Ο ΠΑΟΚ του 2022 θυμάται τον ΠΑΟΚ του 2017

• ΠΩΣ Ο ΠΑΟΚ ΘΑ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ ΤΟ 2017

Ήμουν πολύ βέβαιος ότι το διπλό του Δικεφάλου στο Καραϊσκάκη ΔΕΝ θα μπορούσε να αποτελέσει το ορόσημο για το σύνολο του Λουτσέσκου και την φετινή προσπάθεια να κάνει τον ΠΑΟΚ… ομάδα. Ήταν –για εμένα- ολοφάνερο ότι από τον ΠΑΟΚ του 2022 δεν έλειπε ένα μόνο αποτέλεσμα για να γυρίσει το κουμπί, κάτι που συνέβη το Φθινόπωρο του 2017. Και πάλι με Λουτσέσκου πρωταγωνιστή σε φάση χτισίματος…

Κατ’ αρχάς ο πρώτος στόχος του Δικεφάλου είναι να γίνει ομάδα και μέχρι τότε είναι δύσκολο να μιλάει ο οποιοσδήποτε για πρώτη-δεύτερη θέση και τα συναφή. Εξ’ ορισμού ο ΠΑΟΚ έχει ως στόχο την κορυφή (ειδικά τα τελευταία πολλά χρόνια που βρίσκεται συνεχώς στις πρώτες θέσεις) από εκεί και πέρα όμως, όταν κάνεις νέο ξεκίνημα και βασίζεσαι σε ένα τέτοιο ρόστερ, ΠΡΩΤΑ βάζεις βάσεις και κάνεις ομάδα με αρχές αλλά και σωστή νοοτροπία και μετά αρχίζεις να σκέφτεσαι τι μπορείς να κερδίσεις σε σχέση πάντα και με τον ανταγωνισμό.

Τις πιο γερές βάσεις για πρωταθλητισμό φέτος τις έχει αναμφισβήτητα ο Παναθηναϊκός. Τις έβαλε πέρσι ο Γιοβάνοβιτς, που ευτυχώς για τους Πράσινους στηρίχθηκε στα δύσκολα και όταν μετρούσε την μία ήττα μετά την άλλη. Η ΑΕΚ τώρα χτίζει και όσο κι’ αν είναι εντυπωσιακή κατά διαστήματα λόγω εντάσεων και ταχύτητας, δεν έχει δοκιμαστεί στα δύσκολα και στις κρίσεις που θα έρθουν μέσα στη χρονιά. Άραγε θα έχει διάρκεια και σε φυσική κατάσταση; Ο Ολυμπιακός έχει μόνο νοοτροπία και περιμένει το μουντιάλ μπας και γίνει ομάδα. Ο ΠΑΟΚ έχει καλές βάσεις αγωνιστικής φιλοσοφίας, αλλά του λείπει η ποιότητα μπροστά και φυσικά η νοοτροπία νικητή. Την ποιότητα βεβαίως πρέπει να την αγοράσει.

ΠΩΣ Ο ΠΑΟΚ ΘΑ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ ΤΟ 2017

Πώς λοιπόν ο ΠΑΟΚ του 2022 μπορεί να θυμηθεί και να επαναλάβει το 2017, τότε που και πάλι ο Λουτσέσκου επιχειρούσε να χτίσει μία μεγάλη ομάδα;

Τότε, ο προπονητής βρήκε στην ομάδα παικταράδες τύπου Βιεϊρίνια, Μάτος, Πρίγιοβιτς, Βαρέλα, Κρέσπο, Μαουρίσιο. Ο πρώτος και ο τελευταίος είχαν έρθει λίγο νωρίτερα από τον προπονητή. Ήταν σπάνιες ποιότητες! Ήταν παίκτες-νικητές που αποτελούσαν τους ηγέτες μεταξύ άλλων καλών Ελλήνων και ξένων. Ήταν καταπληκτικοί αθλητές. Ακόμη και σε αυτό το κομμάτι που είναι επίκαιρο με τους τραυματισμούς, λένε τώρα άνθρωποι της ομάδας ότι… « είναι άλλο να γυμνάζεις τον Μάτος και άλλο έναν νεαρό που τώρα ανέβηκε επίπεδο και ακόμη… ψάχνεται με το σώμα και τις αντοχές του». Το 2017 λοιπόν ο Λουτσέσκου ζήτησε 2-2,5 μήνες ώστε να βρει την κατάλληλη χημεία μεταξύ εκείνων των παικτών. Δεν είχε και τότε Ευρώπη ο ΠΑΟΚ κάτι που βοήθησε στο χτίσιμο της κάθε εβδομάδας. Άλλη μία ομοιότητα με τότε, όσο οδυνηρή και αν είναι με την έλλειψη αγώνων. Πράγματι, εκείνο το σύνολο έκανε γρήγορα τα βήματα προόδου έστω κι’ αν στο ξεκίνημα, ένα κομμάτι του κοινού πάλι δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε επειδή ο ΠΑΟΚ δεν κέρδιζε εκτός έδρας τον Απόλλωνα, τον Πανιώνιο και τον Λεβαδειακό. Ήταν όμως πολύ φανερό ότι εκεί… χρειάζονταν ένα κλίκ αυτοπεποίθησης και μερικές τακτικές αλλαγές. Όλα μαζί τα βρήκε ο ΠΑΟΚ σε εκείνο το ιστορικό ματς της Ξάνθης με το 0-3 και από τότε… δεν τον έπιανε κανείς! Ήταν τότε που γύρισε και ο Βιεϊρίνια στα μπακ. Από τότε η ομαδάρα του Λουτσέσκου ξεκίνησε ένα σερί επιτυχιών, το οποίο σταμάτησε… αφού εκείνος έφυγε! Φοβερά πράγματα αν τα καλοσκεφτεί κανείς…

Άρα… Το 2017 σε σχέση με το 2022 πλεονεκτούσε σε ποιότητα και ηγέτες. Ήταν πιο εύκολο το έργο να δημιουργηθεί ομαδάρα η οποία θα μπορούσε να πάει για 2-3 χρόνια. Τέτοιο ηλικιακό περιθώριο υπήρχε. Να μία μεγάλη διαφορά προοπτικής με το σήμερα.

Τώρα, ο Σαββίδης θέλει κάτι που θα διαρκέσει για πολλά-πολλά παραπάνω χρόνια. Τώρα, ζητάει βάσεις σε όλα τα επίπεδα (τακτική, ανάδειξη και καθιέρωση παικτών, τεχνική, φιλοσοφία, νοοτροπία) που θα οδηγήσουν τον ΠΑΟΚ για πολλές αγωνιστικές περιόδους. Τότε είχε ποιότητα. Τώρα;

Τώρα, έχει ένα πλάνο το οποίο πιστεύει και έχει έναν πιο έμπειρο Λουτσέσκου. Τότε, πέντε ολόκληρα χρόνια πίσω, ο Ιβάν Σαββίδης γνωρίζονταν για πρώτη φορά τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Η στήριξη που του παρείχε ήταν πρωτοφανής. Ιστορία έγραψε ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ με όσα προσέφερε στον Ρουμάνο προπονητή. Το πιο σημαντικό από όλα του το προσφέρει και τώρα: Ο Σαββίδης στηρίζει τον Λουτσέσκου μέχρι εκεί που… δεν πάει. Πιστεύω ότι αν σε όλες τις δραστηριότητες του (δύσκολου στο κομμάτι… εμπιστοσύνη) Σαββίδη υπάρχουν 8-10 άτομα που εμπιστεύεται 100% ο άνθρωπος και ο προπονητής Λουτσέσκου, ειδικά στη δεύτερη θητεία του όπου δέθηκαν ακόμη περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, είναι ένας από τους εκλεκτούς! Η βάση της επιτυχίας του ΠΑΟΚτσήδικου πλάνου και το 2022 είναι αυτή η σχέση Σαββίδη-Λουτσέσκου. Αν αυτό υπάρχει, όλα τα άλλα έρχονται. Η ποιότητα δηλαδή θα αγοραστεί.

Οφείλω να γράψω και να θυμίσω ότι ο Ρουμάνος προπονητής δυσκολεύεται να αποδεχθεί το ενδεχόμενο (ή και το γεγονός) ότι η δική του ομάδα ΔΕΝ θα κάνει πρωταθλητισμό. Αυτή είναι μία δύσκολη παράμετρος, αλλά ακόμη και σε αυτό… υπάρχει Σαββίδης. Όσο οι δυο τους είναι καλά, όσο συνεννοούνται σε τομέα που νιώθω ότι ακόμη έχουν μερικά ζητήματα όπως τα φετινά μεταγραφικά, τόσο και ο ΠΑΟΚ μπορεί να αισιοδοξεί. Για το αύριο κυρίως, μια και σήμερα δυσκολεύεται πάρα πολύ. Και θα συνεχίζει να δυσκολεύεται για άλλους 2-3 μήνες μια και ο προπονητής μαζί με τον τεχνικό διευθυντή, ζήτησαν από τον Αύγουστο και μετά πέντε μήνες περιθώριο. Καλώς; Κακώς μια και ο Λουτσέσκου επανήλθε πέρσι; Τι να κάνουμε; Το ρόστερ άλλαξε τόσο πολύ που η επανεκκίνηση και η ταυτόχρονη ανανέωση θα χρειαστεί και άλλο χρόνο για να φέρει αποτελέσματα.

Τότε, ο Λουτσέσκου ζητούσε 2,5 μήνες. Τώρα, ζητάει το διπλάσιο διάστημα! Τόσο πιο δύσκολο είναι το φετινό του έργο. Στο τέλος όμως , μπορεί με τη δουλειά του να τα καταφέρει. Το έκανε ΠΑΝΤΟΥ! Και εδώ και στη Ξάνθη και στη Ρουμανία και στη Σαουδική Αραβία. Παντού! Τι κατάφερε; Να βάζει τις βάσεις και να δημιουργεί ομαδάρες. Για να δούμε ποιος μπορεί να περιμένει…

Χρόνια πολλά σε όσες και όσους γιορτάζουν σήμερα! Χρόνια πολλά-πολλά και καλά και για τη Θεσσαλονίκη!