τη μυθική επέμβαση με το ένα χέρι στην κεφαλιά του Γάλλου στον τελικό. Δεν γίνεται να ξεχάσεις τον σοκαρισμένο Λούκας Ποντόλσκι μετά την επέμβαση επίσης με το ένα χέρι σε σούπερ κεραυνό σε τετ α τετ. Δεν γίνεται να ξεχάσεις την παρέα του Αντρέι Σεβτσένκο, Ουκρανία, που δεν πιστεύει ότι σε τριπλή ευκαιρία η μπάλα δεν πάει μέσα...

Ο παίκτης
Και όλα αυτά λίγους μήνες αφότου οι πολιτικές εφημερίδες της Ιταλίας είχαν ζητήσει από τον Μαρτσέλο Λίπι να τον αποκλείσει από την αποστολή της Εθνικής Ιταλίας εξαιτίας παράνομου στοιχηματισμού. Οταν οι αρχές «ξεσήκωσαν» ό,τι είχε σχέση με την Γιουβέντους όταν ξέσπασε το Calciopoli, ανακάλυψαν πονταρίσματα του Τζίτζι. Ο ίδιος φάνηκε πολύ συνεργάσιμος στην έρευνα παραδέχθηκε ότι έχει «παίξει», όμως όμως σε ιταλικούς αγώνες. «Δεν έχω κρύψει ποτέ ότι μου αρέσει ο τζόγος και μάλιστα ποντάρω μεγάλα ποσά. Εχω την οικονομική δυνατότητα να το κάνω».

Calciopoli: Οταν διάλεξε Γιούβε
Λίγες μέρες αφότου έχει ανέβει στην κορυφή του κόσμου ως Παγκόσμιος Πρωταθλητής, στη Γιουβέντους γίνεται σεισμός με τις αποφάσεις του Calciopoli... Στο Τορίνο επικρατεί πανικός καθώς ο Φάμπιο Καπέλο πηδάει πρώτος από το καράβι και τον ακολουθούν πολλοί παίκτες. Ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα φύγουν παραμένει άγνωστο, με τον Πάβελ Νέντβεντ να βάζει τα πράγματα στη θέση τους: «Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Οι ποδοσφαιριστές θα φύγουν, οι άντρες θα μείνουν»! Ο Τσέχος, αφού έχει προηγηθεί ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, ανακοινώνει την παραμονή του και ο επόμενος που θα πρέπει να δείξει τις προθέσεις του είναι ο Μπουφόν.

Ενα απόγευμα, ο πορτιέρε επισκέπτεται την έδρα των Drughi και μετά το τέλος της συνάντησης οι ultras της Γιούβε βάζουν στην ιστοσελίδα τους μια μεγάλη φωτογραφία του Τζίτζι με τον τίτλο: «Uno di noi»! Οι δημοσιογράφοι δεν τους πιστεύουν 100%, μέχρι που θα μιλήσει ο ίδιος μία μέρα μετά: «Δεν είναι καθόλου εύκολο να πας από την απονομή του Μουντιάλ στη Serie B, δε θα έχουμε εύκολο δρόμο μπροστά μας αλλά θέλω να ζήσω αυτή την εμπειρία, γιατί δε θέλω να αναρωτιέμαι για μια ζωή, αν φύγω, πώς θα ήταν αν έμενα. Το χρωστάω στη Γιουβέντους και στους οπαδούς της».

Και κάπως έτσι, έγινε Juventino vero...

Τραυματισμοί
Μετά την επιστροφή της Γιουβέντους στη Serie A, οι πρώτες δύο σεζόν (2007-08, 2008-09) ήταν σχετικά καλές. Οι επόμενες δύο, όμως, εξελίχθηκαν σε εφιάλτη... Τη σεζόν 2009-10, από τα μισά κι έπειτα, ο Μπουφόν βρίσκεται συνέχεια εκτεθειμένος απέναντι σε δύο και τρεις αντιπάλους καθώς η άμυνα παραπαίει... Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα στο Μουντιάλ καθώς τραυματίζεται στην ωμοπλάτη και μένει εκτός δράσης, με την Ιταλία να αποκλείεται στον όμιλο. Θα ακολουθήσει και δεύτερος τραυματισμός στην ωμοπλάτη, με τον SuperGigi να μένει εκτός δράσης για μήνες και τα ιταλικά ΜΜΕ να αναρωτιούνται πόσο θα επηρεαστεί από δύο τραυματισμούς σε αυτό το σημείο.

Πώρωση και εθνικισμός
Γνωστός για τις εθνικιστικές απόψεις του, ο Τζίτζι έχει δείξει πολλές φορές την αγάπη του για την πατρίδα. Αλλωστε αυτό δεν είναι κάτι που προσπαθεί να κρύψει. Κάθε φορά που ηχεί ο Εθνικός Υμνος της Ιταλίας πριν τους αγώνες, δεν υπάρχει άνθρωπος που να βγάζει το λαρύγγι του περισσότερο από τον Μπουφόν.

Χαιρετισμός σε ακροδεξιό κλαμπ της Γιούβε που φώναξε ρατσιστικό σύνθημα, επιμονή να φορέσει στην Πάρμα το 88 που είναι τα γράμματα HH (Heil Hitler) και πανηγυρισμός με πανό με Κέλτικο Σταυρό (στην αρχαιότητα σύμβολο καθαρότητας-ανωτερότητας φυλής) στην κατάκτηση του Mundial είναι τα πιο χτυπητά σκηνικά του.

Πρόσφατα, σε αγώνα της Γιούβε στο «Ολίμπικο» αποθεώθηκε από ακροδεξιούς τιφόζι της Λάτσιο και ανταπέδωσε πηγαίνοντας μπροστά στην Curva Nord και χειροκροτώντας. «Με τους οπαδούς της Λάτσιο πάντα είχα σχέσεις σεβασμού. Το αξίζουν το χειροκρότημα, είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω».

Οικογένεια και... Αλένα
Στη φαμίλια Μπουφόν, όλοι σχεδόν ήταν αθλητές. Η μητέρα του, Μαρία Στέλα, ήταν δισκοβόλος, ο πατέρας του, Αντριάνο, αρσιβαρίστας, οι αδερφές του Βερόνικα και Γκουενταλίνα έπαιξαν βόλεϊ στην Εθνική ομάδα και ο θείος του, Ντάντε Μασόκο, ήταν μπασκετμπολίστας στην Serie A1 και στην Εθνική. Ο πρώην τερματοφύλακας των Μίλαν, Ιντερ, Φιορεντίνα και Σκουάντρα Ατζούρα, Λορέντζο Μπουφόν ήταν ο παππούς του! Και μπορεί όλα αυτά τα χρόνια να είναι πρωταγωνιστής σε υψηλό επίπεδο αποτρέποντας κορυφαίους επιθετικούς να πετύχουν γκολ, όμως όταν φεύγει από το γήπεδο και γυρίζει σπίτι, θυμάται πως ο ίδιος έχει σκοράρει (και) στη ζωή. Εκεί τον περιμένει η Αλένα Σερεντόβα, μοντέλο από την Τσεχία, με την οποία παντρεύτηκε τον Ιούνιο του 2011 και έχει μαζί της δύο γιους.

2012: Η επιστροφή του... capitano
Τον Μάιο του 2011 το κλίμα στο Τορίνο είναι εξαιρετικά βαρύ. Τόσο, ώστε ο Μπουφόν να σκεφτεί ότι ίσως ήρθε η ώρα να αποχωρήσει... «Ηταν περίεργη η ατμόσφαιρα και σκέφτηκα ότι ίσως τελικά χρειαζόμαστε μια αλλαγή, τόσο εγώ όσο και η Γιούβε», είπε ο ίδιος πριν λίγους μήνες σε συνέντευξη του και πρόσθεσε: «Ολα άλλαξαν όταν χτύπησε το κινητό μου και ήταν ο Αντόνιο Κόντε. Μου είπε ότι θα είναι ο νέος προπονητής της Γιουβέντους και μου μίλησε με τέτοιο τρόπο ώστε να ανυπομονώ για την έναρξη της σεζόν»!

Η ιστορία, από εκεί και πέρα, γνωστή... Οι Μπιανκονέρι επέστρεψαν στην κορυφή, ο Μπουφόν έκανε εκπληκτική σεζόν (2011-12) και Euro και από τη στιγμή που αποχώρησε ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, το περιβραχιόνιο του αρχηγού της Μεγάλης Κυρίας πήγε στον κορυφαίο πορτιέρε όλων των εποχών.

Σε αυτόν, που είπε φέτος ότι «θυσιάζω τρία-τέσσερα χρόνια από την καριέρα μου για να κατακτήσω το μόνο που λείπει, το Champions League».

Είτε τα καταφέρει είτε όχι, δεν αλλάζει κάτι. Πρωταθλητές Ευρώπης υπήρξαν πολλοί, Μπουφόν ένας... Κι ίσως την καλύτερη ατάκα, τώρα που έγινε πρώτος σε συμμετοχές στην εθνική Ιταλίας, να την είπε ο Νέβιο Σκάλα. «Μετά από όσα πέτυχε στην καριέρα του, ρέκορντμαν συμμετοχών πλέον, θέλω να του πω ένα grazie γιατί απέδειξε ότι τελικά έκανα τη σωστή επιλογή εκείνο το απόγευμα Νοεμβρίου του 1995»...

Follow me: Giorgio_Oddo