• «Στο Τζάνειο ήταν σαν... κατραπακιά για εμάς, βλέπαμε τα παιδιά με μαυρισμένα μάτια...»
• «Θέλω να συλλυπηθώ την οικογένεια του Άλκη, πρέπει να σταματήσουν να χάνονται έτσι ζωές»

Ο 67χρονος σήμερα Βαγγέλης Κουσουλάκης ήταν ένας από τους παίκτες που είχαν βρει δίχτυα στο Ολυμπιακός - ΑΕΚ της 8ης Φεβρουαρίου του 1981 και που βίωσε την πιο μεγάλη τραγωδία στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού και του ποδοσφαίρου. Την τραγωδία της Θύρας 7 με τους 21 νεκρούς.

Ο Βαγγέλης Κουσουλάκης μιλώντας στο Gazzetta φέρνει στο μυαλό του τα γεγονότα εκείνης της εποχής. Το πως έζησε εκείνη την ημέρα και τι είδε πηγαίνοντας στο Τζάνειο νοσοκομείο.

«Κοιτάξτε εγώ το έζησα όλο αυτό περισσότερο και πιο έντονα όταν βγήκα από το γήπεδο. Στο γήπεδο μέσα εμείς δεν το είχαμε αντιληφθεί. Όταν βγήκα από το γήπεδο και πάνω στη γέφυρα άκουγα τα ασθενοφόρα αλλά δεν το είχα καταλάβει. Όταν πήγα όμως στο σπίτι με πήρε τηλέφωνο ο Μιχάλης Φωτίου και μου είπε τι έγινε. Ο Μιχάλης ήταν αρμόδιος για συγκεκριμένα θέματα στην ομάδα και μας ενημέρωσε. Ήμασταν όλοι πάνω στη χαρά μετά την ΑΕΚ και μετά συνέβη αυτό...», τόνισε ο βετεράνος παίκτης στο Gazzetta.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στη συνομιλία που είχε για την μεγάλη τραγωδία: «Εκείνη την ημέρα η ομάδα είχε κανονίσει λόγω της μεγάλης νίκης μας να πάμε στα μπουζούκια. Μας ενημέρωσε ο Φωτίου ότι δεν θα πάμε γιατί υπήρξε αυτό το τραγικό συμβάν με τους 21 νεκρούς. Προσωπικά δηλαδή για τους νεκρούς το έμαθα τηλεφωνικά. Πριν πάω στο σπίτι είχα ακούσει τις σειρήνες έξω από το γήπεδο αλλά δεν ξέραμε για τους νεκρούς».

«Στο Τζάνειο ήταν σαν... κατραπακιά για εμάς, βλέπαμε τα παιδιά με μαυρισμένα μάτια...»

Οι εικόνες που αντίκρισε την επόμενη ημέρα στο Τζάνειο ο Κουσουλάκης τον δυσκόλεψαν ακόμα περισσότερο: «Την επόμενη μέρα από το τραγικό συμβάν πήγαμε στο Τζάνειο. Εκεί νιώσαμε πολύ περισσότερο την κατάσταση. Με τα παιδιά που είδαμε και γλίτωσαν αλλά και τα παιδιά που είχαν φύγει από τη ζωή. Για εμάς ήταν πολύ λυπηρό. Τόσο λυπηρό. Εύχομαι να μην ξαναγίνει σε κανέναν. Σε καμία ομάδα και σε κανέναν. Πουθενά. Και για μένα πρέπει να κοιτάξουν οι υπεύθυνοι των γηπέδων να μην ξαναγίνουν τέτοια πράγματα. Τα παιδιά που χάθηκαν θα τα θυμόμαστε για πάντα. Μετά από μία μεγάλη χαρά όλο αυτό ήταν σαν μία... κατραπακιά για εμάς.

Όταν πηγαίνεις και βλέπεις παιδιά με μαυρισμένα μάτια. Θυμάμαι νέα παιδιά με μαυρισμένα μάτια. Τους πατεράδες και τους γονείς να περιμένουν. Καταλαβαίνεις το τι γίνεται. Πόσο άσχημα είναι τα πράγματα. Εάν το βλέπαμε στο γήπεδο θα ήταν ακόμα χειρότερα. Την άλλη μέρα το καταλάβαμε τόσο έντονα».

Τι έλεγαν όμως τα νέα παιδιά που μίλησαν τότε με τους παίκτες; «Είχαμε μιλήσει με τα παιδιά στο νοσοκομείο. Μου λέγανε 'κύριε Κουσουλάκη εμείς θα ξαναπάμε στο γήπεδο. Εμείς θα ξαναπάμε στο γήπεδο για τον Ολυμπιακό' λόγω της αγάπης τους για την ομάδα. Από τη μία νιώθαμε χαρά που αγαπούσαν τόσο τον Ολυμπιακό. Από την άλλη όμως ήταν η λύπη για τα παιδιά που χάθηκαν. Ενδεχομένως και αυτά τα παιδιά εκείνη τη στιγμή να μην είχαν καταλάβει πλήρως τι είχε γίνει. Προσωπικά πάντως εύχομαι και πάλι να μην συμβεί ποτέ ξανά κάτι τέτοιο. Και βέβαια να θυμόμαστε όλοι πάντα αυτά τα παιδιά».

«Θέλω να συλλυπηθώ την οικογένεια του Άλκη, πρέπει να σταματήσουν να χάνονται έτσι ζωές»

Κλείνοντας τη συζήτησή μας ο κ. Κουσουλάκης ήταν συγκλονισμένος και με τη δολοφονία του Άλκη: «Είδαμε αυτές τις ημέρες και αυτό που έγινε με τον Άλκη, ένα παιδί 19 ετών. Βλέπεις τι γίνεται. Για μένα θα πρέπει να μαζευτούν όλοι οι πρόεδροι και να μιλήσουν. Πρέπει οι Σύνδεσμοι να μπουν σε μία συγκεκριμένη θέση. Προσωπικά θεωρώ - δική μου άποψη είναι αυτή - ότι οι Σύνδεσμοι δεν πρέπει να υπάρχουν με αυτές τις καταστάσεις. Γίνονται χειρότερα τα πράγματα και χάνονται ζωές. Πρέπει να σταματήσουν έτσι να χάνονται ζωές. Θέλω να συλλυπηθώ την οικογένεια του Άλκη αλλά και να πω ξανά το πόσο λυπάμαι για την τραγωδία της Θύρας 7».