Μην ξεχάσετε τα βιβλία!
- «Στη γύρα» (Εκδόσεις ΚΨΜ)
- «Υπέροχος πόλεμος» (Εκδόσεις Ίκαρος)
- «Η άλωση των Αθηνών από τις αδερφές Γαργάρα» (Εκδόσεις Διόπτρα)
- «Νεαρά τομάρια» (Εκδόσεις Στερέωμα)
- «Ένας τόπος να επιστρέφεις» (Εκδόσεις Πόλις)
Τα πήρες όλα κι έφυγες… Πώς προέκυψε τώρα αυτός ο στίχος, αυτή τη φωνή του Στράτου Διονυσίου, ένας Θεός ξέρει. Ας ρωτήσουμε, λοιπόν, τον Ύψιστο τι συμβαίνει. Για να μην παρεξηγηθούμε… Δεν είμαστε βλάσφημοι και δεν εμφορούμαστε από ανίερες σκέψεις και προθέσεις. Το καλοκαίρι στην Ελλάδα είναι θεϊκή έκφραση του Παντοδύναμου και σε κάθε έναν από μας αντιστοιχεί κι ένας μικρός ή μεγάλος καλοκαιρινός Θεός. Αφού ξεκαθαρίσαμε τις προθέσεις μας, ας επιστρέψουμε στην απορία μας. Γιατί αυτά τα λόγια του αξέχαστου λαϊκού τραγουδιού; Η απάντηση βρίσκεται στο μόνιμο τουριστικό πνεύμα που διακατέχει τους ανθρώπους αυτής της χώρας: ήλιος, θάλασσα, καλό φαγητό και διακοπές. Συνεπώς, στο στιχουργικό-δάνειο ξεκίνημα θα προσθέσουμε το εξής: Τα πήρες όλα κι έφυγες. Τα πήρες, όμως, όλα; Οι στιγμές ξεκούρασης, όσες είναι, χρειάζονται και την κατάλληλη πνευματική τροφή. Με άλλα λόγια, εσείς, ποιο βιβλίο θα πάρετε μαζί σας; Γιατί, εντάξει, ωραίο το καινούργιο σας μαγιό, το παρεό, το αντιηλιακό, το κινητό για ενδεχόμενο «ινσταγκραμικό» σκηνικό, όμως την ώρα που χαλαρώνεις στην ξαπλώστρα ή κάτω από το αλμυρίκι, θες το θρόισμα της σελίδας και το λογοτεχνικό ταξίδι. Και αυτό, ξεκούραση είναι. Εμείς, λοιπόν, θα σας προτείνουμε πέντε βιβλία για να σας κάνουν συντροφιά στην άδειά σας. Προφανώς και θα διαλέξετε, αν θέλετε, εσείς ό,τι επιθυμείτε. Ας βοηθήσουμε, όμως, και εμείς λίγο.
«Στη γύρα» (Εκδόσεις ΚΨΜ)
Τα διηγήματα της Ελισάβετ Φωτοπούλου θα τα διαβάσεις στην παραλία και δεν θα σε νοιάζει αν την επόμενη μέρα τελειώσει το καλοκαίρι. Την έκπληξη και το μη αναμενόμενο θα σου δώσουν, κομμάτια του εαυτού σου που κρύβονται κάτω από υποχρεώσεις, υποχρεώσεις, υποχρεώσεις. Αμεσότητα, φαντασία, ρεαλισμός και αλήθειες που σου κάνουν καλό, αυτά μας δίνει στις ιστορίες της η συγγραφέας. Βιβλίο βγαλμένο από ταινία του Τιμ Μπάρτον.
«Υπέροχος πόλεμος» (Εκδόσεις Ίκαρος)
Το καλοκαίρι «ζητά» το καλό αστυνομικό μυθιστόρημα και η Ευτυχία Γιαννάκη του το δίνει απλόχερα. Η συγγραφέας ξέρει πολύ καλά τους κώδικες του είδους -μυστήριο, αγωνία, δράση, κορύφωση την κατάλληλη στιγμή, σφιχτή πλοκή, στιβαροί χαρακτήρες- και γίνεται όλο και καλύτερη. Ο βασικός ήρωας των βιβλίων της, ο Χάρης Κόκκινος, μας κερδίζει κάθε φορά με τη συμπεριφορά και τις ανεξερεύνητες πτυχές του εαυτού του. Το «Υπέροχος πόλεμος» δεν θα το αφήσετε από τα χέρια σας…
«Η άλωση των Αθηνών από τις αδερφές Γαργάρα» (Εκδόσεις Διόπτρα)
Ο Γιάννης Ξανθούλης ξέρει τι θες, πώς το θες και πού το θες! Και καλά, τα δύο πρώτα αφορούν την επικοινωνία μυθοπλασίας, ύφους, αφήγησης και αντίδρασης του αναγνώστη. Το τρίτο; Αυτό που έχει να κάνει με τον τόπο; Τα βιβλία του Ξανθούλη, αν είστε διακριτικοί ως χαρακτήρες, θα τα διαβάσεις σε μια ήσυχη γωνιά για να αφήνεις το γάργαρο γέλιο σου ξεσπά. Αν είσαι εξωστρεφής και διαχυτικός, θα πάρει τις αδερφές Γαργάρα στην παραλία και θα «γεμίσεις» τις βουτιές με γέλιο που απελευθερώνει.
«Νεαρά τομάρια» (Εκδόσεις Στερέωμα)
Το ελληνικό καλοκαίρι μπορεί να σε ζεστάνει ως χάδι, μπορεί και να σε τσακίσει με την άγρια όψη του. Βέβαια, δεν φταίει αυτό, ούτε ο ήλιος και η θάλασσα, αλλά η ανθρώπινη ψευδαίσθηση που τρέφεται απ’ αυτό. Ξέρετε, είστε σε μια πανέμορφη κυκλαδίτικη παραλία και ενώ το νερό σας δροσίζει, ο ήλιος σας προκαλεί έγκαυμα. Αδύνατο να ξεχάσεις το ελληνικό θέρος. Ε, κάπως έτσι λειτουργούν και τα διηγήματα του Κόλιν Μπάρετ. Οι ιστορίες διαδραματίζονται σε μια μικρή ιρλανδική πόλη. Σαν να μπαίνετε σε σκηνικό ταινίας του Κεν Λόουτς. Λίγο πιο πειραγμένο, πιο τραχύ. Τα κείμενα του Μπάρετ έπεσαν σε καλά μεταφραστικά χέρια, αυτά της Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη.
«Ένας τόπος να επιστρέφεις» (Εκδόσεις Πόλις)
Το καλοκαίρι ο αδειούχος χρειάζεται ήλιο, θάλασσα, κρασί, καλό φαγητό, συντροφιά, τοπία αξέχαστα και ένα μεγάλο μυθιστόρημα. Ακριβώς αυτό θα έχει αν πάρει μαζί του το «Ένας τόπος να επιστρέφεις». Ο Ρόμπερτ Πεν Γουόρεν ανήκει στους σπουδαίους συγγραφείς του 20ου αιώνα και σίγουρα του ανήκει, λογοτεχνικά, ένα κομμάτι των χρόνων που πέρασαν. Σε αυτό το βιβλίο η γλώσσα είναι ακαταμάχητη, η ομορφιά της σε αφοπλίζει… Και τίποτε απ’ όλα αυτά δεν θα ήταν δυνατό, αν δεν υπήρχε η μετάφραση της Αθηνάς Δημητριάδου.
