Αλβανία - Σερβία: Οταν το εκρηκτικό μείγμα ξεχειλίζει στο ποδόσφαιρο!
Αλβανία - Σερβία. Ένα ραντεβού που περιέχει εκρηκτικό μείγμα από εθνικισμό, πολιτική και ιστορία, που συχνά ξεχειλίζει στο ποδόσφαιρο. Εκεί όπου το συναίσθημα ξεπερνά τα όρια του γηπέδου και τα πάθη φορτίζουν τις κερκίδες όπως άλλοτε τα χαρακώματα. Σε ευρωπαϊκά ή διεθνή τουρνουά, όταν συναντιούνται φίλαθλοι χωρών ή συλλόγων με αιώνιες έχθρες, πληγές ανεπούλωτες και μνήμες που δεν σβήνουν, η μπάλα μετατρέπεται σε σύμβολο. Και ο αγώνας... σε σκηνή ιστορικής αναμέτρησης. Όχι πάντα ειρηνικής. Ελπίδα όλων πως η συνδιοργάνωση του Euro U21 το 2027 θα σβήσει τις φωτιές μίσους. Derby Stories με Αλβανία – Σερβία, γεγονότα που έγραψαν τη δική τους μαύρη σελίδα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, Ultras και προσπάθειες ανακωχής για το καλό των... Βαλκανίων, αλλά και του ποδοσφαίρου.
«Αν σηκώσετε drone, θα καταρριφθεί...»
Tα Τίρανα βράζουν από προσμονή για έναν αγώνα που θα μπορούσε να γεμίσει το εθνικό στάδιο δέκα φορές. Οπως αναφέρει και ο Guardian, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα να εντοπίσει κανείς τη σημαία της Αλβανίας με τον μαύρο δικέφαλο αετό σε στέκια κοντά στο γήπεδο. Μα το δεύτερο πανό που εμφανίστηκε, ήταν ακόμα πιο ηχηρό. Παρουσίαζε εκείνον τον χάρτη της «Μεγάλης Αλβανίας», το σύμβολο που, το 2014, έσπειρε διπλωματικό σεισμό κατά τη διάρκεια ενός αγώνα ποδοσφαίρου. Μέχρι το πρωί της Παρασκευής, εκείνη η σημαία είχε κατέβει από το club των οργανωμένων. Ίσως οι αρχές πέρασαν από το σημείο και προσπάθησαν να σβήσουν κάθε σπίθα πριν γίνει φωτιά, πριν επαναληφθεί η απόλυτη καταστροφή που ξέσπασε στο Βελιγράδι πριν από 11 χρόνια. Οι συνέπειες εκείνης της νύχτας ξεπέρασαν κατά πολύ τα σύνορα του ποδοσφαίρου· και όταν ο επαναληπτικός στην Ελμπασάν πέρασε ήρεμα, όλος ο κόσμος ανάσανε.
Όμως, το Δεκέμβριο, ήρθε το ταρακούνημα. Όταν η κλήρωση των προκριματικών του Μουντιάλ 2026 έφερε ξανά αντιμέτωπες τη Σερβία και την Αλβανία, τα πρόσωπα έπεσαν στις παλάμες. Παρά το βίαιο παρελθόν, και τις φρέσκες πληγές του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο, δεν υφίσταται ενεργή σύγκρουση. Ήταν, σχεδόν με μαθηματική βεβαιότητα, θέμα χρόνου να έρθει ξανά το ποδόσφαιρο να ταράξει τα νερά.

Και τώρα; Τώρα ρίχνουν στη μάχη τα πάντα. Περίπου 2.000 αστυνομικοί, ανάμεσά τους ειδικές δυνάμεις και αντιτρομοκρατικές μονάδες, θα βρίσκονται παρόντες στον πρώτο αγώνα του Ομίλου το Σάββατο το βράδυ. Επιπλέον, σύμφωνα με πηγές, 500 αστυνομικοί με πολιτικά θα είναι ανακατεμένοι με τους 22.500 θεατές. Οπαδοί της φιλοξενούμενης ομάδας; Απόντες. Αντι-drone εξοπλισμός εγκαθίσταται γύρω από το στάδιο, και οι «εφευρέτες» έχουν ήδη προειδοποιηθεί: «Αν σηκώσετε drone, θα καταρριφθεί».
Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αλβανίας δεν έδωσε εισιτήρια σε οργανωμένους οπαδούς, αντί γι’ αυτό, έκανε κλήρωση ανάμεσα σε πάνω από 200.000 αιτήσεις και ανέβασε τις τιμές. Καθαρή προσπάθεια να εξουδετερώσουν την ένταση. Η ομάδα «Tifozat Kuq e Zi», oι Ultras της εθνικής, εξοργίστηκαν. Κατήγγειλαν «οργανωμένη φάρσα εναντίων των μη προνομιούχων…». Θα κάνουν δική τους συγκέντρωση στον Πύργο των Τιράνων, 400 μέτρα από το στάδιο, όπου θα στηθεί γιγαντοοθόνη. Στη μαύρη αγορά, τα εισιτήρια… ξεπέρασαν τα 1200 ευρώ. Το μεσημέρι της Παρασκευής, οι παίκτες της Σερβίας έφτασαν στο ξενοδοχείο τους, ένα χιλιόμετρο από το κέντρο των Τιράνων. Ένοπλοι της RENEA, της αλβανικής αντιτρομοκρατικής, φρουρούσαν τα λεωφορεία που έφτασαν συνοδεία από το αεροδρόμιο. Το πρώτο βήμα ενός επιχειρησιακού σαββατοκύριακου ολοκληρώθηκε ομαλά.
Αν όλα συνεχίσουν έτσι, ίσως το φάντασμα της 14ης Οκτωβρίου 2014 αρχίσει να ξεθωριάζει. Tι είχε συμβεί τότε;
Το drone που έφερε την έκρηξη!
Η πιο εκρηκτική στιγμή αυτής της έντονης αντιπαλότητας εκτυλίχθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2014, σε έναν προκριματικό αγώνα του Euro 2016 στο Βελιγράδι. Σε έναν ήδη φορτισμένο και γεμάτο ένταση αγώνα, ένα drone έκανε την εμφάνισή του, μεταφέροντας μια σημαία που απεικόνιζε τον χάρτη της «Μεγάλης Αλβανίας», ένα εθνικιστικό, προκλητικό σύμβολο, πυροδοτώντας μνήμες και πάθη.
Η εισβολή του drone σήμανε την αρχή ενός αληθινού χάους. Όταν έφτασε αρκετά χαμηλά, ο Στέφαν Μίτροβιτς, κατάφερε να το πιάσει, και ο συμπαίκτης του, Νεμάνια Γκούντελι, άρπαξε τη σημαία και την κατέβασε. Η ενέργεια αυτή, όμως, εξόργισε τους Αλβανούς παίκτες, που «όρμησαν» στον Μίτροβιτς. Ξέσπασαν βίαιες συγκρούσεις μεταξύ των παικτών, οι οπαδοί των Σέρβων κατέκλυσαν τον αγωνιστικό χώρο, εκτοξεύτηκαν φωτοβολίδες και ο αγώνας διακόπηκε βίαια στο 41ο λεπτό, μέσα σε ένα κλίμα πλήρους αναταραχής και φόβου.
Ποιος θα ξεχάσει το όνομά του Ισμαήλ Μορίνα, του «εκτελεστή του σχεδίου», που όταν παραδέχτηκε την ευθύνη για το περιστατικό του 2014, στέφθηκε ήρωας του έθνους. Κι όμως, δεν ήταν μόνος. Είχε συνεργό, έναν τύπο που μέχρι σήμερα προτιμάει τη σιωπή και τη σκιά. Η δημόσια εξομολόγηση του Μορίνα είχε τίμημα. Τον συνέλαβαν λίγο πριν την επίσκεψη της Σερβίας το 2015 για παράνομη κατοχή όπλων. Μετά φυλακίστηκε σε Κροατία και Ιταλία, όπου έχει άδεια παραμονής, με ένταλμα από τη Σερβία μέσω Interpol. Μα ξαναγύρισε. Το 2023, στον αγώνα με την Τσεχία, τον σήκωσαν ψηλά στις εξέδρες, άλλαξε φανέλα με τον σκόρερ Γιασίρ Ασάνι. Πρόσφατα τον είδαν σε ματς εντός συνόρων. Τώρα; Στο κατώφλι του Σαββάτου, τα social του έχουν εξαφανιστεί. Αν τον ξέρει κάποιος, δεν λέει τίποτα. Λογικά δεν θα τολμήσει καν να πλησιάσει το γήπεδο.
Η Έρευνα του Gazzetta για τον Χουλιγκανισμό
Η UEFA, θέλοντας να τιμωρήσει την όλη κατάσταση, αρχικά κατέγραψε νίκη 3-0 υπέρ της Σερβίας, αλλά επέβαλε αυστηρότατες κυρώσεις, μεταξύ των οποίων αφαίρεση βαθμών και αποκλεισμό φιλάθλων από τα επόμενα παιχνίδια, αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης βίας.
Εννέα μήνες αργότερα, το Διαιτητικό Δικαστήριο Αθλητισμού (CAS) ανέτρεψε τα δεδομένα: καταλόγισε ευθύνες στη Σερβία για αποτυχία στη διασφάλιση της ασφάλειας και έδωσε τη νίκη στην Αλβανία με 3-0, πυροδοτώντας νέες αντιδράσεις. Η σερβική ηγεσία καταδίκασε την απόφαση ως αντιφατική και άδικη, ενώ οι Αλβανοί οπαδοί την υποδέχτηκαν με πανηγυρισμούς, ως μια συμβολική, πολιτική νίκη.
Το περιστατικό με το drone ήταν η ζωντανή απόδειξη ότι οι ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις ανάμεσα σε Σέρβους και Αλβανούς δεν είναι απλά αθλητικά γεγονότα, αλλά πεδία αιχμηρής εθνοτικής σύγκρουσης, πολιτικής προπαγάνδας και συμβολικής βίας, που θρέφουν και αναπαράγουν την τοξική αντιπαλότητα ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Εuro... λύτρωση της μεταξύ τους σχέσης;
Σχεδόν κάθε ρεπορτάζ που αφορούσε το EURO 2024 και την παρουσία Αλβανών και Σέρβων στις γερμανικές πόλεις κουβαλούσε το βάρος αιώνων αντιπαλότητας και πικρίας, με κορύφωση τον πόλεμο του 1998-99 στο Κοσσυφοπέδιο. Μια σύγκρουση που κόστισε πάνω από 10.000 ζωές και σταμάτησε μόνο όταν το ΝΑΤΟ βομβάρδισε για εβδομάδες τη Σερβία. Λίγες γωνιές στα Βαλκάνια αντανακλούν τόσο ωμά την εθνοτική ένταση όσο τα ποδοσφαιρικά γήπεδα και οι οργανωμένοι οπαδοί. Στη Γερμανία, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν οι «Plisat», Ultras από την Πρίστινα, που εκπροσωπεί, όχι μόνο την πόλη ή την ομάδα της, αλλά μια ευρύτερη αλβανική ταυτότητα.
Για τους «Plisat», η ταύτιση με την Αλβανία είναι απόλυτη: δεν αισθάνονται απλώς Κοσοβάροι, αλλά Αλβανοί από δύο κράτη, ενός ενιαίου έθνους. Δεν μάσησαν ποτέ τα λόγια τους απέναντι στη Σερβία. Η στάση τους στους δρόμους του Γκεζελκίρχεν ήταν απόλυτη: σαφής, εχθρική και συντονισμένη. Ποτέ δεν αποστασιοποιήθηκαν από την εθνική ομάδα της Αλβανίας. Μάλιστα, την υποστηρίζουν με περισσότερο πάθος ακόμη κι από εκείνη του Κοσόβου. Τους ενώνει κοινό όραμα και κοινή γραμμή με τους «Tifozat Kuq e Zi», τους Ultras της εθνικής Αλβανίας.
Από την άλλη πλευρά, ο σερβικός πληθυσμός του Κοσσυφοπεδίου διατηρεί ανοιχτούς δεσμούς με τους παραδοσιακούς συλλόγους της Σερβίας και πιο συγκεκριμένα με τον Ερυθρό Αστέρα. Εκεί έρχονται στο προσκήνιο οι «Delije», οι ultras του συλλόγου της πρωτεύουσας. Το όνομά τους προκαλεί δέος (ή τρόμο) σε όλη την Ευρώπη, μιας και συγκαταλέγονται στις πιο σκληροπυρηνικές οργανώσεις του ποδοσφαιρικού πλανήτη.
Η αντιπαλότητα επηρεάζει πολύ πέρα από τους παίκτες στο γήπεδο. Αγγίζει βαθιά τις κοινωνίες και των δύο χωρών, διατηρώντας την καχυποψία και την εχθρότητα. Τα ΜΜΕ και ο δημόσιος λόγος συχνά παρουσιάζουν τους αγώνες ως συγκρούσεις επιβίωσης και ταυτότητας, ενισχύοντας το δυναμικό του «ματς μίσους».
Σε αντίθεση με κάποιες έντονες αντιπαλότητες όπου η αθλητική ευγένεια ή ο αμοιβαίος σεβασμός μπορεί να εμφανιστεί, η σύγκρουση Σερβίας-Αλβανίας παραμένει βουτηγμένη σε ανοιχτά πολιτικά και εθνοτικά ζητήματα.
Euro για να... θαφτεί το τσεκούρι του πολέμου
Παρά την τοξικότητα, υπάρχουν περιστασιακά σημάδια προόδου. Η κοινή υποψηφιότητα Σερβίας και Αλβανίας για τη διοργάνωση του EURO Under-21το 2027 ήταν μια τολμηρή και απρόσμενη κίνηση προς τη συμφιλίωση μέσω του αθλητισμού. Οι υπεύθυνοι και από τις δύο χώρες τόνισαν πως πρόκειται για ένα «100% ποδοσφαιρικό» έργο, με στόχο την αποστολή πολιτικού μηνύματος συνεργασίας και κοινού μέλλοντος. Η πίεση είναι τεράστια και για την UEFA. Μια τόσο φιλόδοξη ιδέα – πρωτοβουλία του προέδρου της αλβανικής ομοσπονδίας και αντιπροέδρου της UEFA, Αρμάντ Ντούκα – θα τιναχθεί στον αέρα αν συμβεί το παραμικρό. Οι «Tifozat Kuq e Zi» δεν το κατάπιαν: εξέφρασαν την οργή τους. Πιστεύουν ότι η συνεργασία αυτή είναι ο λόγος του αποκλεισμού τους.