Ο Βρουσάι και τι (δεν) παίρνει ο Ολυμπιακός φέτος από τις αλλαγές του

Μία παρατήρηση από τα πρώτα 13 παιχνίδια του Ολυμπιακού σε αυτή τη νέα σεζόν: σε αντίθεση με τις προηγούμενες χρονιές, δεν παίρνει πολλά πράγματα από τον πάγκο του, από τις αλλαγές του Πέδρο Μαρτίνς στη διάρκεια των αγώνων.

Υπάρχει όντως εκείνο το γκολ του Αγκιμπού στο 87^ο λεπτό στο 1-1 με τη Λούντογκορετς στο Καραϊσκάκη, που θα μπορούσε να αποδειχθεί χρυσό, αν δεν έχανε ο Ολυμπιακός την πρόκριση στα πέναλτι, στη ρεβάνς στη Βουλγαρία. Με τον νεαρό άσο στη μόλις δεύτερη εμφάνιση του με τα «ερυθρόλευκα», μπαίνοντας αλλαγή στο 71^ο λεπτό, να σκοράρει!

Πέραν τούτου, όμως, υπάρχει κατά βάση μόνο ο Βρουσάι! Μόνο αυτός μπαίνει αλλαγή και δίνει λύσεις, σε κάποιες περιπτώσεις. Όπως όταν πέρασε στο 81^ο λεπτό του αγώνα με την Άντβερπ στο Καραϊσκάκη και στο 87’ έκανε το γύρισμα για να σκοράρει το νικητήριο γκολ ο Ρέαμπτσιουκ (επίσης) στο 87’! Κι όπως όταν μπήκε αλλαγή στο 75’ του αγώνα με τον Απόλλωνα, επίσης στο Καραϊσκάκη, και σκόραρε ένα πολύ όμορφο γκολ, κι αυτό στο…87’!

Και υπάρχουν και δύο πάσες, μία του Βαλμπουενά και μία (γρήγορη κι έξυπνη εκτέλεση φάουλ) του Μπουχαλάκη, από τις οποίες προέκυψαν τα γκολ με τη Νέφτσι εδώ και με την Σλόβαν, το δεύτερο, έξω. Με τους δύο «ερυθρόλευκους» να είχαν μπει από πολύ νωρίς στα συγκεκριμένα παιχνίδια, ο Ματιέ από το 18’ κι ο Μπούχα από το 36’!

Τα στοιχεία είναι πολύ φτωχά: από τις αλλαγές του ο Ολυμπιακός σε 13 παιχνίδια ευρωπαϊκά και πρωταθλήματος έχει πάρει δύο γκολ και τρεις ασίστ. Λίγα πράγματα, προφανώς λόγω της έλλειψης και του Φορτούνη και του Χασάν, που (και) πέρυσι όταν έμπαιναν αλλαγή έκαναν συχνά τη διαφορά.

Τώρα, με τους Ελ Αραμπί και Τικίνιο να παίζουν περισσότερο μαζί παρά να είναι στον πάγκο, ο Ολυμπιακός δεν βρίσκει γκολ κι ασίστ εύκολα από τις αλλαγές του. Ο Ρόνι Λόπες έχει μπει τέσσερις φορές στη διάρκεια παιχνιδιού χωρίς να κάνει κάτι, ο Ονιεκουρού συνήθως είναι βασικός κι ο Βαλμπουενά έχει βοηθήσει λιγότερο του αναμενομένου όσο έχει παίξει αλλαγή (και ναι μεν εσχάτως παίζει λίγο, αλλά στο 2-2 με τη Λούντογκορετς είχε 55 λεπτά συμμετοχής και στο 1-0 με τη Νέφτσι εντός έδρας είχε 72’).

Αυτός που συνήθως μπαίνει αλλαγή περισσότερο απ΄όλους είναι ο Κούντε-εννιά φορές! Ο Καμερουνέζος κάποιες από αυτές έχει βοηθήσει και ίσως να δικαιούνταν να παίξει πιο πολύ σε επίπεδο αρχικής ενδεκάδας, καθώς είχε παίξει μεν και στα τρία πρώτα ματς (τα δύο με Νέφτσι και το εδώ με Λούντογκορετς), αλλά έκτοτε έχει μόλις μία παρουσία ως βασικός, με τον Απόλλωνα.

Ο Βρουσάι τον…συναγωνίζεται, έχοντας επίσης μπει εννιά φορές αλλαγή! Δύο παρατηρήσεις: Πρώτη, στη μοναδική του εμφάνιση ως βασικός, στη Βουλγαρία, είχε τη χειρότερη του απόδοση…Δεύτερη, και στα δύο 0-0 μέσα στο Καραϊσκάκη, με τον Ατρόμητο και τον ΠΑΟ, ο Μαρτίνς δεν τον έβαλε ούτε λεπτό (!), μάλλον όχι η καλύτερη επιλογή.

Αυτός που είχε καλή παρουσία ως αλλαγή σε ένα ματς που είχε μπει στο ημίχρονο ήταν ο Ονιεκουρού, στη λευκή ισοπαλία με τον Ατρόμητο, έστω και αν τελικά δεν προέκυψε γκολ η, ασίστ από τις καλές του ενέργειες. Και θα έλεγα ότι μάλλον παίζει υπερβολικά πολύ ως βασικός (έξι παιχνίδια) από την στιγμή που η εικόνα του είναι μάλλον συμβατική-θα μπορούσε να έχει έρθει κάποιες φορές από τον πάγκο και ίσως να είχε βοηθήσει και πιο πολύ, όντας ξεκούραστος απέναντι σε κουρασμένους αμυντικούς.

Και κάτι για τον Μαρτίνς: κάνει κάποιες κινήσεις ίσως εξεζητημένες. Για παράδειγμα, έριξε τον πιτσιρικά Αλγκασίμ Μπα στο 88^ο λεπτό του αγώνα με τον Ατρόμητο, στο 0-0. Αυτή ήταν η πρώτη κι η τελευταία συμμετοχή του πιτσιρικά κυνηγού (!), ο οποίος μάλιστα δεν ήθελε και πολύ να τον δικαιώσει κάνοντας ένα γκολ με τσίμπημα της μπάλας ανάμεσα στον γκολκίπερ και τον στόπερ του αντίπαλου. Η, έβαλε ο Μαρτίνς τον Λόπες στα πέντε τελευταία λεπτά του άλλου 0-0 με τον Παναθηναϊκό. Θεωρητικά λες, τι μπορεί να δώσουν ο Λόπες για πέντε λεπτά κι ο Αλγκασίμ για 10 λεπτά-μοιάζουν περισσότερο για απονενοημένες κινήσεις, κινήσεις απελπισίας. Με τον Πέδρο προφανώς να έχει την άποψη ότι ένας παίκτης που θα μπει έστω στο φινάλε του αγώνα μπορεί να προκαλέσει αιφνιδιασμό στην αντίπαλη ομάδα και να μην προλάβει να αντιδράσει.

Από πλευράς πιθανοτήτων, ωστόσο, η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να πάρει περισσότερα γκολ από τις αλλαγές του, αν είναι ένας εκ των Αραμπί η, Τικίνιο στον πάγκο και αν ο Βαλμπουενά μπαίνει τουλάχιστον για μισή ώρα κι όχι για λίγα λεπτά όπως μπαίνει εσχάτως. Ο Ματιέ είναι παίκτης που μπορεί να κάνει μία πάσα από την οποία θα βγει η καλή φάση. Όπως εκείνη με τον ΠΑΟ, που πανέξυπνα έβγαλε ο Λαλά σε θέση για μία σέντρα από ιδανική θέση, όμως ο δεξιός μπακ σέντραρε προς τον γκολκίπερ (ο οποίος και μπλόκαρε την μπάλα) κι όχι προς τον Αραμπί, που καιροφυλακτούσε.

Νομίζω δε ότι σε πρώτη φάση ο Γκάρι Ροντρίγκες θα μπορούσε να κάνει κινήσεις για τη διαφορά μπαίνοντας αλλαγή.

Άσχετο: Χάνουν κιλά, λέει, κάποιοι παίκτες του Ολυμπιακού. Συγνώμη, αλλά αυτό που γίνεται, και δη καθυστερημένα, είναι το αυτονόητο. Γενικά δεν επιτρέπεται σαν ποδοσφαιριστής να έχεις παραπανίσια κιλά, πόσο δε μάλλον όταν αμείβεσαι με ένα, ενάμιση και δύο εκ. Ευρώ ετησίως…