Η καλύτερη ενδεκάδα των 5 αγωνιστικών της Superleague

Προτού αναπτύξω τον συλλογισμό μου, θα κάνω μια διευκρίνιση, την οποία αντιλαμβάνομαι ως απαραίτητη. Το Wyscout, η κορυφαία πλατφόρμα ανάλυσης ποδοσφαίρου παγκοσμίως, αξιολογεί την απόδοση των ποδοσφαιριστών βάσει των δεδομένων που αυτοί δημιουργούν με την δράση τους στον αγωνιστικό χώρο. Με άλλα λόγια, δεν μπαίνει κάποιο ανθρώπινο χέρι καθοδηγούμενο από ένα ανθρώπινο μυαλό για να επιλέξει ανάμεσα σε δύο ποδοσφαιριστές ποιον θα βάλει στην καλύτερη ενδεκάδα της Superleague. Οι επιλογές προκύπτουν βάσει της ποιότητας της απόδοσης των ποδοσφαιριστών και μόνο, και αυτή η αξιολόγηση γίνεται κλινικά - επιστημονικά.

Στην πρώτη ματιά, όταν κοίταξα την ενδεκάδα στο πλαίσιο μιας μελέτης των δεδομένων του πρώτου κύκλου του πρωταθλήματος, ο οποίος μας προσφέρει ένα καλό δείγμα - δεδομένου ότι πρόκειται για 5 αγωνιστικές, σκέφτηκα ότι “αδικούνται” αρκετοί ποδοσφαιριστές. Πολύ πρόχειρα σκέφτηκα ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού που “έμειναν έξω” από την ενδεκάδα. Το ζήτημα που θέτω όμως δεν είναι σχετικό με την επιλογή ανάμεσα στον Αραούχο, τον Φαν Φεερτ, τον Τικίνιο και τον Καρλίτος για τις θέσεις της επίθεσης. Αυτό που με ευχαρίστηση διαπιστώνω είναι ότι έχουμε ήδη δει αρκετούς, δηλαδή τουλάχιστον 15 ποδοσφαιριστές που έχουν κάνει καλά πράγματα στον πρώτο κύκλο του πρωταθλήματος. Και το πιο ευχάριστο είναι ότι σε αυτή την ενδεκάδα βρίσκονται δύο ποδοσφαιριστές του Βόλου και ένας του ΟΦΗ - δηλαδή ότι δεν απαρτίζεται μόνο από παίκτες των μεγάλων συλλόγων.

Φυσικά υπάρχουν και δυσάρεστες διαπιστώσεις, με πρώτη αυτή του γεγονότος ότι εντός ενδεκάδας βρίσκεται μόνο ένας Έλληνας, ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης. Πιθανόν να αδικούνται αυτοί που βρίσκονται στις αμέσως επόμενες θέσεις της λίστας αυτών που ξεχωρίζουν ανά θέση, όπως ο Παπασταθόπουλος και ο Μπουχαλάκης, αλλά αυτή η εικόνα είναι δηλωτική της επικρατούσας κατάστασης στο ελληνικό πρωτάθλημα: οι Έλληνες απουσιάζουν από το τερέν, αποτελούν μειοψηφία - συνεπώς πώς να μην φαίνεται αυτό και στην καλύτερη ενδεκάδα της στιγμής;

Η ατομική απόδοση του Φεράρι, του Φερνάντες, του Φαν Φέερτ, όπως και του Γκρίλο, που βρίσκεται στην 4η θέση της λίστας των κεντρικών αμυντικών με την καλύτερη απόδοση, και του Μπαρτόλο, που είναι στην 3η θέση της λίστας των καλύτερων πλάγιων επιθετικών και ο Ρεγκατέν που βρίσκεται στην 5η θέση είναι ένα μέρος της εξήγησης για την πορεία που διαγράφει μέχρι εδώ ο Βόλος.

Η παρουσία τριών παικτών του Άρη στην κορυφαία ενδεκάδα είναι μια πτυχή του ισχυρισμού ότι μέχρι εδώ ο Άρης έχει αποδώσει καλύτερα συγκριτικά με την mainstream εντύπωση που έχει δημιουργήσει έντονο προβληματισμό σε ένα μέρος της κοινωνίας των οπαδών του.

Η παρουσία του Νέιρα, η θέση του Αλβαρέζ του Αστέρα ψηλά στην λίστα των πλάγιων αμυντικών, ο Βαρόνε του Παναιτωλικού που βρίσκεται ψηλά στη λίστα απόδοσης των αμυντικών μέσων, όπως και ο Νούνιεζ της Λαμίας και ο Ντε Γκουσμάν του ΟΦΗ, ή ο Αοσμαν του Ιωνικού και ο Τιρόνε της Λαμίας που βρίσκονται ψηλά στην λίστα των επιθετικών χαφ, όπως και ο Ρόμανιτς της Λαμίας, όλες αυτές οι διαπιστώσεις συντηρούν την αίσθηση ότι το πρωτάθλημα που παρακολουθούμε έχει δημιουργήσει την δυναμική για να αποδειχθεί πιο ποιοτικό από το προηγούμενο. Γιατί; Επειδή χάρη στην οικονομική κατάσταση που βρέθηκαν οι ΠΑΕ, λόγω αυξημένων εσόδων, ανέβασαν τον προϋπολογισμό κόστους του έμψυχου δυναμικού με συνέπεια να έρθουν περισσότεροι αξιόλογοι ποδοσφαιριστές από το εξωτερικό συγκριτικά με το προηγούμενο έτος.

Είναι πολύ νωρίς για να εκτιμήσει κανείς αν όντως θα δούμε φέτος καλύτερο πρωτάθλημα συγκριτικά με αυτό που παρακολουθήσαμε πέρσι. Οι οιωνοί όμως είναι καλοί. Η αρχή είναι καλή. Κυκλοφορούν “μικρές” ομάδες που δημιουργούν την αίσθηση ότι θα δυσκολέψουν τις “μεγάλες”. Και κυκλοφορεί περισσότερη ποιότητα στις μεγάλες ομάδες συγκριτικά με πέρσι. Κάπως έτσι εξηγείται το γεγονός ότι μετά από 5 αγωνιστικές κοιτάζουμε πίσω και ήδη βρίσκουμε ορισμένα αξιόλογα παιχνίδια.