Βαγγέλης Μάντζιος στο Gazzetta: «Στη γειτονιά έπαιζα με φανέλα "Zιοβάνι", συμφώνησα δύο φορές με τον Ολυμπιακό»

Πώς ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο;

Μικρός έπαιζα στη γειτονιά ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Ήμουν καλός και στα δύο αλλά κάποια στιγμή με έγραψε ο πατέρας μου στον Πανιώνιο για να παίξω ποδόσφαιρο. Βέβαια, δεν μπορώ να κρύψω ότι εμένα μου άρεσε περισσότερο το μπάσκετ. Ύψος πήρα απότομα 1-2 καλοκαίρια στο γυμνάσιο.

Τα πρώτα σου βήματα στο ποδόσφαιρο ποια ήταν;

Ξεκίνησα στον Πανιώνιο, ανέβαινα κάθε χρόνο, πρωταγωνιστούσα και φαινόταν ότι ήμουν κάτι διαφορετικό σε σχέση με άλλα παιδιά. Στα δεκαέξι μου με έστειλε ο Αχιλλέας Μπέος για έναν χρόνο στον Πανιώνιο Καλλιθέας. Θυμάμαι ότι τότε έβαλα τα κλάματα γιατί δεν μου άρεσε αυτή η απόφαση. Επειδή όμως ήταν θυγατρική ομάδα με έστειλε για να την βοηθήσω να μην υποβιβαστεί. Τελικά αυτή η απόφαση με βοήθησε πολύ γιατί εκεί έφαγα πολλές κλωτσιές και πολλές φτυσιές. Είχε πολύ δύσκολες έδρες η Α’ Αθηνών τότε αλλά και ομάδες με πολύ καλούς παίκτες. Τώρα δεν είναι έτσι, το επίπεδο είναι πολύ χαμηλό. Στη συνέχεια γύρισα στον Πανιώνιο και ενσωματώθηκα στην πρώτη ομάδα. Έκανα προπόνηση με σπουδαίους παίκτες όπως τον Γκώνια και τον Σαπουντζή. Τον Γκώνια τον θεωρώ από τους μεγαλύτερους Έλληνες παίκτες που έχω συναντήσει. Μαζί με τον Σανμαρτεάν είναι οι πιο ταλαντούχοι, οι πιο χαρισματικοί ποδοσφαιριστές με τους οποίους έχω υπάρξει συμπαίκτης. Έκανα το ντεμπούτο μου εκτός έδρας κόντρα στον Εθνικό Αστέρα και μάλιστα σκόραρα σε εκείνο το ματς. Την επόμενη χρονιά περνούσα συνέχεια ως αλλαγή, έπαιξα εκτός των άλλων μαζί με τον Άκη Μάντζιο. Τον δεύτερο χρόνο ήμουν πλέον βασικός παίκτης. Μάλιστα, κλήθηκα και στην Εθνική Ελπίδων και έκανα πολύ καλές εμφανίσεις. Αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο και στη μεταγραφή μου στον Παναθηναϊκό.

Δεν ήσουν όμως Πανιώνιος από παιδί... Ολυμπιακός ήσουν.

Οικογενειακά ήμασταν Ολυμπιακοί αλλά πήγα στον Πανιώνιο έξι χρονών. Αγάπησα την ομάδα, δέθηκα μαζί της.

Και δεν σε ήθελε κάποια άλλη ομάδα όταν πήγες στον Παναθηναϊκό;

Ναι, αμέ. Ο Ολυμπιακός! Κι εγώ εκεί ήθελα να πάω. Είχαμε μιλήσει με τον Λούβαρη και με τον πατέρα μου γιατί δεν είχα μάνατζερ. Όλοι μας θέλαμε να πάω στον Ολυμπιακό. Ο Μπέος με πίεσε να πάω στον Παναθηναϊκό, είχε πουλήσει και τους τρεις μας. Εμένα τον Σπυρόπουλο και τον Τζιόλη. Πήγα στο σπίτι του Λιβαθηνού και βρήκα το συμβόλαιό μου έτοιμο. Ήμουν πολύ χαρούμενος παρότι αρχικά με ενόχλησε το ότι δεν πήγα στον Ολυμπιακό. Ήμουν παιδάκι τότε και δεν έβλεπα τα πράγματα τόσο επαγγελματικά.

Το συζητήσατε ποτέ οι τρεις σας το θέμα;

Εμένα ατομικά με είχε πλησιάσει ο Ολυμπιακός. Εγώ έπαιζα στη γειτονιά μου με φανέλα του Ζιοβάνι. Τα παιδιά δεν είχαν πρόταση από τον Ολυμπιακό.

Τι θυμάσαι από το ξεκίνημά σου στον Παναθηναϊκό;

Ξεκίνημα προετοιμασίας στον Παναθηναϊκό. Τρελάθηκα, ήταν άλλος πλανήτης! Ήταν η καλύτερη προετοιμασία που έχω κάνει ποτέ. Πεθαίναμε στην προπόνηση! Κάποιοι, όπως ο Βόουτερ και ο Ολισαντέμπε, έκαναν εμετό και ξαναέμπαιναν. Μία μέρα είδαμε ότι την επόμενη το πρόγραμμα είχε πισίνα και σκεφτήκαμε ότι επιτέλους θα χαλαρώσουμε. Τελικά μας διέλυσε, ιδρώσαμε μέσα στην πισίνα. Αυτά όλα μου βγήκαν καλά μέσα στη χρονιά, χρειαζόμουν να βάλω κιλά και μύες. Έπαθα σοκ από όλα, από την προπόνηση και την οργάνωση... Για μένα ήταν σπουδαίο ακόμα και ότι μας έδωσαν μια βαλίτσα με τα πράγματά μας. Θυμάμαι ότι ο Γρηγόρης Παπαβασιλείου με παρακαλούσε τρεις μέρες να μου δώσει τα λεφτά για τα έπιπλα του σπιτιού και δεν πήγαινα να τα πάρω, ντρεπόμουν!

Τον Γιάννη Βαρδινογιάννη τον είχες δει καθόλου;

Τον κ. Γιάννη δεν το είχαμε δει ποτέ, δύσκολα έκανες ραντεβού μαζί του. Με τον Σπύρο Λιβαθηνό γίνονταν όλα.

Σου έμεινε απωθημένο το ότι τότε δεν πήγες στον Ολυμπιακό;

Όχι. Είχα εντυπωσιαστεί με όσα συνάντησα. Δεν μπορούσα ούτε να μιλήσω με τις προσωπικότητες που συναναστρεφόμουν, είχα άγχος πηγαίνοντας σε κάθε προπόνηση.

Από τον Παναθηναϊκό τι σου έχει μείνει απωθημένο;

Η Ευρώπη. Το ότι έχασα το γκολ στον τελικό του Κυπέλλου με την ΑΕΛ ήταν κάτι απίστευτο, ακόμα και τώρα το συζητούν όμως ήταν η κακιά στιγμή. Ήταν εκτός εστίας ο τερματοφύλακας και όπως μου έσκασε η μπάλα, κόλλησε και πήγε πάνω στον τερματοφύλακα. Άλλες 800 φορές να το κάνω δεν θα πάει ποτέ εκεί. Ήταν τελικός Κυπέλλου και έτσι αυτή ήταν η πιο σημαντική ευκαιρία, ήταν η πιο κραυγαλέα αφού ήμουν μπροστά σε άδειο τέρμα. Αυτό με βάση τα χαρακτηριστικά μου ως παίκτης δεν γινόταν να το χάσω. Στη Βιγιαρεάλ, όμως, μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο, τα έκανα όλα σωστά. Τώρα αν μπορούσα να αλλάξω κάτι σε εκείνη τη φάση; Ναι. Θα προσπαθούσα να πλασάρω κάτω από τα πόδια του τερματοφύλακα.

Ποια ματς θυμάσαι περισσότερο από τη θητεία σου στον Παναθηναϊκό;

Όλα τα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ. Με τη Βιγιαρεάλ στο ΟΑΚΑ έπαιζα τραυματίας, με ενέσεις στο γόνατο. Και στο Μιλάνο, με την υπερομάδα της Ίντερ. Έβλεπα τον Ζλάταν και τον Αντριάνο και ένιωθα ότι ζω ένα παραμύθι. Θυμάμαι ακόμα και τα κοστούμια και τις πτήσεις τσάρτερ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που με το κοστούμι βγήκαμε στην έδρα της Ίντερ να κάνουμε την αναγνωριστική βόλτα στον αγωνιστικό χώρο. Όπως και τους οπαδούς της Ίντερ να μην κοιτάζουν το ματς αλλά να έχουν στραμμένη την προσοχή τους στους οπαδούς του Παναθηναϊκού.

Πάμε να θυμηθούμε τους προπονητές που συνεργάστηκες στον Παναθηναϊκό, ξεκινώντας από τον Αλμπέρτο Μαλεζάνι.

Όλα τα λεφτά. Τακτική όπως στην Ιταλία. Πολύ συμπαθής.

Βίτορ Μουνιόθ

Πήγαινε στην προπόνηση με αυτούς που δεν έπαιζαν στον αγώνα και τους έκανε τάκλιν. Πήγαινε πιο «τάπα» και από τους ποδοσφαιριστές! «Τρελός»!

Χανς Μπάκε

Δεν βοήθησε ποτέ την ομάδα. Κάναμε προετοιμασία και μετά πηγαίναμε για μπάσκετ για να γυμναστούμε και στάζαμε! Νόμιζε ότι ήταν στην γυναικεία ομάδα που προπονούσε πριν έρθει στον Παναθηναϊκό. Στέλναμε την μπάλα στα λαγκάδια και μας έλεγε “μπράβο”. Δεν ήταν προπόνηση Παναθηναϊκού αυτό.

Ζοζέ Πεσέιρο

Αγέλαστος. Κλασική πορτογαλική προπόνηση με πολλή ένταση αλλά όχι πολλή τακτική.

Χενκ Τεν Κάτε

Παράνοια σε όλο της το μεγαλείο. Για τα δεδομένα της εποχής, κάναμε τρομερή προπόνηση! Ωραίος τύπος που φώναζε όταν έπρεπε, αλλά και απίστευτα κυκλοθυμικός. Τον βοήθησε πολύ ο Γιάννης Αναστασίου. Θυμάμαι μια μέρα τον Κλέιτον να μπαίνει με την Πόρσε καθυστερημένος στην προπόνηση. Βγήκε τότε ο Τεν Κάτε και τον έδιωξε, του είπε να πάει σπίτι του. Εμένα δεν μου φέρθηκε καλά την παραμονή του αγώνα με τη Σπάρτα Πράγας όταν πήγαμε για το καθιερωμένο χαλάρωμα στο ΟΑΚΑ. Κάναμε μια άσκηση τακτικής και έκανα πάσα αριστερό - δεξί, δεν γινόταν να κάνω λάθος. Παρ’ όλα αυτά, ο Τεν Κάτε μου έβαλε χέρι για τις πάσες μου. Ήταν επειδή είχαν φέρει τότε τον Ροντρίγκο Σόουζα. Του αντιμίλησα και με έδιωξε. Πήγα μέσα, ήρθε ο Αναστασίου και τα άλλα παιδιά. Ο προπονητής ρώτησε τους αρχηγούς τι να κάνει μαζί μου. Ίσως να αισθανόταν ότι ήταν πολύς για τον Παναθηναϊκό.

Πώς έφυγες από τον Παναθηναϊκό εκείνο τον Γενάρη;

Πήγα στην Ανόρθωση. Ήταν κακή επιλογή γιατί δεν υπήρχε καθόλου ανταγωνισμός. Δεν έκανα προπόνηση, τα παράτησα. Δεν καταφέραμε να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα και στο τέλος τα ακούσαμε και από τον κόσμο.

Σου έδωσαν ποτέ μία ξεκάθαρη εξήγηση γιατί σε έδιωξαν από τον Παναθηναϊκό;

Ο Αντωνίου δεν ήθελε όσους ήμασταν επιλογές του Λιβαθηνού. Εκτός από εμένα έφυγαν και ο Λεοντίου, ο Δάρλας και ο Θεοδωρίδης. Μου είπαν ότι επειδή επρόκειτο να πάρουν τον Σισέ θα κρατούσαν μόνο τον Πετρόπουλο γιατί εκείνος είχε πιο χαμηλό συμβόλαιο και ήταν πιο μικρός σε ηλικία. Είχα τότε πρόταση από την ΑΕΚ και δεν με άφησαν ο Αντωνίου και ο Πατέρας να πάω. Μου είπαν ότι δεν πρόκειται να πάω σε ανταγωνιστική ομάδα. Όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι εγώ τα είχα βρει σε όλα με την ΑΕΚ

Στη Μαρίτιμο γιατί δεν κατάφερες να στεριώσεις;

Πήγα στην Μαρίτιμο όταν τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού ήταν ο Κάρλος Φρέιτας. Στη δεύτερη ομάδα της Μαρίτιμο, μάλιστα, ήταν προπονητής ο Πέδρο Μαρτίνς. Ξεκίνησα καλά αλλά στο πρώτο ματς έσπασα το πόδι μου στο πέμπτο μετατάρσιο. Ξεκίνησα με κάταγμα κοπώσεως αλλά μετά άκουσα και το κρακ. Μετά τον τραυματισμό κούτσαινα τελείως, ήμουν με πατερίτσες και πήγα στον Λάκη Νικολάου για να με εγχειρήσει.

Η εμπειρία σου στην Άιντραχτ πώς ήταν;

Εκεί έπαιξα τα περισσότερα ματς ως αλλαγή. Έπαιζαν 4-5-1 και ο Γιάννης Αμανατίδης ήταν βασικός. Ο Παναθηναϊκός ζήτησε πολλά χρήματα από τους Γερμανούς για να με πουλήσει και εκείνοι δεν υπήρχε περίπτωση να τα δώσουν για έναν παίκτη που δεν ήταν βασικός. Νομίζω ζητούσε τότε γύρω στα 3 εκατομμύρια. Έτσι, επέστρεψα στον Παναθηναϊκό, όντας πλέον ελεύθερος.

Και τελικώς πώς κατέληξες στον ΟΦΗ;

Πήγα στον ΟΦΗ γιατί ο Αναστόπουλος είχε τρέλα μαζί μου, με ήθελε πολύ! Ο Αναστόπουλος είναι μεγάλη τυπάρα και παρεξηγημένος προπονητής. Έκανε πολύ καλή προπόνηση και ήξερε να παίρνει από τον παίκτη του το 100%. Έχει τρέλα στο κεφάλι, αλλά είναι πολύ μεγάλη προσωπικότητα. Εκείνη την περίοδο αν και ήμασταν απλήρωτοι, χάσαμε την έξοδο στην Ευρώπη για μία θέση. Για να γίνει κατανοητή η κατάσταση που βιώναμε τότε οι ποδοσφαιριστές του ΟΦΗ, αγοράζαμε μόνοι μας counterpain, θερμαντικές, τα πάντα μόνοι μας.

Γιατί στη συνέχεια αποφάσισες να μετακομίσεις στο Μπακού;

Εξαργύρωσα την καλή μου σεζόν στον ΟΦΗ με ένα πολύ καλό συμβόλαιο στο Αζερμπαϊτζάν. Εκεί, όμως, θα πάθαινα κατάθλιψη! Όχι απλά βομβαρδισμένα τοπία, νόμιζες ότι έπαιζες σε ταινία! Πυροβολούσαν αγελάδες, σκότωναν σκυλιά. Δεν μπορούσες να ουρήσεις στην εθνική οδό πηγαίνοντας σε εκτός έδρας αγώνα. Είχα πολλά τατουάζ, φορούσα ροζ φούτερ και όλοι με κοιτούσαν περίεργα. Απαγορευόταν το ζελέ στα μαλλιά. Κόλλησα με 2-3 Σέρβους συμπαίκτες στην αρχή, αλλά ήταν πάρα πολύ δύσκολο να κάνω παρέα με άλλους. Στους 3-4 μήνες είπα στον Μπάντοβιτς που ήταν ο προπονητής και με είχε επιλέξει ότι ήθελα να φύγω. Τότε με παρακάλεσε να κάνω υπομονή και μου είπε ότι στηρίζεται σε μένα, αλλά δεν γινόταν. Πηγαίναμε στις αποστολές και στο φαγητό είχε πάνω μύγες. Έπαιρνα σοκολάτες, μπισκότα και ντολμαδάκια σε κονσέρβες. Γύρισα στην Ελλάδα και έμεινα τρεις μήνες εκτός ποδοσφαίρου. Ο Μπάντοβιτς δεν με στήριξε καθόλου. Είχαμε γυμναστή τον κουμπάρο μου και δεν μας άφηνε να πιούμε μαζί καφέ. Πηγαίναμε μακριά για να κάτσουμε να μιλήσουμε. Είχα αφήσει γένια και μαλλιά, ήμουν σαν ναυαγός. Καθόμουν στο δωμάτιο και κοιτούσα το ταβάνι. Τι να κάνω; Να πεθάνω;

Ούτε επενδυτικά σου βγήκε;

Πήρα μεγάλη προκαταβολή αλλά μετά δεν μου βγήκε.

Στη συνέχεια είχες επαφές με τον Γιάννη Αναστασίου για να επιστρέψεις στον Παναθηναϊκό;

Ναι. Έκανα στο Λεβαδειακό τρομερές χρονιές και με ήθελε ο Αναστασίου στον Παναθηναϊκό. Κάναμε και ραντεβού, αλλά δεν με άφηνε ο Κομπότης με τίποτα. Τον Ιανουάριο της δεύτερης χρονιάς στο Λεβαδειακό του έφερα μια πολύ καλή πρόταση από τη Ρωσία και μου είπε τότε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω ποτέ από την ομάδα!

Στον Ατρόμητο πώς κατέληξες;

Εγώ πήγα στον Ατρόμητο με παρέμβαση του Σάββα Θεοδωρίδη. Με αυτόν και τον Αναστόπουλο σε ένα αμάξι πήγαμε στον Βαγγέλη Μαρινάκη και κάναμε ραντεβού. Δεν μπορούσα, όμως, να πάω απευθείας μετά από τέσσερις μήνες χωρίς ποδόσφαιρο στον Ολυμπιακό. Δεν θα περνούσε καλά στον κόσμο. Πήγα στον Ατρόμητο με χαμηλό συμβόλαιο για να συνεχίσω μετά από κάποιους μήνες στον Ολυμπιακό. Έπαιξα τέσσερα ματς και το πέμπτο ήταν με τον Άρη. Το χάσαμε με 1-0. Στο πρώτο ημίχρονο παίζαμε χάλια και κατέβηκε ο Σπανός στα αποδυτήρια. Μου είπε κάτι ο Σπανός στα αποδυτήρια υπονοώντας ότι δεν έπαιζα στο 100%. Και σ' εμένα και στα άλλα παιδιά. Τότε τον έκραξα και την επόμενη μέρα μου είπαν να πάω για προπόνηση με τη δεύτερη ομάδα. Συνεπώς, την επόμενη χρονιά δεν πήγα στον Ολυμπιακό γιατί ήμουν και πάλι για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός δράσης! Το πάλεψε ο κυρ Σάββας και τελικά υπέγραψα για δύο χρόνια. Στο Κουτούκι της Καλυψώς, εκεί υπογράψαμε. Ομως δεν με καλούσαν για προετοιμασία. Με πήρε μετά τηλέφωνο ο Βρέντζος και μου είπε να πάω δανεικός στον Άρη ή στον Εργοτέλη. Του είπα ότι δεν θέλω να φύγω εκτός Αθηνών και πως μόνο στον Λεβαδειακό θα πήγαινα. Τότε πήρε τον Κομπότη και τον ρώτησε αν με θέλει. Το ίδιο βράδυ πήγε ο Κομπότης στο Μικρολίμανο και συμφώνησαν.

Και πώς φτάνεις να καταγράψεις τόσες συμμετοχές με τη φανέλα του Λεβαδειακού;

Μου άρεσε πολύ, βρήκα την Ιθάκη μου εκεί. Άρεσε στη σύζυγό μου, κάναμε το παιδί μας εκεί. Ίσως και να βολεύτηκα ποδοσφαιρικά. Είχα αμέτρητες προτάσεις όσα χρόνια ήμουν στη Λιβαδειά. Με ζήτησε ο Παναθηναϊκός, ενώ ο Ολυμπιακός με ήθελε ξανά. Έκανα ραντεβού με την ΑΕΚ... Ο κυρ Σάββας με βοήθησε πολύ σε πολλά θέματα. Ποδοσφαιρικά του άρεσα πολύ, ήξερε ότι είμαι Ολυμπιακός και ήξερε και τη γυναίκα μου.

Όταν υπήρξε η προοπτική επιστροφής στον Παναθηναϊκό σκέφτηκες ότι δεν είχες φύγει με τον καλύτερο τρόπο και πως η σχέση με τον κόσμο δεν ήταν η καλύτερη;

100%. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού δεν θα με αγαπούσε ποτέ πραγματικά. Ο Γιάννης Αναστασίου μου είχε πει ότι όλα ξεχνιούνται με 1-2 γκολ. Τότε τον ρώτησα τι θα γίνει αν δεν τα βάλω. Ήταν για εμένα κάτι σπουδαίο το ότι με ήθελε ο Παναθηναϊκός αλλά δεν ήθελα να ξαναπεράσω τα ίδια. Εκτός αυτού, ο Κομπότης μου έλεγε ότι μόνο όταν πεθάνει θα φύγω από τον Λεβαδειακό. Σε ό,τι αφορά στην πρόταση της ΑΕΚ καθοριστικό ρόλο έπαιξαν τα χρήματα. Εγώ δεν ήθελα να πάω στην ΑΕΚ για να πω μόνο ότι πήγα στην ΑΕΚ. Τα λεφτά που μου έδιναν ήταν ίδια με εκείνα που έπαιρνα στον Λεβαδειακό.

Πού θεωρείς ότι έχεις κάνει λάθος ως τώρα στην καριέρα σου;

Στον Παναθηναϊκό το πάλεψα. Ήμουν αγαπητός στα αποδυτήρια. Δεν ήμουν αρεστός στον Αντωνίου, ήθελε να μας καθαρίσει. Όταν το κατάλαβα, σταμάτησα να του λέω ακόμα και καλημέρα. Δεν είμαι ηθοποιός σαν άλλους. Τώρα λέω στα παιδάκια να προσπαθήσουν, ακόμα και όταν αισθάνονται ότι αδικούνται. Εγώ ήθελα όμως να μου δείχνουν εμπιστοσύνη, γιατί έτσι έχω κίνητρο να βγάλω τον καλύτερό μου εαυτό. Τον Αντωνίου εγώ δεν ήθελα ούτε να τον βλέπω. Από εκεί και πέρα, ήταν κακή επιλογή να πάω στην Ανόρθωση. Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω δεν θα έφευγα δανεικός από τον Παναθηναϊκό, θα καθόμουν και θα προσπαθούσα. Ίσως να ήμουν και λίγο πιο διαλλακτικός. Εγώ δεν μπορούσα, για παράδειγμα, να κρατήσω το στόμα μου κλειστό όταν μου είχε πει εκείνη την ατάκα ο Σπανός στα αποδυτήρια. Αν δεν του είχα απαντήσει, θα είχα παίξει όλα τα ματς και μετά θα πήγαινα στον Ολυμπιακό.

Πέναλτι έχασες ποτέ στην καριέρα σου;

Ποτέ.

Στην Εθνική ομάδα γιατί ποτέ δεν καθιερώθηκες;

Όταν πήγα να κάνω το peak στην καριέρα μου, δεν είχα τη διάρκεια. Με είχε καλέσει ο Ρεχάγκελ από την εποχή που αγωνιζόμουν στον Πανιώνιο, με φώναζε “Φαν Μπάστεν” στην προπόνηση και με έβαζε πάντα βασικό. Με γούσταρε πολύ ποδοσφαιρικά. Ίσως, όμως, δεν κατάφερα να καθιερωθώ γιατί δεν είχα σταθερότητα και δεν δούλευα όσο θα έπρεπε στον Παναθηναϊκό. Έπαιζα, κυρίως, με το ταλέντο μου. Δεν έκανα το έξτρα ατομικό πρόγραμμα που έκανα όταν ήμουν στον Λεβαδειακό. Αυτό ήταν που χρειαζόταν προκειμένου να ξεπεράσω τους άλλους. Τώρα αν δεν κάνω μια μέρα προπόνηση, με πιάνει στέρηση!

Γιατί αποφάσισες να σταματήσεις το ποδόσφαιρο;

Θα σταματήσω τη μπάλα γιατί θέλω να είμαι με το κοριτσάκι μου. Να είμαι μαζί της στα αγγλικά, στις εξωσχολικές δραστηριότητες, παντού. Όταν έφυγα από τον Λεβαδειακό με πήραν η Λαμία και η ΑΕΛ για να συνεχίσω εκεί την καριέρα μου. Εγώ, όμως, ήθελα να είμαι με το κοριτσάκι μου.

Από τους ποδοσφαιριστές με τους οποίους έχεις υπάρξει συμπαίκτης, ποιους ξεχωρίζεις;

Τον Τάκη Γκώνια, τον Λουτσιάν Σανμαρτεάν και τον Ζιλμπέρτο Σίλβα. Στον Ζιλμπέρτο Σίλβα δεν μπορούσα να μιλήσω, ντρεπόμουν. Τον έβλεπα από μακριά και προσπαθούσα να τον μιμηθώ ακόμα και στον τρόπο που περπατούσε. Του έριχνα κλεφτές ματιές στα αποδυτήρια.

Ξύλο έχεις παίξει μόνο με τον Έκι Γκονζάλες;

Στον Έκι τράβηξα ένα μπουνίδι γιατί μία μέρα έβριζε τους μικρούς. Ήμασταν μαζί στο δωμάτιο, με λάτρευε! Μου έλεγε ότι είμαι ό,τι καλύτερο είχε δει σε μικρή ηλικία. Όταν γύρισε από έναν τραυματισμό μας έβαλε ο προπονητής και τους δύο με τους αναπληρωματικούς. Τότε, άρχισε να κράζει τον Δάρλα και τον Θεοδωρίδη. Του είπα να μην μου ξαναμιλήσει και εκείνος συνέχισε. Εγώ καταλάβαινα τα αργεντίνικα και όπως ήρθαμε κοντά του είπα να πάμε έξω. Πήγε τότε να μου ρίξει κουτουλιά και εγώ του έριξα μπουνίδι. Θυμάμαι, μάλιστα, ότι ήρθε τότε ο Εμπέντε και τον πήρε σηκωτό και τον πήγε προς τα έξω για να με προστατέψει.

Αυτό ήταν και το πιο... heavy metal περιστατικό στην καριέρα σου;

Μαζί με ένα ακόμα στον Λεβαδειακό όπου υπήρχαν τρεις ξένοι και είχαν κάνει κόμμα. Μία μέρα άρχισαν να κράζουν τον Μαχαίρα και τον Μάγκα. Τότε πήγα να προστατέψω τα παιδιά και πιαστήκαμε στα χέρια.

Από γήπεδα που έχεις παίξει ποια ξεχωρίζεις;

Το Καμπ Νόου σίγουρα. Έχω παίξει εκεί και με τον Πανιώνιο και με τον Παναθηναϊκό. Στο Αμβούργο, στο γήπεδο της Σάλκε, στη Βρέμη. Όταν παίζεις στα γερμανικά γήπεδα, μοιάζει με ψέμα.

Ξύλο έχεις φάει ποτέ;

Όταν με πούλησε ο Πανιώνιος με περίμεναν έξω από το γήπεδο οπαδοί για να με δείρουν επειδή θα πήγαινα στον Παναθηναϊκό. Βγήκα με τον Αχιλλέα Μπέο μιάμιση ώρα μετά το τέλος του αγώνα. Δεν μίλησε κανείς! Με πήγε στο αμάξι που με περίμενε ο πατέρας μου και έφυγα.

Στην υπόθεση που τιμωρήθηκες για χρήση απαγορευμένης ουσίας τι συνέβη;

Είχα ένα σοβαρό οστικό οίδημα. Ήξερα ότι θα έπαιρνα ένα παράνομο φάρμακο, αλλά μου είχαν πει ότι μέσα σε τρεις μήνες θα φύγει από τον οργανισμό μου. Το πήρα μόλις τελείωσε το πρωτάθλημα για να γίνω πιο γρήγορα καλά. Οι ομάδες της Σούπερ Λίγκας τότε μετά το τέλος των αγώνων συνέχιζαν προπονήσεις ή και φιλικά για έναν μήνα. Με το που τελείωσε το πρωτάθλημα πήρα το φάρμακο, έτσι ώστε να έχω το περιθώριο να «εξαφανιστεί» μέχρι να αρχίσει το επόμενο. Το είχα κάνει για την υγεία μου. Όπως αποδείχθηκε μετά, είχα πάρει μία ουσία που μένει μέχρι και 18 μήνες στον οργανισμό. Δεν το έκανα για αγωνιστικό όφελος. Κακό μου έκανε, πήρα 8 κιλά! Έκανα μία θεραπεία ουσιαστικά και βοήθησε στο να ξεπεράσω το οστικό οίδημα. Έτσι, τιμωρήθηκα και έμεινα εκτός για 1.5 χρόνο. Πέρασα πολύ δύσκολα, ψυχολογικά ήμουν σε πολύ κακή κατάσταση. Θυμάμαι πόσο δύσκολη ήταν η διαδικασία συλλογής όλων εκείνων των εγγράφων που χρειάστηκαν για την υπεράσπισή μου. Βρήκα, όμως, τη δύναμη και κατάφερα σταδιακά να επανέλθω.

Ποιους επιθετικούς ξεχωρίζεις;

Τρελαίνομαι για τον Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς. Εχω τρέλα μαζί του. Εχει τρομερά σωματικά προσόντα και απίστευτη τεχνική κατάρτιση, σπάνιος συνδυασμός για σέντερ φορ τέτοιου ύψους.

Από αμυντικούς ποιους ξεχωρίζεις;

Τον Ματεράτσι δεν τον πλησίαζες. Σε χτυπούσε χωρίς να κουνιέται, με τον αγκώνα, με τα χέρια και με τα γόνατα. Ήμουν ο μισός τότε από ό,τι είμαι τώρα και μου ήταν ακόμα πιο δύσκολο να τον αντιμετωπίσω.

Από ποδοσφαιριστές που έχουν περάσει από την Ελλάδα;

Ο Μέλμπεργκ ήταν φοβερός ποδοσφαιριστής και άνθρωπος με επίπεδο. Από εκεί και πέρα, μου άρεσε πολύ ο Τραϊανός Δέλλας γιατί έπαιζε κάθετα. Αν όμως η ερώτηση αφορά καθαρά σε επιθετικούς, θα απαντήσω Ζιοβάνι και εκεί σταματάει η συζήτηση!

Ξέρεις ότι με τον Φυτανίδη και μετά με τον Ζησόπουλο έχεις παίξει τα περισσότερα ματς ως αντίπαλος;

Του Φυτανίδη του έχω ανοίξει τρεις φορές το φρύδι! Το περίεργο, όμως, είναι ότι το έχω κάνει αυτό ενώ δεν ήμουν παίκτης που βάζει αγκώνα αλλά έπαιζα πάντα με το σώμα. Δεν πήδαγα και πολύ, πάντα κατέβαζα την μπάλα. Έπαιζα για να καλύψω την μπάλα.

Θυμάσαι να έχεις παίξει με αντιπάλους που να θαύμαζες ως παιδί;

Έχω παίξει φιλικό με τη Ρόμα όταν έκανα την πρώτη μου προετοιμασία με τον Πανιώνιο. Η Ρόμα με Καφού, Καντελά, Ντε Ρόσι, Μοντέλα, Μπατιστούτα, Μαντσίνι. Ο Καφού τότε ήταν αρχηγός της εθνικής Βραζιλίας. Έπαθα εγκεφαλικό. Οι αντίπαλοι έπαιζαν με τις Kappa, τις κολλητές φανέλες. Πήγα στην μπουτίκ μετά και την αγόρασα κι εγώ εκείνη του Μπατιστούτα. Προφανώς, δεν μπορούσα να του τη ζητήσω, γιατί το είχαν κάνει πριν από εμένα όλοι οι παίκτες της ενδεκάδας του Πανιωνίου.

Γιατί δεν γουστάρεις πια να βλέπεις ποδόσφαιρο;

Τους αντιπάλους τους μάθαινα όταν έκανε τακτική ο προπονητής. Το να μην βλέπω ποδόσφαιρο ήταν σαν αποτοξίνωση για μένα. Από το Μουντιάλ τώρα θα δω μόνο 5-6 καλά ματς, επειδή θα μαζευτούν φίλοι στο σπίτι. Θα δω όμως Απόλλων Πατρών – Κολοσσός Ρόδου στο μπάσκετ! Σκέφτομαι τώρα να πάω να παίξω σε ομάδα μπάσκετ. Έχω βγάλει δελτίο σε μπασκετική ομάδα της Λιβαδειάς για να παίξω. Δεν χάνω ματς για ματς. Κοιμάμαι στις 6 το πρωί και βλέπω NBA.

Τι θέση θα έπαιζες στο επαγγελματικό μπάσκετ;

Στο κανονικό επαγγελματικό μπάσκετ θα έπαιζα δυάρι ή τριάρι.

Με ποιον παίκτη θα παρομοίαζες τον εαυτό σου;

Θα παρομοίαζα τον εαυτό μου με τον Σενγκέλια από Ευρωλίγκα και με τον Ντιρκ Νοβίτσκι από NBA. Πιβοτάρω σαν τον Ντιρκ!

Τι σκέφτεσαι να κάνεις από εδώ και πέρα τώρα που σταμάτησες το ποδόσφαιρο;

Τώρα είμαι στον Άγιο Ιερόθεο, είναι φίλος μου ο Σταυριανός Σιδέρης. Του είχα πει ότι θέλω να ασχοληθώ μόνο με παιδάκια. Δεν είμαι κοινωνικός με προέδρους, δεν είμαι καλός στα pr. Δεν θέλω να μπλέξω. Είμαι τεχνικός διευθυντής στον Άγιο Ιερόθεο και μου αρέσει πολύ αυτό που κάνω. Δεν σκέφτηκα ποτέ να «ψαχτώ» για κάποιο πόστο ή εργασία σε μεγάλη ομάδα. Μόνο σαν τεχνικός διευθυντής θα με ενδιέφερε κάτι, όχι σαν προπονητής.

Θα ήθελες να φύγεις στο εξωτερικό;

Όχι δεν θα το ήθελα. Στην επαρχία θα το ήθελα να επιστρέψω και θα το κάνω.

Τι δεν σου αρέσει στην Αθήνα;

Δεν μπορώ τον πολύ κόσμο. Δεν μου αρέσει η ζούγκλα στην οδήγηση, δεν μου αρέσει σχεδόν τίποτα εδώ... Και ειδικά σε ό,τι αφορά στην κόρη μου, την έχω δει πολύ χειρότερα τη φάση της Αθήνας.

Θα γινόσουν ξανά ποδοσφαιριστής;

Θα γινόμουν μπασκετμπολίστας. Είχα γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και με ζητούσαν ομάδες μπάσκετ!

Το ποδόσφαιρο γιατί έχει πάει τόσο χάλια στην Ελλάδα;

Γιατί δεν λειτουργεί τίποτα σωστά. Όλα αρχίζουν από τη μόρφωση και την παιδεία. Πολλοί από τους ανθρώπους που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα είναι ακατάλληλοι, κλέφτες και απατεώνες. Με το που γεννηθεί ένα παιδί πρέπει να φύγει στο εξωτερικό και να μην ξαναπατήσει το πόδι του στην Ελλάδα.

Ποια είναι τα πράγματα που σε ενοχλούν στην Ελλάδα περισσότερο;

Η παιδεία και η μόρφωση. Από αυτά τα δύο ξεκινούν όλα τα στραβά στην κοινωνία. Αν δεν έχεις μόρφωση και παιδεία, γίνεσαι γονιός και δεν μπορείς να μεγαλώσεις σωστά το παιδί σου. Το βλέπει κανείς στην οδήγηση, στα σκουπίδια στο δρόμο, στις συμπεριφορές ορισμένων ανθρώπων... Η εγκληματικότητα, από την άλλη, μπορεί να ξεκινάει και από την έλλειψη πόρων.

Το παιδί πόσο σου άλλαξε τη ζωή;

1000%. Πράγματα που είχαν αξία για μένα, πλέον δεν έχουν απολύτως καμία σημασία. Με νοιάζει μόνο το παιδί. Με ενδιαφέρει να βελτιώσω τις συνθήκες ζωής αποκλειστικά και μόνο για την κόρη μου. Στην επαρχία μπορείς να παρκάρεις παντού άνετα. Στη Λειβαδιά είχα το κοτέτσι μου. Οι άνθρωποι με αγάπησαν πολύ. Έκανα πραγματικούς φίλους και μου άρεσε πολύ ο τρόπος ζωής. Θεωρώ, λοιπόν, πως και για την κόρη μου, η επαρχία είναι το ιδανικό περιβάλλον.

Ποιους θα ευχαριστούσες κλείνοντας;

Τον κ. Γιάννη Χατζηράπτη που με βοήθησε πολύ, πίστεψε πολύ σε μένα και έκανε πολλές ατομικές προπονήσεις μαζί μου. Τον Γιάννη Γεωργαρά με τον οποίο έκανα ατομικές προπονήσεις για να βελτιωθώ στις αδυναμίες μου. Τον πατέρα μου που επένδυσε πολλά σε μένα και τη γυναίκα μου που συγκατοικήσαμε γρήγορα και με στήριξε πάρα πολύ στα δύσκολα χρόνια. Ήρθε μαζί μου σε ταξίδια και επαρχία. Τον Γιάννη Λαγκαδινό που είναι τεχνικός διευθυντής στον ΠΑΟ Ρουφ και πήγαμε μαζί τον Σταυριανό Σιδέρη στις ακαδημίες του Άγιου Ιερόθεου. Τον Άκη Μάντζιο που υπήρξαμε συμπαίκτες αλλά συνεργαστήκαμε και στον Λεβαδειακό. Αν ξεχνώ κάποιους, ας με συγχωρέσουν.