Ο καθρέπτης με τις παιδικές ασθένειες

Ο Απόλλων Σμύρνης άγγιξε να πετύχει κάτι που για 57 ολόκληρα χρόνια δεν έχει κατορθώσει να πετύχει παίζοντας στη Θεσσαλονίκη. Να κερδίσει, ως φιλοξενούμενος τον ΠΑΟΚ, μετά από 35 αγώνες στο πρωτάθλημα, γιατί στο κύπελλο το είχε κάνει τη χρονιά (1996) που έφτασε μέχρι τον τελικό.

Το γκολ του Ίνγκι Ινγκασον «έσωσε» το «Δικέφαλο», αλλά ακόμα και αν ο Αντρέ Βιεϊρίνια είχε σκοράρει στην τελευταία φάση του αγώνα (όσοι στέκονται στο λεπτό, προφανώς, αγνοούν τους δύο τραυματισμούς του Σλίβκα και του άτυχου Βιτλή μέσα στις καθυστερήσεις) δε θα είχε αποδοθεί ποδοσφαιρική δικαιοσύνη στο γήπεδο της Τούμπας.

Η ισοπαλία με τον Απόλλωνα, κυρίως ο τρόπος που αυτή ήρθε το μεσημέρι της Κυριακής, ήταν ένας γιγάντιος καθρέπτης. Δυσεύρετος μεν, πολύτιμος δε.

Ένας ΠΑΟΚ με ύφος μπλαζέ βρέθηκε να κυνηγάει το σκορ απέναντι σε μια ομάδα, η οποία όπως παραδέχθηκε, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ο προπονητής της είναι καλύτερα να παίζει μακριά από τη Ριζούπολη.

Ο Απόλλων έφυγε με το βαθμό της ισοπαλίας από τη Θεσσαλονίκη και θα μπορούσε να είχε πάρει το «χρυσό» τρίποντο αν στο τέλος δεν ερχόταν ο Ίνγκασον με τον γνωστό τρόπο να πετύχει το πέμπτο γκολ τη φετινή σεζόν και να γλιτώσει «από του χάρου τα δόντια» την ομάδα του Γκαρσία.

Η αυτοκριτική είναι το μοναδικό εφόδιο που μπορεί να κρατήσει την ομάδα όρθια μέχρι το τέλος της φετινής χρονιάς των πολλών αλλαγών, των πολλών δικαιολογιών, αλλά όπως και να το κάνουμε το χορτάρι λέει σχεδόν πάντα την αλήθεια.

Αυτή που δεν λέει την αλήθεια είναι η στατιστική. Αν κάποιος ρίξει μια ματιά στους αριθμούς (18-7 τελικές, 15-2 κόρνερ, 5-23 επεμβάσεις) θα πιστέψει ότι το τελικό 2-2 ίσως και να αδικεί τους «ασπρόμαυρους», ωστόσο η στατιστική δεν τελειώνει στις τελικές, τα κόρνερ, τα σουτ, τις αποκρούσεις κλπ.

Υπάρχει και άλλη μια κατηγορία, που σ’ ότι αφορά το σημερινό παιχνίδι, λέει και παραλέει όλη την αλήθεια! Η στατιστική υπηρεσία κατέγραψε 42 λάθη των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ και 33 των αντιπάλων τους.

Ο «Δικέφαλος» προδόθηκε από τα ατομικά λάθη των παικτών του. Δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο παιχνίδι που συμβαίνει κι όπως λένε και στο… χωριό (που δεν έχω) μου: «λάθος επαναλαμβανόμενο παύει να είναι λάθος».

Η «Ελαφρά Ταξιαρχία» δεν ταμπουρώθηκε στην Τούμπα, αλλά δεν έκανε και τίποτα αξιόλογο και σοβαρό μέχρι που ήρθε το «δώρο» από τον Ελ Καντουρί. Αρχικά, ο Ιωαννίδης και ακολούθως ο Τσαμπούρης είπαν «ευχαριστούμε, Ομάρ» και κάπως έτσι η πίεση μπήκε στην εξίσωση του αγώνα για τους παίκτες του Γκαρσία.

Ο Πάμπλο μίλησε για έλλειψη ωριμότητας, έριξε στο χορτάρι τον Σίντζι Καγκάβα, ο οποίος έφερε την απαιτούμενη ενέργεια, δίχως να κάνει κάτι το εντυπωσιακό, απλά παίζοντας με καθαρό μυαλό, αλλά λογάριαζε δίχως την στιγμή που η αμυντική συμπεριφορά των παικτών του θα έμοιαζε με παιδικό χωριό.

Στη φάση του 81^ου λεπτού καμιά πέντε-έξι ποδοσφαιριστές με «ασπρόμαυρες» ριγέ φανέλες, απλά παρακολουθούν τους παίκτες του Απόλλωνα να αλλάζουν με άνεση την μπάλα πριν αυτή καταλήξει για δεύτερη φορά στα δίχτυα του Ζίβκοβιτς.

Κάπως έτσι πήγε περίπατο το γκολ και η εμφάνιση του Αμρ Ουάρντα. Ο Αιγύπτιος με τις εμφανίσεις του από τη μέρα που επέστρεψε (για τέταρτη φορά) στην Τούμπα δείχνει σ’ όσους τον κατέκριναν ότι έχει αλλάξει τρόπο σκέψης, δείχνει στον κόσμο και τον προπονητή του ΠΑΟΚ πως πρέπει να παίζει όποιος φοράει την «ασπρόμαυρη» φανέλα.

Μπορεί να αλλάξει αυτό; Αν κρίνουμε από τα λόγια του Γκαρσία, μοιάζει κομματάκι δύσκολο. «Είναι ένα πρόβλημα το οποίο δυστυχώς το έχουμε δει σε αρκετά παιχνίδια, υπάρχουν και κάποια πράγματα που δεν αφορούν μόνο την δουλειά και είναι δύσκολο να εξηγηθούν», είπε αρκετά κομψά παραπέμποντας την όποια βελτίωση αποκλειστικά στους παίκτες του. «Το θέμα είναι να δούμε πως θα αντιδράσουν και οι ποδοσφαιριστές. Πρέπει και οι ίδιοι να αναλάβουν την ευθύνη και να μπορέσουν να το γυρίσουν, δίνοντας μια πάρα πολύ καλή αντίδραση», υποστήριξε ο Ουρουγουανός τεχνικός, που αλλιώς τα υπολόγιζε και αλλιώς του έρχονται τα πράγματα.

Ο «Δικέφαλος», θεωρητικά, είχε μπροστά του ένα βατό πρόγραμμα, όμως πλέον, η κατάσταση αρχίζει να γίνεται πιεστική. Χρειάζονται βαθμοί για να μη κατρακυλήσει κι άλλο στο βαθμολογικό πίνακα, ήδη η απόσταση από τον Ολυμπιακό είναι στο -17 και από τον πέμπτο Παναθηναϊκό στο -2.

Ο δρόμος έγινε βασανιστικά ανηφορικός. Όχι μόνο για τους παίκτες, αλλά και για τον Γκαρσία, που μόνο ως ποδοσφαιριστής γνώρισε τι εστί πίεση στον ΠΑΟΚ. Σαν προπονητής τώρα το γνωρίζει, τώρα μαθαίνει να ζει μαζί του, γι’ αυτό καλό θα είναι για τον ίδιο πρωτίστως να καθαρίσει το μυαλό του.

Μόνο με καθαρό μυαλό παίρνονται οι σωστές αποφάσεις...