Ολυμπιακός: η αντίδραση, ο «Champions League» Εμβιλά και οι κομπίνες!

Το ξεκίνημα του Ολυμπιακού και χθες στον αγώνα με τον ΟΦΗ ήταν με μία λέξη απαράδεκτο. Αλλά η συνέχεια ήταν κάτι άλλο.

Όπως πρέπει στην ομάδα του Μαρτίνς κριτική για το πόσο…κοιμισμένα μπήκε στο παιχνίδι, έτσι της πρέπει και έπαινος γιατί έβγαλε άμεση αντίδραση. Και δη αντίδραση μεγάλης ομάδας, που λες και στόχευσε τον αντίπαλο της στα πιο καίρια σημεία του αγώνα: ισοφάρισε μέσα σε οκτώ λεπτά (16’-24’), πήρε το προβάδισμα στα πρώτα κιόλας λεπτά του β΄ ημιχρόνου (49’) και έδωσε ένα τελειωτικό κτύπημα στον ΟΦΗ σχεδόν άμεσα, με το τρίτο γκολ μέσα σε 11 λεπτά (60’).

Θα ήταν η τέλεια αντίδραση εάν έρχονταν και το 4-1 στην τριπλή απίστευτη ευκαιρία (Σισέ-Εμβιλά-Μπα) στο 72^ο λεπτό. Διότι, ακόμη κι όταν είσαι 3-1 μπροστά το τρίποντο κλειδωμένο δεν το έχεις. Να σας θυμίσω μία φάση στο 83’, ένα φάουλ-σέντρα του Τσιλιανίδη, με τον Σελίμοβιτς να βγαίνει πρώτος στην μπάλα από τον Βατσλίκ, αλλά να αστοχεί. Ο επόπτης υπέδειξε οφσάιντ, σε μία φάση που ήταν οριακή-όπερ σημαίνει ότι εάν η μπάλα κατέληγε στα δίκτυα, θα είχαμε χρήση VAR και είναι άγνωστο αν το γκολ ακυρώνονταν η, κατακυρώνονταν.

Στη δεύτερη περίπτωση, με τον ΟΦΗ να μειώνει 11 λεπτά πριν τη λήξη στο γκολ, ουδείς ξέρει τι θα συνέβαινε ως το τέλος, με τους γηπεδούχους να είχαν την καλή ψυχολογία από το ΟΦΗ-ΑΕΚ 3-3 από εκεί που το σκορ ήταν 0-3 έως το 79^ο λεπτό. Εξ ου και ο Πέδρο φώναζε από τον πάγκο και για τέταρτο γκολ. Γιατί ξέρει πώς είναι το ποδόσφαιρο και πόσο εύκολο είναι από εκεί που είσαι μάγκας (να κάνεις 3-1 το 0-1) να γίνεις μοιραίος (να σου κάνουν 3-3 το υπέρ σου 3-1).

Η ουσία είναι ότι ο πρωταθλητής κέρδισε δίκαια μία ομάδα που μέχρι στιγμής σε 11 αγωνιστικές είχε χάσει μόνο από τον ΠΑΟΚ. Κι όταν έχεις κάνει έξι διπλά (το ένα σε ντέρμπι και τα άλλα στην επαρχία) στα πρώτα έξι εκτός έδρας παιχνίδια σου δείχνεις αν μη τι άλλο ότι είσαι έτοιμος να υπερασπιστείς με σθένος και πάθος τα σκήπτρα του.

Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύθηκε και την διαφορά φρεσκάδας του σε σχέση με τον ΟΦΗ, που είχε παίξει με τη βασική του ενδεκάδα την Τετάρτη στο Χαριλάου για το Κύπελλο, ενώ ο ίδιος πήγε με πολλούς αναπληρωματικούς στη Λιβαδειά-αλλά ας έχει κι αυτός μία φορά ένα αβαντάζ: στο 90% των αγώνων του στο πρωτάθλημα έχει ντεζαβαντάζ λόγω της παρουσίας του στο Γιουρόπα Λιγκ, αλλά και των υποχρεώσεων των πολλών διεθνών του στις Εθνικές ομάδες.

Ο Ολυμπιακός είχε χθες την τύχη να διαθέτει δύο παίκτες των οποίων η απόδοση έφτασε σε πολύ υψηλό επίπεδο, αρκετά πάνω από της ελληνικής Λίγκας.

Ο ένας, βέβαια, ήταν ο Σισέ, που κυριάρχησε στον αέρα (πάνω από 10 κερδισμένες κεφαλιές), είχε αρκετές επεμβάσεις και χαμηλά (μία μάλιστα κρίσιμη), βγήκε επανειλημμένως από την άμυνα του κι έκανε τον παραπάνω παίκτη στα χαφ με καλές προωθήσεις και πάσες και έβαλε και δύο γκολ (!), χάνοντας στην…τρίχα ένα ιστορικό χατ τρικ! Με το πρώτο γκολ να είναι γκολ…σέντερ φορ! Άπιαστη κεφαλιά, καρφώνοντας την μπάλα πρώτα στο έδαφος.

Ο άλλος ήταν φυσικά ο Εμβιλά, κορυφαίος του αγώνα με εμφάνιση επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ! Ένας κεντρικός μέσος που τα έκανε όλα! Έπαιρνε την μπάλα από τον γκολκίπερ και τα στόπερ, οργανώνοντας το παιχνίδι από πίσω…Περνούσε πάσες μέσα από τις γραμμές του αντίπαλου, μπαλιές ακόμη πιο «κρίσιμες» επιθετικά και άλλαζε παιχνίδι με φοβερές 40άρες πάσες…Έδινε και κέρδιζε μεγάλες μάχες στο κέντρο (ακόμη και με δύο αντιπάλους!), έκλεβε μπάλες, έκοβε ακόμη και με τάκλιν…Δημιούργησε δύο γκολ, το ένα με σέντρα που θα ζήλευαν οι εξτρέμ του Ολυμπιακού (από τους οποίους δεν έχουμε δει και πολλές τέτοιες σέντρες…) και το άλλο με μία σέντρα σουτ, καλά πλασαρισμένος στην περιοχή του ΟΦΗ σε στημένη φάση…Ήταν ενεργητικός στα κόρνερ και στα φάουλ και στις δύο περιοχές…Κυνήγησε και το γκολ και το πλησίασε σε δύο περιπτώσεις, πρώτα με μία σουτάρα έξω από την περιοχή και μετά με μία προβολή εξ επαφής μετά την κεφαλιά του Σισέ στην ευκαιρία για το χατ τρικ του Αφρικάνου στόπερ, είχε δε και μία τρίτη περίπτωση, αλλά δεν έπιασε γεμάτα την μπάλα από καλή θέση σε μία μπαλιά του Λόπες…Πραγματικά τι να ζητήσεις παραπάνω από το εξάρι σου! Χμ, να συνεχίσει έτσι!

Τι μου άρεσε περισσότερο από τον χθεσινό Ολυμπιακό; θα σας εκπλήξω: ότι επιτέλους είδαμε δουλεμένα πράγματα στις στατικές φάσεις. Και δεν με απασχολούν εμένα τα εξεζητημένα-είδαμε όμως καλές κομπίνες που 100% είχαν γίνει και στην προπόνηση-τον Όλεγκ να παίρνει την πάσα του (εκτελεστή) και να σεντράρει, τον Αγκιμπού να περιμένει μπαλιά από τον (εκτελεστή) Λόπες στο ημικύκλιο για να σουτάρει, τον Ελ Αραμπί να βγαίνει από την περιοχή, να παίρνει και να αλλάζει την μπάλα με τον (εκτελεστή) Λόπες κι αυτός να απελευθερώνει τον ερχόμενο από πίσω Καμαρά για τη σέντρα (βλέπε κεφαλιά του Σισέ και απόκρουση εξ επαφής του Επασί).

Είδαμε ρε παιδί μου πράγματα σε κόρνερ και φάουλ από αυτά που βοηθάνε να προκύψει ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα, πράγματα που η αλήθεια είναι ότι άργησαν…λίγο, καθότι μιλάμε για προπονητή που είναι 3,5 χρόνια στην ομάδα. Κάλλιο αργά, όμως, παρά ποτέ. Η σεζόν έχει ακόμη πολύ δρόμο, τα παιχνίδια είναι πάρα πολλά σε όλες τις διοργανώσεις και οι στημένες φάσεις είναι πάντοτε μία ασφαλή οδός για να ξεκλειδώνεις πολλά από αυτά…

Κι εδώ δείχνει έτοιμος να βοηθήσει αρκετά ο Λόπες, που εκτός των άλλων είναι και σημαντικό ότι μπορεί να φτάσει με αρκετή ευκολία όπως δείχνει και στο γκολ, κρίνοντας από το σκοράρισμα του και την Τετάρτη και χθες…

Άσχετο: Άντε να δούμε σήμερα και τον Ολυμπιακό Β να παίζει για πρώτη φορά στο Καραϊσκάκη (2.45 κόντρα στον Πανσερραϊκό, ΕΤ3). Κι έχει σημασία που θα γίνει το παιχνίδι στην φυσική έδρα του Ολυμπιακού, ενώ μέχρι τώρα η ομάδα έπαιζε στην Καλλιθέα και στο Ρέντη. Είναι άλλο πράγμα να συνηθίσουν στο Καραϊσκάκη, να αντιμετωπίσουν και το άγχος και την πίεση και τα πάντα. Δεν ξέρω αν θα βάλει ο Ιμπαγάσα κι ένα πιο νέο πρόσωπο, τον αμυντικό μέσο Ντόι, τον οποίο για πρώτη φορά χρησιμοποίησε βασικό στο 2-2 στη Λάρισα με τον τοπικό Απόλλωνα την περασμένη εβδομάδα, με τον ούτε καν 19χρονο διεθνή στις μικρές μας Εθνικές (παρότι με ρίζες από την Αλβανία) να δείχνει μία καλή δυνατότητα για τη θέση.