Φιορεντίνα: Η... Αναγέννηση

Η Φιορεντίνα τα... χρειάστηκε στο Βέλγιο κόντρα στην Μπριζ αλλά μπόρεσε να γράψει τη δική της ιστορία και στο φετινό Conference League, επιστρέφοντας στον τελικό της διοργάνωσης. Και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο.

Τον Αύγουστο του 2023 η Ραπίντ Βιέννης «λύγισε» στα προκριματικά για τους ομίλους τους Βιόλα με 1-0 και έκτοτε η ομάδα του Ιταλιάνο... ξέχασε την αίσθηση της ήττας. Η Φιορεντίνα είναι αήττητη στα τελικά του Conference League (εκτός των προκριματικών δηλαδή), βαδίζοντας με άνεση μέχρι τον τελικό της 29ης Μαΐου.

Οι Βιόλα δίχως να... ιδρώσουν ιδιαίτερα κατέκτησαν την κορυφή του ομίλου τους, παίζοντας μάλιστα με τρεις ομάδες που αντιμετώπισαν και τον Ολυμπιακό στη δική του ευρωπαϊκή σεζόν. Φερεντσβάρος, Γκενκ και Τσουκαρίτσκι βρέθηκαν από κάτω της, με την ομάδα του Ιταλιάνο να μετρά τρεις νίκες και τρεις ισοπαλίες στο group stage.

Στη συνέχεια ξεκίνησε να... βγάζει νοκ-άουτ αντιπάλους. Πρώτη ήταν η Μακάμπι Χάιφα της οποίας επικράτησε στη φάση των «16» με συνολικό σκορ 5-4 κι έπειτα η Βικτόρια Πλζεν. Για να «λυγίσει» τους Τσέχους στα προημιτελικά χρειάστηκε την παράταση στο παιχνίδι του «Αρτέμιο Φράνκι» (2-0). Στο «σπίτι» της υπέταξε και την Μπριζ (3-2), ενώ στο Βέλγιο, παρ'ότι βρέθηκε πίσω στο σκορ κόντρα στη ροή του ματς, βρήκε τη δύναμη να σταθεί όρθια και με το πέναλτι του Μπελτράν στο 85' να πάρει την πρόκριση για τον μεγάλο τελικό στη Νέα Φιλαδέλφεια (1-1).

Στις 29 Μαΐου ο Βιτσέντσο Ιταλιάνο θα βρεθεί στον τρίτο του τελικό με τη Φιορεντίνα. O 46χρονος «χτίζει» τον μύθο του ελπίζοντας πως η τρίτη φορά θα είναι και τυχερή. O ίδιος συμβιβάζεται με τις απώλειες και ολοένα προσπαθεί να βρει κάτι νέο, κάτι διαφορετικό. Ο περσινός χαμένος τελικός στο 90' από τη Γουέστ Χαμ δεν τον έριξε, έχασε τον Ίγκορ, τον Άμραμπατ, τον Γιόβιτς, τον Καμπράλ, αλλά η Φιορεντίνα, η οποία αγνοούσε τα μεγάλα ραντεβού κατάφερε με τον Ιταλιάνο να πάει σε back to back ευρωπαϊκούς τελικούς για πρώτη φορά από τις αρχές της δεκαετίας του 1960.

Και να σκεφτεί κανείς πως ο Ιταλιάνο πήρε τη δουλειά στον πάγκο των «Βιόλα» μόνο αφότου η Φιορεντίνα απέλυσε τον Γκατούζο, ο οποίος διαφώνησε με τη μεταγραφική στρατηγική και τη διαφαινόμενη παρουσία του Μέντες. Είναι αδιανόητο για τον σύλλογο ο δεύτερος σερί τελικός, όμως ο Ιταλιάνο είχε τονίσει σε διοίκηση και παίκτες πως θα κάνει τα πάντα να ξεχωρίσει εκτός συνόρων. Αυτή η προσπάθεια επιταχύνθηκε πέρσι και σφυρηλατήθηκε παρά την ήττα από τη Μπασάκσεχιρ και την ισοπαλία με τη Ρίγα. Από τότε, έχασε μόνο στον τελικό από τη Γουέστ Χαμ.

Η Φιορεντίνα έχει να κερδίσει κούπα από το 2001 και η πίεση μεγαλώνει, ειδικά τη φετινή σεζόν που θα παρουσιαστεί ως φαβορί. Ο Ιταλιάνο όμως έμαθε να ζει με το άγχος, ο ίδιος έχει πίστη στην εμπειρία των παικτών του, είναι ομάδα με αυτοματισμούς που όμως δεν έχει τον ιδανικό φορ για να έρθει το εύκολο γκολ. Με τον 46χρονο οι «Βιόλα» αποδίδουν ελκυστικό ποδόσφαιρο, κι αν η τύχη είναι σύμμαχος τότε, μπορεί να φέρει οποιδήποτε κλαμπ σε αμηχανία. «Θα μπούμε στα βιβλία της ιστορίας. Είναι υπέροχο να μας θυμούνται για πάντα» είπε ο ίδιος, ο οποίος αν και υποτιμημένος έχει γράψει ήδη ιστορία.

Κόντρα στον Ολυμπιακό θα είναι και το τελευταίο του παιχνίδι με τους Βιόλα. Ο 46χρονος προπονητής έχει ήδη ενημερώσει τη διοίκηση του κλαμπ για την απόφασή του να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του και να αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν, με το όνομά του να είναι ένα από αυτά που βρίσκονται στη λίστα της Νάπολι.

Η Φιορεντίνα δεν... προσγειώθηκε στον τελικό κατά τύχη, ειδικά από τη στιγμή που τα καταφέρνει back to back. Πριν από την περυσινή σεζόν, είχε απουσιάσει από την Ευρώπη για έξι σεζόν και το γεγονός πως πλέον δείχνει ικανή να πρωταγωνιστεί με συνέπεια στις διοργανώσεις της UEFA αποτελεί το επιστέγασμα ενός σπουδαίου ποδοσφαιρικού project. Ενός project χωρίς υπέρογκες επενδύσεις, με απόλυτη βιωσιμότητα και εμπιστοσύνη στον προπονητή.

Η Φιορεντίνα μπόρεσε να μετατρέψει σε ευχή την... κατάρα της συνήθειας της Γιουβέντους να τής αρπάζει τους καλύτερους παίκτες της. Συνέβη παλαιότερα με τον Μπάτζο, με τον Κουαδράδο, τον Μπερναρντέσκι και ακόμα πιο πρόσφατα με τους Κιέζα και Βλάχοβιτς. Οι Βιόλα επανεπένδυσαν πανέξυπνα τα 120 εκατομμύρια ευρώ που έβαλαν στα ταμεία τους από τις πωλήσεις των δύο τελευταίων και βρήκαν νέους πρωταγωνιστές, όπως ο, φανταστικός και φέτος, Νικολάς Γκονζάλες.

Ορισμένες από τις σημαντικότερες μονάδες της την αποχαιρέτησαν και φέτος. Ο υπερπολύτιμος για εκείνη Σοφιάν Άμραμπατ, ο βασικός της στόπερ Ίγκορ, ο πρώτος της σκόρερ Καμπράλ, ο Λούκα Γιόβιτς. Ο σύλλογος της Τοσκάνης όμως βρήκε ξανά τον τρόπο να πάει το project του ακόμα ένα βήμα πιο μπροστά με στοχευμένες κινήσεις και πίστη στον Βιντσέντσο Ιταλιάνο.

Με βάση το πού ήταν η Φιορεντίνα πριν μερικά χρόνια και το πού είναι τώρα, το project της μπορεί ήδη να χαρακτηριστεί πετυχημένο, δεν θα μπορούσε κανείς να τού φορέσει την ταμπέλα της αποτυχίας βασισμένος στις λεπτομέρειες που δεν έχουν χαρίσει, μέχρι τώρα, στην ομάδα έναν τίτλο. Είναι αλήθεια όμως, πως ο οργανισμός της διψά για το... στέμμα της προσπάθειάς του, για το πρώτο τρόπαιο μετά από 23 χρόνια. Πέρυσι ηττήθηκε τόσο στον τελικό του Coppa Italia, όσο και σε αυτόν τον του Conference League. Φέτος έχει ξανά την ευκαιρία να διεκδικήσει τη δική της κορυφή. Και το μόνο δεδομένο είναι πως θα κάνει τα πάντα για να την κατακτήσει...

Οι Βιόλα θα παρουσιαστούν με το αγαπημένο τους 4-2-3-1, το οποίο γίνεται και 4-3-3 μέσα στον αγώνα. Ομάδα με επιθετική φιλοσοφία, στόχος της να δημιουργήσει, αλλά δεν έχει κι αυτή τη σκληράδα για να πάρει αυτό που θέλει. Ποιος θα ξεχάσει τον περσινό τελικό με τη Γουέστ Χαμ, που όταν η μπάλα «έκαιγε» οι Βιόλα... λύγισαν. Ηττήθηκαν στο τελευταίο λεπτό, με την άμυνα να είναι κάπου στο... κέντρο, χωρίς την αντίληψη για την κρισιμότητα της αναμέτρησης. Ο Ιταλιάνο δε βάζει σκοπιμότητα στο παιχνίδι του, έχει μια... αφελής ομάδα, μια ομάδα που δεν αντιδρά ιδανικά στην πίεση και το άγχος. Εξαίρεση η αναμέτρηση με την Μπριζ, αν και οι Βέλγοι ήταν αυτοί που κατέρρευσαν, δίνοντας την ευκαιρία στους Ιταλούς να πάρουν αυτό που θέλουν.

Ο Ολυμπιακός θα βρει χώρους, πολλούς χώρους και απομένει να δούμε αν είναι το ίδιο αποτελεσματικός όπως με Φενέρ και Άστον Βίλα. Από τη Φιορεντίνα απουσιάζει και ο παίκτης που θα πετύχει το εύκολο γκολ, ένας σταθερός σκόρερ που θα πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Οι Βιόλα μπαίνουν για να παίξουν ποδόσφαιρο, θέλουν να έχουν την κατοχή της μπάλας και… κοιτάνε μπροστά στο γήπεδο. Τα κενά ωστόσο στην άμυνα περισσεύουν, με το αμυντικό δίδυμο να μην είναι το πιο γρήγορο...