Παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου: Η ανασκόπηση όσων συνέβησαν στη Γλασκόβη
Από εκεί που φαινόταν πως η ομάδα ίσως να έχει μόνο δύο εκπροσώπους στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου της Γλασκόβης, έφτασε στους 9 και μάλιστα επιστρέφει με δύο μετάλλια. Και τι μετάλλια…
Το Παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου στη Γλασκόβη ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο τρόπο για τους Ελληνες, αφού στο φινάλε του πρωταθλήματος ο Εμμανουήλ Καραλής κατάφερε να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο. Όμως, όλη η αποστολή πέτυχε μικρούς και μεγάλους στόχους.
Η ομάδα
Θα ήταν αρκετά σημαντικό να ξεκινήσουμε λέγοντας πως δεν μιλάμε για ομάδα χρησιμοποιώντας τη λέξη απλά γιατί έτσι συνηθίζεται αλλά γιατί στη Γλασκόβη ταξίδεψε μία πραγματική ομάδα. Εννέα αθλητές και αθλήτριες με προπονητές και προπονήτριες που ήταν όλοι μαζί μία ομάδα, όσο δύσκολο κι αν φαινεται αυτό για ένα ατομικό άθλημα όπως ο στίβος.
Σε όλους τους αγώνες υπήρχε τουλάχιστον ένα ακόμη παιδί της ομάδας στις κερκίδες για να υποστηρίξει τους συναθλητές του. Είτε τα πήγαιναν καλά είτε όχι, είχαν ένα γνώριμο πρόσωπο να τους στηρίζει. Μάλιστα, ο Εμμανουήλ Καραλής ευχαρίστησε τους συναθλητές του για την κερκίδα που του έκαναν.
Ο Καραλής γιορτάζει το πρώτο του μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα!
— gazzetta.gr (@gazzetta_gr) March 3, 2024
Απολαυστικός ήταν μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο επί κοντώ στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Γλασκόβης.
Αποστολή στην Γλασκόβη: Πηνελόπη Γκιώνη pic.twitter.com/2GU8taJWIe
Στα πρακτικά, η ομάδα έκανε ό,τι μπορούσε. Μίλτος Τεντόγλου και Εμμανουήλ Καραλής έβγαλαν ασπροπρόσωπη όλη την αποστολή με το χρυσό στο μήκος και χάλκινο στο επί κοντώ αντίστοιχα και επιβεβαίωσαν όσους του αποκαλούσαν το “μέλλον”. Πλέον οι δυο τους είναι το “παρόν”, το ηχηρό παρόν, το ορεξάτο, το δυναμικό που γουστάρει να κάνει και λίγη πλάκα για να γίνονται τα δύσκολα τουλάχιστον ευχάριστα. Είναι το “παρόν” που κάνει αστεία και μαλώνει για πλάκα και που στο τέλος της ημέρας γιορτάζει. Όμως, δεν ήταν μόνοι.
Κατερίνα Στεφανίδη και Τατιάνα Γκούσιν με τις έβδομες θέσεις τους σε επί κοντώ και ύψος αλλά και ο Δημήτρης Τσιάμης με τη 13η στο τριπλούν, συνέβαλαν στη διαπίστωση που γίνεται κάθε χρόνο πως η Ελλάδα είχε, έχει και θα συνεχίσει να έχει καλούς άλτες. Εχουμε παράδοση στα άλματα και θα την τιμάμε. Ωστόσο, στους δρόμους την παράδοση προσπαθούμε ακόμη να τη φτιάξουμε. Η νεαρή Πολυνίκη Εμμανουηλίδου με το 7.27 στο 60άρι που είναι πολύ κοντά στο ρεκόρ της, έχει γίνει η βάση για τη νέα παράδοση που προσπαθεί η ομάδα να δημιουργήσει. Ο Κώστας Δουβαλίδης έκανε τον τελευταίο κλειστό της καριέρας του και συγκινημένος ανακοίνωσε πως σε λίγο καιρό η καριέρα του θα ολοκληρωθεί, ο Γιάννης Νυφαντόπουλος έκανε ντεμπούτο στη διοργάνωση και η Ελισάβετ Πεσιρίδου μπορεί να κόλλησε στην εκκίνηση αλλά βγήκε από μία ακόμη κούρσα υγιής και ορεξάτη για τη συνέχεια.
Η διοργάνωση
Η Emirates Arena δεν έμεινε ποτέ άδεια αφού οι Βρετανοί αγαπούν τον στίβο και είναι γνώστες του αθλήματος. Όμως της έλειπε η ατμόσφαιρα. Οι Βρετανοί ναι μεν έχουν γνώση αλλά τους λείπει αυτό το πάθος, η τρέλα που νιώθει κανείς όταν βλέπει κάτι εκπληκτικό να συμβαίνει μπροστά του, η ανάγκη που νιώθει όταν θέλει να βοηθήσει τον αθλητή ή την αθλήτρια που του ζητά εμψύχωση για να πετύχει τον στόχο του. Εκτός και αν… μιλάμε για αθλητές της βρετανικής ομάδας.
Όταν αγωνίζονταν οι δικοί τους, μετατρέπονταν ξαφνικά σε φοβερούς φαν και οριακά οπαδούς αφού φώναζαν έξαλλα και πανηγύριζαν, δημιουργώντας την ατμόσφαιρα που θα περίμενε κανείς να συναντήσει. Αν όμως ο αγώνας δεν είχε Βρετανό, ήταν όλα κάπως πιο… χλιαρά.
Από την άλλη, έλειψαν και οι πολύ μεγάλες επιδόσεις πλην εξαιρέσεων. Σε ορισμένα αγωνίσματα μπορεί μόνο ο νικητής να “έσωζε” την κατάσταση, όπως συνέβη για παράδειγμα στο ύψος των ανδρών με το 2.36μ του Αμις Κερ, ή μπορεί και να παρέμεναν χαμηλά όπως έγινε με το μήκος των ανδρών που ναι μεν είδαμε να υπάρχει κόντρα όμως το 8.22μ ως επίδοση δεν νοείται μεγάλη, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν μας του συμμετέχοντες (τρεις Παγκόσμιους πρωταθλητές και μεταλλιούχους διεθνών διοργανώσεων). Φυσικά, στην παραπάνω διαπίστωση δεν περιλαμβάνεται το παγκόσμιο ρεκόρ που είδαμε στα 60μ εμπόδια γυναικών αλλά ούτε τα 6.05μ του Μόντο Ντουπλάντις ή το 400άρι των γυναικών.
Αξίζει να αναφέρουμε, βέβαια, πως αρκετά καλά ονόματα επέλεξαν να μην αγωνιστούν λόγω του ότι είναι Ολυμπιακή χρονιά και προτίμησαν να επικεντρωθούν στον ανοιχτό.
Ενα Παγκόσμιο πρωτάθλημα, όμως, είναι πάντα Παγκόσμιο ό,τι και να συμβεί και κάθε ένα μετάλλιο έχει την ίδια βαρύτητα πάντα.
