Ο Γαλανόπουλος θα δώσει στον Άρη τα στοιχεία που του λείπουν

Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, συνεπώς, έχει μικρή σημασία η εκτίμηση της πορείας των πραγμάτων αν η τωρινή συμφωνία με τον Κώστα Γαλανόπουλο είχε επιτευχθεί κατά τα μέσα του περασμένου Ιούνη και ο διεθνής μέσος ήταν «παρών» στη γραμμή εκκίνησης της φετινής πορείας του Άρη. Υποψιάζομαι ότι η συνολική τροπή θα ήταν εντελώς διαφορετική κι αν υπήρχε αρνητική ενέργεια, η ποσότητα αυτής θα ήταν εξαιρετικά περιορισμένη. Τούτο δεν έχει να κάνει μόνο με την αγωνιστική προσωπικότητα του διεθνούς μέσου, όσο με τα στοιχεία που προστίθενται σε μια ομάδα η οποία «χωλαίνει» στην αμυντική μετάβαση δείχνοντας παράλληλα ότι υστερεί σε δυναμική και τρεξίματα στον άξονα.

Από χθες το απόγευμα στα social media αναπτύχθηκε ευρεία, ατέρμονη και στην πραγματικότητα ανούσια κουβέντα για τη θέση του Κώστα Γαλανόπουλου. Γιατί τα ονόματα έχουν μικρή σημασία μπροστά στις προθέσεις και τα χαρακτηριστικά ενός ποδοσφαιριστή και με τον 27χρονο μέσο δικαιούσαι να προεξοφλείς περί αυτού που μπορείς να περιμένεις. Ειδικά ο Μαρίνος Ουζουνίδης καθότι τον γνωρίζει πολύ καλά και νιώθοντας σιγουριά για την περίπτωσή του, επέμεινε στις συζητήσεις του με τον Θόδωρο Καρυπίδη και τον Ρούμπεν Ρέγες. Μέχρι πρότινος, το θέμα δεν ήταν οικονομικό, όπως εικαζόταν, διότι (και) φέτος αποδείχθηκε ότι όταν υπάρχει πίστη για την αγωνιστική αποδοτικότητα ενός ποδοσφαιριστή, σειρά παίρνουν οι υπερβάσεις. Τρανό παράδειγμα αποτελεί ο Ούρος Ράτσιτς. Συνεπώς, όλα ήταν θέμα πίστης και διαπίστωσης των παραλείψεων.

Η θέση του Γαλανόπουλου – αν είναι 6αρι ή 8αρι κλπ. – έχει μικρή σημασία γιατί στην όλη συζήτηση κυριαρχούν τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Κανείς από τους τωρινούς μέσους δεν προσφέρει τα τρεξίματα που μπορεί να δώσει ο λεγάμενος. Κανείς δεν δίνει την ασφυκτική πίεση στην πρώτη μπάλα. Ο Γαλανόπουλος δεν είναι ο «φαντεζί» μέσος αλλά αυτός που θα κάνει όλη τη… βρώμικη δουλειά παράλληλα της ικανότητας στην πρώτη πάσα η οποία θα απελευθερώσει την ομάδα. Θα προσφέρει το λεγόμενο «ελληνικό φιλότιμο» στον άξονα της μεσαίας γραμμής και το βασικό πλεονέκτημά του είναι ότι «κουμπώνει» με κάθε άλλο μέσο.

Γιατί πολύ απλά έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από τους Μόντσου, Ράτσιτς αλλά και τον Γένσεν. Ο πρώτος έχει στο παλμαρέ του τις μπάλες αλλαγής κατεύθυνσης. Ο δεύτερος διακρίνεται για τις αποδεσμεύσεις και τις κάθετες κινήσεις του και ο τρίτος για την πίεση που ασκεί στην πρώτη γραμμή άμυνας. Ε, ο Γαλανόπουλος θα δώσει κάτι αντίστοιχο στον Άρη στη λεγόμενη δεύτερη γραμμή και σίγουρα θα βελτιώσει τη συμπεριφορά της ομάδας στο παιχνίδι αμυντικής μετάβασης.

Γι’ αυτό η συζήτηση περί της θέσης του έχει μικρή σημασία αλλά και στη συγκεκριμένη γωνιά – έχει διαπιστωθεί – η επιμονή περί των αγωνιστικών χαρακτηριστικών. Ο Άρης αποφάσισε την προσθήκη του – με καθυστέρηση δυόμισι μηνών – διότι φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι παραπάνω παραλείψεις μπορούν να ξεπεραστούν με την προσθήκη χαρακτηριστικών που δεν διαθέτουν οι υπόλοιποι. Είναι τουλάχιστον ανόητο να μπει κανείς σε διαδικασία σύγκρισης με σκοπό την ανάδειξη του καλύτερου, έχει την υποχρέωση όμως να καταγράψει τα χαρακτηριστικά του καθενός για να διαπιστώσει αν τώρα η μεσαία γραμμή γίνεται «αστακός», τηρουμένων των αγωνιστικών και οικονομικών δεδομένων.

Παρόντος του Γαλανόπουλου, ο Άρης γίνεται πιο ανθεκτικός ή μάλλον μπορεί να προσαρμοστεί σε διαφορετικά μοντέλα τακτικής. Ο διεθνής μέσος μπορεί να μην ξεκινά βασικός σε παιχνίδια σαν αυτό που ακολουθεί απέναντι στον Παναιτωλικό όπου η παρουσία δημιουργικών μέσων ενδέχεται να κριθεί περισσότερο αναγκαία. Όταν όμως θα αποφασιστεί το αμυντικό «δέσιμο» στη μεσαία γραμμή, ο Ουζουνίδης θα έχει επιλογή.

Για παράδειγμα, στον πρόσφατο αγώνα με τον Βόλο, ο Μόντσου απείχε παρασάγκας από τα συνηθισμένα επίπεδα απόδοσής του. Ποια ήταν η επιλογή του Ουζουνίδη για να δέσει το κέντρο; Ο Μουζαουί είναι δημιουργός, ο Μορουτσάν επίσης ενώ ο Νινγκ δεν διαθέτει τα στοιχεία, τη σωματοδομή αλλά και την τακτική γνώση για να ανταποκριθεί σ’ αυτόν τον ρόλο. Γι’ αυτό η προσθήκη του 27χρονου μέσου λύνει τα χέρια και του προπονητή του. Προσφέρει τακτικές δυνατότητες και στοιχεία παιχνιδιού τα οποία ο Άρης δεν είχε μέχρι χθες…